Popieram wypowiedź. Dodam tylko, z własnego doświadczenia jako księgarza, że czytelnik nie chce kupować hard sf, bo to "niezrozumiały język", "książka ma odprężać", "ile można pisać o trudnych problemach AI?". Choćby wspomniany "Problem trzech ciał" jest problemem dla przeciętnego czytelnika dlatego, że nieznane nazwisko, o czym to właściwie jest i, moje ulubione, "a nakręcili film na podstawie tego?". Po hard sf zawsze sięgali pasjonaci i ludzie, którzy chcieli rozwijać swoje horyzonty, a tych zawsze było mało i mam wrażenie, że jest teraz takich mniej. Nie chcę rzucać tu hasłami, że kiedyś było lepiej, a młodzież teraz "gupnie". Może to wynikać z różnych rzeczy. Może jest więcej ludzi? Może mają mniej czasu albo życie już sprawia im tyle trudności, że nie chcą już czytać o innych problemach, które napotka ludzkość? Czasem może to być też nie chęć do nowości, bo rynek wydawniczy podaje czytelnikowi bardzo dużo różnej literatury, gdzie większość to zwykłe sztampowe opowiastki i już nkit nie chce ryzykować sięgając po coś czego nie zna.
No i na sam koniec, zastanawia mnie zawsze po czyjej stronie leży największa wina, że hard sf jest mało- czytelnika, bo nie chętnie czyta, czy autora, bo nie chce mu poszerzać własnych horyzontów i wejść w dyskusję z czytelnikiem?

Popieram wypowiedź. Dodam tylko, z własnego doświadczenia jako księgarza, że czytelnik nie chce kupować hard sf, bo to "niezrozumiały język", "książka ma odprężać", "ile można pisać o trudnych problemach AI?". Choćby wspomniany "Problem trzech ciał" jest problemem dla przeciętnego czytelnika dlatego, że nieznane nazwisko, o czym to właściwie jest i, moje ulubione, "a...

