Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Walkiria98
Freedom001
Anna
Ssylwia
Kinga

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Walkiria98
Freedom001
Anna
Ssylwia
Kinga

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Kobiety są istotami skomplikowanymi. Mówi się o kobiecej solidarności, która wszystko pokona, a jednocześnie o kobiecej rywalizacji i zawiści, która potrafi zniszczyć.
Podczas studiów, gdy mieszkałam w akademiku miałam dwie współlokatorki. Jedną, która okazała się strasznie samolubna i drugą-moją przyjaciółkę do dnia dzisiejszego. Dzięki naszej kobiecej solidarności nawet mieszkanie z wrogiem stało się bardziej znośne. Jednoczyłyśmy siły i wychodziłyśmy z każdej utarczki obronną ręką

Kobiety są istotami skomplikowanymi. Mówi się o kobiecej solidarności, która wszystko pokona, a jednocześnie o kobiecej rywalizacji i zawiści, która potrafi zniszczyć.
Podczas studiów, gdy mieszkałam w akademiku miałam dwie współlokatorki. Jedną, która okazała się strasznie samolubna i drugą-moją przyjaciółkę do dnia dzisiejszego. Dzięki naszej kobiecej solidarności nawet...

Chociaż w społeczeństwie obecnie dominuje tendencja, że "człowiek człowiekowi wilkiem" to jednak można powiedzieć,że kobiety,a zwłaszcza matki łączy nierozerwalna,mocna pajęczyna, która sprawia,że tworzą one jedno gremium, zawsze gotowe do reakcji, pomocy,rady, swoim współtowarzyszkom. Niegdyś byłam świadkiem sytuacji, kiedy to mężczyzna,a raczej domowy, osobisty kat-bo tak należałoby go określić, robił awanturę swojej partnerce w ciąży, posyłając w jej kierunku niepochlebne słowa, które w tempie ekspresowym zaczęły przechodzić również w czyny.Z odsieczą ruszyły wówczas obserwatorki owego zajścia, które bezceremonialnie wkroczyły do oka cyklonu,bez strachu,że zostaną poturbowane przez rozszalały żywioł.Stanowczo zabrały dziewczynę z pola widzenia tegoż osobnika, posyłając mu wiązankę niekoniecznie optymistycznych życzeń.Następnie zaoferowały pomoc,a nawet dach nad głową,za niewielki czynsz, a także pracę przy opiece nad starszą panią.Wtedy wówczas dojrzałam tą bezinteresowność,troskę, chęć pomocy,bo schematy mężczyzn lawirujących w naszych życiach jest tak podobny,że każda kobieta potrafi utożsamić się z tą nawet na drugim końcu świata,która przeżywa podobne emocje i bezinteresownie zaoferować pomoc.

Chociaż w społeczeństwie obecnie dominuje tendencja, że "człowiek człowiekowi wilkiem" to jednak można powiedzieć,że kobiety,a zwłaszcza matki łączy nierozerwalna,mocna pajęczyna, która sprawia,że tworzą one jedno gremium, zawsze gotowe do reakcji, pomocy,rady, swoim współtowarzyszkom. Niegdyś byłam świadkiem sytuacji, kiedy to mężczyzna,a raczej domowy, osobisty kat-bo tak...

W moim życiu jest kilka wartościowych, silnych i niezależnych kobiet, aczkolwiek samotnych. Poruszamy się w pewnego rodzaju klatce rezygnując z nierokujących związków czy romansów, zawodowych układów i wygody ekonomicznej, bo kierujemy się intuicją i sercem, które trochę inaczej podpowiadają niż rozsądek i każą Nam iść w życiu pod prąd. Dlatego jednocześnie wspieramy się nawzajem w zwykłych momentach czasami szarej codzienności. I właśnie w ten sposób widzę girl power i prawdziwą kobiecą solidarność, gdzie nie ma miejsca na dwulicowość, zazdrość o mężczyzn, karierę czy wygląd, a jest czas na szczere rozmowy, dobre intencje i umacnianie długoletnich przyjaźni.

W moim życiu jest kilka wartościowych, silnych i niezależnych kobiet, aczkolwiek samotnych. Poruszamy się w pewnego rodzaju klatce rezygnując z nierokujących związków czy romansów, zawodowych układów i wygody ekonomicznej, bo kierujemy się intuicją i sercem, które trochę inaczej podpowiadają niż rozsądek i każą Nam iść w życiu pod prąd. Dlatego jednocześnie wspieramy się...

