Sagi mogłabym czytać godzinami! Jest w nich coś takiego magicznego... Czytelnik bardzo szybko przywiązuje się do głównego bohatera, współodczuwa z nim emocje, martwi się o niego. Dlaczego tak jest? Otóż w kilku tomach razem z bohaterem przeżywamy kilka lat jego życia! Czujemy z nim tą silną więź, bo wydaje nam się, że towarzyszymy mu w każdej chwili jego istnienia, tak jakby istniał naprawdę. To najbardziej lubię w sagach, szczególnie że jestem osobą samotną. W opasłych tomach mogę znaleźć przyjaźń, mam się o kogo martwić. A wiecie co jest najgorsze w tych tomach? Że zawsze każdy tom kończy się w takim momencie, że po prostu z ciekawości trzeba sięgnąć po następny...

Sagi mogłabym czytać godzinami! Jest w nich coś takiego magicznego... Czytelnik bardzo szybko przywiązuje się do głównego bohatera, współodczuwa z nim emocje, martwi się o niego. Dlaczego tak jest? Otóż w kilku tomach razem z bohaterem przeżywamy kilka lat jego życia! Czujemy z nim tą silną więź, bo wydaje nam się, że towarzyszymy mu w każdej chwili jego istnienia, tak...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W szkole z historii miałam ledwo trójkę. Moi rodzice zastanawiali się dlaczego akurat ten przedmiot przysparza mi tyle trudności, szczególnie że dużo czytam, i to właśnie książek historycznych. Powodem, dla którego historia, była moją piętą Achillesową, byli nauczyciele. W podstawówce uczyła mnie nauczycielka w-fu (sic!), której ulubionym zajęciem było malowanie paznokci i rzucanie w tych bardziej gadatliwych kredą, a w liceum trafiłam na ponad 80-letnią staruszkę, które otwierała podręcznik i monotonnym głosem czytała stronę po stronie. Żadna z nich nie potrafiła mnie zainteresować. Sagi historyczne w moim przypadku zrobiły całą robotę. Udało się połączyć przyjemne z pożytecznym. Z jednej strony powieści takie dostarczają rozrywki, emocji i wzruszeń a z drugiej przekazują nam wiedzę historyczną w przystępny i ciekawy sposób. Dodam, że o wiele łatwiej jest zapamiętać fakty, jeśli skojarzymy je z jakimś wydarzeniem, niż jeśli podane są w suchej, encyklopedycznej formie, a autorzy powieści historycznych starają się byśmy utożsamiali się z ich bohaterami, przez chwilę żyli ich życiem. Więc będąc młodą dziewczyną, wywiezioną na Syberię do obozu pracy, o wiele lepiej zapamiętamy tamtejsze realia niż czytając o tym w podręczniku, który pisany jest bez emocji.

W szkole z historii miałam ledwo trójkę. Moi rodzice zastanawiali się dlaczego akurat ten przedmiot przysparza mi tyle trudności, szczególnie że dużo czytam, i to właśnie książek historycznych. Powodem, dla którego historia, była moją piętą Achillesową, byli nauczyciele. W podstawówce uczyła mnie nauczycielka w-fu (sic!), której ulubionym zajęciem było malowanie paznokci i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sagi są książkami nietypowymi, a nawet niezwykłymi. To, co sprawia, że uwielbiam te tomiska to ich wielowątkowość! Zawsze z niecierpliwością czekam na rozwój akcji i śledzę losy bohaterów, do których przywiązałam się. Lubię śledzić cudze życie, porównywać ze swoim, myśleć ,,co ja bym zrobiła", dlatego sagi są najlepszym rozwiązaniem, nie kończą się tak szybko! Do tego tło historyczne, z którego można dowiedzieć się wielu ciekawostek. Należę do teamu ,,im dłuższa książka tym lepiej", bo po przeczytaniu krótkiej historii czuję niedosyt. Sagi zawierają wszystko, co powinna mieć dobra książka, dlatego tak często po nie sięgam.

