Pierścień [bookLink]75146|Pierścień [/bookLink] - zaskakujące dla werbownika konsekwencje tego, kogo i dlaczego zwerbował na kosmiczną wyprawę i, jeśli osoba jest taka, jak miał nadzieję, to jakim cudem mu się udało, czyli dlaczego nie wyciągnął żadnych wniosków z tego, że i dlaczego mogłoby się udać i nie przemyślał w związku z tym rezygnacji z tak bezpiecznego/ryzykownego pomysłu. Ciekawa koncepcja.

Z cyklu "Fundacja" Asimova, nie pamiętam który tom, ale któryś z późniejszych, retrospektywny - kim jest towarzyszka Seldona i dlaczego.

Jesteśmy snem [bookLink]67368|Jesteśmy snem [/bookLink] - jak zlikwidować rasizm i inne przejawy nietolerancji - genialne zaskoczenie!

Każdy dostanie swoją kozę. Opowieści z meekhańskiego pogranicza. [bookLink]258965|Każdy dostanie swoją kozę. Opowieści z meekhańskiego pogranicza. [/bookLink] - mnie nie zaskoczyło i pewnie każdy, kto czytał Jeźdźcy smoków[bookLink]5483|Jeźdźcy smoków[/bookLink] (tam nie kojarzę takiego zaskoczenia, podobne zjawisko było chyba stopniowo wyprowadzane, ale pewności nie mam, nie pamiętam) lub miał styczność z podobną sytuacją, względnie łatwo odgadnie, ale i tak urocze :)

Ostatnie życzenie [bookLink]240310|Ostatnie życzenie [/bookLink] - opowiadanie tytułowe, scena w areszcie i realizacja drugiego życzenia.

Tak na szybko, po krótkim rzucie oka na moją biblioteczkę, trochę SF, trochę fantasy, próbki może nie najlepsze, jakoś bardzo się nie starałam znaleźć czegoś naj, ale pokazujące, że w fantastyce też jest czego poszukać, mimo że najbardziej oczekujemy takich zagrań w kryminałach i thrillerach.


PS. W "Pieśni Lodu i Ognia" nie zaskoczyło mnie dotąd NIC. Egzekucja była rzeczą oczywistą, bo kiedy mamy młodych bohaterów, to narrativum wymaga, by w pewnym momencie zostali sami, by wybić im lub oddzielić od nich rodziców, opiekunów i wszelkich znaczących mentorów, by dalej musieli radzić sobie sami. Krwawe Gody były oczywiste, bo, po pierwsze, dla wiarygodności opowieści nie mogli przeżyć wszyscy, kogoś z "naszych" trzeba było uśmiercić, po drugie, dla skomplikowania sytuacji najlepiej wyeliminować osobę na najsilniejszej lub najbardziej stabilnej pozycji, po trzecie, spośród postaci najlepiej pasujących na głównych bohaterów ta jedna nigdy nie była w centrum uwagi, nigdy nie oglądaliśmy sytuacji jej oczami, co mogło podpowiadać, że jest to postać przygotowywana do eliminacji i wreszcie po czwarte, pokazano nam człowieka przebiegłego zainteresowanego takim obrotem sytuacji, człowieka interesownego gotowego zmieniać strony zależnie od okoliczności, pretekst, którego mógł użyć jeden do przekonania drugiego (że sam ten pretekst sfabrykował, tego dowiadujemy się później, ale że pretekst się pojawił, to widać wyraźnie od razu) i oczywiste ostrzeżenie idiotycznie zignorowane przez bohaterów, które czytelnikom wyraźnie wskazywało, że to, czego od dawna powinni się spodziewać, wydarzy się właśnie tu i teraz - już bardziej oczywiście poprowadzić tego wątku się chyba nie dało! Nóż w plecy może nie jest oczywisty (nie wiedziałam, że nóż), ale śmierć tego bohatera majaczyła na horyzoncie od momentu, w którym wspomniano, że dusza osoby w ten sposób związanej ze zwierzęciem może w nim przetrwać, a w połączeniu ze wspomnieniem o magicznym wskrzeszeniu innej postaci i z motywem znanym ze "Skrytobójcy" Robin Hobb, staje się oczywiste (i tu wyprzedzam fakty z dotychczas wydanych tomów), że ten bohater jeszcze wróci. I mogę tak długo, ten cykl jest przewidywalny do bólu, czyta się świetnie, ale to przewidywalności nie likwiduje, wystarczy podczas lektury myśleć i starać się przewidywać rozwiązania najbardziej prawdopodobne, a nie tylko oczekiwać najmilszych, by NIC nas nie zaskoczyło. No, prawie nic, mnie zdziwiła nieco (tylko nieco) końcówka drogi Brana, nie spodziewałam się takiej jego końcowej pozycji, oczekiwałam jego AKTYWNEGO udziału w dalszych wydarzeniach, ale cóż, to chyba przejaw mojego sentymentu do tej postaci, widzę możliwe drogi, widzę prawdopodobne spośród nich, a nadal liczę na jakieś przyjemniejsze, na zwyczajne "długo i szczęśliwie".

O, jeszcze mi się przypomniało:
Ogrody Księżyca [bookLink]143672|Ogrody Księżyca [/bookLink] i kolejne tomy - większość śmierci i bardzo różnych zwrotów akcji zaskakiwała mnie znacznie bardziej niż u Martina, w ogóle nie rozumiem niczym istotnym nie usprawiedliwionej różnicy w popularności PLiO i MKP, moim zdaniem Erikson bije Martina na głowę!

Pierścień [bookLink]75146|Pierścień [/bookLink] - zaskakujące dla werbownika konsekwencje tego, kogo i dlaczego zwerbował na kosmiczną wyprawę i, jeśli osoba jest taka, jak miał nadzieję, to jakim cudem mu się udało, czyli dlaczego nie wyciągnął żadnych wniosków z tego, że i dlaczego mogłoby się udać i nie przemyślał w związku z tym rezygnacji z tak bezpiecznego/ryzykownego...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dobry wybór😊

Dobry wybór😊

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dzięki

Dzięki

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja również dziękuję - za powyższy artykuł, bo mimo że po Christie czasami sięgam, być może akurat wspomniany przez Pana tytuł bym pominęła. Twórczość zarówno Chandlera, Theorina, jak i Nesbo ciągle przede mną, z kolei "Zaginioną dziewczynę czytałam i wspominam bardzo pozytywnie. Lemaitre'a zresztą też ;). Ale w najbliższym czasie muszę poznać pańskie "Przejęcie", bo zaintrygował mnie Pan tym "twistem". "Podpalacz" oraz "Farma lalek" trafiły w mój gust, więc mam nadzieję, że będę hmm... bardzo przejęta w trakcie lektury kolejnej książki :)

Ja również dziękuję - za powyższy artykuł, bo mimo że po Christie czasami sięgam, być może akurat wspomniany przez Pana tytuł bym pominęła. Twórczość zarówno Chandlera, Theorina, jak i Nesbo ciągle przede mną, z kolei "Zaginioną dziewczynę czytałam i wspominam bardzo pozytywnie. Lemaitre'a zresztą też ;). Ale w najbliższym czasie muszę poznać pańskie "Przejęcie",...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej