Cóż takiego złego jest w nieczytaniu książek? Wiedzę, swoje pasje, umiejętności i zainteresowania rozwijać można na dziesiątki innych sposobów i czytanie nie jest od nich ani lepsze, ani gorsze, po prostu inne. Pewnie na portalach fanów gier video ludzie logują się specjalnie, żeby wyrazić swoje oburzenie, że taki ktoś jak ja od lat nie grał w ani jedną grę komputerową...

Cóż takiego złego jest w nieczytaniu książek? Wiedzę, swoje pasje, umiejętności i zainteresowania rozwijać można na dziesiątki innych sposobów i czytanie nie jest od nich ani lepsze, ani gorsze, po prostu inne. Pewnie na portalach fanów gier video ludzie logują się specjalnie, żeby wyrazić swoje oburzenie, że taki ktoś jak ja od lat nie grał w ani jedną grę komputerową...

Rykku, Czy każda inna aktywność poza czytaniem, to lenistwo? Ktoś kto gra na pianinie jest leniwy? Wątpię. Każdy swój wolny czas może spędzać jak chcę.
Oburzenie to może być w momencie, kiedy człowiek nie dokształca w danej dziedzinie w swoim zawodzie, który jednak tego wymaga. Choćby taki dietetyk powinien przeglądać badania naukowe dotyczące swojej dziedzinie czy na inny sposób pozyskiwać informacje.

Rykku, Czy każda inna aktywność poza czytaniem, to lenistwo? Ktoś kto gra na pianinie jest leniwy? Wątpię. Każdy swój wolny czas może spędzać jak chcę.
Oburzenie to może być w momencie, kiedy człowiek nie dokształca w danej dziedzinie w swoim zawodzie, który jednak tego wymaga. Choćby taki dietetyk powinien przeglądać badania naukowe dotyczące swojej dziedzinie czy na inny...

Pewnie znowu ktoś mi zarzuci, że nawiązuję do statystyki, ale… co chwila – takie odnoszę wrażenie, może błędne – mylone są dwie sprawy. Oczywiście sami nie jesteśmy bez winy nie zawsze odpowiednio dobierając słowa, co doprowadza do nieporozumień.
Czy nieczytanie książek to lenistwo? I tak i nie. Tak, jeśli ktoś się głupio usprawiedliwia – a bo za drogie, a bo nie mam czasu, a bo to czy tamto. Pewnie, że są ludzie, którzy faktycznie są tak zatyrani i tak borykają się z finansami, że faktycznie nie ma co oczekiwać, że będą czytać dużo. Ale ani jednej?? Bez żartów!
Co do innych pasji… Pewnie, że trudno pianistę podejrzewać, że jest leniwy, ale akurat pianisty bym nie podejrzewał, że absolutnie nic nie czyta :D Pewnie, że jest całkiem sporo pasji, które z wielu powodów drastycznie ograniczają możliwości czytelnicze. Choćby fotografia przyrodnicza, biegi maratońskie czy kino. Ale czy kinomaniak nie sięgnie po biografie ulubionych reżyserów? Czy fotograf przyrody nie czyta książek o temacie swoich zdjęć i samej technice fotografowania? Czy maratończyk trenuje 12 godzin na dobę? Zapominamy chyba często, że czytanie to nie tylko kwestia hobby czy pasji. Jeśli czytamy tylko i wyłącznie rozrywkowo, to zgoda. Jest to takie same hobby jak oglądanie seriali i chodzenie do kina. I wielu czytelników tak postrzega czytanie – czytają generalnie powieści, tzw. literaturę rozrywkową (z całym szacunkiem do dobrej literatury rozrywkowej, sam sporo takowej czytam) a w nich element poznawczy jest generalnie mniejszy. Bo to ma być przede wszystkim rozrywka a nie edukacja. Pewnie, że taka literatura rozwija wyobraźnię, ale nie mniej niż oglądanie filmów. Jest jednak też cała masa literatury, gdzie element poznawczy jest wielki – książki popularnonaukowe, reportaż, literatura faktu, eseistyka itp. Jeśli ktoś twierdzi w takim przypadku, że czytanie to takie same hobby, jak każde inne to chyba jednak nie do końca tak jest. I wracając do statystyki – mi nie przeszkadza, że ktoś cały wolny czas przeznacza na leśne czy górskie wędrówki albo skleja modele z „Małego modelarza” czy ćwiczy grę na pianinie. Nigdy by mi nie przyszło potępiać ludzi za rodzaj pasji, która ogranicza im czytelnictwo. Ale czym innym jest jednostka a czym innym społeczeństwo. A takie czy inne badania pokazują właśnie ogólny obraz społeczny. Problem nie jest w tym, że jest jakiś procent ludzi, którzy w ogóle nie czytają z powodu swojej pasji ale że jest coraz więcej ludzi, którzy w ogóle nie czytają i nie mają praktycznie żadnej pasji poza kompulsywnym oglądaniem fejsa, pudelka i głupawych seriali w telewizorni albo grillowaniem kiełbasek.

