A ja wbrew wszelakim opiniom uwielbiam rodzinne spotkania. Wtedy mam całą rodzinę blisko siebie. Niestety szybko straciłam rodziców i bardzo dziękuję bogu za to że mam wspaniałe rodzeństwo.

A ja wbrew wszelakim opiniom uwielbiam rodzinne spotkania. Wtedy mam całą rodzinę blisko siebie. Niestety szybko straciłam rodziców i bardzo dziękuję bogu za to że mam wspaniałe rodzeństwo.

Moja rodzina z reguły jest zgodna. Jest jednak wujek Zenek, który za każdym razem dolewa oliwy do ognia i docina każdemu nieprzyjemnymi uwagami podczas rodzinnych uroczystości.
- Gocha, aleś Ty wychudła! Wyglądasz jak kościotrup! - zwrócił się do ciotki podczas ostatnich jej urodzin. Niestety wujek nie wiedział, że ciotka jest chora, dlatego chudnie. Biedna cioteczka szybko zmieniła temat.
- Lucek, a Ty kiedy se kobietę znajdziesz w końcu! Toż to już prawie 30 na karku! - rzekł swoim rubasznym głosem do mojego wstydliwego kuzyna.
Eh, siedziałam cicho, ale do czasu. Ileż można wysłuchiwać tych jego głupich uwag wprawiających wszystkich w zakłopotanie? Postanowiłam załatwić go jego własną bronią.
Na jego imieninach przyczepił się do mnie.
- Werka, a Ty to żeś skończyła w końcu te studia? Jakoś marnie Ci idzie, tyle lat już się uczysz.
- Studiuję medycynę, dlatego tyle lat. A wujek to w tym wielkim brzuchu nosi jakieś skarby? Czy to może już 9 miesiąc ciąży? - wyparowałam. Po chwili wszyscy zaczęli się śmiać (oprócz wujka Zenka oczywiście). Dogryzłam mu tak jeszcze kilka razy, że jakoś się postarzał, wygląda nieco niezdrowo i cuchnie od niego czymś dziwnym. Od tamtego czasu już nikomu wujek nie dogryza.
Chyba zrozumiał aluzję i stara się być miły. W końcu!

Moja rodzina z reguły jest zgodna. Jest jednak wujek Zenek, który za każdym razem dolewa oliwy do ognia i docina każdemu nieprzyjemnymi uwagami podczas rodzinnych uroczystości.
- Gocha, aleś Ty wychudła! Wyglądasz jak kościotrup! - zwrócił się do ciotki podczas ostatnich jej urodzin. Niestety wujek nie wiedział, że ciotka jest chora, dlatego chudnie. Biedna cioteczka szybko...

Powiem szczerze, że jeśli kłótnia ma coś związanego ze mną lub z osobami mi bliskimi to nie potrafię zapanować na emocjami i się wyłączyć ani w żaden sposób wpłynąć na zażegnanie sporu.

Mogę jednak napisać jak udaje się to mojemu bratu, którego podziwiam za jego opanowanie i dystans do wszelkich wrzasków i powstań podczas świąt Bożego Narodzenia. Zdarzyło się to 2 lata temu. No więc brat mój po pierwsze panował nad swoim głosem rozmawiając z każdą osobą, nie podnosił go, nie używał ironii ani sarkazmu, czyli tego, co najbardziej nas wtedy denerwuje. Poza tym uspokajać zaczął osobę najbardziej rozkrzyczaną, bo wie, że to ona zaognia kłótnie. Ważne przy uspokajaniu rozemocjonowanych cioci jest również dotyk-dobrze jest kłaść rękę na czyimś ramieniu, wtedy słowa "uspokój się" nie brzmią tak roszczeniowo, lecz bardziej troskliwie i przyjaźnie, tego nauczyłem się tego dnia od Szymona.

Powiem szczerze, że jeśli kłótnia ma coś związanego ze mną lub z osobami mi bliskimi to nie potrafię zapanować na emocjami i się wyłączyć ani w żaden sposób wpłynąć na zażegnanie sporu.

