najbardziej nieprzydatna moc? sranie za paznokci :P

najbardziej nieprzydatna moc? sranie za paznokci :P

Umiejętność szukania dziury w całym i podważania każdego sądu. Niepraktyczny, uporczywy i jeszcze spotyka się z dezaprobatą najbliższych.

Umiejętność szukania dziury w całym i podważania każdego sądu. Niepraktyczny, uporczywy i jeszcze spotyka się z dezaprobatą najbliższych.

Nazywam się Zuza. Mam 13 lat. Wyglądam jak zwyczajna nastolatka. Niczym specjalnym się nie wyróżniam. Nawet imię mam przeciętne, ale tak naprawdę nie jestem do końca normalna. Posiadam najnudniejszą moc , mianowicie jest to słyszenie ludzi z obrazów. Nie mogłam dostać czegoś lepszego albo niczego. O tak wiem co myślicie !To jest super albo mogło być gorzej. Uwierzcie chyba nie mogło! Wyobraźcie sobie ,że gdzie nie pójdziecie zazwyczaj są obrazy: w kawiarniach , w szkole, na ulicy również , ponieważ w mój dar włączają się również plakaty i reklamy,to słyszycie głosy. Nie wiecie jak to jest hmm to ja wam powiem : nie fajnie ! Na dodatek w zeszłym tygodniu mieliśmy wycieczkę do muzeum. Jedyne co mi z tego przyszło to okropny ból głowy . Oczywiście nie mogłam dostać zwolnienia od mamy bo ona o niczym nie wie. Gdyby tak było, pewnie dawno temu już bym wylądowała w wariatkowie! No więc nie miała wyjścia musiałam pójść. To były całe dwie godziny męki Wszędzie były obrazy, co oznaczało tylko jedno wszędzie słyszałam głosy. "O jaka jestem piękna " , "Znów przyszli i tylko się gapią" albo "Boże jakie te buty są niewygodne". Przynajmniej już wiem , że powinnam omijać to muzeum szerokim łukiem. Szczęście jest takie , że przynajmniej w domu mam spokój. Tak myślałam dopóki nie wróciła do domu. Mam już w progu powiadomiła mnie o swoim nowym nabytku . Zgadnijcie co to! Obraz !

Nazywam się Zuza. Mam 13 lat. Wyglądam jak zwyczajna nastolatka. Niczym specjalnym się nie wyróżniam. Nawet imię mam przeciętne, ale tak naprawdę nie jestem do końca normalna. Posiadam najnudniejszą moc , mianowicie jest to słyszenie ludzi z obrazów. Nie mogłam dostać czegoś lepszego albo niczego. O tak wiem co myślicie !To jest super albo mogło być gorzej. Uwierzcie chyba...

Wiecie, naprawdę trudno jest wymyślić jakiś zupełnie niepraktyczny dar. Gdy już jakiś pomysł przyjdzie mi do głowy, zaraz znajduję dla niego jakieś pożyteczna zastosowanie. Przyszła mi na myśl jednak taka idea: a gdyby tak wiedzieć, ile wody tego dnia ,,wyciągnęło” drzewo? Wchodzę do lasu, a głowa napełnia mi się informacjami ,,sosna po lewej wyciągnęła dzisiaj 13l”, ,,sosna po prawej wyciągnęła dzisiaj 12l”. I tak przez całą drogę. Tysiące drzew, tysiące informacji. Nawet gdybym jakimś cudem nigdy nie weszła do lasu, to drzewa jednak czają się wszędzie! Idę na spacer z przyjaciółmi i nie mogę się skupić, bo do głowy wciąż mi przychodzą coraz to nowsze dane! A drzewa rosną WSZĘDZIE.

Wiecie, naprawdę trudno jest wymyślić jakiś zupełnie niepraktyczny dar. Gdy już jakiś pomysł przyjdzie mi do głowy, zaraz znajduję dla niego jakieś pożyteczna zastosowanie. Przyszła mi na myśl jednak taka idea: a gdyby tak wiedzieć, ile wody tego dnia ,,wyciągnęło” drzewo? Wchodzę do lasu, a głowa napełnia mi się informacjami ,,sosna po lewej wyciągnęła dzisiaj 13l”,...

Chciałabym posiadać wewnętrzny zegar, który zmuszałby mnie do wstawania z łóżka, na tę godzinę na którą danego dnia byłoby zapotrzebowanie.

Chciałabym posiadać wewnętrzny zegar, który zmuszałby mnie do wstawania z łóżka, na tę godzinę na którą danego dnia byłoby zapotrzebowanie.