Pewnie znowu ktoś mi zarzuci, że nawiązuję do statystyki, ale… co chwila – takie odnoszę wrażenie, może błędne – mylone są dwie sprawy. Oczywiście sami nie jesteśmy bez winy nie zawsze odpowiednio dobierając słowa, co doprowadza do nieporozumień.
Czy nieczytanie książek to lenistwo? I tak i nie. Tak, jeśli ktoś się głupio usprawiedliwia – a bo za drogie, a bo nie mam...

żabot, A mnie akurat nie dziwi, że się tłumaczą w głupi sposób. Chociaż wcale nie mają z czego. Z innymi sposobem spędzania wolnego czasu nie ma problemu. Ktoś kto nie ogląda telewizji nie wymyśla wymówek, dlaczego tego nie robi. Po prostu woli robić w tym czasie, co innego. Ktoś nie ma ochoty na prowadzenie zdrowego trybu życia, ok.
Jeśli ludzie są przemęczeni przez pracę, to z reguły wolą sięgnąć po coś co nie wymaga zbytnio wysiłku albo spędzić niewiele tego czasu wolnego z rodziną. Większości przypadków książki zmuszają do myślenia.
Niekoniecznie. Na przykład kinomaniak może posłuchać wywiadów z ulubionym reżyserem, spotkać osobiście z nim ( o ile żyję), dyskutować na forach poświęconych na temat tego reżysera albo przeczytać artykuł.

Zapominasz o tym, że są inne sposoby na samorozwój oprócz czytania. Czy podróże nie poszerzają horyzontów? Zobaczyć na własne o czym ktoś pisał reportaż to nie to samo co go przeczytać. I nie sądzę, że by były gorszę pod względem wartości, są po prostu inne. Chociaż najlepiej korzystać z różnych form do rozwijania się.
" Czytaj dużo książek, lecz nie trać z oczu realiów. Słowa nie oddadzą bólu czy smrodu fekaliów " Bisz

żabot, A mnie akurat nie dziwi, że się tłumaczą w głupi sposób. Chociaż wcale nie mają z czego. Z innymi sposobem spędzania wolnego czasu nie ma problemu. Ktoś kto nie ogląda telewizji nie wymyśla wymówek, dlaczego tego nie robi. Po prostu woli robić w tym czasie, co innego. Ktoś nie ma ochoty na prowadzenie zdrowego trybu życia, ok.
Jeśli ludzie są przemęczeni przez...

