to zależy świnki wietnamskie są nawet fajne i ludzie naprawdę hodują je w domu może to być też świnia nie dosłowna tylko bliżej niezidentyfikowany twór, który można nazwać świnią a gdyby to naprawdę miała być świnia z obory to chciałabym aby ten ktoś sam brał odpowiedzialność za jej wychowanie np.

to zależy świnki wietnamskie są nawet fajne i ludzie naprawdę hodują je w domu może to być też świnia nie dosłowna tylko bliżej niezidentyfikowany twór, który można nazwać świnią a gdyby to naprawdę miała być świnia z obory to chciałabym aby ten ktoś sam brał odpowiedzialność za jej wychowanie np.

Pyszna jajecznica na boczku...

Pyszna jajecznica na boczku...

Częściowo się przekonam, bo mój brat marzy o domowej śwince i wiem, że jest już na kupnie...
Co bym zrobiła? Pewnie masę zdjęć, obserwowałabym to piękne stworzenie, oglądała filmiki o wychowaniu i tresurze świnek i wprowadzała to w życie! :)

Częściowo się przekonam, bo mój brat marzy o domowej śwince i wiem, że jest już na kupnie...
Co bym zrobiła? Pewnie masę zdjęć, obserwowałabym to piękne stworzenie, oglądała filmiki o wychowaniu i tresurze świnek i wprowadzała to w życie! :)

Ja lubię i szanuję zwierzęta. Mam dwa psy i dwa koty, 10 kur, koguta, mieszkam na wsi w otoczeniu mnóstwa dziko żyjących ptaków, zajęcy, saren, dzików i inych naszych braci mniejszych. Niektóre z nich się podziwia, niektóre pieści i przytula, a do innych trzeba mieć respekt! Zakładam, że przyniesione świnki byłyby wesołe, sympatyczne i lubiłyby drapanko za uchem... W takim przypadku nie miałabym wyjścia! Musiałabym... Przejść na wegeterianizm bo zjadanie jakiejkolwiek świni byłoby zdecydowanie nie fair! A wiem, że świnki są przyjazne i wesołe więc cóż... Mimo zaskoczenia sytuacją nie mogłabym ich skrzywdzić. Dostałyby wygodne miejsce do spania i w przydomowym mini ZOO byłoby jeszcze weselej!

Ja lubię i szanuję zwierzęta. Mam dwa psy i dwa koty, 10 kur, koguta, mieszkam na wsi w otoczeniu mnóstwa dziko żyjących ptaków, zajęcy, saren, dzików i inych naszych braci mniejszych. Niektóre z nich się podziwia, niektóre pieści i przytula, a do innych trzeba mieć respekt! Zakładam, że przyniesione świnki byłyby wesołe, sympatyczne i lubiłyby drapanko za uchem... W takim...

Ojej jakie cudowne! Słodziaki!
Nie oszukujmy się, ale wszystko co małe to piękne! Oczywiście postanowiła bym je zatrzymać. Ale jestem w o tyle dobrej sytuacji, że mam babcię na wsi, dlatego nie byłoby w tym nic dziwnego, gdybym je najzwyczajniej w świecie trzymała na wsi u babci, a przecież i tak wiele jej pomagam przy gospodarstwie, dlatego jestem pewna, że nie byłby to żaden problem!

Ojej jakie cudowne! Słodziaki!
Nie oszukujmy się, ale wszystko co małe to piękne! Oczywiście postanowiła bym je zatrzymać. Ale jestem w o tyle dobrej sytuacji, że mam babcię na wsi, dlatego nie byłoby w tym nic dziwnego, gdybym je najzwyczajniej w świecie trzymała na wsi u babci, a przecież i tak wiele jej pomagam przy gospodarstwie, dlatego jestem pewna, że nie byłby to...

Nareszcie inteligentne towarzystwo. Koty zmienią harmonogram dnia. Taka zmiana była mi potrzebna!

Nareszcie inteligentne towarzystwo. Koty zmienią harmonogram dnia. Taka zmiana była mi potrzebna!

A było to tak...
Zaczęło się niewinnie od drobnostek. Mój Mąż najpierw porzucał skarpetki dokładnie w miejscu, w którym je zdjął. W salonie, w jadalni, nawet na balkonie. Chodziłam i wytrwale je zbierałam- takie męskie niewinne bałaganiarstwo - myślałam sobie. Potem to samo robił z naczyniami- gdzie jadł tam zostawił talerz. Doszły do tego puszki po niskoprocentowych niewykwintnych napojach, wchodzenie na biały puchaty dywan ubłoconymi butami. Badał moje granice i powoli je przesuwał. Kiedy jednak zużył jedną stronę patyczka higienicznego po czym włożył go z powrotem do opakowania ze słowami " druga strona na później" pękłam. Krzykom jaki z niego syfiarz, bałaganiarz i brudas nie było końca. Mąż stał i słuchał w pokorze, nawet z lekkim cieniem niepokojącego uśmiechu... Kiedy natomiast wypaliłam w szale uniesienia,że jeszcze tylko dwóch ubłoconych świń brakuje w tym chlewie rzucił mi się w zaskoczone ramiona i wybiegł z domu jak się później okazało do garażu. Wrócił z dwoma malutkimi świnkami pod pachą ciągle mi dziękując, że wreszcie jestem gotowa na nowych lokatorów, że będę zachwycona,że tygodniami mnie przygotowywał i jest szczęśliwy,że w końcu się udało. Cóż mogłam zrobić? Czułam się przygotowana, pogodzona i przyzwyczajona do naszego małego chlewiku, który teraz stał się dopełniony. Od tamtej pory żyjemy sobie spokojnie we czwórkę. Jest wesoło i wszyscy bardzo się kochamy:)

