Pierwszego "swojego" psa dostałam od Rodzinki na 7-dme urodziny- była to maleńk ruda kuleczka, o imieniu-jakie dostała już pierwszego dnia-Adi. Jamniczka dostalam będąc u Babci na wakacjach w Koszalinie, piesek miał ze mną wrócic do Warszawy. Niestety (choć z perspesktywy czasu widzę, że chyba tak miało być), u nas w domu, w Warszawie, troszkę się pozmieniało (dokładnie- mój ojciec wyprowadził się), a Babcia, Dziadek i Wujek- brat Mamy, wszyscy już pokochali małego, rudego brzdąca... Oficjalnie więc Adi dalej był "moim psem", ale już do końca swojego 18-sto letniego życia mieszkał u Babci, gdzie był rozpieszczany i kochany. Ja jednak ciągle miałam Adiego tylko w czasie wakacji czy sporadycznych wyjazdów, a bardzo chciałam mieć psa w domu, na co dzień (i oczywiście- miał być to jamnik). Tinę- swoją, naprawdę swoją własną jamniczkę, dostałam rownież w domu Dziadków, mniej-więcej 5 lat po tym, jak pojawil się Adi. Adi z resztą niezbyt chetnie przyjął małą, płową sunię, gdyż był typowym pupilkiem i no cóż- był zazdrosny o szczenię, co z resztą okazywał. Z Tinką już razem wróciłam do Warszawy, choć niestety, moja pierwsza, ukochana sunia nie miala długiego życia- odeszła za Tęczowy Most w wieku zaledwie 4-ech latek, z powodu mechanicznego urazu nerek (w tym czasie przeprowadziliśmy pod Warszawę- do domu Ojczyma, wszystko to działo się w czasie remontu- dziwny trochę zbieg okoliczności, ale nie można nikogo posądzać- do dziś czuję bezsilność, przypominając sobie tamte chwile sprzed 20-stu lat... Mialam wtedy 16 lat.). Po śmmierci Tinki Mama chciala żebym- kiedy będę gotowa, wybrala sobie psa, bo dom bez psa, to nie jest prawdziwy dom. Ja jednak przez 4 lata nie mogłam, aż złamała mnie przypadkowa wizyta na Paluchu- w warszawskim schronisku. Byłam tam jako osoba towarzysząca, a wyszlo tak, że to ja wyszlam z psiakiem... Nie był to jamnik, tylko zwykły kundelek, średniej wielkości ruda suczka z brązowym nosem- Koka była z nami aż do zeszłego roku, odeszla w listopadzie, mając ok. 17 lat. Ja juz wtedy mieszkalam w swoim mieszkaniu, gdzie z reszta Koka jakiś czas ze mną mieszkala również, ale że kochała biegać po ogrodzie, na dobre jednak została u Rodziców.
Dziś mam swoje wlsne cztery psy :D, z ktorych żaden nie jest jamnikiem. Ale jamnoirka mamy "w rodzinie"- że tak to ujmę- maj go (a raczej ją- Frytkę) moi przyszli Tesciowie. Frydzia to także już wiekowa pani, około 15-sto letnia, zostala znaleziona w środku mroźnej zimy przez moją "drugą połowę" na osiedlu, kiedy się błąkała. Była już dorosła, ale młoda- jej wiek możemy oszacować z przybliżeniem. Na zdjeciu- Frytka:


Pozdrawiam wszystkich kochających psy i inne zwierzaki :)

Pierwszego "swojego" psa dostałam od Rodzinki na 7-dme urodziny- była to maleńk ruda kuleczka, o imieniu-jakie dostała już pierwszego dnia-Adi. Jamniczka dostalam będąc u Babci na wakacjach w Koszalinie, piesek miał ze mną wrócic do Warszawy. Niestety (choć z perspesktywy czasu widzę, że chyba tak miało być), u nas w domu, w Warszawie, troszkę się pozmieniało (dokładnie-...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od dziecka uwielbiałam psy. Na każde możliwe stworzenie wołałam "AŁAŁKA". W wieku 4 lat rodzice postanowili kupić mi pierwszego psa. Była to śliczna suczka, czarna z brązowymi akcentami. Zapewne wybór rasy został podyktowany przez towarzyszące nam wtedy warunku mieszkaniowe (mam na myśli kawalerkę w bloku). Mimo wszystko była dla mnie najwspanialsza na świecie. Robiłyśmy wszystko razem. Spałyśmy, jeździłyśmy na sankach, prowadzałam ją w wózku, towarzyszyła mi podczas każdego wyjazdu, w zdrowiu i chorobie. W końcu pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Niestety Tesi (bo tak się sunia wabiła) odeszła kilka lat temu. Dziś mam 22 lata i jakiś czas temu postanowiłam, że moja 6-letnia siostrzyczka również potrzebuje powinna wychowywać się z psem. Zdecydowałam się, że to będzie jamnik :) Tym razem psotny rudzielec z lekko dłuższą sierścią. W tym momencie leży ze mną okryta kocykiem. Pozdrawiamy wielbicieli jamników, ale nie tylko :) Wszystkie psy są wspaniałe.

Od dziecka uwielbiałam psy. Na każde możliwe stworzenie wołałam "AŁAŁKA". W wieku 4 lat rodzice postanowili kupić mi pierwszego psa. Była to śliczna suczka, czarna z brązowymi akcentami. Zapewne wybór rasy został podyktowany przez towarzyszące nam wtedy warunku mieszkaniowe (mam na myśli kawalerkę w bloku). Mimo wszystko była dla mnie najwspanialsza na świecie. Robiłyśmy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja przygoda z tą rasą rozpoczęła się zupełnie przypadkowo . Wcześniej niezbyt mi się jamniki podobały, długie to to a w dodatku strasznie charakterne. Dlatego gdy moja znajoma zapytała się czy przypadkiem nie przygarnę prawie rocznego jamnika moja odpowiedź była stanowcza - NIE ! Spróbowała na litość - opowiedziała mi jego historię jak to w domu pełnym dzieci jamniczek był poniewierany, targany za uszy, ciągnięty za ogon...dalej byłem nieugięty. Z racji tego że znajomą bardzo lubiłem zachodziłem do niej czasami na kawę. Za każdym razem jamnior skwapliwie wykorzystywał moją sympatię do psów, wskakiwał na kolana, przynosił swoje zabawki..słowem, nie odstępował mnie na krok. Moja nieugiętość stopniowo malała. Pewnego razu po długiej i męczącej zabawie jamniorek zasnął na moich kolanach. To był przełomowy moment, jego pyszczek, łapki tak mnie zauroczyły że postanowiłem (na próbę) zabrać go do domu. Tym oto sposobem Dżeki został u mnie na zawsze. Spędziliśmy razem 15 wspaniałych lat. W zwszłym roku we wrześniu Dżeki odszedł za Tęczowy Most. Miłość do rasy jednak została i teraz mam roczną paróweczkę po którą jechałem ponad 500 km w środku zimy :-)
Jestem ciekaw jak się rozpoczęła Wasza przygoda z jamnikami :-)

Moja przygoda z tą rasą rozpoczęła się zupełnie przypadkowo . Wcześniej niezbyt mi się jamniki podobały, długie to to a w dodatku strasznie charakterne. Dlatego gdy moja znajoma zapytała się czy przypadkiem nie przygarnę prawie rocznego jamnika moja odpowiedź była stanowcza - NIE ! Spróbowała na litość - opowiedziała mi jego historię jak to w domu pełnym dzieci jamniczek...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej