Zabawne historie? Zanim je zdradzę, powiem, że jako starszy brat często biłem młodszego, i to raczej normalna rzecz dla kogoś, kto ma rodzeństwo. Zazwyczaj starsze bywa zazdrosne o młodsze, bo jemu rodzice poświęcają więcej uwagi. Gdy ma się już lat naście, to powodem są różnice charakterów. Szczególnie, gdy jedno wdało się bardziej w matkę, drugie w ojca, i oni przecież sami się kłócą.
Oto zdarzenia z dziecięcych lat. Kto jest mentorem dla innych? Ktoś starszy i tak było ze mną.
Kiedy Ja zasiadałem na „tronie”, to solidarnie brat ze mną, oczywiście mieliśmy dwa osobne(śmiech).
Kiedy słyszałem, że wstała nasza kochana mama, czy babcia, to wstawałem tup tup, a brat ze mną tup tup. Był moim towarzyszem dziecięcych lat, przylepiony niczym Osiołek do Shreka, czasem nawet robiliśmy takie głupie miny, że można było rzec, iż nasza fotografia była żywcem wzięta z tego filmu, jako kadr…
Na wsi u dziadka znajomy miał motorynkę. Ja byłem nieco grubszy niczym mini Karol Krawczyk, a brat, jako Tadzio Norek, gdy Ja zasiadałem na komarze to ledwo on ruszał(wraz z kierowcą), a brat próbował pchać. Gdy brat wsiadał, chciałem pchać, ale motorynka jechała bez przeszkód.
Jako ostatnie, również ze wsi gdzie byłem na wakacjach. Ś.P. Dziadek wysłał nas kiedyś po krowę. Problemem nie był głęboko wbity kołek, lecz to, że był w krowim placku. Brzydziliśmy się chwycić. Ś.P. dziadek jak przyszedł do nas, pokładał się ze śmiechu…
Dziś każdy żyje własnym życiem, dzieciństwo minęło jak piękny sen.

Zabawne historie? Zanim je zdradzę, powiem, że jako starszy brat często biłem młodszego, i to raczej normalna rzecz dla kogoś, kto ma rodzeństwo. Zazwyczaj starsze bywa zazdrosne o młodsze, bo jemu rodzice poświęcają więcej uwagi. Gdy ma się już lat naście, to powodem są różnice charakterów. Szczególnie, gdy jedno wdało się bardziej w matkę, drugie w ojca, i oni przecież...

Pamiętam jak wchodziły w modę "pegasusy" i nieraz z bratem kłóciliśmy się o to, w którą grę będziemy grać, wtedy zazwyczaj wkraczał Tato i zabierał nam jaystick'a, włączał taką grę jaką on chciał a my siedzieliśmy obok i błagaliśmy "Tato teraz ja, teraz ja...". Tak sprytnie nasz Tata rozwiązywał niektóre konflikty, a my z bratem byliśmy juz pogodzeni :D

Pamiętam jak wchodziły w modę "pegasusy" i nieraz z bratem kłóciliśmy się o to, w którą grę będziemy grać, wtedy zazwyczaj wkraczał Tato i zabierał nam jaystick'a, włączał taką grę jaką on chciał a my siedzieliśmy obok i błagaliśmy "Tato teraz ja, teraz ja...". Tak sprytnie nasz Tata rozwiązywał niektóre konflikty, a my z bratem byliśmy juz pogodzeni :D

Mam trójkę dużo starszego rodzeństwa. Najmniejsza różnica jest między mną, a starszym o 5 lat bratem. Całe życie borykałam się z poczuciem, bycia młodszą i głupszą. Kiedy dorosłam, wyszłam za mąż i założyłam własna rodzinę, myślałam i miałam nadzieję, że brat nie będzie insynuował przy każdym spotkaniu rodzinnym, że odstaje emocjonalnie i wiekowo od reszty. Niby to tylko słowa, a mocno ranią i zostają w pamięci na długo. Nie chce się skarżyć i użalać nad swoimi relacjami w rodzinie. Piszę, bo może ktoś ku przestrodze przeczyta ten tekst i zmieni podejście do swojego rodzeństwa. Pamiętajcie, że kiedy przychodzą trudniejsze czasy, to niekiedy możemy liczyć tylko na rodzinę. Dbajcie o siebie wzajemnie.

