To niebywałe-pomyślał sir George-trzeci trup w ciągu miesiąca i zarazem trzecia nierozwiązana sprawa.Nienawidził oględzin.Pamiętał dokładnie wszystkie twarze zamordowanych, niektóre wykrzywione z bólu, inne zastygłe w śmiertelnym, upiornym półuśmiechu, a jeszcze inne niemiłosiernie zmasakrowane.Małe, wyłupiaste oczka detektywa spoczęły na kamiennej posadzce, gdzie jeszcze niedawno leżały zwłoki lady Gwendolyn.Gardło, a właściwie miejsce gdzie się znajdowało, rozpłatane od ucha do ucha, kilka ran kłutych w okolicy serca i ważniejszych tętnic.Sprawca wiedział jak skutecznie zabić.Mało tego-chciał mieć pewność, że ofiara się z tego nie wywinie.Zastanawiał się, komu mogła zawadzić ta szlachetna dama?W posiadanie jakiego sekretu mogła wejść ?Motyw rabunkowy odpadał.Żadne kosztowności ani dzieła sztuki nie zginęły.Brakowało jedynie krótkiego, myśliwskiego noża do wyprawiania skóry, który wraz z kilkoma sztyletami i strzelbami zajmował zaszczytne miejsce nad kominkiem i przypominał o zapomnianych już polowaniach w tutejszych lasach."Biedna Gwendolyn, nie zasłużyła sobie na taką śmierć" zadumał się nad losem denatki George, jednocześnie rozglądając się po sypialni w poszukiwaniu narzędzia zbrodni.Nagle zadrżał.Białe tulipany w wazonie na nocnym stoliku były teraz intensywnie różowe.Przybliżył się nieco.Było dokładnie tak, jak się spodziewał.Spośród kwiatów wystawał rzeźbiony w wyrafinowane wzory drewniany trzonek.Gdy podniósł go, ukazało mu się połyskujące ostrze myśliwskiego noża.

To niebywałe-pomyślał sir George-trzeci trup w ciągu miesiąca i zarazem trzecia nierozwiązana sprawa.Nienawidził oględzin.Pamiętał dokładnie wszystkie twarze zamordowanych, niektóre wykrzywione z bólu, inne zastygłe w śmiertelnym, upiornym półuśmiechu, a jeszcze inne niemiłosiernie zmasakrowane.Małe, wyłupiaste oczka detektywa spoczęły na kamiennej posadzce, gdzie jeszcze...

Niektóre miejsca stają się niesamowicie upiorne, gdy zmieniają się w miejsca zbrodni. Detektyw Matt miał takie wrażenie właśnie teraz, gdy przegląd dziecięce miejsce zabaw. Przestrzeń była olbrzymia i pokryta niezliczoną ilością różnorakich sprzętów, które miały umilać czas najmłodszym. Zabójca zawsze pozostawiał narzędzie zbrodni, jedynie droczył się z policją ukrywając je. Dawał im godzinę na odnalezienie ,,wskazówki’’ a potem zaczynał znęcać się nad kolejną ofiarą. Jeżeli detektyw znajdzie narzędzie wcześniej to będą mieli pełną dobę na zebranie myśli. Skąd zabójca wiedział, kiedy znaleźli broń? To pozostawało tajemnicą.
Matt znał go już dobrze. Ten mężczyzna, jak przypuszczali, był okrutny i cyniczny do bólu. Na środku leżało ciało małego chłopca ubranego jednak w dziewczęcy strój. Jego ciało pokrywała niezliczona ilość ran zadanych nożem. Zagadka rozwiąże się, gdy znajdzie broń. Ale gdzie ona może być? Spojrzał na zegarek i zrozumiał, że ma pół godziny.
- Chłopak ubrany za dziewczynkę, więc nóż ubrany za…- nie potrafił pozbierać myśli. Psychopaci nie zawsze postępowali logicznie. Huśtawki, koniki, niezliczona ilość przejść i piłek! Policjanci szukali wszędzie, ale nie potrafili niczego znaleźć.
- Nie mamy wyjścia- powiedział zrezygnowany Matt. – Trzeba rozciąć chłopca. Broń będzie w nim. Pewnie dlatego zadał mu tyle ran, aby mógł zatuszować znaki wpychania broni.
- To głupie – powiedział ktoś.
- Nie. To po prostu chore. Chore jak ten świat- odpowiedział spokojnie Matt.