Mogę jednak napisać jak udaje się to mojemu bratu, którego podziwiam za jego opanowanie i dystans do wszelkich wrzasków i powstań podczas świąt Bożego Narodzenia. Zdarzyło się to 2 lata...

To było dawno, dawno temu.
Mieszkałam wtedy u babci oraz kuzynki, jej męża i synka.
Nasz dom był otwarty, codziennie goście z rodziny i znajomi o różnych porach dnia.
Takie czasy. Gościnność typowo polska. Nikt nie myślał o posiadaniu , dorabianiu.
Życie towarzyskie kwitło, przynajmniej u nas.
Babcia była już dość wiekowa i miała swoje nawyki, nie zawsze podobały się one młodym.
Ale była głównym właścicielem mieszkania.
Konflikty pokoleniowe między babcią , a mężem kuzynki stopniowo narastały.
Często też miały swoje odzwierciedlenie przy wspólnym stole. Zwłaszcza podczas uroczystości rodzinnych jak np. święta.
W trakcie jednego z posiedzeń doszło do punktu kulminacyjnego. Kłótnia, niepotrzebne słowa. O jakiś drobiazg , który przechylił szalę.
Na szczęście moja mama znalazła rozwiązanie. Poradziła młodym wyprowadzić się, ponieważ mieli możliwość szybkiego zdobycia mieszkania.
Tak się też stało, co wyszło im na dobre. Czasem więc spory i kłótnie rozpoczęte przy stole coś rozwiążą pozytywnie.
Na ogół jednak lepiej nie poruszać drażliwych tematów jak : polityka, religia i bardzo osobiste wycieczki.
Warto postawić na humor, życzliwą wymianę zdań. Po to , aby każdy czuł się dobrze.
W końcu rodzina powinna być ostoją i wsparciem, a nie forum dyskusyjnym.

To było dawno, dawno temu.
Mieszkałam wtedy u babci oraz kuzynki, jej męża i synka.
Nasz dom był otwarty, codziennie goście z rodziny i znajomi o różnych porach dnia.
Takie czasy. Gościnność typowo polska. Nikt nie myślał o posiadaniu , dorabianiu.
Życie towarzyskie kwitło, przynajmniej u nas.
Babcia była już dość wiekowa i miała swoje nawyki, nie zawsze podobały się one...

najlepiej to byc neutralnym, z nikim mocno nie zwiazanym i z kazdym porozmawiac o pogodzie, rzadkie odiwedziny, szybkie spotkania i bedzie ok...

najlepiej to byc neutralnym, z nikim mocno nie zwiazanym i z kazdym porozmawiac o pogodzie, rzadkie odiwedziny, szybkie spotkania i bedzie ok...

Moim zdaniem każdy powinien mieć w głowie taką "listę" jakich tematów najlepiej nie poruszać. Czy to wakacje, czy dodatkowa praca, czy może u innych polityka albo religia. Starać się unikać tych tematów, które wywołują kłótnię i poruszać takie, które są "bezpieczne". Sama doszłam do takiego wniosku z doświadczenia. A gdy ktoś porusza "ciężki" temat, to najlepiej go zbyć nic nieznaczącym komentarzem, albo udać, że się nie słyszało i szybko podjąć inny temat.

Moim zdaniem każdy powinien mieć w głowie taką "listę" jakich tematów najlepiej nie poruszać. Czy to wakacje, czy dodatkowa praca, czy może u innych polityka albo religia. Starać się unikać tych tematów, które wywołują kłótnię i poruszać takie, które są "bezpieczne". Sama doszłam do takiego wniosku z doświadczenia. A gdy ktoś porusza "ciężki" temat, to najlepiej go zbyć nic...

