Również dziękuję i gratuluję wszystkim pomysłowości i wyobraźni:]

Również dziękuję i gratuluję wszystkim pomysłowości i wyobraźni:]

Dziękuje i gratuluję!

Dziękuje i gratuluję!

Nagrody otrzymują:
ReaderX
KartaGie
Jacob
Grzechotka
Maja

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Nagrody otrzymują:
ReaderX
KartaGie
Jacob
Grzechotka
Maja

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Konkurs został zakończony. Laureatów podamy w piątek.

Konkurs został zakończony. Laureatów podamy w piątek.

Wampir XXI wieku to wampir oswojony. Nie jest już uosobieniem chaosu i groźnych zaświatów. Z potwora przekształcił się w arystokratę, z arystokraty w nastolatka. I gdyby nie fakt, że wampir zawsze był w pewnej części człowiekiem, można by powiedzieć, że się uczłowieczył. Nie musi już chować się po kątach, może oświadczyć "Jestem wampirem, nic na to nie poradzę, chcecie mnie za to zabić?". Oczywiście żadne cywilizowane państwo do tego nie dopuści. Ruszy program wsparcia, a jeżeli wampir będzie przy okazji przystojny, to może zrobić oszałamiającą karierę i napisać autobiografię. Po tyluset latach na pewno miałby o czym pisać, a jestem pewna, że znalazłaby się do tego duża grupa fanów, którzy oddawaliby mu krew dobrowolnie. Wampir pewny siebie, świadomy swoich praw i potrafiący je umiejętnie egzekwować, bez narażania się na osikowe kołki i utratę głowy - oto prawdziwy wampir na miarę XXI wieku! :)

Wampir XXI wieku to wampir oswojony. Nie jest już uosobieniem chaosu i groźnych zaświatów. Z potwora przekształcił się w arystokratę, z arystokraty w nastolatka. I gdyby nie fakt, że wampir zawsze był w pewnej części człowiekiem, można by powiedzieć, że się uczłowieczył. Nie musi już chować się po kątach, może oświadczyć "Jestem wampirem, nic na to nie poradzę, chcecie mnie...

- Mamo, zobacz! Jak on śmiesznie wygląda!
- Kochanie, nie należy się wyśmiewać z innych – powiedziała kobieta, jednak sama nie zdołała powstrzymać cisnącego się na usta uśmiechu. Istota przed nimi rzeczywiście wyglądała karykaturalnie: mierzyła niecałe półtora metra wzrostu, miała krótkie i niemodnie przystrzyżone włosy, czarne od próchnicy kły, z czego jeden z nich był ułamany, chorobliwie białą twarz i rozbiegane czerwone oczy. Żałobna peleryna była za krótko i podziurawiona, ledwie przykrywała sylwetkę wampira.
- Mamusiu, a to nie jest czasem wampir? Czytałaś mi o nim bajkę, tyle, że tam wampiry były piękne i silne.
- Masz racje. Ale kiedyś uważano, że takie są wampiry. Dzisiaj nie robią nikomu krzywdy, a ludzie ich unikają ze względu na ich specyficzny wygląd. A nieśmiertelne są nadal.
Matka oddaliła się wraz z dzieckiem.
Wampir nasunął na głowę kaptur, ponieważ już za długo przebywał na słońcu. Obserwował całą sytuacje i słyszał każde słowo. Powoli przestawała mu się podobać rola wyrzutka społecznego i popychadła narzucona przez pewnego niemądrego pisarza. Pomimo że ów człowiek swój niegodny czyn przypłacił życiem, stało się najmniej oczekiwane. Postać wampira w literaturze uległa zmianie. Z dumnych, nieśmiertelnych istot, które siały strach, stały się żałosną imitacją dawnych siebie. Już nie straszono nimi malców ani ludziom nie drżały kolana na ich widok. Cóż za smutną egzystencje przyszło im wieść na kartach książek!
Jednak rzadko które rzeczy trwają wiecznie. Nieśmiertelny wampir przeżyje gorsze czasy i za kilkadziesiąt lat odwdzięczy się ludziom z nawiązką. Ah, to będzie taka piękna zemsta. Pełna bólu, wrzasków i słodkiej, ciepłej krwi… Na samą myśl wampirowi zrobiło się cieplej na duszy. Nie mogąc przezwyciężyć swojej awersji do słońca i świata ludzi, skrył się w cieniu. To nic, że nikt się teraz z nim nie liczy. On poczeka. Jest przecież nieśmiertelny.