Niektóre miejsca stają się niesamowicie upiorne, gdy zmieniają się w miejsca zbrodni. Detektyw Matt miał takie wrażenie właśnie teraz, gdy przegląd dziecięce miejsce zabaw. Przestrzeń była olbrzymia i pokryta niezliczoną ilością różnorakich sprzętów, które miały umilać czas najmłodszym. Zabójca zawsze pozostawiał narzędzie zbrodni, jedynie droczył się z policją ukrywając...

Przydzielono mi zadanie. Tajemnicze morderstwo w zaułku, w samym centrum miasta. Kto by się odważył na taki czyn?
Oczywiście poszukiwanie narzędzia zbrodni zaczynam od rozmowy z technikami, w miejscu gdzie jest ciało.
Żadnych śladów sprawcy, w zaułku monitoringu nie ma... typowe. Cięcia wykonane tępym nożem układają się w kształt krzyża? Napis na ścianie wymalowany krwią:„odpuszczam winy"? Robi się ciekawie, jak w jakimś dobrym kryminale.
Oczywiście jak co niedzielę idę do kościoła i modlę się o cud, żeby rozwiązać tę zagadkę. I nagle przychodzi ta myśl: „ to tu, ksiądz bawi się w Bogu i zabiera życie innym".
I wtedy wchodzę do zakrystii, otwieram szafę, widzę to i... mdleję.

Przydzielono mi zadanie. Tajemnicze morderstwo w zaułku, w samym centrum miasta. Kto by się odważył na taki czyn?
Oczywiście poszukiwanie narzędzia zbrodni zaczynam od rozmowy z technikami, w miejscu gdzie jest ciało.
Żadnych śladów sprawcy, w zaułku monitoringu nie ma... typowe. Cięcia wykonane tępym nożem układają się w kształt krzyża? Napis na ścianie wymalowany...

Kiedy człowiek przyjeżdża na miejsce zbrodni, nigdy nie jest gotowy na widok który zastanie. Nieważne ile razy napatrzyłem się w te szklane, martwe oczy, ile razy miałem nieprzyjemność zderzyć się po wejściu do ciasnego mieszkanka, zapachem rozkładających się zwłok. Dzisiejszy świat, ba, nasz spokojny kraj, oszczędza większości ludzi takie widoki. Ale zawsze zostają wyjątki takie jak ja.
Tym razem czekał nas wielki dom na obrzeżach miasta z pół otwartym ogrodem wychodzącym na pobliskie pole. Spokój, cisza... i porozrzucane wokół kawałki ciał. Te "główne", największe kawałki nadal leżały przywiązane do krzesła, do drzewa. Wyglądało na to, że nieszczęśników torturowano przed śmiercią. Podszedłem bliżej, mijając techników. Ślady cięcia niewielkim ostrzem, jakby skalpelem. Wydłubane oczy, rozcięte brzuchy. Chirurgiczna robota. Na co którejś części ciała ślady zębów - psich?
- Znaleźliście już narzędzie zbrodni? Albo zwierzę które to zrobiło?
- Nie. A dziki pies dobrał się do nich jak już byli martwi.
Rozejrzałem się. Po śladach krwi dotarłem za płot, gdzie dość sporych rozmiarów kundel wymiotował na czerwono. Wyciągnąłem telefon by zadzwonić po weterynarza.
Jeszcze tego samego dnia dostaliśmy narzędzie zbrodni - wyjęte razem z kawałkiem ludzkiego mięsa z psiego żołądka

Kiedy człowiek przyjeżdża na miejsce zbrodni, nigdy nie jest gotowy na widok który zastanie. Nieważne ile razy napatrzyłem się w te szklane, martwe oczy, ile razy miałem nieprzyjemność zderzyć się po wejściu do ciasnego mieszkanka, zapachem rozkładających się zwłok. Dzisiejszy świat, ba, nasz spokojny kraj, oszczędza większości ludzi takie widoki. Ale zawsze zostają wyjątki...

