Zależy chyba od punktu widzenia. Dla mnie rozmiar książki nie jest istotny. Są książki grube które pochłaniam w kilka dni, są cieniutkie które męczę miesiąc. Jest też odwrotnie cienkie szybko czytane i grubsze tak męczące że aż patrząc na objętość która została zastanawia się człowiek czy na pewno dotrwa do końca.
Coś jest natomiast w stwierdzeniu że płacąc za grubą książkę ma się poczucie dobrze wydanego pieniądza, ale z kolei jeśli kupujemy książkę wymarzoną, wyśnioną wyczekaną, cieniuteńką, to i tak damy każdy pieniądz za nią bo dla nas jest ona bezcenna.
Ciekawą opinię usłyszałam natomiast od mojej mamy 65 letniej kobiety której zaproponowałam czytaną ostatnio prawie 1000 stronicową powieść. Otóż z ust mamy usłyszałam "nie, nie chce, bo bym się tylko denerwowała że tak jeszcze mam dużo do czytania" Czy czasem nie ma też wpływu w wybieraniu wiek czytelnika?

Zależy chyba od punktu widzenia. Dla mnie rozmiar książki nie jest istotny. Są książki grube które pochłaniam w kilka dni, są cieniutkie które męczę miesiąc. Jest też odwrotnie cienkie szybko czytane i grubsze tak męczące że aż patrząc na objętość która została zastanawia się człowiek czy na pewno dotrwa do końca.
Coś jest natomiast w stwierdzeniu że płacąc za grubą książkę...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ostatnio czytałam/czytam 2 przeciwności w tym względzie. Złożone w Ofierze [bookLink]75023|Złożone w Ofierze [/bookLink] - dużo stron, maleńka czcionka. A teraz zaczęłam Szukaj mnie wśród lawendy. Zuzanna. Tom I. [bookLink]218010|Szukaj mnie wśród lawendy. Zuzanna. Tom I. [/bookLink] Pomijając treść, trylogię uważam za jakiś żart wydawnictwa. Wielka czcionka, ogromne odstępy. Jak się rozdział - krótki - kończy na 5 linijce strony, to następny zaczyna się na 15ej linijce następnej strony. Każdy tom ma około 200 stron, więc ,,normalnie,, całość by się zmieściła na powiedzmy 300. No ale 3 razy 29zł to więcej niż raz np 49, więc czysta kalkulacja. Wiem, nikt mnie nie zmusza do czytania, ale koleżanka mi pożyczyła, więc czytam, może się pozytywnie w końcu zaskoczę;p. Ale jakbym tak w ciemno kupiła, to ciśnienie by mi skoczyło, serio.

Ostatnio czytałam/czytam 2 przeciwności w tym względzie. Złożone w Ofierze [bookLink]75023|Złożone w Ofierze [/bookLink] - dużo stron, maleńka czcionka. A teraz zaczęłam Szukaj mnie wśród lawendy. Zuzanna. Tom I. [bookLink]218010|Szukaj mnie wśród lawendy. Zuzanna. Tom I. [/bookLink] Pomijając treść, trylogię uważam za jakiś żart wydawnictwa. Wielka czcionka, ogromne...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Książki są coraz to grubsze także i z tego względu, że miłośnicy papierowych wydań lubią ustawiać je na półce, a książka gruba wygląda majestatycznie w przeciwieństwie do krótkiej historii w kieszonkowym wydaniu. Ponadto, jak słusznie dostrzeżono w komentarzu powyżej, częstokroć wydania papierowe drukowane są monstrualną wręcz czcionką. W ten sposób książka jest "napompowana", lecz samej treści w niej jest niestety mało. Parafrazując stare powiedzenie należałoby stwierdzić: nie ocenia się książki po grubości.

Książki są coraz to grubsze także i z tego względu, że miłośnicy papierowych wydań lubią ustawiać je na półce, a książka gruba wygląda majestatycznie w przeciwieństwie do krótkiej historii w kieszonkowym wydaniu. Ponadto, jak słusznie dostrzeżono w komentarzu powyżej, częstokroć wydania papierowe drukowane są monstrualną wręcz czcionką. W ten sposób książka jest...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Grubość książki raczej nie ma znaczenia. W każdym gatunku literackim znajdą się zarówno cudowne tomidła liczące ponad 500 stron jak i niesamowite książeczki długości 150 stron. W długich książkach zdarza się, że po przeczytaniu 1/3 człowiekowi wydaje się, że autor ciągnie historię na siłę. Z kolei w krótkich zdarza się nadmierne skrócenie lub zbyt skąpa fabuła. Liczy się treść nie objętość.