- Mamo, zobacz! Jak on śmiesznie wygląda!
- Kochanie, nie należy się wyśmiewać z innych – powiedziała kobieta, jednak sama nie zdołała powstrzymać cisnącego się na usta uśmiechu. Istota przed nimi rzeczywiście wyglądała karykaturalnie: mierzyła niecałe półtora metra wzrostu, miała krótkie i niemodnie przystrzyżone włosy, czarne od próchnicy kły, z czego jeden z nich był...

Drogi Pamiętniku...
Kolejny dzień,
Kolejny dzień w kręgu gangu.
Gangu który stał się dla mnie rodziną i domem, całym życiem.
Krótko mówiąc to jedyny sposób by przetrwać.
Szef przydzielił mi nową ofiarę do ,,zniszczenia,,.
Dziś przypadła mi jakaś młoda dziewczyny, w sumie wiedziałem o niej tylko adres zamieszkania, bym mógł ją wytropić.
o i tysięczny raz w życiu wspinałem się na wieżowiec. Rozkładam swój sprzęt. W ogóle od tygodnia tak mnie bolą plecy od dźwigania. Mówiłem już szefowi by zmienić coś jednak on jest nieugięty. Powiedział ,,musisz wyglądać jak prawdziwy snajper, jak prawdziwy morderca,, , ,,ludzie nie mogą się domyślić,,.
Tak, gdy już wymierzyłem ofiarę, właściwie wystarczyło by tylko pociągnąć za spust. Ja jednak zeskoczyłem na sam dół lądując cicho i łagodnie. Nigdy, nigdy, nigdy nie znudzą mi się te dwie sekundy w których czuje że latam. Moje czarne ubrania, doskonale komponuje się z otaczającym mnie mrokiem, nie widzi mnie nikt.
Dziewczyna szła, nie zdając sobie sprawy z tego że to ostanie kroki jakie wykona. Podbiegłem do niej tak blisko że czułem zapach jej skóry. Złapałem ją i wbiłem kły w jej szyję. Gorąca krew spływała po moim gardle , a ja czułem że żyje ta chwila mogłaby trwać wiecznie. Puszczam ją, ona zsunęła się na ziemie. Po ugryzieniu pozostały jedynie dwa małe znaczki które znikną zaraz tak szybko jak się pojawiły. Wziąłem broń i strzeliłem do niej, .. prosto w serce.
Wskoczyłem na motor i odjechałem do bazy.
nigdy nie czułem wyrzutów sumienia czy współczucia. Po prostu albo dziewczyna , albo kolacja.
Jak mój szef często powtarza -,,Wyzwól w sobie instynkt zabójcy!,, .

Drogi Pamiętniku...
Kolejny dzień,
Kolejny dzień w kręgu gangu.
Gangu który stał się dla mnie rodziną i domem, całym życiem.
Krótko mówiąc to jedyny sposób by przetrwać.
Szef przydzielił mi nową ofiarę do ,,zniszczenia,,.
Dziś przypadła mi jakaś młoda dziewczyny, w sumie wiedziałem o niej tylko adres zamieszkania, bym mógł ją wytropić.
o i tysięczny raz w życiu wspinałem...

Kolejne wcielenie wampira w literaturze według mnie.
Wampir tradycyjny w typie Draculi po stuleciach mordów,które traktuje jak zabawę jest znudzony i wpada w depresję.Leżąc w trumnie prawie w ogóle nie wychodzi na świat (w moim uniwersum wampir nie musi pić krwi codziennie.Ludzka krew starcza na długo.Wampir dużo zabijał bo to lubił)Leżąc w depresji zaczyna wspominać swoje życie i uświadamia sobie zło ,które wyrządził.Brzydzi się sam siebie i chce umrzeć.W tym momencie otwiera sie niebo i zostaje oślepiony światłem , kóre o dziwo go nie zabija.Okazuje się ,że po tym jak zapłakał nas losem tych ,ktorych zabił dostaje szansę na odkupienie.W jego naturze biologicznej jest pewna anomalia ,której nie ma żaden inny wampir .Jest on w stanie leczyc ludzi np.z wirusa HIV .Musi wypić krew kogoś zakażonego w ilości wystarczającej ,aby osoba ta zemdlała ale nie umarła.Po przebudzeniu będzie całkiem zdrowa tylko osłabiona.Wampir zaczyna swą misję czynienia dobra.W międzyczasie poznaje inne wampiry i stwory ,które chca go przekonać,aby zaniechał tego i wrócił do starego życia zabójcy.Tym bardziej,że okazuje się coś zdumiewającego.Im więcej zakazonej krwi pije i uzdrawia ludzi sam staje się coraz bardziej człowiekiem a nie wampirem.Kiedy uczłowieczy się całkiem ,wtedy umrze i będzie zbawiony.Co zrobi nasz wampir ? Czy będzie podsycał swoje pragnienie zmiany i czynił dobro z czasem wracając do postaci człowiekai umierając z czystym sumieniem? Czy wróci do zła?to już temat na całą powieść:-)
Dziękuję i pozdrawiam
ajkes

Kolejne wcielenie wampira w literaturze według mnie.
Wampir tradycyjny w typie Draculi po stuleciach mordów,które traktuje jak zabawę jest znudzony i wpada w depresję.Leżąc w trumnie prawie w ogóle nie wychodzi na świat (w moim uniwersum wampir nie musi pić krwi codziennie.Ludzka krew starcza na długo.Wampir dużo zabijał bo to lubił)Leżąc w depresji zaczyna wspominać swoje...

