Ci czytający w smartfonie oślepną znacznie wcześniej :D Bardzo żałuję teraz, że te 30 lat temu nie poszedłem na medycynę ze specjalizacją: okulistyka. Teraz trzepałbym kasę a najbliższa przyszłość wygląda pod tym względem bardzo różowo :D
Ja osobiście nadrabiam swoją "statystykę" audiobookami. Idealne na zatłoczoną komunikację i warunki niesprzyjające trzymaniu książki.

Ci czytający w smartfonie oślepną znacznie wcześniej :D Bardzo żałuję teraz, że te 30 lat temu nie poszedłem na medycynę ze specjalizacją: okulistyka. Teraz trzepałbym kasę a najbliższa przyszłość wygląda pod tym względem bardzo różowo :D
Ja osobiście nadrabiam swoją "statystykę" audiobookami. Idealne na zatłoczoną komunikację i warunki niesprzyjające trzymaniu...

Zawsze można otworzyć salon optyczny ,obserwuję ostatnio ruch w tym interesie,ktoś czuje pismo nosem:)

Zawsze można otworzyć salon optyczny ,obserwuję ostatnio ruch w tym interesie,ktoś czuje pismo nosem:)

Może byś to mylne wrażenie, moje dziecko bardzo często czyta książki na smartfonie.

Może byś to mylne wrażenie, moje dziecko bardzo często czyta książki na smartfonie.

Ja, jeśli jeżdżę busem, to też dosyć często czytam, wykorzystując do tego telefon, powód jest dość prosty, wiele książek swoim rozmiarem nie pomaga w czytaniu, w nierzadko zatłoczonej komunikacji miejskiej. I owszem, jeśli moja książka ma do 300-400 stron, to nawet przy tłoku można ją w sposób komfortowy czytać (niekiedy w busach są też małe odstępy między siedzeniami, a to też nie wpływa pozytywnie na komfort czytania papierowej książki). Jednak przy większych pozycjach jest po prostu niewygodnie i osobiście wolę wtedy skorzystać z 5 (albo 5,5-calowego) telefonu.

Ja, jeśli jeżdżę busem, to też dosyć często czytam, wykorzystując do tego telefon, powód jest dość prosty, wiele książek swoim rozmiarem nie pomaga w czytaniu, w nierzadko zatłoczonej komunikacji miejskiej. I owszem, jeśli moja książka ma do 300-400 stron, to nawet przy tłoku można ją w sposób komfortowy czytać (niekiedy w busach są też małe odstępy między siedzeniami, a to...

Wyniki pewnie byłyby jeszcze smutniejsze, gdyby sprawdzić jakość czytanej literatury, założę się że góra 20-40 proc. tych czytających sięga po pozycje ambitniejsze, reszta trzepie mainstream aż miło. Kiedyś z niemałym zaciekawieniem przysłuchiwałem się rozmowie sprzedawcy w empiku z klientem (poszukiwał kryminału), i ten pierwszy stwierdził z dumą że w jeden dzień przeczytał książkę o objętości ponad 500 stron. I zastanawiam się, co on w ogóle z tego zapamiętał, nawet jak to był kryminał?
A co do czytania w środkach komunikacji, człowiek wpatrzony w karty książki, a nie w smartfona - bezcenny i podbudowujący widok.

Wyniki pewnie byłyby jeszcze smutniejsze, gdyby sprawdzić jakość czytanej literatury, założę się że góra 20-40 proc. tych czytających sięga po pozycje ambitniejsze, reszta trzepie mainstream aż miło. Kiedyś z niemałym zaciekawieniem przysłuchiwałem się rozmowie sprzedawcy w empiku z klientem (poszukiwał kryminału), i ten pierwszy stwierdził z dumą że w jeden dzień...

Ja rzadko czytam w autobusach, bo boję się, że przegapię przystanek ;) Wolę wtedy się zrelaksować słuchając muzyki ze smartfonu(należę do tych osób, którym przez większość czasu musi coś grać). Braki w czytaniu nadrabiam później :) Mnie też smuci widok rzeszy ludzi wpatrzonej w telefony, ale jeśli chodzi o samo czytanie... To, że nie widzimy jak ktoś czyta, to nie znaczy, że wcale nie czyta.

Ja rzadko czytam w autobusach, bo boję się, że przegapię przystanek ;) Wolę wtedy się zrelaksować słuchając muzyki ze smartfonu(należę do tych osób, którym przez większość czasu musi coś grać). Braki w czytaniu nadrabiam później :) Mnie też smuci widok rzeszy ludzi wpatrzonej w telefony, ale jeśli chodzi o samo czytanie... To, że nie widzimy jak ktoś czyta, to nie znaczy,...

Ja też nie czytam w autobusie, w tej chwili potrzebne mi są okulary do czytania. Mogę też bez, ale po co męczyć oczy. W autobusach wolę obserwować ludzi.

Ja też nie czytam w autobusie, w tej chwili potrzebne mi są okulary do czytania. Mogę też bez, ale po co męczyć oczy. W autobusach wolę obserwować ludzi.

Powinni zrobić badana wsród ludzi z pani miejscowości ;)

Powinni zrobić badana wsród ludzi z pani miejscowości ;)

Pewnie tak, chociaż jeśli ankieter trafiłby np.na mnie to nie udzieliłabym mu odpowiedzi. Nie lubię jak ktoś mnie zaczepia w celu przeprowadzenia ankiety czy innych badań.

Pewnie tak, chociaż jeśli ankieter trafiłby np.na mnie to nie udzieliłabym mu odpowiedzi. Nie lubię jak ktoś mnie zaczepia w celu przeprowadzenia ankiety czy innych badań.

Mnie zaskoczyło jedno stwierdzenie. A mianowicie: Podobnie stabilna jest liczba tzw. czytelników intensywnych, czyli osób deklarujących czytanie 7 i więcej książek rocznie..
Przeczytanie 7 książek w ciągu roku to mniej niż jedna na miesiąc. Jak się ma do tego pojęcie intensywności?

I mam też podobne wątpliwości jak Marta. Odnoszę wrażenie, że ostatnio widzę coraz więcej ludzi czytających i coraz większe tłumy w bibliotece.
Choć może mam złą perspektywę. Bo mój punkt widzenia to duże miasto, duże biblioteki.

Mnie zaskoczyło jedno stwierdzenie. A mianowicie: Podobnie stabilna jest liczba tzw. czytelników intensywnych, czyli osób deklarujących czytanie 7 i więcej książek rocznie..
Przeczytanie 7 książek w ciągu roku to mniej niż jedna na miesiąc. Jak się ma do tego pojęcie intensywności?

I mam też podobne wątpliwości jak Marta. Odnoszę wrażenie, że ostatnio widzę coraz więcej...

Oglądam telewizję (właśnie skończyłam oglądać konkurs skoków) i słucham radia, ale to nijak ma się do ilości czytanych książek. Nie degradujmy całkiem telewizji, po czasem są naprawdę interesujące filmy popularnonaukowe. Wśród moich znajomych, którzy na pewno czytają więcej niż 7 książek tylko ja korzystam z biblioteki. Całe lata czytałam dużo i nie korzystałam z biblioteki, to też nie jest miarodajne źródło.
Może tak odziały bibliotek w centrach handlowych otwarte do 21, wtedy by mieli szanse pożyczyć ci co pracują, później muszą zrobić zakupy i biblioteka już jest zamknięta.