Kiedy świat naszej Przyjaciółki z dnia na dzień się zawalił, a idealny mąż okazał się zwykłą świnią, wkroczyłyśmy. Najpierw jak stado Wiedźm i z siłą wichury spakowałyśmy i wystawiłyśmy dziada za drzwi (całkiem możliwe, że niektóre rzeczy się trochę przy pakowaniu pomięły... i... ten tego... jakby zniszczyły...), potem delikatne jak Wróżki otuliłyśmy kołderką pocieszenia, współczucia, rosołku i jeszcze innych płynów, a na koniec jak wytrawne Czarownice sprawiłyśmy, że nasza Księżniczka rozkwitła nowym blaskiem. Trzymamy się razem już ponad dwie dekady i wspieramy zawsze, nawet w szalonych pomysłach.

Kiedy świat naszej Przyjaciółki z dnia na dzień się zawalił, a idealny mąż okazał się zwykłą świnią, wkroczyłyśmy. Najpierw jak stado Wiedźm i z siłą wichury spakowałyśmy i wystawiłyśmy dziada za drzwi (całkiem możliwe, że niektóre rzeczy się trochę przy pakowaniu pomięły... i... ten tego... jakby zniszczyły...), potem delikatne jak Wróżki otuliłyśmy kołderką pocieszenia,...

Moja siostra rok temu poroniła. Nie była jeszcze w zaawansowanej ciąży, ale wiedziałam, że to dla niej ogromny cios. Jej partner na którym zawsze mogła polegać wspierał ją ale tylko na początku, później starał się żyć dalej jakby to nigdy się nie wydarzyło a ona cierpiała. Widząc to postanowiłam wziąć ją do siebie na parę dni, żeby zwyczajnie udzielić jej wsparcia. Po szczerych rozmowach przy kominku, opakowaniu chusteczek i butelce wina opowiedziała mi jak bardzo jest jej źle, że obwinia siebie za to co się stało. Jakże błędne było jej myślenie, prawda? Ona jednak nie dopuszczała moich tłumaczeń do siebie. Nikt z rodziny nie widział problemu jednak ja po tym wspólnym czasie wiedziałam, że dłużej tak nie da rady. Zapisałam ją na terapię, oczywiście wszyscy to wyśmiali bo przecież nic jej nie jest a ja jeszcze chcę rozdrapywać stare sprawy. Kiedy nie wstawiła się na wyznaczony termin pojechałam do niej i zastałam w opłakanym stanie ze zdjęciem USG w rękach. Zabrałam ją do samochodu, powiedziała, że tylko ja ją rozumiem i jest mi bardzo za to wdzięczna, lecz jeśli pójdzie na terapię reszta rodziny dwie się o jej problemach... a przecież tak dobrze udawała. Postanowiłam, że zrobię to dla niej i okłamię najbliższych. Byłyśmy miesiąc na wakacjach, tylko we dwie - taka była oficjalna wersja. Nikt nie wie, że moja siostra była wtedy w ośrodku. Nasz girl power polega tu na tym, że ona dała radę przezwyciężyć to wszystko a ja byłam tylko katalizatorem w tej historii.

Moja siostra rok temu poroniła. Nie była jeszcze w zaawansowanej ciąży, ale wiedziałam, że to dla niej ogromny cios. Jej partner na którym zawsze mogła polegać wspierał ją ale tylko na początku, później starał się żyć dalej jakby to nigdy się nie wydarzyło a ona cierpiała. Widząc to postanowiłam wziąć ją do siebie na parę dni, żeby zwyczajnie udzielić jej wsparcia. Po...