Dar patrzenia w przyszłość. Z zasięgiem na ułamek sekundy. Każdy chciałby patrzeć w przyszłość, wiedzieć czy zda maturę, nic mu się nie stanie w drodze, czy co będzie robić za parę lat. Lecz dar o takim zasięgu byłby bez sensu- zobaczyć np. spadający na mnie samolot, a zanim byś mrugnął byłoby już po sprawie

Dar patrzenia w przyszłość. Z zasięgiem na ułamek sekundy. Każdy chciałby patrzeć w przyszłość, wiedzieć czy zda maturę, nic mu się nie stanie w drodze, czy co będzie robić za parę lat. Lecz dar o takim zasięgu byłby bez sensu- zobaczyć np. spadający na mnie samolot, a zanim byś mrugnął byłoby już po sprawie

Widzenie marzeń zupełnie obcych ludzi - o to czego ja bym chciała jako zupełnie nieprzydatny dar ! Gdy wpadłam na ten pomysł teraz jestem nakręcona ciekawością jakież to ludzie mogą mieć pokręcone marzenia, bo w sumie o takich najczęściej chciałabym się dowiadywać, które także mogłyby być inspiracją i dla mnie.. :)

Widzenie marzeń zupełnie obcych ludzi - o to czego ja bym chciała jako zupełnie nieprzydatny dar ! Gdy wpadłam na ten pomysł teraz jestem nakręcona ciekawością jakież to ludzie mogą mieć pokręcone marzenia, bo w sumie o takich najczęściej chciałabym się dowiadywać, które także mogłyby być inspiracją i dla mnie.. :)

Wyobrażenie o niepraktycznej mocy:

Mam taki jeden niepraktyczny dar, wręcz bardzo przeszkadzający i utrudniający mi życie. Pożeram książki. Dosłownie. Wiem, to brzmi zabawnie, ale uwierzcie, że wcale takie nie jest. Kiedy dostanę od kogoś nowiutką, świeżutką powieść, już po kilku minutach znajduje się ona w moim przewodzie pokarmowym. Po prostu nie mogę się powstrzymać od zjedzenia jej. Pachnie tak cudnie i jest taka kolorowa… Najgorsze jest to, że tracę coś wyjątkowego. Nie jestem w stanie niczego przeczytać. Poza tym muszę trzymać się z daleka od księgarń i bibliotek, bo mieliby same straty. Już kilka razy się zdarzyło, że pochłonęłam całą półkę Top10 w salonie Empik. Masakra. Zjadam nawet słowniki, chociaż podobno nie są interesujące. A szkolne podręczniki? Muszę mieć je w formie elektronicznej i oczywiście siedzieć w ostatniej ławce, w kącie, bo wszyscy by stracili książki. Co więcej, jeszcze jednym problemem jest to, że mam potem okropną niestrawność i zgagę. Męczy mnie ona przez kilka dni, a jak już przejdzie to znowu dopadam się do jakiejś książki.

Wyobrażenie o niepraktycznej mocy:

Mam taki jeden niepraktyczny dar, wręcz bardzo przeszkadzający i utrudniający mi życie. Pożeram książki. Dosłownie. Wiem, to brzmi zabawnie, ale uwierzcie, że wcale takie nie jest. Kiedy dostanę od kogoś nowiutką, świeżutką powieść, już po kilku minutach znajduje się ona w moim przewodzie pokarmowym. Po prostu nie mogę się powstrzymać od...

Mam tego dość! Mój dar to rozwalanie i psucie wszystkiego czego dotknę!
Wyobrażacie to sobie?
Idę przez miasto, potykam się i aby złapać równowagę przytrzymuję się ściany jakiegoś budynku… następnie ściana zaczyna pękać i budynek jest bliski zawalenia się.
Nie mogę mieć nawet komórki, bo każda której dotknę przestaje działać!
A moje ubrania? Zawsze całe podziurawione, a zasuwaki popsute.
Ten dar to najgorsze co mogło mi się przydarzyć!

Mam tego dość! Mój dar to rozwalanie i psucie wszystkiego czego dotknę!
Wyobrażacie to sobie?
Idę przez miasto, potykam się i aby złapać równowagę przytrzymuję się ściany jakiegoś budynku… następnie ściana zaczyna pękać i budynek jest bliski zawalenia się.
Nie mogę mieć nawet komórki, bo każda której dotknę przestaje działać!
A moje ubrania? Zawsze całe podziurawione, a...