Oglądam telewizję (właśnie skończyłam oglądać konkurs skoków) i słucham radia, ale to nijak ma się do ilości czytanych książek. Nie degradujmy całkiem telewizji, po czasem są naprawdę interesujące filmy popularnonaukowe. Wśród moich znajomych, którzy na pewno czytają więcej niż 7 książek tylko ja korzystam z biblioteki. Całe lata czytałam dużo i nie korzystałam z...

ja korzystam z dwóch bibliotek podwarszawskich, gdzie nie ma jakiejś wielkiej aglomeracji, a jednak ludzi wypożyczających jest sporo, więc moim zdaniem z czytaniem nie jest tak źle

ja korzystam z dwóch bibliotek podwarszawskich, gdzie nie ma jakiejś wielkiej aglomeracji, a jednak ludzi wypożyczających jest sporo, więc moim zdaniem z czytaniem nie jest tak źle

Ja korzystam z różnych i nie do końca się zgadzam :/czasem są 2-3 osób w bibliotece czasem pusto a pojaiwam się o różnych porach; i są to osoby 40+? spotkania autorskie osoby 35+.... Młodzi się nie garną. Swoja drogą sama miałam po męczeniu Ogniem i mieczem i innych przestarzałych lektur awersję kilka lat po liceum a jako dziecko uwielbiałam czytać...

Ja korzystam z różnych i nie do końca się zgadzam :/czasem są 2-3 osób w bibliotece czasem pusto a pojaiwam się o różnych porach; i są to osoby 40+? spotkania autorskie osoby 35+.... Młodzi się nie garną. Swoja drogą sama miałam po męczeniu Ogniem i mieczem i innych przestarzałych lektur awersję kilka lat po liceum a jako dziecko uwielbiałam czytać...

No właśnie. Po moich dzieciach widzę, że po obowiązkowych lekturach nie bardzo garną się do czytania. Mój najmłodszy syn czyta dużo pod warunkiem, że nie jest to lektura. Z własnych, szkolnych doświadczeń pamiętam, że wkurzało mnie narzucanie nam odbioru lektury. Uważam, że każdy człowiek ma prawo do własnej interpretacji czytanych powieści czy wierszy, a takie omawianie w szkole skutecznie obrzydza czytanie. Ja zaczęłam czytać dużo i chętnie wiele lat po maturze.

No właśnie. Po moich dzieciach widzę, że po obowiązkowych lekturach nie bardzo garną się do czytania. Mój najmłodszy syn czyta dużo pod warunkiem, że nie jest to lektura. Z własnych, szkolnych doświadczeń pamiętam, że wkurzało mnie narzucanie nam odbioru lektury. Uważam, że każdy człowiek ma prawo do własnej interpretacji czytanych powieści czy wierszy, a takie omawianie w...

Mnie prawie obrzydzili poezję. Sławne pytanie: "Co autor miał na myśli?" Zawsze miałam ochotę odpowiedzieć, że autor w pijanym zwidzie pisząc ten wiersz, w ogóle nie myślał. Nikogo nie interesowało, co ja mam na myśli czytając ten wiersz i jakie we mnie wzbudza uczucia.

Mnie prawie obrzydzili poezję. Sławne pytanie: "Co autor miał na myśli?" Zawsze miałam ochotę odpowiedzieć, że autor w pijanym zwidzie pisząc ten wiersz, w ogóle nie myślał. Nikogo nie interesowało, co ja mam na myśli czytając ten wiersz i jakie we mnie wzbudza uczucia.

Ja mam 75 lat i dalej przychodzi jako zmora moja polonistka z liceum i pyta: co poeta chciał nam przekazać ? A ja krzyczę: zgiń maro przeklęta! i budzę się spocony. I tak to trwa: każde pokolenie przechodzi przez katusze domniemywania co poeta miał na myśli, a on siedzi w niebiesiach i pokłada się ze śmiechu

Ja mam 75 lat i dalej przychodzi jako zmora moja polonistka z liceum i pyta: co poeta chciał nam przekazać ? A ja krzyczę: zgiń maro przeklęta! i budzę się spocony. I tak to trwa: każde pokolenie przechodzi przez katusze domniemywania co poeta miał na myśli, a on siedzi w niebiesiach i pokłada się ze śmiechu

A najlepsze to trafienie w klucz!! Pamiętam wewnętrzna próbna matura z polskiego. Nie zdałam. Nie trafiłam odpowiednią ilość razy w klucz chociaż sama nauczycielka powiedziała że gdyby nie on byłaby '5'...

A najlepsze to trafienie w klucz!! Pamiętam wewnętrzna próbna matura z polskiego. Nie zdałam. Nie trafiłam odpowiednią ilość razy w klucz chociaż sama nauczycielka powiedziała że gdyby nie on byłaby '5'...

Mnie pytali jak zbudowany jest sonet i kto je pisał. A ja miałem 17 lat i przeżywałem pierwszą miłość. Geografka podpowiadała: Kasprowicz, a matematyczka: Tetmajer; no i zdałem, i poszedłem z ukochaną poczytać poezję T.S.Eliota

Mnie pytali jak zbudowany jest sonet i kto je pisał. A ja miałem 17 lat i przeżywałem pierwszą miłość. Geografka podpowiadała: Kasprowicz, a matematyczka: Tetmajer; no i zdałem, i poszedłem z ukochaną poczytać poezję T.S.Eliota

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

W Sopocie na dworcu również i z kawą ;).

W Sopocie na dworcu również i z kawą ;).

Tylko gier mają mała, ale z własną jak najbardziej warto się wybrać :D.

Tylko gier mają mała, ale z własną jak najbardziej warto się wybrać :D.

No to może ja jestem jakaś inna, ale właśnie te multimedialne biblioteki doprowadzają mnie do szału. Mieszkałam kilka lat w Gdańsku i w rzeczonym Manhattanie nie szło wytrzymać. Gwar, na niczym nie można się skupić, wszyscy albo przyszli pieprzyć jakieś głupoty, albo przeglądać fejsa. A ile jeszcze dziadów przy okazji przychodziło na lans. Teraz mieszkam w trochę mniejszym mieście, ale korzystam z kilku filii jednej biblioteki i szczerze mówiąc od jakiegoś czasu preferuję te mniejsze, pachnące PRLem, ze słabym dojazdem, bo przynajmniej nie muszę pizdryliard dni czekać w kolejce, a mają spory zasób nowości wydawniczych.

No to może ja jestem jakaś inna, ale właśnie te multimedialne biblioteki doprowadzają mnie do szału. Mieszkałam kilka lat w Gdańsku i w rzeczonym Manhattanie nie szło wytrzymać. Gwar, na niczym nie można się skupić, wszyscy albo przyszli pieprzyć jakieś głupoty, albo przeglądać fejsa. A ile jeszcze dziadów przy okazji przychodziło na lans. Teraz mieszkam w trochę mniejszym...

Ale w Manhattanie masz cichą czytelnię więc jak gwar przeszkadza to można skorzystać :)
Ja nie lubię paradować przed panią bibliotekarką, która cały czas mnie obserwuje jakbym miała zaraz te książki podpalić- zdecydowanie anonimowość w tłumie

Ale w Manhattanie masz cichą czytelnię więc jak gwar przeszkadza to można skorzystać :)
Ja nie lubię paradować przed panią bibliotekarką, która cały czas mnie obserwuje jakbym miała zaraz te książki podpalić- zdecydowanie anonimowość w tłumie

Dla mnie czytelnia ma rację bytu tylko wtedy, gdy chodzi o książki naukowe i tego typu sprawy. Tych 'zwykłych' nie widzę sensu tam czytać. W wypożyczalni też chciałabym mieć spokój. Często nawet nie mogę się skupić na przeczytaniu opisu z okładki. Chyba właśnie z tego powodu rzadko szukam czegoś na miejscu tylko w domu wyszperam i zamawiam, więc moja wizyta w bibliotece ogranicza się do 'wejść, odebrać, wyjść'.

Dla mnie czytelnia ma rację bytu tylko wtedy, gdy chodzi o książki naukowe i tego typu sprawy. Tych 'zwykłych' nie widzę sensu tam czytać. W wypożyczalni też chciałabym mieć spokój. Często nawet nie mogę się skupić na przeczytaniu opisu z okładki. Chyba właśnie z tego powodu rzadko szukam czegoś na miejscu tylko w domu wyszperam i zamawiam, więc moja wizyta w bibliotece...