Wstanie o 4 nad ranem nie było prostym zadaniem. Dzwoniąca w nocy komórka zazwyczaj zwiastuje kłopoty, ale już w połowie rozmowy z panią komisarz byłem w drodze na miejsce zdarzenia.
Dopiero co wybudowane osiedle apartamentowców odrzucało mnie swoją surowością. Czyżby socjopaci byli coraz bogatsi? Czy to całe społeczeństwo się wzbogaca, a najgorszych zwyrodnialców nie mamy już co szukać po zaułkach miasta? Muszę przyznać, że sprawa wydawała się być interesująca. Mężczyzna dzwoniący w środku nocy na policję, podający adres i informujący o morderstwie. Funkcjonariusz na początku potraktował to jako żart. W tle słychać było chichot i przedrzeźnianie rozmówcy. Gdy wszedłem na miejsce zdarzenia, nie miałem jednak wątpliwości, że policja puściła groźnego mordercę wolno. Wszędzie w mieszkaniu rozstawione zostały setki świeczek, o bardzo intensywnych zapachach. Ścieżka usypana z kwiatów polnych prowadząca do sypialni. Na łóżku znajdowała się naga ofiara. Kobieta, której włosy przyozdabiał wianek, a cały kontur jej ciała otoczony był białymi różami. Z włączonego magnetofonu leciały nastrojowe piosenki, na moje ucho Lana Del Rey. Przemierzałem kolejne pomieszczenia, obserwując, jak morderca wystylizował cały apartament. Skierowałem się do kuchni, gdzie jedyne, co musiałem znaleźć, to szuflada ze sztućcami. Zlokalizowanie jej nie zajęło mi wiele czasu. Wyciągnąłem nóż ze śladami świeżo zaschniętej krwi. Pieprzony morderca, którego w myślach zacząłem nazywać Tetmajerem.

Wstanie o 4 nad ranem nie było prostym zadaniem. Dzwoniąca w nocy komórka zazwyczaj zwiastuje kłopoty, ale już w połowie rozmowy z panią komisarz byłem w drodze na miejsce zdarzenia.
Dopiero co wybudowane osiedle apartamentowców odrzucało mnie swoją surowością. Czyżby socjopaci byli coraz bogatsi? Czy to całe społeczeństwo się wzbogaca, a najgorszych zwyrodnialców nie mamy...

To miał być spokojny dzień, miałam nadrobić całą tą biurokrację i po 16 być już w domu. Należało mi się to po kilku tygodniach intensywnej pracy w terenie. Chyba za krótko jeszcze jestem detektywem, że mogłam w ogóle o czymś takim pomyśleć. Ot takie przyzwyczajenia z poprzedniej pracy. Niestety, w tym fachu planowanie dnia nie ma sensu, nigdy nie wiem co się może wydarzyć.
Dostałam wezwanie w samym środku dnia, miejsce do którego miałam pojechać nie zdziwiło mnie. Jak zwykle – Nowa Huta. Zdziwił mnie za to widok jaki zastałam na miejscu. Typowe PRL-owskie mieszkanie starszej pani, meble pamiętające towarzysza Edwarda, nieśmiertelne kryształy za szybą kalwaryjskiego kredensu, wersalka, fotele skoczki i filodendron (albo rododendron – nigdy ich nie odróżniałam). Zemsta kiboli w takim miejscu ? Morderstwo na tle rabunkowym ? Żadna z tych hipotez nie pasowała, a wręczy wydawały się absurdalne. No cóż, trzeba przeszukać mieszkanie, zdjąć odciski i najważniejsze – odnaleźć narzędzie zbrodni. Rany najwyraźniej wskazywały na nóż. Pomieszczenie w którym prawdopodobnie doszło do morderstwa zostało już sprawdzone, moim zadaniem było sprawdzić jeszcze drugi pokój. Otworzyłam drzwi i znalazłam się w małej bibliotece, zastawionej po sufit regałami z książkami. Miałam tylko jeden cel – przekonać komisarza, że koniecznie muszę tu zostać i przeglądnąć każdą pozycję – kto wie, może nóż został ukryty w którejś z książek ?