Mam trójkę dużo starszego rodzeństwa. Najmniejsza różnica jest między mną, a starszym o 5 lat bratem. Całe życie borykałam się z poczuciem, bycia młodszą i głupszą. Kiedy dorosłam, wyszłam za mąż i założyłam własna rodzinę, myślałam i miałam nadzieję, że brat nie będzie insynuował przy każdym spotkaniu rodzinnym, że odstaje emocjonalnie i wiekowo od reszty. Niby to tylko...

Jestem najstarsza z rodzeństwa, mam dwie siostry. Od Karoliny jestem starsza o 6 lat, od Zuzi aż o 16 lat. Ale jesteśmy rodzeństwem bardzo zżytym :) Na Karolinę zawsze mogłam liczyć, a najpełniej przekonałam się o tym kiedy zakończyłam swój pierwszy poważny i wieloletni związek. O nic nie pytając po prostu się mną wtedy dobrze zaopiekowała. Nie pozwalała siedzieć bezczynnie w domu. Imprezy, wycieczki, poznałam wtedy wielu jej znajomych i mimo różnicy wieku zawiązało się wiele przyjaźni, z których kilka trwa do dziś i z perspektywy czasu nie wyobrażam sobie żeby miało się to potoczyć inaczej. Nauczyłam się wtedy cieszyć życiem za co będę jej zawsze wdzięczna! Może ktoś powie, że brzmi to jakoś patetycznie, ale tak właśnie było! Młodsza Zuza kiedy była mała traktowała mnie jak drugą mamę. Często się nią opiekowałam kiedy rodzice pracowali. Później odprowadzałam do przedszkola, pomagałam odrabiać zadanie domowe. I bardzo doceniam ten czas bo dzięki temu zawiązała się między nami bardzo silna więź. Byłyśmy w trójkę zawsze tak zgrane, że w razie potrzeby Zuza kryła nawet przed rodzicami nasze małe wybryki :) Śmiesznych historii pewnie mogłabym przytoczyć wiele, ale w pamięci utkwiło mi jak ludzie dwa razy faktycznie brali mnie za mamę Zuzy. Raz w przedszkolu kiedy nie chciała pozować do zdjęć padło hasło: "to może mamusia z Tobą tutaj stanie", a później w sklepie: "mamusia na pewno Ci to kupi". Dodam, że jesteśmy bardzo podobne. Nie zamieniłabym moich sióstr na żadne inne!

Jestem najstarsza z rodzeństwa, mam dwie siostry. Od Karoliny jestem starsza o 6 lat, od Zuzi aż o 16 lat. Ale jesteśmy rodzeństwem bardzo zżytym :) Na Karolinę zawsze mogłam liczyć, a najpełniej przekonałam się o tym kiedy zakończyłam swój pierwszy poważny i wieloletni związek. O nic nie pytając po prostu się mną wtedy dobrze zaopiekowała. Nie pozwalała siedzieć bezczynnie...

Odkąd pamiętam, zawsze chciałam mieć rodzeństwo, a że długo go nie miałam, to stale namawiałam na to rodziców:) W końcu się udało. Mój brat urodził się jak miałam 8 lat. Od urodzenia byłam chętna do pomocy przy nim, pilnowałam go, ubierałam, karmiłam itp :) Wzorowa siostra:)
Pewnego razu, gdy brat miał 2 lata, poszliśmy wspólnie na festyn z okazji Dnia Dziecka, który odbywał się na lotnisku. Rodzice mięli dołączyć do nas za kilkadziesiąt minut (było to blisko naszego domu).
Na festynie brałam udział w kilku konkursach i w jednym z nich wygrałam przelot samolotem pasażerskim dla dwóch osób! No to nie namyślając się długo, wzięłam brata i poszliśmy latać samolotem! On był zachwycony, ja też, ale w czasie lotu nasi rodzice już dotarli na lotnisko i zaczęli nas szukać. Zaczęli się nawet denerwować, gdy nigdzie nas nie było...
Jakie było ich zdziwienie gdy po chwili przybiegliśmy z informacją, że przed chwilą lataliśmy samolotem nad ich głowami. Dwuletni maluch i jego dziesięcioletnia szalona siostra ;)

Odkąd pamiętam, zawsze chciałam mieć rodzeństwo, a że długo go nie miałam, to stale namawiałam na to rodziców:) W końcu się udało. Mój brat urodził się jak miałam 8 lat. Od urodzenia byłam chętna do pomocy przy nim, pilnowałam go, ubierałam, karmiłam itp :) Wzorowa siostra:)
Pewnego razu, gdy brat miał 2 lata, poszliśmy wspólnie na festyn z okazji Dnia Dziecka, który...