A tutaj się zgadzam. Miałam okres czytania starszych książek i wtedy złe wspomnienia z małych bibliotek chociaż miasto duże :),a teraz już literatura nowsza więc wole w domowym zaciszu zarezerwować, poczekać, odebrać i delektować się literaturą. Wszystko ma plusy i minusy jednak właśnie zimą gdy chce się spędzić za darmo czad poza domem mediateki są fajnym miejscem na takie spotkania :)

A tutaj się zgadzam. Miałam okres czytania starszych książek i wtedy złe wspomnienia z małych bibliotek chociaż miasto duże :),a teraz już literatura nowsza więc wole w domowym zaciszu zarezerwować, poczekać, odebrać i delektować się literaturą. Wszystko ma plusy i minusy jednak właśnie zimą gdy chce się spędzić za darmo czad poza domem mediateki są fajnym miejscem na takie...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Jaki jest związek między czytelnictwem a alkoholizmem?

Jaki jest związek między czytelnictwem a alkoholizmem?

Do dobrych książek nie ma kolejek. Prawda nie jest popularna i jeżeli znajomość książki nie jest wymagana na studiach to takie książki nie cieszą się zainteresowaniem. Bardzo rzadko czekam na jakąś pozycję dłużej niż 2 tygodnie. Gorzej już z zakupem, bo to są czesto niskie nakłady w konsekwencji po paru latach stają się białymi krukami ;-)

Do dobrych książek nie ma kolejek. Prawda nie jest popularna i jeżeli znajomość książki nie jest wymagana na studiach to takie książki nie cieszą się zainteresowaniem. Bardzo rzadko czekam na jakąś pozycję dłużej niż 2 tygodnie. Gorzej już z zakupem, bo to są czesto niskie nakłady w konsekwencji po paru latach stają się białymi krukami ;-)

Ja mam problem, że nie ma w bibliotece książek, które chciałabym przeczytać. Mogę w swojej bibliotece zamawiać książki, ale psułoby to zabawę szperania wśród książek. Zawsze wtedy można coś ciekawego znaleźć. Jest tyle ciekawych książek do przeczytania, że nie muszę czytać co aktualnie jest na fali.

Ja mam problem, że nie ma w bibliotece książek, które chciałabym przeczytać. Mogę w swojej bibliotece zamawiać książki, ale psułoby to zabawę szperania wśród książek. Zawsze wtedy można coś ciekawego znaleźć. Jest tyle ciekawych książek do przeczytania, że nie muszę czytać co aktualnie jest na fali.

@LEGOMANIAK
Podobieństwo jest bardzo duże. Książkoholizm jest ciężkim uzależnieniem a jego objawy i mechanizm powstawania jest zbliżony do wszelkich innych uzależnień. Serio :D A swoją drogą - można być jednocześnie uzależnionym od czytania jak i od wódy.

@AuroraBorealis
Zapewne odezwie się zaraz jakiś "statystyk" od takich badań i zacznie opowiadać o tzw. próbie reprezentatywnej. Problem w tym, że w różnych sytuacjach próba reprezentatywna wygląda inaczej. I - jak wszystkie badania - owa próba reprezentatywna może podlegać świadomym albo nieświadomym manipulacjom. Przepytanie losowe 5000 osób na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie, zwłaszcza w okolicy UW, da zupełnie inne wyniki niż przepytanie 5000 osób na Dworcu Wschodnim, nie mówiąc już o małych miasteczkach czy wsiach.

@LEGOMANIAK
Podobieństwo jest bardzo duże. Książkoholizm jest ciężkim uzależnieniem a jego objawy i mechanizm powstawania jest zbliżony do wszelkich innych uzależnień. Serio :D A swoją drogą - można być jednocześnie uzależnionym od czytania jak i od wódy.

@AuroraBorealis
Zapewne odezwie się zaraz jakiś "statystyk" od takich badań i zacznie opowiadać o tzw. próbie...

@LEGOMANIAK zastanów się ile dni możesz wytrzymać bez przeczytania chociaż paru stron, i sam odpowiesz na to pytanie. Wiem o czym mówię, po operacji oczu musiałam odpuścić czytanie na trzy miesiące. Słuchałam książek, ale to nie to samo, liczyłam tylko dni,kiedy będę mogła zacząć czytać i cierpiałam.

@LEGOMANIAK zastanów się ile dni możesz wytrzymać bez przeczytania chociaż paru stron, i sam odpowiesz na to pytanie. Wiem o czym mówię, po operacji oczu musiałam odpuścić czytanie na trzy miesiące. Słuchałam książek, ale to nie to samo, liczyłam tylko dni,kiedy będę mogła zacząć czytać i cierpiałam.

A uzależnień w dzisiejszym świecie jest cała masa nawet od "głupiej" kawy na dzień dobry. I dlatego według mnie te badania mają się nijak do prawdziwej sytuacji. To tak jakby wziąć akurat grupę ludzi, którzy piją tylko (albo głównie) herbatę i zapytać ich ile piją kawy?

Żabot podał idealny przykład dotyczący badań i ich wyników. Wszystko zależy jakie pytanie i gdzie się je zada pośród jakich ludzi, ludzi którzy mają swoje małe "uzależnienia", różne predyspozycje i zainteresowania.

A uzależnień w dzisiejszym świecie jest cała masa nawet od "głupiej" kawy na dzień dobry. I dlatego według mnie te badania mają się nijak do prawdziwej sytuacji. To tak jakby wziąć akurat grupę ludzi, którzy piją tylko (albo głównie) herbatę i zapytać ich ile piją kawy?

Żabot podał idealny przykład dotyczący badań i ich wyników. Wszystko zależy jakie pytanie i gdzie się je...

Jaki jest związek między czytelnictwem a alkoholizmem?

Może też taki, że całkiem dobre książki wychodzą spod pióra alkoholików..

Jaki jest związek między czytelnictwem a alkoholizmem?

Może też taki, że całkiem dobre książki wychodzą spod pióra alkoholików..

Co do związku alkolików z czytaniem, jakoś nie wyobrażam sobie grupki stojącej pod sklepem (czy na jakiejś ławeczce z krążącą flaszką), gdzie każdy z panów jest dodatkowo zaopatrzony w lekturę ;). Alkoholizm wśród pisarzy jest myślę współmierny jak wśród innych zawodów- po prostu dla pisarza jego uzależnienie stanowi rodzaj kanwy, a czasem i natchnienia (choć pod jego wpływem powstają i różne przedziwne twory). A dlaczego jest o tym głośno? Może dlatego, że choć to nie celebryci, to jednak ludzie znani...
Zastanawia mnie do czego ta duskusja zmierza...

Co do związku alkolików z czytaniem, jakoś nie wyobrażam sobie grupki stojącej pod sklepem (czy na jakiejś ławeczce z krążącą flaszką), gdzie każdy z panów jest dodatkowo zaopatrzony w lekturę ;). Alkoholizm wśród pisarzy jest myślę współmierny jak wśród innych zawodów- po prostu dla pisarza jego uzależnienie stanowi rodzaj kanwy, a czasem i natchnienia (choć pod jego...

@Beata-Chiara może do tego, że od książek także można się uzależnić.Dzień bez książki to dzień stracony.;) Myślę jednak,że zbiór osób uzależnionych od alkoholu i zbiór osób uzależnionych od czytania są zbiorami rozłącznymi. Chociaż może są jednostki, które potrafią to godzić.

@Beata-Chiara może do tego, że od książek także można się uzależnić.Dzień bez książki to dzień stracony.;) Myślę jednak,że zbiór osób uzależnionych od alkoholu i zbiór osób uzależnionych od czytania są zbiorami rozłącznymi. Chociaż może są jednostki, które potrafią to godzić.