To miał być spokojny dzień, miałam nadrobić całą tą biurokrację i po 16 być już w domu. Należało mi się to po kilku tygodniach intensywnej pracy w terenie. Chyba za krótko jeszcze jestem detektywem, że mogłam w ogóle o czymś takim pomyśleć. Ot takie przyzwyczajenia z poprzedniej pracy. Niestety, w tym fachu planowanie dnia nie ma sensu, nigdy nie wiem co się może wydarzyć.
...

Stary opuszczony dom z garażem w którym stoi niebieski Fiat126P. I to właśnie pierwsze miejsce, które przychodzi mi do głowy. Przeszukujemy garaż, bo gdzie łatwiej ukryć nóż, aniżeli wśród niezliczonych kluczy i męskich sprzętów w garażu. Zgodnie z moją kobieca intuicją okazuje się to być celny strzał. Skoro ciało zamordowanego zostało znalezione na tylnym siedzeniu Fiata, to gdzie może być narzędzie zbrodni! Najlepiej było ukryć nóż w skrzyni z narzędziami, wśród niezliczonej ilości kluczy, śrubokrętów i innych noży roboczych, które znajdują się w garażu. Pośród wiertarek, pił mechanicznych, wkrętarek i siekier. Takie zestawienie to częste wyposażenie garażu niejednego mężczyzny, niemniej jednak nie każdy wykorzystuje te narzędzia do morderstwa, którymi brutalnie można pozbawić kogoś życia…

Stary opuszczony dom z garażem w którym stoi niebieski Fiat126P. I to właśnie pierwsze miejsce, które przychodzi mi do głowy. Przeszukujemy garaż, bo gdzie łatwiej ukryć nóż, aniżeli wśród niezliczonych kluczy i męskich sprzętów w garażu. Zgodnie z moją kobieca intuicją okazuje się to być celny strzał. Skoro ciało zamordowanego zostało znalezione na tylnym siedzeniu Fiata,...

Ten dzień był niezwykle leniwy. Już miałem zbierać się do domu, gdzie czekała na mnie pyszna kolacja i Meggy, gdy nagle zadzwonił telefon. Odebrałem, licząc, że to nic ważnego, albo któryś z moich kolegów z pracy jak zwykle robi sobie żarty, gdy kończy się mój dyżur. Niestety, nie tym razem. Dzwonił spanikowany woźny pobliskiego przedszkola. Krzyczał, że jedna z pracownic leży w kałuży krwi, że próbował pomóc, ale nie potrafi, że chyba się już nawet nie da.
Niewiele myśląc, zabrałem kurtkę i dwie minuty później byłem już w samochodzie. Na miejscu zobaczyłem niewielką salkę zabaw połączoną z miejscem do leżakowania dla dzieci, a także kobietę w średnim wieku, która - gdyby nie krwista substancja otaczająca ją - wydawałoby się, że śpi. Od razu rozpocząłem procedury. Jej ubranie było porwane, chyba z kimś walczyła. Tylko o ślady było trudno, większość z nich zatarł chcący nieść pomoc woźny. Dlatego, nie czekając na wsparcie zacząłem szukać narzędzia zbrodni. Rana była kłuta, wiedziałem więc, że szukamy noża lub jakiegoś szpikulca. Tylko gdzie... Wraz z ekipą przeczesaliśmy dokładnie pokój. Być może sprawca wyniósł ten przedmiot poza budynek przedszkola. Wtem usłyszeliśmy wrzask woźnego. Kolejna ofiara - pomyślałem. Otóż nic bardziej mylnego, woźny odkrył długi, ostry nóż. Był on w toalecie, wbity w miejscu przeznaczonym dla szczotek toaletowych. Cały we krwi.

Ten dzień był niezwykle leniwy. Już miałem zbierać się do domu, gdzie czekała na mnie pyszna kolacja i Meggy, gdy nagle zadzwonił telefon. Odebrałem, licząc, że to nic ważnego, albo któryś z moich kolegów z pracy jak zwykle robi sobie żarty, gdy kończy się mój dyżur. Niestety, nie tym razem. Dzwonił spanikowany woźny pobliskiego przedszkola. Krzyczał, że jedna z pracownic...

