Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Mateusz W
Gosia
Jolanta
CanisCzytelniczka
triste

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Mateusz W
Gosia
Jolanta
CanisCzytelniczka
triste

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Ja ukryłbym je zakopane głęboko w stalowej skrzyni w górach w jaskini.

Ja ukryłbym je zakopane głęboko w stalowej skrzyni w górach w jaskini.

Najlepszym sposobem na ukrycie czegoś naszego czego ma nikt nie znaleźć jest ukrycie tego tak, że nikt by nawet nie pomuślał żeby tam zajrzeć. Problem jest trochę większy kiedy trzeba znaleźć to miejsce. Przydałoby się też żeby było trudno dostępne i dobrze strzeżone lub ukryte. Mało jest takich miejsc. Trzeba się dobrze zastanowić...
Ja bym wybrała basztę resztki zamku w moim mieście. Powodów jest kilka:
Po pierwsze. Nikt tam nie chodzi maksymalnie piętnaście osób w jednym roku. A gdyby coraz więcej osób zaczełoby się tam szwędać to i tak by nie wszedli, bo ta baszta zawsze jest zamknięta. Do otworzenia jej jest pewnie potrzebne specjalne pozwolenie lub przynajmniej trzeba się zapisać na jakiś termin zwiedzania co daje czas na reakcje i przeniesienie mojego skarbu.
Gdyby zbyt wiele osób zaczeło się kręcić niedaleko zamku to mam plan B. Szybko bym "wyprała" brudne pieniądze albo podzieliła na części i wysłała na różne konta. Dwadzieścia pięć milionów to zachęcająca suma ale dwa tysiące już średnio brzmi.

Najlepszym sposobem na ukrycie czegoś naszego czego ma nikt nie znaleźć jest ukrycie tego tak, że nikt by nawet nie pomuślał żeby tam zajrzeć. Problem jest trochę większy kiedy trzeba znaleźć to miejsce. Przydałoby się też żeby było trudno dostępne i dobrze strzeżone lub ukryte. Mało jest takich miejsc. Trzeba się dobrze zastanowić...
Ja bym wybrała basztę resztki zamku w...

Tak sobie myślę że podzieliłabym kasę na mniejsze pakunki bo cała kwota gdyby została odnaleziona to trochę słabo :p część ukryłabym w naszym osiedlowym śmietniku pod płytką chodnikową w samym rogu pod ostatnim kontenerem wszyscy wyrzucają śmieci od progu więc nikt tam raczej szukać nie będzie; druga paczka to w pokoju moich dzieci, może w skrzyni na zabawki, choć tam każde miejsce dobre, bo nawet jakby ktoś szukał to raczej niczego nie znajdzie w tej jaskini nikt nigdy nie znajduje tego czego szuka; trzecią paczkę na cmentarzu ale nie u bliskich o tym samym nazwisku tylko u sąsiada trzy rzędy dalej trzy groby na prawo; czwarta paczka w lesie w dziupli ale nie na dni żeby pod ręką nikt nie wyczuł tylko umocowałabym ją do "sufitu" dziupli tam się nikt jej nie spodziewa a i wiewiórkom nie będzie przeszkadzać, jak im nie będzie pod nogami leżeć to może jej nie pogryzą, dla pewności może jakieś śmierdzące listki wrzucę do torebki. Tak myślę że moje pieniądze są bezpieczne.

Tak sobie myślę że podzieliłabym kasę na mniejsze pakunki bo cała kwota gdyby została odnaleziona to trochę słabo :p część ukryłabym w naszym osiedlowym śmietniku pod płytką chodnikową w samym rogu pod ostatnim kontenerem wszyscy wyrzucają śmieci od progu więc nikt tam raczej szukać nie będzie; druga paczka to w pokoju moich dzieci, może w skrzyni na zabawki, choć tam każde...