Grubość książki raczej nie ma znaczenia. W każdym gatunku literackim znajdą się zarówno cudowne tomidła liczące ponad 500 stron jak i niesamowite książeczki długości 150 stron. W długich książkach zdarza się, że po przeczytaniu 1/3 człowiekowi wydaje się, że autor ciągnie historię na siłę. Z kolei w krótkich zdarza się nadmierne skrócenie lub zbyt skąpa fabuła. Liczy się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Zdecydowanie "rozmiar" nie ma znaczenia. Wszystko tak naprawdę zależy od autora książki i sposób w jaki przedstawia nam daną historię. Jestem ogromną fanką dwóch książek, pierwszą z nich jest "Kołysanka dla wisielca", drugą natomiast jest "Oskar i Pani Róża", żadna z mich nie przekracza swoją objętością 100 stron, a mimo wszystko są nietuzinkowe, i co bardzo ważne nie pozwalają o sobie zapomnieć mimo upływu czasu.

Zdecydowanie "rozmiar" nie ma znaczenia. Wszystko tak naprawdę zależy od autora książki i sposób w jaki przedstawia nam daną historię. Jestem ogromną fanką dwóch książek, pierwszą z nich jest "Kołysanka dla wisielca", drugą natomiast jest "Oskar i Pani Róża", żadna z mich nie przekracza swoją objętością 100 stron, a mimo wszystko są nietuzinkowe, i co bardzo ważne nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Patrzenie po objętości to jak patrzenie po okładce - jest równie bezsensowne.
Zdecydowanie ważniejszym czynnikiem jest wielkość czcionki, co automatycznie wpływa na grubość książki.

Patrzenie po objętości to jak patrzenie po okładce - jest równie bezsensowne.
Zdecydowanie ważniejszym czynnikiem jest wielkość czcionki, co automatycznie wpływa na grubość książki.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja niezbyt lubię grube książki, bo często mają zbyt dużo słów, a za mało treści. Zdecydowanie wolę takich mistrzów słowa jak Roland Topor, który potrafi minimalną ilością słów namalować najpiękniejszą miniaturową opowieść.

Ja niezbyt lubię grube książki, bo często mają zbyt dużo słów, a za mało treści. Zdecydowanie wolę takich mistrzów słowa jak Roland Topor, który potrafi minimalną ilością słów namalować najpiękniejszą miniaturową opowieść.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nie zawsze grubsza znaczy lepsza. Czasem w gąszczu zawiłych intryg, wątków można się pogubić. Zdarza się, że grube tomisko jest nudne, wlecze się jak flaki z olejem i trudno przez nie przebrnąć. Osobiście -jeżeli już coś miałoby decydować o wyborze na pierwszy rzut oka-wolę książki napisane niezbyt drobną czcionką, bo łatwiej się czyta większe litery i oczy mniej się męczą...

Nie zawsze grubsza znaczy lepsza. Czasem w gąszczu zawiłych intryg, wątków można się pogubić. Zdarza się, że grube tomisko jest nudne, wlecze się jak flaki z olejem i trudno przez nie przebrnąć. Osobiście -jeżeli już coś miałoby decydować o wyborze na pierwszy rzut oka-wolę książki napisane niezbyt drobną czcionką, bo łatwiej się czyta większe litery i oczy mniej się męczą...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Chyba moja wypowiedź nie będzie się różniła od poprzedników - nieważna ilość stron, ważna historia na tych stronach opowiedziana. Czasami mi szkoda gdy książka (bardzo gruba) szybko się kończy, a czasami jestem nią znudzona i nie mam ochoty jej dalej czytać. Za cyklami czy seriami nie za bardzo przepadam, wolę jedną ale dobrze od początku do końca napisaną książkę, a nie pozostawione "otwarte furtki".
Nie przekonuje mnie tłumaczenie, że to że książki robią się coraz grubsze i wielowątkowe wynika z powodzenia seriali wielosezonowych - jak dla mnie serial to całkowicie coś innego.

Chyba moja wypowiedź nie będzie się różniła od poprzedników - nieważna ilość stron, ważna historia na tych stronach opowiedziana. Czasami mi szkoda gdy książka (bardzo gruba) szybko się kończy, a czasami jestem nią znudzona i nie mam ochoty jej dalej czytać. Za cyklami czy seriami nie za bardzo przepadam, wolę jedną ale dobrze od początku do końca napisaną książkę, a nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Najdłuższe jakie przeczytałam to 'Lalka' i 'Wszystko, co lśni'. Zarówno pierwsza jak i druga bardzo mi się podobały i polecam je szczerze, jednakże gdyby nie to, że 'Lalka' była lekturą, a 'Wszystko, co lśni' dostałam, pewnie nie zabrałabym się za nie. Czytam non stop, ale zbyt długie książki trochę mnie odstraszają:)

Najdłuższe jakie przeczytałam to 'Lalka' i 'Wszystko, co lśni'. Zarówno pierwsza jak i druga bardzo mi się podobały i polecam je szczerze, jednakże gdyby nie to, że 'Lalka' była lekturą, a 'Wszystko, co lśni' dostałam, pewnie nie zabrałabym się za nie. Czytam non stop, ale zbyt długie książki trochę mnie odstraszają:)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post