Nie do końca, bo jak mało osób czyta to jest mniejszy rynek książek i tym samym mniej książek trafia do Polski bo wydawnictwa boją się ich drukować. Inna sprawa że u nas wydawnictwa i tak nie działają za dobrze od lat.

Nie do końca, bo jak mało osób czyta to jest mniejszy rynek książek i tym samym mniej książek trafia do Polski bo wydawnictwa boją się ich drukować. Inna sprawa że u nas wydawnictwa i tak nie działają za dobrze od lat.

@Marcin, ale jaki to ma związek z uzależnieniami typu wszelkiego? ;)
A to, że wydawnictwa nie tłumaczą wielu ciekawych książek wydawanych w innych krajach, to raczej wina małego popytu na te książki, a więc niejako nas, ludzi- w szerszym tego słowa.znaczeniu.

@Marcin, ale jaki to ma związek z uzależnieniami typu wszelkiego? ;)
A to, że wydawnictwa nie tłumaczą wielu ciekawych książek wydawanych w innych krajach, to raczej wina małego popytu na te książki, a więc niejako nas, ludzi- w szerszym tego słowa.znaczeniu.

Oczywiście że tak.

Oczywiście że tak.

A to ciekawe, czesciowo zgadzam sie z Toba, ale tylko czesciowo. U mnie w domu nikt nie czytal, a ja od malego lubie czytac ksiazki.Albo mam to w genach po kims albo nie wiem :) Brakuje mi jednak tego ze nie mam z kim pogadac o ksiazkach, bo nawet moi znajomi nie czytaja, wola ogladac filmy. Dzis wszystko jest bardzo uproszczone, szkoda ze dzieciaki wola gry, kompy i internet od ksiazek.A potem co chwila pojawiaja sie problemy z ortografia, z empatia, wyobraznia itd. Szkoda.

A to ciekawe, czesciowo zgadzam sie z Toba, ale tylko czesciowo. U mnie w domu nikt nie czytal, a ja od malego lubie czytac ksiazki.Albo mam to w genach po kims albo nie wiem :) Brakuje mi jednak tego ze nie mam z kim pogadac o ksiazkach, bo nawet moi znajomi nie czytaja, wola ogladac filmy. Dzis wszystko jest bardzo uproszczone, szkoda ze dzieciaki wola gry, kompy i...

Dlatego napisałam, że w bardzo dużym stopniu, a nie całkowicie. Zawsze może pojawić się czynnik (np.szkoła, grupa znajomych, własne zainteresowania) który spowoduje, że statystyki wezmą w łeb.

Dlatego napisałam, że w bardzo dużym stopniu, a nie całkowicie. Zawsze może pojawić się czynnik (np.szkoła, grupa znajomych, własne zainteresowania) który spowoduje, że statystyki wezmą w łeb.

U nas,w ŚDS co miesiąc.Bierzemy,po 40 książek.A czytam,głównie ja.Tak,nikogo ne zmuszę do czytania.

U nas,w ŚDS co miesiąc.Bierzemy,po 40 książek.A czytam,głównie ja.Tak,nikogo ne zmuszę do czytania.

Niestety, nie zawsze z domu. U mnie czytał ojciec i ja, siostra zaczęła czytać jak dorosła. Moim dzieciom czytałam codziennie do 8-10 roku życia, a rezultat- córka czasem coś przeczyta, syn nie czyta w ogóle. A ja dalej czytam wszędzie i codziennie.

Niestety, nie zawsze z domu. U mnie czytał ojciec i ja, siostra zaczęła czytać jak dorosła. Moim dzieciom czytałam codziennie do 8-10 roku życia, a rezultat- córka czasem coś przeczyta, syn nie czyta w ogóle. A ja dalej czytam wszędzie i codziennie.

Czynnik, o którym wspomniałam, może zadziałać w obie strony. Jednych zmotywuje do podjęcia się danej rzeczy, a innych, którzy do tej pory np. czytali, wyhamuje i zniechęci. Nie przewidzimy tego tak do końca.

Czynnik, o którym wspomniałam, może zadziałać w obie strony. Jednych zmotywuje do podjęcia się danej rzeczy, a innych, którzy do tej pory np. czytali, wyhamuje i zniechęci. Nie przewidzimy tego tak do końca.

U mnie w domu rodzice nie czytają, siostra trochę czytała i chyba tak naprawdę sam po trochu rozbudzałem w sobie miłość do czytania. Do tego mam wielkie szczęście, ponieważ o każdej książce mogę pogadać z moją dziewczyną, również miłośniczką książek ;D

U mnie w domu rodzice nie czytają, siostra trochę czytała i chyba tak naprawdę sam po trochu rozbudzałem w sobie miłość do czytania. Do tego mam wielkie szczęście, ponieważ o każdej książce mogę pogadać z moją dziewczyną, również miłośniczką książek ;D

Veronica - ,internet' to bardzo rozległe miejsce, obejmujące także artykuły, blogi i filmiki popularnonaukowe, informacje, możliwość obejrzenia dowolnego obrazu i poczytaniu o jego twórcy, mnóstwo różnorodnej muzyki oraz młodych rozwijających się artystów. Jest miejscem gdzie możesz przeprowadzić wymianę zdań z osobą na drugim końcu świata i poznać jego kulturę.
Co jest więc złego w internecie? To nie tylko śmieszne koty.
Kinematografia również oferuje zarówno produkcje czysto rozrywkowe, jak i te głębsze. Dokładnie tak samo jak książki.

Veronica - ,internet' to bardzo rozległe miejsce, obejmujące także artykuły, blogi i filmiki popularnonaukowe, informacje, możliwość obejrzenia dowolnego obrazu i poczytaniu o jego twórcy, mnóstwo różnorodnej muzyki oraz młodych rozwijających się artystów. Jest miejscem gdzie możesz przeprowadzić wymianę zdań z osobą na drugim końcu świata i poznać jego kulturę.
Co jest...

Nie do końca się zgadzam. Owszem, środowisko rodzinne w rozwijaniu pasji czytelniczej nie jest zupełnie bez znaczenia. Obecność w domu książek, widok czytających rodziców, czy dyskusje na temat lektury mogą zaszczepić u dziecka zainteresowanie czytaniem, ale, tak jak w przypadku innych pasji, nie muszą. Najlepszym przykładem jesteśmy ja i mój brat. Nasza mama sporo czytała i nadal czyta. Od niej się tego nauczyłam i stało się to moim hobby. Mój młodszy brat pomimo, że obie czytałyśmy mu w dzieciństwie i wyrastał w atmosferze "czytelniczej" naszej pasji nie podziela. Za to uwielbia film i ma o nim obszerną wiedzę, pomimo, że nikt z rodziny zainteresowań w tej dziedzinie nie przejawiał. Oprócz sprzyjającego środowiska, a czasami zamiast niego, musi jeszcze zaistnieć wewnętrzna potrzeba.

Nie do końca się zgadzam. Owszem, środowisko rodzinne w rozwijaniu pasji czytelniczej nie jest zupełnie bez znaczenia. Obecność w domu książek, widok czytających rodziców, czy dyskusje na temat lektury mogą zaszczepić u dziecka zainteresowanie czytaniem, ale, tak jak w przypadku innych pasji, nie muszą. Najlepszym przykładem jesteśmy ja i mój brat. Nasza mama sporo czytała...

Ja chodzę,do trzech.I też widzę,duży ruch.

Ja chodzę,do trzech.I też widzę,duży ruch.

38% ludności Polski to dość sporo, patrząc ilościowo (jest to ok. 14 421 000 osób), tak więc tłum w bibliotece niewiele znaczy. Warto w takim przypadku porównać ilość osób odwiedzających w tym samym czasie bibliotekę, oraz tych będących w, chociażby, galerii handlowej.
Osobiście mieszkam w małym mieście i najwięcej osób na raz, ile w niej widziałam, to 10 razem ze mną (w sklepach odzieżowych czy innych tego typu jest ich o wiele więcej). No więc średnia ilość osób jest nieco przez to zaniżona...