Długo myślałem nad kryjówką dla takiej kwoty pieniędzy. Pierwsze co mi przyszło mi do głowy to wycięcie miejsca w jakiejś encyklopedii albo innej wielkogabarytowej książce. Stwierdziłem jednak, że taki pomysł nie przystoi człowiekowi, który bardzo ceni słowo pisane. Oprócz tego ten człowiek jest użytkownikiem serwisu lubimyczytac.pl, więc to tez winno o czymś świadczyć. Doszedłem do wniosku, że najlepiej opróżnić pudełko po jakiejkolwiek grze planszowej lub puzzlach i tam umieścić takową kwotę. Z pewnością epoka rajstop, skarpet, sejfów i skrytek za obrazem minęła. Puzzle/gra planszowa raczej nie zwrócą niczyjej uwagi, chyba że złodziej okaże się być jakimś geniuszem. Miejmy nadzieję, że rabuś nie będzie miał ochoty na grę w Monopoly w realnym świecie.

Długo myślałem nad kryjówką dla takiej kwoty pieniędzy. Pierwsze co mi przyszło mi do głowy to wycięcie miejsca w jakiejś encyklopedii albo innej wielkogabarytowej książce. Stwierdziłem jednak, że taki pomysł nie przystoi człowiekowi, który bardzo ceni słowo pisane. Oprócz tego ten człowiek jest użytkownikiem serwisu lubimyczytac.pl, więc to tez winno o czymś świadczyć....

Rozglądam się po mieszkaniu w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie konkursowe. Dumam i dumam, wytężam szare komórki, ale w głowie ciągle pustka. Słyszę, że w czajniku gotuję się woda na herbatę i po chwili zalewam kubek wrzątkiem. O nogi ociera się mój czarny kot. I nagle doznaję olśnienia!

A co jakby schować 25 milionów dolarów w żwirku dla kota? Z reguły trzymam zapas w szafce pod zlewem. Można by ponacinać torby ze żwirkiem, usypać trochę zawartości, a zamiast tego wsunąć zwinięte w ruloniki dolary. Dla pewności zasypałabym banknoty wyjętym wcześniej żwirkiem i zakleiła nacięcia na torbach. Ale powiedzmy sobie szczerze – kto szukałby skarbu ukrytego w schowanych pod zlewem torbach z kocim żwirkiem do kuwety?

Rozglądam się po mieszkaniu w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie konkursowe. Dumam i dumam, wytężam szare komórki, ale w głowie ciągle pustka. Słyszę, że w czajniku gotuję się woda na herbatę i po chwili zalewam kubek wrzątkiem. O nogi ociera się mój czarny kot. I nagle doznaję olśnienia!

A co jakby schować 25 milionów dolarów w żwirku dla kota? Z reguły trzymam zapas w...

Wsiadłabym w samochód i pojechała w Tatry. Rodzina i przyjaciele wiedzą, że kocham te miejsce, więc łatwo wytłumaczyć się z kilkudniowego zniknięcia. Pieniądze pakuję w swój duży plecak trekkingowy. Z łatwością mieszam się z krajobrazem górskim, gdzie wszyscy wyglądają podobnie, buty trekkingowe, sportowy strój, plecak. Nikt nie zwraca na mnie uwagi. Ruszam z Kuźnic w stronę Murowańca. Dalej nad Czarny Staw Gąsienicowy, gdzie wśród pięknych widoków czekam, aż ostatni wędrowcy zejdą z wyższych partii na dół. Gdy zacznie powoli zmierzchać, ale widoczność jest całkiem dobra, ruszam w kierunku Zawratu. Dochodzę do połowy drogi, szukam w miarę wygodnego miejsca przeczekania do świtu. Pomimo, że mam latarkę w plecaku, teren jest wymagający i nie chcę ryzykować ewentualnego wzywania śmigłowca TOPR. Gdy tylko zacznie świtać, nie martwiąc się, że mogę kogoś spotkać o tej porze na trasie, schodzę nieznacznie z szlaku i szukam wśród skał większej szczeliny, do której mogę upchnąć plecak. Przysypuje go kamieniami. Wracam do domu. Wszystkim pokazuje kilka zdjęć z wycieczki, na dowód pobytu w górach. Co roku wybieram się w to samo miejsce sprawdzić czy skarb jest bezpieczny. Również po to, aby nie zapomnieć gdzie dokładnie leży.