A było to tak...
Zaczęło się niewinnie od drobnostek. Mój Mąż najpierw porzucał skarpetki dokładnie w miejscu, w którym je zdjął. W salonie, w jadalni, nawet na balkonie. Chodziłam i wytrwale je zbierałam- takie męskie niewinne bałaganiarstwo - myślałam sobie. Potem to samo robił z naczyniami- gdzie jadł tam zostawił talerz. Doszły do tego puszki po niskoprocentowych...

Każda wielka firma zaczynała swoją działalność od drobnych akcji, np. zaczynało się od sprzedania kilku ciastek własnej produkcji, aby po kilku latach stać się pionierem ciastkarskiego biznesu.
Po przybyciu małej świnki do mego domu od razu zaczęłabym ją żywić tylko specjalnie wyselekcjonowanymi paszami dla świń, aby była zdrowa i silna. Wybudowałabym duży chlew zgodny z unijnymi normami. Karmiłabym ją, pielęgnowała. Wystartowałybyśmy w konkursie na najładniejszą rasową świnię gminy, powiatu a następnie całego świata. Każdego roku powiększałabym swoją hodowlę o kolejną rasową świnię, krzyżowałabym je ze sobą, aby tworzyć nowe rasy, a następnie sprzedawałabym je hodowcom po wygórowanych cenach. Biznes musi się jakoś kręcić, a ja zarabiać. Kiedy bym się już dorobiła otworzyłabym sklep z akcesoriami dla rasowych świń, m. in ubrankami od włoskich projektantów. Żadnej chińszczyzny, świnie też potrzebują nieco luksusu.

Każda wielka firma zaczynała swoją działalność od drobnych akcji, np. zaczynało się od sprzedania kilku ciastek własnej produkcji, aby po kilku latach stać się pionierem ciastkarskiego biznesu.
Po przybyciu małej świnki do mego domu od razu zaczęłabym ją żywić tylko specjalnie wyselekcjonowanymi paszami dla świń, aby była zdrowa i silna. Wybudowałabym duży chlew zgodny z...

Pierwszą osobą jaka mi przyszła na myśl to mój mąż, który lubi mnie zaskakiwać zwierzętami. I moja pierwsza reakcja na widok jego ze świnkami to by było pytanie " Przyprowadziłeś rodzinę? :) Może to zabrzmieć zabawnie bądź bezczelnie - ale to pierwszy obraz jaki pojawił mi się w głowie :)
Jako, że boje się świnek, na pewno starałabym się w jakiś sposób z nimi oswoić oraz jasno wytyczyła obowiązki dla tego kto je przyprowadził do domu :)

Pierwszą osobą jaka mi przyszła na myśl to mój mąż, który lubi mnie zaskakiwać zwierzętami. I moja pierwsza reakcja na widok jego ze świnkami to by było pytanie " Przyprowadziłeś rodzinę? :) Może to zabrzmieć zabawnie bądź bezczelnie - ale to pierwszy obraz jaki pojawił mi się w głowie :)
Jako, że boje się świnek, na pewno starałabym się w jakiś sposób z nimi oswoić oraz...

Gdyby ktoś z moich domowników przyniósł do mieszkania dwie małe świnki od razu sprawiłoby to uśmiech na mojej twarzy. Wychowałem się na wsi, co prawda rodzice nie posiadali gospodarstwa, ale zdarzyło mi się obcować z prosiaczkami. Pamiętam jak kiedyś mój kolega wypuścił kilkanaście tych robaczków na podwórko, a one podbiegły do mnie i zaczęły szturchać mnie swoimi wilgotnymi noskami, co sprawiło mi nie lada przyjemność. Właśnie to wspomnienie jako pierwsze pojawiłoby się w mojej głowie, gdybym ujrzał małe świnki w moim domku. Po krótkiej chwili wpatrywania się w naszych nowych przyjaciół wziąłbym jedną z nich na ręce i ucałował. Później zrobiłbym to samo z drugą sztuką. Po chwili wspólnych uciech zaproponowałbym nowym lokatorom wodę do picia oraz pieczoną pierś kurczaka z surówką - potrawy zostały po dzisiejszym obiedzie. Miały być na kolację, ale myślę, że sprawię świnkom dużą przyjemność. Po posiłku zabrałbym je do łazienki, napełnił wannę wodą i pozwolił im pływać. Trochę ruchu po jedzeniu dobrze by im zrobiło. Potem wytarłbym je ręcznikiem i zabrał wszystkich do sypialni, gdzie położylibyśmy się spać.

Gdyby ktoś z moich domowników przyniósł do mieszkania dwie małe świnki od razu sprawiłoby to uśmiech na mojej twarzy. Wychowałem się na wsi, co prawda rodzice nie posiadali gospodarstwa, ale zdarzyło mi się obcować z prosiaczkami. Pamiętam jak kiedyś mój kolega wypuścił kilkanaście tych robaczków na podwórko, a one podbiegły do mnie i zaczęły szturchać mnie swoimi...