Sagi są książkami nietypowymi, a nawet niezwykłymi. To, co sprawia, że uwielbiam te tomiska to ich wielowątkowość! Zawsze z niecierpliwością czekam na rozwój akcji i śledzę losy bohaterów, do których przywiązałam się. Lubię śledzić cudze życie, porównywać ze swoim, myśleć ,,co ja bym zrobiła", dlatego sagi są najlepszym rozwiązaniem, nie kończą się tak szybko! Do tego tło...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Uwielbiam literackie sagi rodzinne za to, że zawsze zawierają pyszną plątaninę spraw miłosnych i złamanych serc oraz malują odlew postaci w długim okresie czasu, aby zasadzić rodzinne tajemnice; odsłonić błędy, które przekazywane są od pokoleń potomkom aby powoli rozwikłać tajemnice trzymane mocno przez pokolenia.

Uwielbiam literackie sagi rodzinne za to, że zawsze zawierają pyszną plątaninę spraw miłosnych i złamanych serc oraz malują odlew postaci w długim okresie czasu, aby zasadzić rodzinne tajemnice; odsłonić błędy, które przekazywane są od pokoleń potomkom aby powoli rozwikłać tajemnice trzymane mocno przez pokolenia.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Saga to jest cudowna podróż w czasie bez użycia "Machiny Czasu"To spotkanie z ludżmi,których już nie ma. Wędrówka do miejsc,które po latach są albo zniszczone,albo zapomniane.Wreszcie to wspaniała lekcja historii,gdyż zazwyczaj jej treść opiewa przynajmniej na kilkadziesiąt lat,jak nie dłużej.Czytając sagę mam wrażenie,że duchy unoszą się nad moją głową i szepczą na ucho swoje historie.Czuję zapach lat minionych i widzę świat w kolorze sepii.Niezapomniane wrażenia.

Saga to jest cudowna podróż w czasie bez użycia "Machiny Czasu"To spotkanie z ludżmi,których już nie ma. Wędrówka do miejsc,które po latach są albo zniszczone,albo zapomniane.Wreszcie to wspaniała lekcja historii,gdyż zazwyczaj jej treść opiewa przynajmniej na kilkadziesiąt lat,jak nie dłużej.Czytając sagę mam wrażenie,że duchy unoszą się nad moją głową i szepczą na ucho...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sagi rodzinne mają w sobie to COŚ.....Klimat magii, tajemnicy, nostalgii, tęsknoty za przeszłością, zadumy. Sięgając po sagę rodzinną, niejako wchodzę w życie jakiejś rodziny, staję się jej obserwatorem i czuję się, jak pełnoprawny jej członek.

Sagi rodzinne mają w sobie to COŚ.....Klimat magii, tajemnicy, nostalgii, tęsknoty za przeszłością, zadumy. Sięgając po sagę rodzinną, niejako wchodzę w życie jakiejś rodziny, staję się jej obserwatorem i czuję się, jak pełnoprawny jej członek.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Uwielbiam sagi rodzinne, które pozwalają nam na bliższe poznanie całego rodu, a nie tylko chwilowe spotkanie z danymi bohaterami. Sagi rodzinne mają to do siebie, że opisują historię całego rodu, przez co są zdecydowanie bardziej rozbudowane, ale również pozwalają na poznanie wielu wątków i zrozumienie pewnych zachowań oraz podejmowanych decyzji. Takie sagi często również nawiązują do wątków historycznych i obrazują czasy, w których nie dane było nam żyć, a o których uwielbiam czytać. Tym chętniej sięgam po sagi rodzinne, gdy mogę się z nich coś dowiedzieć, nauczyć, poznać zamierzchłe zwyczaje i fakty sprzed dziesiątek, czy setek lat. Gdy saga napisana jest intrygującym językiem a sama historia odkrywa rodzinne tajemnice czyta się ją bardzo przyjemnie i w ogóle nie odczuwam grubości kolejnych tomów, a wręcz wyczekuję jak najwięcej stron z historią tego rodu!

