Skończyła się pewna epoka w dziejach fizyki. Nauki nawet.

Skończyła się pewna epoka w dziejach fizyki. Nauki nawet.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wszyscy teraz wspominają o "Krótkiej historii czasu" i dobrze, bo warto ją znać.
Ale mnie Stephen Hawking już na zawsze będzie kojarzył się z inną książką i żeby było ciekawiej, książką zupełnie innego autora.
Leonard Susskind w swej niesamowitej książce "Bitwa o czarne dziury" opisał ze swadą swój długoletni spór z Hawkingiem o rzeczone "dziury" właśnie. Wspaniała lektura, choć momentami niełatwa...
RIP

Wszyscy teraz wspominają o "Krótkiej historii czasu" i dobrze, bo warto ją znać.
Ale mnie Stephen Hawking już na zawsze będzie kojarzył się z inną książką i żeby było ciekawiej, książką zupełnie innego autora.
Leonard Susskind w swej niesamowitej książce "Bitwa o czarne dziury" opisał ze swadą swój długoletni spór z Hawkingiem o rzeczone "dziury" właśnie. Wspaniała...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Czasami lepiej milczeć o czyjeś śmierci nią paplać. W jednej ze stacji telewizyjnych odbył się długi wywiad z wróżką, która przedstawiała jak "gwiazdy " wpłynęły na życie wielkiego fizyka. Było to przerażające doświadczenie. Oczywiście datę śmierci łączyła z dniem Pi. Zapomniała dodać, że to święto dopiero zostało powołane w 1988 roku. W Ameryce jest obchodzone 14 marca, ze względu na zapis daty 3.14, a w Europie 22 lipca,też ze względu na zapis daty, jest to dzień aproksymacji 22/7. Nawet z czyjeś śmierci można zrobić widowisko.

Czasami lepiej milczeć o czyjeś śmierci nią paplać. W jednej ze stacji telewizyjnych odbył się długi wywiad z wróżką, która przedstawiała jak "gwiazdy " wpłynęły na życie wielkiego fizyka. Było to przerażające doświadczenie. Oczywiście datę śmierci łączyła z dniem Pi. Zapomniała dodać, że to święto dopiero zostało powołane w 1988 roku. W Ameryce jest obchodzone 14 marca, ze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Miał szczęście,że udało mu się żyć i pracować w epoce elektroniki. Sto lat wcześnie nikt nawet nie pomyślałby,że można się wspiąć na takie wyżyny intelektu będąc odciętym od możliwości porozumienia się z otoczeniem. Traktowano by Go jak warzywo. To jest też Jego, chociaż niezamierzony olbrzymi wkład w naukę.

Miał szczęście,że udało mu się żyć i pracować w epoce elektroniki. Sto lat wcześnie nikt nawet nie pomyślałby,że można się wspiąć na takie wyżyny intelektu będąc odciętym od możliwości porozumienia się z otoczeniem. Traktowano by Go jak warzywo. To jest też Jego, chociaż niezamierzony olbrzymi wkład w naukę.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Krótka historia czasu - ale jak bogata i wartościowa z Jego udziałem...
Smutek że odszedł i radość że był.

Krótka historia czasu - ale jak bogata i wartościowa z Jego udziałem...
Smutek że odszedł i radość że był.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Wraz z nim umarł kawał świata nauki...

Wraz z nim umarł kawał świata nauki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dzięki Niemu,polubiłem kosmos.Hawking,mówił w taki sposób.Że,nawet ja pojałem.Pamiętam,bardzo mądry wyklad o czarnych dziurach.

Dzięki Niemu,polubiłem kosmos.Hawking,mówił w taki sposób.Że,nawet ja pojałem.Pamiętam,bardzo mądry wyklad o czarnych dziurach.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

O Stephenie Hawkingu usłyszałem pod koniec 1988 roku, gdy świat angielskojęzyczny zadziwiła jego książka. Stała się rzecz niesłychana - publikacja o astrofizyce i kosmologii nie schodziła przez kilka lat z TOP-u sprzedaży. Mam pierwsze polskie wydanie „Krótkiej historii czasu”, jubileuszowe angielskie z 1998 i kilka innych. Polecam każdemu przeczytać.

Wyjątkowość tej książki wynika nie z jej treści, która została z czasem lepiej podana w innych pracach, ale z pionierskiej decyzji autora i wydawcy o publikacji czegoś takiego. To była niewątpliwie odwaga. Rynek publikacji popularno-naukowych był wtedy w postępującej atrofii.

Właściwie większość tłumaczeń książek z nauk ścisłych, które wydaje na przykład Prószyński i S-ka, to konsekwencja sukcesu książki Hawkinga. Naukowcy, którzy do tej pory nie czuli potrzeby literackiego i popularnego dzielenia się z innymi swoimi badaniami, zaczęli publikować. Dostrzegli w tym sens.

Był oczywiście wcześniej Carl Sagan, ale jego książki skupiały się na podstawach nauk przyrodniczych, miały pokazać kruchość człowieka i subtelność jego relacji z Wszechświatem. Dotykały filozoficznych konsekwencji istnienia i zmierzały w kierunku pytań o pozaziemskie cywilizacje. Hawking natomiast jest prekursorem publikacji popularnych na tematy czysto teoretyczne z frontu badań. Stąd mamy dziś prace, które pozwalają laikom na zapoznanie się z teoriami strun, Wszechświatami równoległymi, czarnymi dziurami, itd.

Porównanie Hawkinga z Einsteinem ma sens w kilku obszarach. Obaj przekroczyli bariery dotychczasowej izolacji naukowców na dwóch polach. Einstein stał się w ogóle pierwszym celebrytą prasowym (spośród badaczy na polu nauk ścisłych), Hawking odnalazł się w mediach telewizyjnych. Obaj potrafili się posługiwać językiem pop-kultury; w świecie pozorów, płytkości i infantylizmu znaleźli nisze i język, którym pobudzali ciekawość przyrodą. Dodatkowo obaj potrafili wykorzystać sławę do kilku misji. Poza popularyzacją nauki, starali się zwracać uwagę na społeczne problemy. Einstein nawoływał do rozbrojenia, walczył z antysemityzmem i apelował o pacyfizm. Hawking stał się ambasadorem niepełnosprawnych, przyczynił się do rozwoju systemów cyfrowych pomagającym sparaliżowanym w komunikacji (dzięki sławie, firmy z Doliny Krzemowej prześcigały się w konstrukcji dla niego systemów umożliwiających coraz lepszą komunikację; Hawking był żywą reklamą ich produktów). Choć nie lubię numerologii, to data dzienna urodzin Einsteina i śmierci Hawkinga, czystym zbiegiem okoliczności, przypada na dziś - na Dzień Liczby Pi. Chyba warto 14 marca nazwać jakoś szerzej, tak uwzględniając obu naukowców.

Ostatnio Hawking komunikował się ze światem wyłącznie przez skurcze policzków połączonych z sensorami. Jego zamknięcie ruchowe pozostawiło mu wyłącznie mózg, niezwykle sprawne narzędzie pracy. Zostanie zapamiętany głównie za fundamentalne prace na polu badań nad czarnymi dziurami, których istnienie wynika wprost z teorii Einsteina. Pokazał, jak rozumieć ich osobliwość i wykazał, że w konsekwencji zasady nieoznaczoności Heisenberga, umożliwiającej na krótko materializacje cząstek wirtualnych, czarne dziury mogą parować (tzw. promieniowanie Hawkinga).

Geniusz Hawkinga objawił się wcześnie. Znany w środowisku ‘ścisłowców’ był już w bardzo młodym wieku; kluczowe wyniki teoretyczne (z których jest sławny) opracował do połowy lat 70.-tych. W wieku 31 lat napisał wraz z Georgem Ellisem podręcznik o wielkoskalowych strukturach w czasoprzestrzeni. To bardzo trudna matematyczna praca. Stała się snobistyczna - studenci Oxbridge często chodzili z tą książką pod pachą, tak dla szpanu. Ale czy któryś ją przeczytał? Wątpliwe.

O Stephenie Hawkingu usłyszałem pod koniec 1988 roku, gdy świat angielskojęzyczny zadziwiła jego książka. Stała się rzecz niesłychana - publikacja o astrofizyce i kosmologii nie schodziła przez kilka lat z TOP-u sprzedaży. Mam pierwsze polskie wydanie „Krótkiej historii czasu”, jubileuszowe angielskie z 1998 i kilka innych. Polecam każdemu przeczytać.

Wyjątkowość tej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Z całą pewnością siły wyższe, jakkolwiek byśmy ich nie nazwali, opiekowały się Stephenem Hawkingiem przez te wszystkie lata. Mimo że deklarował się jako ateista ;) Przy tej chorobie jest rzeczą niemal niemożliwą by dożył tylu lat. Zostało mu zabrane ciało, ale dostał umysł. Jeden z dwóch największych umysłów XX wieku, obok Alberta Einsteina. Nikt nie zrobił tyle dla astrofizyki (może z wyjątkiem Einsteina) co Stephen Hawking. I nikt nie zrobił tyle, byśmy my, małe ludziki, zrozumieli otaczający nas Wszechświat.
To bardzo smutny dzień :(

Z całą pewnością siły wyższe, jakkolwiek byśmy ich nie nazwali, opiekowały się Stephenem Hawkingiem przez te wszystkie lata. Mimo że deklarował się jako ateista ;) Przy tej chorobie jest rzeczą niemal niemożliwą by dożył tylu lat. Zostało mu zabrane ciało, ale dostał umysł. Jeden z dwóch największych umysłów XX wieku, obok Alberta Einsteina. Nikt nie zrobił tyle dla...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post