Wsiadłabym w samochód i pojechała w Tatry. Rodzina i przyjaciele wiedzą, że kocham te miejsce, więc łatwo wytłumaczyć się z kilkudniowego zniknięcia. Pieniądze pakuję w swój duży plecak trekkingowy. Z łatwością mieszam się z krajobrazem górskim, gdzie wszyscy wyglądają podobnie, buty trekkingowe, sportowy strój, plecak. Nikt nie zwraca na mnie uwagi. Ruszam z Kuźnic w...

25 milionów to całkiem sporo, więc nic dziwnego, że i chętnych do „zaopiekowania” się taką kwotą nie zabraknie. Tylko jak przechytrzyć ich wszystkich? Trzymać forsę w skarpecie? Zbyt oczywiste. Zakopać pod jakimś drzewem? Ciekawe jak z moją sklerozą sama zapamiętam pod którym… Nie, to musi być coś innego… Na szczęście z pomocą na pomysł potencjalnej kryjówki przychodzi bateria mniej lub bardziej udanych produkcji filmowych. A zatem:

Klasyczny wariant z sejfem w ścianie – kojarzycie, prawda? Skrytka standardowo ukryta za jakimś pretensjonalnym malowidłem. Nic bardziej przewidywalnego, powiecie? I tu was zaskoczę. Otóż mój evil plan polegałby na tym, że wewnątrz tego porządnego kawałka żelastwa, oczywiście chronionego dodatkowo zabezpieczeniami rodem z NASA, byłyby… fałszywki. Porządnie wykonane, na pierwszy rzut oka nie do odróżnienia, ale jednak fałszywki. Nieszczęsny rabuś całą uwagę poświęciłby na obejście zabezpieczeń i dostanie się do sejfu. Nagrodą za jego nadludzkie wysiłki, spryt i przebiegłość byłby widok pokaźnych rozmiarów paczki z banknotami. Zakładam, że szybciutko zgarnąłby zawartość sejfu i wziął nogi za pas. Tymczasem prawdziwa kasa (dla wygody zamieniona na równowartość w postaci np. diamentów), byłaby ukryta… w ramie obrazu, który należało zdjąć, żeby dostać się do sejfu. Czujecie ten poziom satysfakcji? Prawdziwy „skarb” fizycznie musiałby przejść przez ręce złodzieja, który jednak w momencie dokonywania kradzieży (nie)stety nie byłby tego faktu świadomy :)

25 milionów to całkiem sporo, więc nic dziwnego, że i chętnych do „zaopiekowania” się taką kwotą nie zabraknie. Tylko jak przechytrzyć ich wszystkich? Trzymać forsę w skarpecie? Zbyt oczywiste. Zakopać pod jakimś drzewem? Ciekawe jak z moją sklerozą sama zapamiętam pod którym… Nie, to musi być coś innego… Na szczęście z pomocą na pomysł potencjalnej kryjówki przychodzi...

Gdzie by tu ukryć 25 milionów? - to pytanie zadałam sobie tylko raz, gdy pojawił się konkurs na lubimyczytac.pl. Myślałam i myślałam nad odpowiedzią, aż w końcu ukazała mi się wizja perfekcyjnego miejsca. Jako, że nigdy nie miałam okazji spać na pieniądzach to swoje 25 milionów ukryłabym w materacu. Może wreszcie zaczęłabym się wysypiać, skoro mój materac byłby wart tyle pieniędzy?

Gdzie by tu ukryć 25 milionów? - to pytanie zadałam sobie tylko raz, gdy pojawił się konkurs na lubimyczytac.pl. Myślałam i myślałam nad odpowiedzią, aż w końcu ukazała mi się wizja perfekcyjnego miejsca. Jako, że nigdy nie miałam okazji spać na pieniądzach to swoje 25 milionów ukryłabym w materacu. Może wreszcie zaczęłabym się wysypiać, skoro mój materac byłby wart tyle...