Uwielbiam sagi rodzinne, które pozwalają nam na bliższe poznanie całego rodu, a nie tylko chwilowe spotkanie z danymi bohaterami. Sagi rodzinne mają to do siebie, że opisują historię całego rodu, przez co są zdecydowanie bardziej rozbudowane, ale również pozwalają na poznanie wielu wątków i zrozumienie pewnych zachowań oraz podejmowanych decyzji. Takie sagi często również...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

„Śmierć nie jest kresem naszego istnienia – żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem oni to dalej my, a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia.”
Albert Einstain

Według mnie saga rodzinna to najtrudniejsza literacka wypowiedź artystyczna, ponieważ wymaga niezwykłej precyzji i kreatywności ze strony autora , jak również życiowej mądrości i doświadczenia.
Dlatego cenię ten rodzaj powieści głównie za jej budowę, czyli wielowątkową fabułę, dogłębną analizę psychologiczną charakteru bohaterów, wyjaśnianie motywów ich postępowania, barwny język opisujący tło historyczne i kulturowe danych wydarzeń oraz ambitne dialogi i wyraziste postaci.
Kolejnym atrybutem sagi rodzinnej jest dla mnie wachlarz emocji jaki mi oferuje. Wzbudza i rozwija poczucie piękna i radości, wzrusza, bawi, ale też pokazuje nieszczęścia, śmierć, tajemnice i konsekwencje wydarzeń, przedstawiając po prostu samo życie. I to zaledwie w tak krótkim czasie, między przeczytaniem pierwszej, a ostatniej karty powieści.
Dlatego saga rodzinna przede wszystkim uczy mnie człowieczeństwa i dojrzałości poprzez poddawanie w refleksję działań bohaterów i przekładanie ich na moją rzeczywistość. Wzmacnia więzi rodzinne, ugruntowuje moją tożsamość i uniwersalny system wartości oraz przypomina o sensie życia, którego osią przewodnią są relacje z najbliższymi.

„Śmierć nie jest kresem naszego istnienia – żyjemy w naszych dzieciach i następnych pokoleniach. Albowiem oni to dalej my, a nasze ciała to tylko zwiędłe liście na drzewie życia.”
Albert Einstain

Według mnie saga rodzinna to najtrudniejsza literacka wypowiedź artystyczna, ponieważ wymaga niezwykłej precyzji i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Lubię sagi bo:
1. Możemy identyfikować siebie i swych przodków z bohaterami książki.
2. Możemy poznać cała rodzinę.
3. W sagach z reguły występuje motyw wstydliwego rodzinnego sekretu.
4. Autor przygotowuje solidny research od strony historycznej.
5. Składają się z wielu tomów, co daje nam możliwość zżycia się z bohaterami.
6. Możemy obserwować zmiany socjopolityczne w historii danego kraju, a nie tylko jedna rodzinę.
7. Interesujące jest to jak poczynania danych członków rodziny wpływają na kolejne pokolenia.
8. Przenosimy się w nich do świata, który już przeminął.
9. Występuje w nich mnogość postaci, dobrych i złych.
10. Uczestniczymy w życiu interesujących postaci, zżywamy się z nimi przez pokolenia.

Lubię sagi bo:
1. Możemy identyfikować siebie i swych przodków z bohaterami książki.
2. Możemy poznać cała rodzinę.
3. W sagach z reguły występuje motyw wstydliwego rodzinnego sekretu.
4. Autor przygotowuje solidny research od strony historycznej.
5. Składają się z wielu tomów, co daje nam możliwość zżycia się z bohaterami.
6. Możemy obserwować zmiany socjopolityczne w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Bardzo lubię sagi rodzinne,bo są to opowieści które zaciekawiają od pierwszego rozdziału. Mogę się wczuć w role obserwatora i wejść w świat bohaterów,razem z nimi odkrywać tajemnice z przeszłości i wspierać ich kiedy pokonują życiowe przeszkody na drodze. Bardzo przypadły mi do gustu sagi autorki Virginii Cleo Andrews,gdzie nie brakuje mrocznych tajemnic a życie bohaterów nie zawsze jest usłane różami.

Bardzo lubię sagi rodzinne,bo są to opowieści które zaciekawiają od pierwszego rozdziału. Mogę się wczuć w role obserwatora i wejść w świat bohaterów,razem z nimi odkrywać tajemnice z przeszłości i wspierać ich kiedy pokonują życiowe przeszkody na drodze. Bardzo przypadły mi do gustu sagi autorki Virginii Cleo Andrews,gdzie nie brakuje mrocznych tajemnic a życie bohaterów...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej