O tak, oby dwa tomy Marciniakówny są godne pochwały.

Obok "Domu lalki" i "Dzikiej Kaczki" koniecznie trzeba jeszcze wskazać "Wroga ludu" i "Upiory". Genialne dramaty.

Ogólnie Ibsen wydaje się być mistrzem w przedstawianiu negatywnych konsekwencji, które są skutkiem bezwzględnie okrutnym kierowaniem się w życiu prawdą.

O tak, oby dwa tomy Marciniakówny są godne pochwały.

Obok "Domu lalki" i "Dzikiej Kaczki" koniecznie trzeba jeszcze wskazać "Wroga ludu" i "Upiory". Genialne dramaty.

Ogólnie Ibsen wydaje się być mistrzem w przedstawianiu negatywnych konsekwencji, które są skutkiem bezwzględnie okrutnym kierowaniem się w życiu prawdą.

Szkoda, że nie znalazła się tu informacja, że dramaty Ibsena ukazały się niedawno w genialnym tłumaczeniu Anny Marciniakówny.

Szkoda, że nie znalazła się tu informacja, że dramaty Ibsena ukazały się niedawno w genialnym tłumaczeniu Anny Marciniakówny.

Ibsen nierozerwalnie kojarzy mi się z "Norą" ("Domem lalki") i "Dziką kaczką" - wystarczy raz przeczytać, by zapamiętać na zawsze.

Ibsen nierozerwalnie kojarzy mi się z "Norą" ("Domem lalki") i "Dziką kaczką" - wystarczy raz przeczytać, by zapamiętać na zawsze.

Zapraszamy do dyskusji.

Zapraszamy do dyskusji.