Ralph to zupełnie nowy rodzaj wampira. Jest jednocześnie nieprawdopodobnie szybki, zwinny i silny. Bez problemu dostrzega najdrobniejszy ruch w ciemności, lecz w ciągu dnia widzi jeszcze lepiej. Jego węch i słuch są dwieście razy lepsze od zmysłów psa. Choć jest wampirem, nie potrzebuje do życia krwi. Jego ulubiony koktajl to sok z buraków. W słońcu jego wygląd wcale się nie zmienia. Nie jest też ani bledszy ani chłodniejszy od reszty ludzi. W przeciwieństwie do stereotypu, który utrwalił się wieki temu, wampiry również potrzebują snu i wcale nie oddają się tej czynności w mrocznych trumnach. Mieszkają w normalnych domach i sypiają w całkiem zwyczajnych łóżkach.
Ralph przyszedł na świat jako wampir. To prawda, żyją długo, jednak nie są nieśmiertelne. Nie chorują, jednak wystarczyłby skuteczny strzał, by je uśmiercić.
Wampiry oddają się zupełnie normalnym rozrywkom. Oglądają telewizję, czytają książki, a także bardzo chętnie gotują. W ich menu całkiem często pojawiają się wegetariańskie dania!
Chociaż ich zdolności są nieprawdopodobne, praktycznie niczym się od nas nie różnią. My jesteśmy słabszym gatunkiem, lecz oni nie są tu, by zabijać. Są tu by nas chronić. Robią to tak dobrze, że nawet nie zdajemy sobie sprawy z ich obecności. Rozejrzyj się. Być może jeden z nich jest tuż obok?

Ralph to zupełnie nowy rodzaj wampira. Jest jednocześnie nieprawdopodobnie szybki, zwinny i silny. Bez problemu dostrzega najdrobniejszy ruch w ciemności, lecz w ciągu dnia widzi jeszcze lepiej. Jego węch i słuch są dwieście razy lepsze od zmysłów psa. Choć jest wampirem, nie potrzebuje do życia krwi. Jego ulubiony koktajl to sok z buraków. W słońcu jego wygląd wcale się...

Danielka ubrała na plecy tornister i ruszyła w kierunku szkoły. Dziś mogła spać dłużej (jakby tego snu potrzebowała)-lekcje zaczynały się od religii, a jako szanujący się wampirzy potomek na te zajęcia nie uczęszczała. Poza tym nie różni się w żaden sposób od innych dzieci, no a jeśli to tylko na plus. Ząbki ma całkiem zdrowe- rodziciele nie muszą się martwić o pieniądze na stomatologa. Kiedy ktoś zwraca uwagę na ich nietypowy kształt- matka wspomina o 5letnim oczekiwaniu na refundowany aparat i rozmówca ze zrozumieniem kiwa głową. W ogóle ze służbą zdrowia ma świetny układ: nie uczęszcza, nie potrzebuje- roczne oczekiwanie na wizytę u specjalisty jej nie dotyczy,nie ma pojęcia co to znaczy "byłam tu przed Panią". Danielka nie ma też problemów z nadwagą ( nie je chipsów, fast foodów). Komunikaty o postępującej otyłości polskich dzieci to też nie jej działka. Afery z solą, niepełnowartościową żywnością Danielki nie dotyczą (w końcu kto soli krew?). No i najważniejsze: składki emerytalne- kogo obchodzi emerytura? Przecież będzie zawsze w świetnej kondycji i ubóstwo na starość jej nie grozi...Dlatego też w świetnym humorze i lekko podskakując zmierza w kierunku gimnazjum.

Danielka ubrała na plecy tornister i ruszyła w kierunku szkoły. Dziś mogła spać dłużej (jakby tego snu potrzebowała)-lekcje zaczynały się od religii, a jako szanujący się wampirzy potomek na te zajęcia nie uczęszczała. Poza tym nie różni się w żaden sposób od innych dzieci, no a jeśli to tylko na plus. Ząbki ma całkiem zdrowe- rodziciele nie muszą się martwić o pieniądze na...