Znaleziona zwłoki mężczyzny, policje powiadomiła jego zrozpaczona żona. Podejrzewają zbrodnie na tle rabunkowym. Rana denata kłuta, ale nie szarpana, głęboka, zmarł z wykrwawienia. Patolog jako narzędzie zbrodni podejrzewa nóż do warzyw o ostrym zakończeniu. Wszyscy przeszukują mieszkanie w celu znalezienia miejsca zbrodni.
Ja jako praktykant mam nic nie ruszać, patrząc uczyć się. Czyli oddalam się z kuchni, gdzie trwają poszukiwania.
Trafiam do gabinetu, czy raczej biblioteczki. Całe ściany w książkach. Aż z wrażenia przysiadam za biurkiem i w kubku na przybory odnajduję zakrwawione pióro.
Jak się okazało mąż zabronił żonie pisać, rozwijać jej talent, ona pewnego dnia nie wytrzymała i dokonała zborni.
Dziś z wyrokiem dożywocia jest jedną z najpoczytniejszych autorek europejskich, słynie z romansów (a nie kryminałów jak wszyscy sądzili)

Znaleziona zwłoki mężczyzny, policje powiadomiła jego zrozpaczona żona. Podejrzewają zbrodnie na tle rabunkowym. Rana denata kłuta, ale nie szarpana, głęboka, zmarł z wykrwawienia. Patolog jako narzędzie zbrodni podejrzewa nóż do warzyw o ostrym zakończeniu. Wszyscy przeszukują mieszkanie w celu znalezienia miejsca zbrodni.
Ja jako praktykant mam nic nie ruszać, patrząc...

Detektyw w końcu dojechał do starej, opuszczonej rzeźni która znajdowała się głęboko w lesie, około 20 kilometrów od głównej drogi. Rzeźnia była kiedyś prężnie działającą firmą, ale od bankructwa w 2009 roku, chyba nikt tutaj nie zaglądał. Po wyjściu z auta i odpaleniu papierosa ruszył w kierunku szerokich na 3 metry drzwi przesuwnych. Drzwi te jednak ani drgnęły. Kawałek dalej znajdowały się zardzewiałe, typowe drzwi wejściowe.
- Spróbujemy więc tędy - powiedział.
Drzwi te otworzyły się bez problemu i ukazała się mroczna ciemność. Nagle coś głośno zaskrzeczało i detektyw poczuł jak nad jego włosami pomknął czarny nietoperz.
- Brr niezła zabawa.
Po minięciu ciemnego pomieszczenia, detektyw udał się do pokoju wyglądającego na chłodnię, w której kiedyś przechowywano mięso krów. Smród dookoła był nie do zniesienia. Wszędzie widoczna była stara zaschnięta krew. Temperatura wyczuwalna była na około -2 stopni poniżej zera. Uwagę detektywa przykuła zamrażarka szeroka na 1,5 metra. Po uniesieniu pokrywy zauważył w niej kawały mięsa pokryte delikatną glazurą. Po wyrzuceniu kawałów na podłodze, na samym spodzie znajdował się duży udziec. Gdy detektyw wyjął ten kawał i zaczął uderzać go znajdującym się na stole obok tasakiem, żeby pozbyć się glazury, z przerażeniem stwierdził, że kość znajdująca się w udźcu wygląda na ludzką.
- O ku*** - wrzasnął.
Po wyjęciu kości z udźca spostrzegł, że w otworze otoczonym mięsem znajduje się nóż z 15 cm ostrzem.
- To musi być narzędzie zbrodni.

Detektyw w końcu dojechał do starej, opuszczonej rzeźni która znajdowała się głęboko w lesie, około 20 kilometrów od głównej drogi. Rzeźnia była kiedyś prężnie działającą firmą, ale od bankructwa w 2009 roku, chyba nikt tutaj nie zaglądał. Po wyjściu z auta i odpaleniu papierosa ruszył w kierunku szerokich na 3 metry drzwi przesuwnych. Drzwi te jednak ani drgnęły. Kawałek...