Remedium na unikanie rodzinnych sporów jest tylko jedno - na spotkaniach z krewnymi siedzieć w słuchawkach na uszach i przepasce na oczy! Inaczej nie jest możliwe wytrzymanie rodzinnych spędów...
Szczególnie niebezpieczne są spotkania, na których pojawia się alkohol (śluby, komunie) - istnieje wtedy realne ZAGROŻENIE, że ktoś pod wpływem procentów powie PRAWDĘ o tym, co naprawdę myśli o innym krewnym.
Tak było na ślubie mojej kuzynki. Jedna z ciotek obrobiła tyłek wujkowi, któremu bardzo dobrze się powodzi. Z lubością przypomniała, że kiedyś nie stać było go nawet na bilet tramwajowy i cały Poznań przemierzał na piechotę. Wypomniała, że jako student przychodził do jej matki na darmowe obiady, a teraz nie "raczy wspomóc krewnych finansowo". No i zaczęła się kłótnia! Większość sporów w mojej rodzinie bierze się głównie z zawiści. Nic tak nie boli moich krewnych, jak sukces finansowy jednego z jej członków.

Remedium na unikanie rodzinnych sporów jest tylko jedno - na spotkaniach z krewnymi siedzieć w słuchawkach na uszach i przepasce na oczy! Inaczej nie jest możliwe wytrzymanie rodzinnych spędów...
Szczególnie niebezpieczne są spotkania, na których pojawia się alkohol (śluby, komunie) - istnieje wtedy realne ZAGROŻENIE, że ktoś pod wpływem procentów powie PRAWDĘ o tym, co...

Wiadomo, że z rodzinną to najlepiej się wychodzi na zdjęciu, więc staram się unikać takich spędów ;). Jednakże czasem się nie da, bo przecież ciocia się obrazi, kuzyni będą strzelać fochy, wujek rzucać głupie komentarze do moich rodziców... Bywam więc czasem na takich rodzinnych spotkaniach i najczęściej pojawia się wtedy pytanie o to, kiedy w końcu wyjdę za mąż - standard dla singielek. Na początku się denerwowałam przy takich dopytywaniach, nawet odpowiadałam dość niegrzecznie, ale ostatnio koleżanka mi podpowiedziała prostą odpowiedź: "Nie mam najświeższych danych na ten temat" i uśmiech :). To działa rozbrajająco, wszyscy wybuchają śmiechem i atmosfera się od razu poprawia ;)

Wiadomo, że z rodzinną to najlepiej się wychodzi na zdjęciu, więc staram się unikać takich spędów ;). Jednakże czasem się nie da, bo przecież ciocia się obrazi, kuzyni będą strzelać fochy, wujek rzucać głupie komentarze do moich rodziców... Bywam więc czasem na takich rodzinnych spotkaniach i najczęściej pojawia się wtedy pytanie o to, kiedy w końcu wyjdę za mąż - standard...

Zdecydowanie zgadzam się z powyższym stwierdzeniem. Nie istnieje chyba taka rodzina, w której nigdy nie zaistniała żadna kłótnia (jeśli tak to chętnie poznam), nie chodzi tu już nawet o zamożność danej rodziny. Na to nie ma reguły. Życie bez sprzeczek byłoby zbyt idealne ale za to jakie spokojne. Jednak rzeczywistość bywa zupełnie inna. Ci którzy z reguły wydają się miłą i kochającą rodzinką w praktyce różnie sobie okazują uczucia. Dlatego tak wielu z nas nie przepada za świętami i innymi zjazdami rodzinnymi. Dla mnie mój pies zawsze będzie najlepszym towarzystwem ;) to wyróżnia zwierzęta od ludzi. A ludzie często w takich sytuacjach unoszą się pychą, egoizmem i niedostrzegają własnej winy, już o wyciąganiu ręki na zgodę nie wspominając?
Przecież nikt nie oglądałby seriali, w których rodzina się kocha. To nudne i przereklamowane (może i nawet mało możliwe). Oglądając te telewizyjne seriale można się nieźle dowartościować i powiedzieć: "Zobacz, u nas wcale nie jest tak najgorzej..."

Zdecydowanie zgadzam się z powyższym stwierdzeniem. Nie istnieje chyba taka rodzina, w której nigdy nie zaistniała żadna kłótnia (jeśli tak to chętnie poznam), nie chodzi tu już nawet o zamożność danej rodziny. Na to nie ma reguły. Życie bez sprzeczek byłoby zbyt idealne ale za to jakie spokojne. Jednak rzeczywistość bywa zupełnie inna. Ci którzy z reguły wydają się miłą i...