Mam trójkę młodszego rodzeństwa w tym siostry bliźniaczki. Są młodsze o dwa lata. Żyjemy jak pies z kotem. Raz jest dobrze a za moment kłócimy się o byle głupotę. Zazwyczaj, różnice w zdaniach dotyczą tego, kto tak naprawdę ma racje. Jak łatwo się domyślić zawsze jest dwa do jednego jeśli chodzi o głosy i kłócimy się do upadłego. Kłótnia zaostrza się w momencie, kiedy mój młodszy brat, który zawsze stara się łagodzić spory, nie wytrzymuje. Zaczyna wrzeszczeć, że nie pozwalamy dojść mu do słowa i jak to mu źle z nami. W taki oto sposób kłóci się już cztery osoby. Rodzice zamiast łagodzić spór śmieją się do rozpuku z naszej, zazwyczaj bardzo zabawnej wymiany zdań. Kochamy ich bardzo, że tyle z nami wytrzymują bez załamania nerwowego :)

Mam trójkę młodszego rodzeństwa w tym siostry bliźniaczki. Są młodsze o dwa lata. Żyjemy jak pies z kotem. Raz jest dobrze a za moment kłócimy się o byle głupotę. Zazwyczaj, różnice w zdaniach dotyczą tego, kto tak naprawdę ma racje. Jak łatwo się domyślić zawsze jest dwa do jednego jeśli chodzi o głosy i kłócimy się do upadłego. Kłótnia zaostrza się w momencie, kiedy mój...

Brat jest starszy ode mnie o 6 lat, co w młodszych latach było sporą różnicą w podejściu do życia ;) Gdy ja byłam jeszcze w wieku przedszkolnym, a brat już na tyle "duży", żeby się mną zajmować podczas zabaw na dworze, miał tego pecha, że mama wysyłała nas razem na dwór. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że zbyt dosłownie brałam sobie do serca słowa mamy, że mam się trzymać brata, więc gdy on grał w piłkę, to zamiast siedzieć przy linii i grzebać w piasku uznałam, że lepiej będzie za nim biegać. I tak oto stawałam się nadprogramowym zawodnikiem:)

Brat jest starszy ode mnie o 6 lat, co w młodszych latach było sporą różnicą w podejściu do życia ;) Gdy ja byłam jeszcze w wieku przedszkolnym, a brat już na tyle "duży", żeby się mną zajmować podczas zabaw na dworze, miał tego pecha, że mama wysyłała nas razem na dwór. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt, że zbyt dosłownie brałam sobie do serca słowa mamy, że mam...

Gwoli wprowadzenia do właściwej opowieści... Cieszę się, że jestem jedną z trzech sióstr... Różnie między nami bywało, wiadomo że rodzeństwo lubi sobie dokuczać i stawiać określone granice dotyczące strefy własnego komfortu... Lecz historia którą opiszę dotyczy mojej najmłodszej siostry i afery szkolnej, która pobiła wszystkie nasze kłótnie i bijatyki domowe.... 😁😁😁

Historia nosi tytuł DILER Z CEJLONU i wydarzyła się naprawdę... 😊😊😊

Moja młodsza siostra Alicja jest jako dumna posiadaczka tego imienia, równie zakręcona jak jej inspiracja literacka czyli Alice in Wonderland. Jako, że jest dzieckiem z pokolenia internetowych wyzwań, często ulega niecodziennym modom i trendom z mediów społecznościowych. Niestety żadne, dobre rady starszych sióstr nie skutkowały w odpuszczeniu sobie głupich wyzwań. Do czasu gdy takie wyzwanie obróciło się przeciwko niej. Otóż chodziło o cinamoon challenge, czyli próbę zjedzenia łyżeczki cynamonu na oczach całej klasy i w klasowej szatni. Jak można się domyślić moja siostra oblała to wyzwanie i po mało ekscytującym pokazie plucia cynamonem, ona i reszta klasy wrócili na lekcje. I tu ta historia mogłaby się skończyć, jednak pewien uczeń przyjął wyzwanie by zjeść cynamon na lekcji języka polskiego... Powiem jedno zarowno polonistka jak i szkolna sprzątaczka nie były zachwycone efektem cynamonowych wymiocin wewnątrz sali. Z tymże ktoś szepnął w żartach, że to były dopalacze, a nie cynamon. Chłopcy po uprzednim przesłuchaniu w gabinecie dyrektora wskazali moją siostrę jako prowodyra całej akcji. Afera jaka się przetoczyła przez szkołę była gargantuiczna. Zaś moja siostra wygrała tym wyzwaniem: uwagę w dzienniku, sprzątanie szkoły, szlaban na media społecznościowe w domu, niechęć do wszelakich wyzwań internetowych oraz ksywę najlepszego dilera w szkole. 😂😂😂

Gwoli wprowadzenia do właściwej opowieści... Cieszę się, że jestem jedną z trzech sióstr... Różnie między nami bywało, wiadomo że rodzeństwo lubi sobie dokuczać i stawiać określone granice dotyczące strefy własnego komfortu... Lecz historia którą opiszę dotyczy mojej najmłodszej siostry i afery szkolnej, która pobiła wszystkie nasze kłótnie i bijatyki domowe.... 😁😁😁

...

Z racji tego, że jestem tą młodszą siostrą, to zawsze ja przeszkadzałam , kiedy moja starsza siostra wkroczyła w wiek koleżanki-tajemnice ja uwielbiałam być na bieżąco z informacjami z Ich miłosnych westchnień do tego czy tamtego.
Kiedy dziewczyny spotykały się u nas w domu, ja cichaczem schodziłam na dół i siadając na schodach nadstawiałam uszy żeby wiedzieć jak najwięcej... z czasem jednak było mi mało i zaczęłam zakradać się pod drzwi, aż pewnego dni przyciśnięta do drzwi słuchałam właśnie o Michale, miłości platonicznej mojej siostry, gdy jedna z koleżanek postanowiła wyjść do toalety czego nie zdążyłam na czas zarejestrować i z hukiem wpadłam prosto do pokoju...
Od tego felernego dnia moja siostra sprawdzała, czy nie ma mnie pod drzwiami, więc moja rola detektywa skończyła się na dobre.
Dziś pomimo dzielących nas 7 lat jesteśmy najlepszymi przyjaciółkami i teraz to my siadamy przy kawie serwując sobie opowieści z naszego życia.

Z racji tego, że jestem tą młodszą siostrą, to zawsze ja przeszkadzałam , kiedy moja starsza siostra wkroczyła w wiek koleżanki-tajemnice ja uwielbiałam być na bieżąco z informacjami z Ich miłosnych westchnień do tego czy tamtego.
Kiedy dziewczyny spotykały się u nas w domu, ja cichaczem schodziłam na dół i siadając na schodach nadstawiałam uszy żeby wiedzieć jak...

W naszym domu braterskie kłótnie o zabawki to było coś normalnego.Często jeden drugiemu zabierał zabawkę,którą brat akurat chciał się pobawić,co u drugiego z braci wywoływało złość i prowokowało do bójki.To był tak zwany Szpil do haji i potrzebna wtedy była interwencja rodziców.Ponieważ ja byłem tym słabszym brat to wykorzystywał i dochodziło między nami do bitki,która rzadko kiedy miała zwycięzcę.Walczyliśmy tak czy to o zabawki ,czy komputer.Nie było za to walki o to żeby któregoś z nas mama czy tata bardziej kochali.Starano się nas kochać tak samo.Kłótnie o te sprawy z wiekiem nam jednak mijały,było ich coraz mniej.Najciekawsze w tym wszystkim były rozmowy między nami dziećmi,nie tylko między mną i bratem.Z czasem jednak dogadywaliśmy się coraz lepiej,A podczas zabaw dochodziło do ciekawych sytuacji i zachowań,które nas kształtowały też jako ludzi.Dziś relacje między mną a bratem są dobre chociaż sam nie wiem czy jeden drugiego dobrze zna,bo chyba każdy z nas ma swoje tajemnice tak jak Lisbeth Salender bohaterka kolejnego tomu "Millennium"która cały czas musi walczyć nie tylko z przeciwnościami,ale także o samą siebie.

W naszym domu braterskie kłótnie o zabawki to było coś normalnego.Często jeden drugiemu zabierał zabawkę,którą brat akurat chciał się pobawić,co u drugiego z braci wywoływało złość i prowokowało do bójki.To był tak zwany Szpil do haji i potrzebna wtedy była interwencja rodziców.Ponieważ ja byłem tym słabszym brat to wykorzystywał i dochodziło między nami do bitki,która...