@Alapogo

Winy autorów nie widzę i widzieć nie chcę. Ludzi piszących jest tylu, że po prostu MUSZĄ się wśród nich trafiać i tacy, którzy chcą i potrafią pisać porządne SF i wierzę, że je piszą, choćby do szuflady. Problem w tym, że w księgarniach możemy wybierać nie z tego, co ktokolwiek napisał, a tylko z tego, co ktoś WYDAŁ. Jeśli więc mówimy o winie po stronie podaży, to moim zdaniem należałoby jej szukać nie u autorów, a u wydawców. Tylko dlaczego wydawcy nie chcą wydawać, dlaczego wolą elfy, smoki i wampiry, a z okolic SF bezpieczne przetwarzanie tego, co już było? Bo to się sprzedaje, a twardsze SF nie albo znacznie słabiej. Czyli wina czytelników, tego, że większość trzyma się dobrze znanych dekoracji, a ambitniejszych ciągle ubywa...
Tylko czy to ich wina? Czy ci ambitni są winni tego, że są gatunkiem wymierającym? A czy czytelnicy omijający hard SF robią to świadomie i dlatego, że nowych pomysłów nie pragną? Pewnie są i tacy i może jest ich dużo, ale widać też grono tych, którzy narzekają na powtarzalność, szukają świeżych pomysłów, ale szukają ich w fantasy, a jeśli w ogóle sięgają po SF, to po takie możliwie lekkie, nieprzetechnicyzowane, najlepiej skupiające się na kwestiach militarnych lub społeczno-obyczajowych, a jeśli już zawierające jakieś szczegóły techniczne, to możliwie znane i stare. Dlaczego???
I tu chciałabym przejść do sedna. Czego najczęściej boją się ci czytelnicy fantastyki, którzy proszą o coś nowego i nieschematycznego, ale spośród propozycji biorą albo tylko fantasy, albo dokładają do niego jeszcze nieliczne pozycje SF, te, które wyglądają znajomo, space opery z okładkami przedstawiającymi nawalanki na miecze świetlne i działka laserowe, steampunk, alternatywne przeszłości, ale jeśli przyszłość, to tylko taką o krok, najlepiej o krok w tył, np. postapo. Co łączy te różnorodne gatunki i odróżnia je od prawdziwie nowych odsłon tradycyjnie najtwardszej SF?
Brak techniki. Nowej techniki, której zrozumienie byłoby istotne dla fabuły. Bo miecza świetlnego nie trzeba rozumieć, on po prostu jest, działa i niczym istotnym nie różni się od stalowego. To samo z większością popularnych gadżetów. Ale gdyby było coś, co jest ważne, co trzeba zrozumieć, żeby odczuwać przyjemność z lektury? To książka jest niestrawna, bo przeczytać się nie da, bo zrozumieć się nie da, bo przeciętny czytelnik nie ma nawet zielonego pojęcia o tym, jak działa radio i telewizor, wielu nie wie nawet o tym, dlaczego prąd w gniazdku płynie i czym się różni stały od zmiennego, więc jak z takim brakiem elementarnego przygotowania mógłby choćby próbować zrozumieć coś, co jeszcze nie powstało, nad czym obecnie biedzą się naukowcy lub co zaistniało tylko w wyobraźni autora? Nie mógłby. Dlatego pierwsze pytanie, które najczęściej słyszę lub czytam od kogoś, komu próbuję polecić COKOLWIEK z SF, dotyczy poziomu techniki i języka, jakim autor tę technikę opisuje, dopiero zapewnienie o jej nieszkodliwości daje jakąkolwiek nadzieję, że czytelnik weźmie książkę do ręki.
Kto jest winny szerzącej się ignorancji naukowej czytelników, zwłaszcza tej w dziedzinach ścisłych? Oni sami? Częściowo. Ale przede wszystkim system, który ich wychował, szkoły i rodzice. Dopóki nie zadbamy o edukację, nie doczekamy się rzesz czytelników ZDOLNYCH czytać prawdziwe hard SF. O chętnych wciąż być może trzeba będzie walczyć, ale najpierw musimy wychować potencjalnych.
Reforma szkolnictwa? :(

@Alapogo

Winy autorów nie widzę i widzieć nie chcę. Ludzi piszących jest tylu, że po prostu MUSZĄ się wśród nich trafiać i tacy, którzy chcą i potrafią pisać porządne SF i wierzę, że je piszą, choćby do szuflady. Problem w tym, że w księgarniach możemy wybierać nie z tego, co ktokolwiek napisał, a tylko z tego, co ktoś WYDAŁ. Jeśli więc mówimy o winie po stronie podaży, to...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Czy któryś ze wspomnianych autorów (rodzimych lub z zagranicy) wydał ostatnio coś, na co warto by zwrócić uwagę?

A co do recenzji:

Miałem czas przeczytać dopiero dwa pierwsze opowiadania z Amnezjaka. Szczerze mówiąc spotkało mnie lekkie rozczarowanie: pierwsze z nich (obcy przed Wiosną Ludów) jakby zbyt krótkie, pomysł wydaje się niedokończony, niewystarczająco rozwinięty. Miałem nadzieję na więcej, a tekst nagle po prostu się kończy.

Drugie natomiast (The Doors)... Może czegoś nie zrozumiałem, ale nie łapie mi się to pod definicję hard-sf.

Czy któryś ze wspomnianych autorów (rodzimych lub z zagranicy) wydał ostatnio coś, na co warto by zwrócić uwagę?

A co do recenzji:

Miałem czas przeczytać dopiero dwa pierwsze opowiadania z Amnezjaka. Szczerze mówiąc spotkało mnie lekkie rozczarowanie: pierwsze z nich (obcy przed Wiosną Ludów) jakby zbyt krótkie, pomysł wydaje się niedokończony, niewystarczająco...

@elanmart - Ja po przeczytaniu tych dwóch, pierwszych opowiadań, książkę odłożyłem. Na kiedyś tam...

@elanmart - Ja po przeczytaniu tych dwóch, pierwszych opowiadań, książkę odłożyłem. Na kiedyś tam...