Historia niestety prawdziwa. Wybrałam się z przyjaciółką i jej siostrą do pracy w UK. Pokój wynajęłyśmy od Polaka, przecież rodak to najlepsze co się nam mogło przytrafić na obczyźnie. Pewnego niedzielnego popołudnia nasz gospodarz (a trzeba nadmienić że był to młody mężczyzna większość czasu spędzający na siłowni, postury znaczącej, z bicepsami świadczącymi o sile) zakłócił naszą porę obiadu wraz z kolegą równie postawnym każąc nam w dość ostrych słowach wynosić się natychmiast. Sytuacja była nieciekawa bo jedyne wyjście z domu zasłaniał on. Kobiecy instynkt stadny jednak zadziałał, byłyśmy trzy i choć emocje buzowały poprosiliśmy o możliwość spakowania swoich rzeczy. Godzinę później stałyśmy na ulicy z trzema plecakami, trzema rowerami, w obcym mieście, daleko od domu i bez dachu nad głową. Ale byłyśmy razem i dałyśmy radę, bo nie ma jak girl power.

Historia niestety prawdziwa. Wybrałam się z przyjaciółką i jej siostrą do pracy w UK. Pokój wynajęłyśmy od Polaka, przecież rodak to najlepsze co się nam mogło przytrafić na obczyźnie. Pewnego niedzielnego popołudnia nasz gospodarz (a trzeba nadmienić że był to młody mężczyzna większość czasu spędzający na siłowni, postury znaczącej, z bicepsami świadczącymi o sile)...

Kiedyś w pracy moja koleżanka pakowała towar i popełniła błąd przy wpisaniu daty. Pakowałyśmy mięso, dość małe elementy do kartonów i każdy z nich musiał być oetykietowany. Wszystko trzeba było poprawić tuż przed końcem pracy. Sama robiłaby to może 2-3 godziny. Razem udało nam się ogarnąć to w niecałą godzinę, a później zawsze mogłam na nią liczyć. Zawsze jedna drugiej pomagała i sprawdzałyśmy się wyrywkowo, żeby nie popełnić kolejnych takich błędów.
Wspólnie zawsze że wszystkim dałyśmy radę.

Kiedyś w pracy moja koleżanka pakowała towar i popełniła błąd przy wpisaniu daty. Pakowałyśmy mięso, dość małe elementy do kartonów i każdy z nich musiał być oetykietowany. Wszystko trzeba było poprawić tuż przed końcem pracy. Sama robiłaby to może 2-3 godziny. Razem udało nam się ogarnąć to w niecałą godzinę, a później zawsze mogłam na nią liczyć. Zawsze jedna drugiej...

Nigdy nie zapomnę przygody, którą przeżyłyśmy wraz z siostrą i naszą przyjaciółką Jolą. Wyjechałyśmy wtedy na babski weekend do koleżanki Kasi do Krakowa. To miał być niezapomniany weekend - i zdecydowanie taki był.
Już przed samym Krakowem niestety złapałyśmy kapcia. A nie oszukujmy się, trzy kobiety w samochodzie. Za wielkiego pojęcia o tym nie miałyśmy. Zatrzymał się jakiś gość. Całkiem przystojny, sam fakt, że się zatrzymał więc wszystkie trzy się uśmiechamy i mówimy, co nas spotkało. Na co koleś nam odpowiada:
- Baby, nie majcie pojęcia o autach, to po co wsiadacie. Teraz tylko patrzycie, żeby Wam ktoś pomógł.
Niewiele myśląc moja siostra oburzona wykrzyczała mu prosto w twarz:
-Myślisz, że sobie nie poradzimy! Widać, że nic nie wiesz o kobietach!
Anka poszperała w necie, wyjęłyśmy z bagażnika zapas, lewarek i klucze. Nie powiem, że internet nie był pomocny, bo bez niego marnie by nam szlo, ale dałyśmy rade! Co prawda faceci z reguły nie są tacy brudni po wymianie koła, ale warto było! Typek siedział i patrzył, ale nam nie pomógł! Bezczelny cham! Ale same dałyśmy radę! Udało nam się coś jemu udowodnić i sobie! Z kobiecą siłą nie damy się obrażać i poradzimy sobie w każdej sytuacji - nawet tej, która jeszcze do niedawna nas przerastała!

Nigdy nie zapomnę przygody, którą przeżyłyśmy wraz z siostrą i naszą przyjaciółką Jolą. Wyjechałyśmy wtedy na babski weekend do koleżanki Kasi do Krakowa. To miał być niezapomniany weekend - i zdecydowanie taki był.
Już przed samym Krakowem niestety złapałyśmy kapcia. A nie oszukujmy się, trzy kobiety w samochodzie. Za wielkiego pojęcia o tym nie miałyśmy. Zatrzymał się...