@ Effy
Na ten temat właściwie odpowiedziałem w innym miejscu.
Mam ciągle wrażenie, że nie zrozumiałaś mojego wpisu. Nie podważam doświadczenia. Wręcz przeciwnie. Zobaczyć Paryż a czytać tylko o tym, jak wygląda (czy oglądać zdjęcia) to nie to samo. Pełna zgoda. Słowa nie oddadzą bólu czy smrodu fekaliów, z tym też zgoda, ale czy przez to mam rozumieć, że mam pojechać na wojnę i przezywać dramat okopów czy okupacji czy po prostu wytarzać się w g..nie i że to jest lepsze? Żeby w pełni odebrać osobiste doświadczenie, warto czasem poczytać, dlaczego ten ból czy smród jest, skąd się wziął i dlaczego nikt nic nie robi, żeby go nie było. Nie podważam samorozwoju jakiegokolwiek w przypadku konkretnej jednostki, choć czasem warto by zdefiniować pojęcie samorozwoju ;-) Ale tu dyskusja idzie o to, co jest ogólnospołecznym trendem. Nie Twoim, nie moim, ale trendem dotyczącym kilkudziesięciu milionów rodaków. Jarzysz? Nieśmiało też zauważam, że "zobaczyć na własne o czym ktoś pisał reportaż to nie to samo co go przeczytać" to demagogia. Zdecydowana większość reportaży to opis tego, co już się wydarzyło. Na tym polega reportaż. Pomijam już kwestię tego, że gdybym nawet chciał doświadczyć kilkunastu takich reportaży na żywca, zbrakło by mi życia a być może również kasy. Musiałbym tez ograniczyć się do dość wąskiego zakresu. Czy to nie jest zawężenie horyzontów? Niektórych rzeczy nie mam szans doświadczyć, bo opisują zdarzenia historyczne :D. Czasem współczesne, ale osobistemu udziałowi przeszkadza bariera językowa. Zgoda, bardziej traumatycznym było by pojechać do Aleppo i przeżyć bombardowania a potem udać się z uchodźcami przez zieloną granicę. Niewątpliwie poważne doświadczenie. Czy uważasz jednak, że takie osobiste doświadczenie dostarczy mi szerokich horyzontów i szerokiej wiedzy o przyczynach, przebiegu i skutkach konfliktu? Bzdura.

@ Effy
Na ten temat właściwie odpowiedziałem w innym miejscu.
Mam ciągle wrażenie, że nie zrozumiałaś mojego wpisu. Nie podważam doświadczenia. Wręcz przeciwnie. Zobaczyć Paryż a czytać tylko o tym, jak wygląda (czy oglądać zdjęcia) to nie to samo. Pełna zgoda. Słowa nie oddadzą bólu czy smrodu fekaliów, z tym też zgoda, ale czy przez to mam rozumieć, że mam pojechać na...

żabot, Wydaje mi się, że jednak w życiu doświadczamy dość sporo bólu i nie trzeba specjalnie go szukać. Nie, o to w tym cytacie chodzi ani także mi. Nie przekładam doświadczenia, które zdobyłam swoim życiu nad książki, że to jest lepsze od tego. Oba sposoby w jakiś sposób nas kształtują i wnoszą coś wartościowego. Po prostu dwa różne sposoby, które uzupełniają się wzajemnie.
Miałam na myśli reportaże podróżnicze. A jednak wydaje mi się, że większości przypadków można wybrać i zobaczyć to co opisują ludzie w nich. Nadal mogę się wybrać w Wielki Piątek na Filipiny i zobaczyć jak oni obchodzą ten dzień. Ale również mogę pozostać na opisie tego wydarzenia. Niestety, co jest smutne, to że na slumsy, także bym się natknęła. :c
Jeśli ktoś ma ochotę spędzić czas na podróżach, poznawaniu różnych kultur oraz smaków, to czemu nie? Później społeczeństwo korzysta z tych opisów, którymi się dzieli.
Czytanie z przymusu/pod naciskiem społeczeństwa raczej jest mało poszerzające horyzonty i nie wiele z takie czytania wyniesie taki czytelnik.

żabot, Wydaje mi się, że jednak w życiu doświadczamy dość sporo bólu i nie trzeba specjalnie go szukać. Nie, o to w tym cytacie chodzi ani także mi. Nie przekładam doświadczenia, które zdobyłam swoim życiu nad książki, że to jest lepsze od tego. Oba sposoby w jakiś sposób nas kształtują i wnoszą coś wartościowego. Po prostu dwa różne sposoby, które uzupełniają się...