38% ludności Polski to dość sporo, patrząc ilościowo (jest to ok. 14 421 000 osób), tak więc tłum w bibliotece niewiele znaczy. Warto w takim przypadku porównać ilość osób odwiedzających w tym samym czasie bibliotekę, oraz tych będących w, chociażby, galerii handlowej.
Osobiście mieszkam w małym mieście i najwięcej osób na raz, ile w niej widziałam, to 10 razem ze mną (w...

"W ankiecie wzięło udział 3185 respondentów w wieku co najmniej 15 lat, co stanowiło ogólnopolską próbę reprezentatywną. Poza tym przepytano również 323 nauczycieli polonistów ze szkół ponadgimnazjalnych, jako te osoby, które z literaturą z definicji są najbliżej związane, a dodatkowo powinny dawać przykład nowym pokoleniom." Cóż 3185 do ustalenia danych statystycznych to nawet dobra liczba (jeśli patrzyć na zwykle występujące ilości ludzi w badaniach statystycznych). Cóż mnie zastanawia osobiście tylko w jaki sposób BN przeprowadza badania statystyczne, w sensie czy pytając przechodniów, czy np. w internecie itd. Cóż ciężko przepytać wszystkich, ale można by tak dla przykładu, nie wiem przyjmować, że się bada 0,1% albo 0,01% społeczeństwa (w pierwszym wypadku ok. 37950 ludzi w tym roku, a w drugim przypadku analogicznie 3795). 37950 to już według mnie taka liczba, która zmniejsza margines błędu badań statystycznych.

"W ankiecie wzięło udział 3185 respondentów w wieku co najmniej 15 lat, co stanowiło ogólnopolską próbę reprezentatywną. Poza tym przepytano również 323 nauczycieli polonistów ze szkół ponadgimnazjalnych, jako te osoby, które z literaturą z definicji są najbliżej związane, a dodatkowo powinny dawać przykład nowym pokoleniom." Cóż 3185 do ustalenia danych statystycznych to...

talia44, ja ilekroć jeżdżę tramwajem to muszę zadowolić się miejscem stojącym, a ponoć Polacy niechętnie korzystają z transportu publicznego; w sklepie z alkoholami spotykam wielu innych klientów, a ponoć spożycie alkoholu w naszym kraju spadło; w pobliskim kościele na poszczególnych mszach jest cała rzesza ludzi, a słyszy się odsetek praktykujących ciągle maleje, itd., itp.

Innymi słowy, po to są właśnie badania statystyczne, po to dobiera się próbę reprezentatywną, aby przekuć nasze wyobrażenia i wrażenia na konkretne liczby :)

talia44, ja ilekroć jeżdżę tramwajem to muszę zadowolić się miejscem stojącym, a ponoć Polacy niechętnie korzystają z transportu publicznego; w sklepie z alkoholami spotykam wielu innych klientów, a ponoć spożycie alkoholu w naszym kraju spadło; w pobliskim kościele na poszczególnych mszach jest cała rzesza ludzi, a słyszy się odsetek praktykujących ciągle maleje, itd.,...

Ja nie chodzę wcale do biblioteki, ponieważ książki kupuje. Średnio na rok czytam ok. 30 pozycji.
Było by pewnie więcej, ale przez pracę nie mam czasu na czytanie.
Chociaż jadąc do pracy widzę kilka osób z książką.

Ja nie chodzę wcale do biblioteki, ponieważ książki kupuje. Średnio na rok czytam ok. 30 pozycji.
Było by pewnie więcej, ale przez pracę nie mam czasu na czytanie.
Chociaż jadąc do pracy widzę kilka osób z książką.

Mamy dziennikarzy robiących systematycznie błędy ortograficzne gramatyczne i stylistyczne (nie mówiąc o tzw pisarzach), mamy profesorów - idiotów, to i mamy analfabetów - czytelników, co czytają siedem książek rocznie. Można w ogóle nie czytać, i czuć się świetnie, lecz dyskusje o czytelnikach poniżej średnio jednej książki miesięcznie to już nie żenada, a błazenada

Mamy dziennikarzy robiących systematycznie błędy ortograficzne gramatyczne i stylistyczne (nie mówiąc o tzw pisarzach), mamy profesorów - idiotów, to i mamy analfabetów - czytelników, co czytają siedem książek rocznie. Można w ogóle nie czytać, i czuć się świetnie, lecz dyskusje o czytelnikach poniżej średnio jednej książki miesięcznie ...

Problem zaczyna się własnie w szkołach, kiedy dzieci "katowane" są lekturami, a bądźmy szczerzy, te lektury nie zachęcają do czytania. Jeśli więc od lat najmłodszych książka kojarzyć się będzie z przymusem, to odbije się to czkawką w dorosłym życiu. Przykre to, zważywszy na stan elementarnej wiedzy u młodzieży. Wszystko to, co mogliby nauczyć się w sposób łatwy i przyjemny umyka im między palcami.

Problem zaczyna się własnie w szkołach, kiedy dzieci "katowane" są lekturami, a bądźmy szczerzy, te lektury nie zachęcają do czytania. Jeśli więc od lat najmłodszych książka kojarzyć się będzie z przymusem, to odbije się to czkawką w dorosłym życiu. Przykre to, zważywszy na stan elementarnej wiedzy u młodzieży. Wszystko to, co mogliby nauczyć się w sposób łatwy i przyjemny...

Jedną książkę rocznie, to można nawet przypadkiem przeczytać. Generalnie nie przykładałbym do tego wielkiej wagi. Te siedem to już faktycznie daje jakiś obraz czytelnictwa, bo to już przynajmniej daje nadzieje na jakiś świadomy wybór lektur.

Jedną książkę rocznie, to można nawet przypadkiem przeczytać. Generalnie nie przykładałbym do tego wielkiej wagi. Te siedem to już faktycznie daje jakiś obraz czytelnictwa, bo to już przynajmniej daje nadzieje na jakiś świadomy wybór lektur.

'Katowane" to bylo moje pokolenie radziecka literaturą: "Jak hartowała się stal" czy dla młodszych "Timur i jego drużyna" plus cały polski socrealizm z Morcinkiem na czelei "Obywatelami" Brandysa. Taka "Granica" Nałkowskiej czy "Niemcy" Kruczkowskiego to były jedyne lektury tolerowane przez młodzież. Natomiast obecnie problem lezy w nauczycielach, którzy w większości nie są przygotowani do omawiania awangardowej literatury

'Katowane" to bylo moje pokolenie radziecka literaturą: "Jak hartowała się stal" czy dla młodszych "Timur i jego drużyna" plus cały polski socrealizm z Morcinkiem na czelei "Obywatelami" Brandysa. Taka "Granica" Nałkowskiej czy "Niemcy" Kruczkowskiego to były jedyne lektury tolerowane przez młodzież. Natomiast obecnie problem lezy ...

"Problem zaczyna się własnie w szkołach, kiedy dzieci "katowane" są lekturami, a bądźmy szczerzy, te lektury nie zachęcają do czytania. Jeśli więc od lat najmłodszych książka kojarzyć się będzie z przymusem, to odbije się to czkawką w dorosłym życiu. "

Moim zdaniem to nadinterpretacja. Nauczyciel ma szansę zdziałać coś w tej materii do ok. 12 roku życia, kiedy dziecko ciągle jeszcze się rozwija. Toteż lektury w podstawówce powinno się dobierać pod kątem "mądrej" rozrywki. "Katowanie" zaczyna się dopiero w gimnazjum. Wtedy jednak jest już za późno na rewolucję, więc obarczanie nauczycieli odpowiedzialnością za niechęć do czytania to przesada. Polonista (w ramach lekcji polskiego) ma przekazać podstawową wiedzę o kanonie literatury, a nie wspinać się na wyżyny kreatywności. Żeby nie być gołosłowną, zapodam anegdotę z własnej szkoły - "twórcze" podejście do omawiania "Mistrza i Małgorzaty" pewnego dnia skończyło się wizytą psychologów i... egzorcysty.

Z lektur licealnych dobrze wspominam zaledwie kilka, nie zdzierżyłam połowy, a przez drugą przebrnęłam z bólem. Nie czuję jednak z tego powodu niechęci do czytania, ani nie mam żalu do polonistek.

" Natomiast obecnie problem lezy w nauczycielach, którzy w większości nie są przygotowani do omawiania awangardowej literatury"

Myślę, że problem leży w programie nauczania, który (przynajmniej w klasach o profilu humanistycznym) powinien wprowadzić nowy przedmiot - literatura współczesna.

"Problem zaczyna się własnie w szkołach, kiedy dzieci "katowane" są lekturami, a bądźmy szczerzy, te lektury nie zachęcają do czytania. Jeśli więc od lat najmłodszych książka kojarzyć się będzie z przymusem, to odbije się to czkawką w dorosłym życiu. "

Moim zdaniem to nadinterpretacja. Nauczyciel ma szansę zdziałać coś w tej materii do ok. 12 roku życia, kiedy dziecko...

Zostałem poniekąd wezwany do odpowiedzi więc przyznaję, że skrótowa moja wypowiedź o nauczycielach wprowadza w błąd, który prostuję przywołując wspomnianego "Mistrza i Małgorzatę", bo faktycznie, to nie nauczycieli wina że jakiś KRETYN zmusza ich do dyskusji z uczniami o tak trudnym dziele, do którego nie dorosła ani większość uczniów, ani większość nauczycieli

Zostałem poniekąd wezwany do odpowiedzi więc przyznaję, że skrótowa moja wypowiedź o nauczycielach wprowadza w błąd, który prostuję przywołując wspomnianego "Mistrza i Małgorzatę", bo faktycznie, to nie nauczycieli wina że jakiś KRETYN zmusza ich do dyskusji z uczniami o tak trudnym dziele, do którego nie dorosła ani ...

Niestety upada też dziennikarstwo. Oczywiście są czasopisma na poziomie, ale na portalach informacyjnych w rodzaju Onetu, Interii, czy WP jest straszna masa informacyjnego chłamu, który ma zapewnić tylko klikalność. Niepogłębione analizy, pogoń za tanią sensacją i do tego często kiepski język i takaż też ortografia.

Niestety upada też dziennikarstwo. Oczywiście są czasopisma na poziomie, ale na portalach informacyjnych w rodzaju Onetu, Interii, czy WP jest straszna masa informacyjnego chłamu, który ma zapewnić tylko klikalność. Niepogłębione analizy, pogoń za tanią sensacją i do tego często kiepski język i takaż też ortografia.

Co ma Pan na myśli pisząc ''złe'' książki?

Co ma Pan na myśli pisząc ''złe'' książki?

"złe" dlatego w cudzysłowie, bo sprecyzowanie wymaga szerokiego omówienia. W jednym zdaniu to te, które naruszają, obrażają (zabrakło mnie ad hoc właściwego słowa) wartości etyczne czytelnika

"złe" dlatego w cudzysłowie, bo sprecyzowanie wymaga szerokiego omówienia. W jednym zdaniu to te, które naruszają, obrażają (zabrakło mnie ad hoc właściwego słowa) wartości etyczne czytelnika

Wydaje mi się, że rok temu uwzględniono to, co się czyta, dlatego zakładam, że dane o tym będą w pełnym raporcie majowym, a tutaj po prostu się w to nie zagłębiono, więc i statystyk nie podano. Mam taką nadzieję przynajmniej.

Wydaje mi się, że rok temu uwzględniono to, co się czyta, dlatego zakładam, że dane o tym będą w pełnym raporcie majowym, a tutaj po prostu się w to nie zagłębiono, więc i statystyk nie podano. Mam taką nadzieję przynajmniej.

Dla każdego,złe oznacza co innego.Są Nobliści,których dzieła.Zasłużyli ,na jedną gwiazdkę.

Dla każdego,złe oznacza co innego.Są Nobliści,których dzieła.Zasłużyli ,na jedną gwiazdkę.

Wszlkie nagrody mają sie nijak do wartości książki natoiast o pojęciu "zła" mówie w kategoriach etycznych i właśnie notowania na LC wzbudzaja optymizm, bo tak różnorodne towarzystwo, a na ogół bezbłędnie nisko ocenia książki "złe". I feedback: te są złe, które mają niskie oceny na LC

Wszlkie nagrody mają sie nijak do wartości książki natoiast o pojęciu "zła" mówie w kategoriach etycznych i właśnie notowania na LC wzbudzaja optymizm, bo tak różnorodne towarzystwo, a na ogół bezbłędnie nisko ocenia książki "złe". I feedback: te są złe, które mają niskie oceny na LC

@Wojciech
Tu bym trochę polemizował. Mam na myśli owe oceny gwiazdkowe na LC. Oczywiście o gustach się nie dyskutuje, ale... Faktycznie, jeśli coś jest wyjątkowo kiepskie, miewa niskie oceny. Tu się zgodzę. Ale w drugą stronę to już tak dobrze nie działa. Niejednokrotnie przekonywałem się, że wysokie oceny (ze względu na ilość oceniających) mają książki będące po prostu knotami. Nie będę wymieniał nazwisk, żeby nie narazić się fanom danego autora. Jakiś twórca wyrabia sobie nazwisko a potem jedzie na sławie tłukąc po prostu knoty. Nie chodzi mi o styl, ale treść, logikę narracji etc. Przecież nawet literatura rozrywkowa w swojej kategorii może być na wysokim poziomie. Ale często nie jest. Tymczasem fan łyknie wszystko i będzie dawał 8-10 gwiazdek. Widuję takie sytuacje również w literaturze faktu - i tej bardziej w stronę popularyzacji nauki i tej historycznej. Masowe wysokie oceny (w gwiazdkach) nie świadczą wcale o jakości owej literatury a często o niskich wymaganiach czytelników lub o braku krytycyzmu.

@Wojciech
Tu bym trochę polemizował. Mam na myśli owe oceny gwiazdkowe na LC. Oczywiście o gustach się nie dyskutuje, ale... Faktycznie, jeśli coś jest wyjątkowo kiepskie, miewa niskie oceny. Tu się zgodzę. Ale w drugą stronę to już tak dobrze nie działa. Niejednokrotnie przekonywałem się, że wysokie oceny (ze względu na ilość oceniających) mają książki będące po prostu...

Może być mierne czytadło, które jednym odpowiada, a innym nie,ale książka nikogo nie obraża i nie poniża,nie wyśmiewa się z czytelnika. "Zła" książka to ta, która nie szanuje czytelnika i jego poglądów.

Może być mierne czytadło, które jednym odpowiada, a innym nie,ale książka nikogo nie obraża i nie poniża,nie wyśmiewa się z czytelnika. "Zła" książka to ta, która nie szanuje czytelnika i jego poglądów.

Nie musi Pan polemizowac, bo jestem takiego samego zdania, a to co napisałem jest koniecznym uproszczeniem i nalezy cieszyć się z tych "złych" książek, co do których większość czytelników ma to samo zdanie. To złożony temat, którego ilustracją może byc moja pała dla Eco za dwie jego najpopularniejsze książki, które czytelnicy wychwalają bez zrozumienia co najmniej polowy tekstu. Eco którego bardzo cenię za inne pozycje w beletrystyce drwi i kpi z szarych czytelnikow złośliwie faszerując książkę "uczonym" słownictwem. Takiej próżności nie toleruję, a robi to tez Saul Bellow, Philip Roth i wielu innych (w tym wczesny Miłosz)

Nie musi Pan polemizowac, bo jestem takiego samego zdania, a to co napisałem jest koniecznym uproszczeniem i nalezy cieszyć się z tych "złych" książek, co do których większość czytelników ma to samo zdanie. To złożony temat, którego ilustracją może byc moja pała dla Eco za dwie jego najpopularniejsze książki, które czytelnicy ...

@Wojciech nie polemizuję, tylko popieram na swój sposób.

@Wojciech nie polemizuję, tylko popieram na swój sposób.

Bardzo fajnie Wojtek pojechałeś z Tym, że czytanie złych książek jest bardziej szkodliwe niż nieczytanie w ogóle... To mi się podoba.

Nie będę nawet próbować wyjaśniać jakie uważam książki za złe, bo to kwestia gustu...

Natomiast postaram się obiektywnie stwierdzić, jakie to są książki dobre - otóż bez wątpienia zalicza się tu klasyka literacka, czyli coś co zdobyło sobie uznanie znawców gatunków, co zyskało status nieśmiertelności, co przetrwało próbę czasu i po dziś dzień jest cenione i szanowane, czyli np. dzieła Szekspira. Pewnie jakbym zrobił sonde, to większość osób by stwierdziła, że zna twórczość Szekspira. A jakbym dalej drążył temat i spytał czym się różni "Hamlet" od "Makbeta" to może nie wszyscy potrafiliby odpowiedzieć... A tych co potrafiliby bym spytał czy znają coś z innej beczki np. Mahabharatę?

Bardzo fajnie Wojtek pojechałeś z Tym, że czytanie złych książek jest bardziej szkodliwe niż nieczytanie w ogóle... To mi się podoba.

Nie będę nawet próbować wyjaśniać jakie uważam książki za złe, bo to kwestia gustu...

Natomiast postaram się obiektywnie stwierdzić, jakie to są książki dobre - otóż bez wątpienia zalicza się tu klasyka literacka, czyli coś co zdobyło sobie...

Moim zdaniem ten kto w ogóle sięgnie po książkę, ma szanse z czasem wyrobić sobie gust.
Za jedyne prawdziwie złe książki uważam takie coś jak "Biblia Szatana" czy podobne twory, mogące bezpośrednio wpływać na czytelnika.

Moim zdaniem ten kto w ogóle sięgnie po książkę, ma szanse z czasem wyrobić sobie gust.
Za jedyne prawdziwie złe książki uważam takie coś jak "Biblia Szatana" czy podobne twory, mogące bezpośrednio wpływać na czytelnika.

Zgoda, ma szansę, lecz co będzie jak z tej szansy nie skorzysta ? To troche jak zabawa z zapałkami czyli, że są też możliwe skutki negatywne. W dodatku dochodzi pewna wiara w słowo drukowane i dlatego to jest niebezpieczne. Proszę spojrzeć na wpływ innych autorytetów np TVP. Jak często słyszę argumentację: "słyszałam w TVP" i żeby to była skrajna bzdura autorytet TVP czyni wiadomość (dla niektórych) wiarygodną. Przykład szkodliwości książek to pseudohistoryczne, które manipulują faktami historycznymi dla fabuły, a w umyśle czytelnika pozostaje zafałszowany obraz historii. Pisalem o tym w przypadku popularnej sagi Druon "Królowie przeklęci". Powstał również problem z Kapuścińskim, bo nie wiadomo co jest faktem, a co fantazją, a tym samym nie można mówic o klasycznym reportażu itd itp A najgorsze jest zakłamywanie historii najnowszej z przyczyn politycznych

Zgoda, ma szansę, lecz co będzie jak z tej szansy nie skorzysta ? To troche jak zabawa z zapałkami czyli, że są też możliwe skutki negatywne. W dodatku dochodzi pewna wiara w słowo drukowane i dlatego to jest niebezpieczne. Proszę spojrzeć na wpływ innych autorytetów np TVP. Jak często słyszę argumentację: "słyszałam w ...

Fakt, o tym szerszym aspekcie nie pomyślałam... Być może jako dziecko poprzedniej epoki nie dziwi mnie przekłamywanie faktów historycznych- wszak do 1989 roku była w Polsce mniejsza lub większa cenzura... Czy jednak znaczy to, że nawet książki tylko luźno oparte na jakimś historycznym tle są z założenia "złe"?

Fakt, o tym szerszym aspekcie nie pomyślałam... Być może jako dziecko poprzedniej epoki nie dziwi mnie przekłamywanie faktów historycznych- wszak do 1989 roku była w Polsce mniejsza lub większa cenzura... Czy jednak znaczy to, że nawet książki tylko luźno oparte na jakimś historycznym tle są z założenia "złe"?

Zostanmy przy przykładzie Druona: jeśli on zakłamuje historyczne fakty i przypisuje zbrodnie nieboszczykowi - postaci jak najbardziej historycznej, to według mnie jest to lektura szkodliwa. Natomiast jeśli ktoś wprowadza postacie fikcyjne nie naruszając realiow historycznych to wszystko jest OK. A cenzura nie zmuszała do kłamstw, lecz wskutek wykreśleń istotnych części następowała dezinformacja. Poza tym wokół niej stworzono mit, że uniemożliwiała pracę twórczą i że pisarze piszą "do szuflady". Po 1989 roku okazało się, że poza bardzo nielicznymi wyjątkami te szuflady są puste

Zostanmy przy przykładzie Druona: jeśli on zakłamuje historyczne fakty i przypisuje zbrodnie nieboszczykowi - postaci jak najbardziej historycznej, to według mnie jest to lektura szkodliwa. Natomiast jeśli ktoś wprowadza postacie fikcyjne nie naruszając realiow historycznych to wszystko jest OK. A cenzura nie zmuszała do kłamstw, ...

Możliwe, znam to poniekąd bardziej z opowiadań... Jednak już sam dostęp do światowej literatury był utrudniony- jeszcze kilka lat temu miałam egzemplarz "Mechanicznej pomarańczy" która zakazana przez cenzurę- była drukowana sposobami domowymi.

Możliwe, znam to poniekąd bardziej z opowiadań... Jednak już sam dostęp do światowej literatury był utrudniony- jeszcze kilka lat temu miałam egzemplarz "Mechanicznej pomarańczy" która zakazana przez cenzurę- była drukowana sposobami domowymi.

Znam tylko przekład Stillera z 1990, a nie slyszalem o przekładzie wcześniejszym. Nie odczuwałem problemów w PRL z cenzurą bo "zakazane" książki plynęły szeroka fala z paryskiej "Kultury" Giedroycia, a zycie kulturalne wzbogacały kabarety dla wąskiej publiczności jak Dobrowolskiego "Koń" i "Owca" czy Mlynarskiego w "Hybrydach". Do tego ostre felietony Urbana, Fikusa, Passenta Kisiela czy Hamiltona, pełne aluzji i niedomówien kontentowały czytających

Znam tylko przekład Stillera z 1990, a nie slyszalem o przekładzie wcześniejszym. Nie odczuwałem problemów w PRL z cenzurą bo "zakazane" książki plynęły szeroka fala z paryskiej "Kultury" Giedroycia, a zycie kulturalne wzbogacały kabarety dla wąskiej publiczności jak Dobrowolskiego "Koń" i "Owca" czy Mlynarskiego w "Hybrydach". Do...

Fajnie było mieszkać w tych czasach w dużych miastach. Niestety im od nich dalej, tym było gorzej. Z drugim obiegiem książek zetknęłam się dopiero w stanie wojennym. Zostawał tylko "Wolna Europa", "Tygodnik Powszechny", "Znak" i "W drodze". Miałam też wspaniałego duszpasterza akademickiego, jak tylko coś "przypadkowo" ukazało się, nawet w małym nakładzie, to On to miał i pożyczał studentom. Ostatnio odkryłam, że w pierwszej edycji Nagród Tischnera otrzymał ją jako duszpasterz.

Fajnie było mieszkać w tych czasach w dużych miastach. Niestety im od nich dalej, tym było gorzej. Z drugim obiegiem książek zetknęłam się dopiero w stanie wojennym. Zostawał tylko "Wolna Europa", "Tygodnik Powszechny", "Znak" i "W drodze". Miałam też wspaniałego duszpasterza akademickiego, jak tylko coś "przypadkowo" ukazało się, nawet w małym nakładzie, to On to miał i...

Oczywiście, mieszkanie w dużym mieście, szczególnie w Warszawie ułatwa kontakt ze zdobyczami kultury, lecz również demobilizuje i rozleniwia. Znam wielu warszawiaków, którzy NIGDY nie byli w Filharmonii Operze czy teatrze, a również mam znajomych daleko od Warszawy, którzy wpadają do stolicy od czasu do czasu a obejrzeli wszystkie wartościowe spektakle i byli na wszystkich ciekawych koncertach. To co łatwo przychodzi przestaje byc atrakcją

Oczywiście, mieszkanie w dużym mieście, szczególnie w Warszawie ułatwa kontakt ze zdobyczami kultury, lecz również demobilizuje i rozleniwia. Znam wielu warszawiaków, którzy NIGDY nie byli w Filharmonii Operze czy teatrze, a również mam znajomych daleko od Warszawy, którzy wpadają do stolicy od czasu do czasu a obejrzeli ...

@Wojciech zgadzam się. Kiedyś dwa razy w miesiącu jeździłam na szkolenia z noclegiem do Wrocławia. Za każdym razem już miałam ścisły plan jak spędzę wieczór, żeby "odchamić się". W szkoleniach brali udział ludzie po studiach, a często wrocławiacy zagadywani patrzyli się na mnie jak na dziwoląga.
Wiem to też po swojej mieścinie, w której od czasu do czasu coś się dzieje ciekawego i spotykamy się w wąskim gronie prawie tych samych osób. Nawet na DKF przyjeżdżają z większych okolicznych miejscowości, bo o wiele taniej i bilet zawsze można kupić.

@Wojciech zgadzam się. Kiedyś dwa razy w miesiącu jeździłam na szkolenia z noclegiem do Wrocławia. Za każdym razem już miałam ścisły plan jak spędzę wieczór, żeby "odchamić się". W szkoleniach brali udział ludzie po studiach, a często wrocławiacy zagadywani patrzyli się na mnie jak na dziwoląga.
Wiem to też po swojej mieścinie, w której od czasu do czasu coś się dzieje...

Ja tam lubię ostrą literaturę, pełną szeroko rozumianej nawalanki, czy lubię w związku z tym złe książki?

Ja tam lubię ostrą literaturę, pełną szeroko rozumianej nawalanki, czy lubię w związku z tym złe książki?

@Marcin, nie chodzi o to, chodzi o przekłamywanie faktów historycznych i w takiej postaci zamieszczanie ich w książce.

@Marcin, nie chodzi o to, chodzi o przekłamywanie faktów historycznych i w takiej postaci zamieszczanie ich w książce.

Ale to w wielu książkach masz coś takie coś, choć by w książkach szpiegowskich, albo w horrorach gore opartych na jakiś legendach.

Ale to w wielu książkach masz coś takie coś, choć by w książkach szpiegowskich, albo w horrorach gore opartych na jakiś legendach.

Tak, mnie też denerwuje taka nieznajomość faktów przez Autora, i moim zdaniem te przekłamania też szkodzą przeciętnemu Czytelnikowi (szczególnie jeśli czyta np o miejscu lub temacie który dobrze zna, w drugim przypadku po prostu pisarz powinien się "doinformować"). Jednak w książkach popularnonaukowych takie przekłamania urastają już do błędów rzeczowych- sama czytam dużo o ptakach i zawsze denerwuje mnie, kiedy ktoś zamieszcza informacje mogące wprowadzić ludzi w dezinformację (uważam, że jak ktoś np nie zna tematu genetyki, nie powinien jej poruszać). To taki przykład, bo tutaj bodajże chodzi o książkę historyczną.

Tak, mnie też denerwuje taka nieznajomość faktów przez Autora, i moim zdaniem te przekłamania też szkodzą przeciętnemu Czytelnikowi (szczególnie jeśli czyta np o miejscu lub temacie który dobrze zna, w drugim przypadku po prostu pisarz powinien się "doinformować"). Jednak w książkach popularnonaukowych takie przekłamania urastają już do błędów rzeczowych- sama czytam dużo o...

Ale to że autor zmienia niektóre fakty nie znaczy że ich nie zna, po prostu czasami je przekształca na potrzeby, no bo jak ich nie przekształcić na potrzeby powieści rozgrywającej się w alternatywnej wersji historii jak "Rok1948" Jamesa Herberta, albo powieści szpiegowskiej kręconej się wokół jakiś teorii spiskowych, spisków masońskich itp. Ale co do książek popularnonaukowych to masz rację w nich twórcy powinni trzymać się faktów, ale w literaturze rozrywkowej pewne odejście od faktów jest dopuszczalne.

Ale to że autor zmienia niektóre fakty nie znaczy że ich nie zna, po prostu czasami je przekształca na potrzeby, no bo jak ich nie przekształcić na potrzeby powieści rozgrywającej się w alternatywnej wersji historii jak "Rok1948" Jamesa Herberta, albo powieści szpiegowskiej kręconej się wokół jakiś teorii spiskowych, spisków masońskich itp. Ale co do książek...

@Beata-Chiara
@Marcin

Eeeee... Możecie mi wyjaśnić, o czym dyskutujecie? Nie widzę związku ani z tematem głównym, ani z pobocznymi. Jeśli jednak zarzucacie Dawkinsowi przeznaczane czy zaklamywanie faktów, to proszę o konkrety i logiczną argumentację.

@Beata-Chiara
@Marcin

Eeeee... Możecie mi wyjaśnić, o czym dyskutujecie? Nie widzę związku ani z tematem głównym, ani z pobocznymi. Jeśli jednak zarzucacie Dawkinsowi przeznaczane czy zaklamywanie faktów, to proszę o konkrety i logiczną argumentację.

Próbuję się dowiedzieć co to są te "złe książki" wg. Pana Wojciecha.

Próbuję się dowiedzieć co to są te "złe książki" wg. Pana Wojciecha.

@żabot, ja się podłączyłam pod ten właśnie aspekt (o którym pisał Marcin) i jakiś taki Off Topic powstał...
Ja nic osobiście nie zarzucam Dawkinsonowi, nawet nie czytałam żadnej jego książki.

@żabot, ja się podłączyłam pod ten właśnie aspekt (o którym pisał Marcin) i jakiś taki Off Topic powstał...
Ja nic osobiście nie zarzucam Dawkinsonowi, nawet nie czytałam żadnej jego książki.

@Beata-Chiara
@Marcin

:D He, he... a ja nie zauważyłem, że nagle mnie przerzuciło do wątku o czytelnictwie zamiast o Dawkinsie. Stąd moja pomyłkowa uwaga.
Z góry przepraszam za zamieszanie. Mój wpis w tym miejscu jest zupełnie od czapy :D
Ale i tak powstał off, to prawda.

@Beata-Chiara
@Marcin

:D He, he... a ja nie zauważyłem, że nagle mnie przerzuciło do wątku o czytelnictwie zamiast o Dawkinsie. Stąd moja pomyłkowa uwaga.
Z góry przepraszam za zamieszanie. Mój wpis w tym miejscu jest zupełnie od czapy :D
Ale i tak powstał off, to prawda.