Matura to dla mnie wyjątkowy trening pamięci, który w moim przypadku opierał się na układaniu osobliwych, absurdalnych, często zupełnie bezsensownych historii, aby zapamiętać(chociaż do momentu ostatniego egzaminu) setki różnych informacji. Wyglądało to mniej więcej tak:

Wszędzie dookoła
piramida Maslowa,
człowieku ogarnij trochę SAMOREALIZACJI,
bo wpadniesz do kanalizacji.
Pamiętaj SZACUNEK niech u Ciebie zagości,
bo od tego zależą PRZYNALEŻNOŚCi.
BEZPIECZEŃSTWO i FIZJOLOGIA,
dodaj coś jeszcze i będzie trylogia...

Gdyby o moich pomysłach wiedziały znane osoby, zapewne ich reakcje wyglądałyby następująco:

"Polecam, takie metody to idealny sposób na eliminację stresu i napięcia!"
Brian Tracy

"Zgadzam się z tą kanalizacją!"
Tadeusz Norek

"Cóż za wysublimowane, okraszone dozą humoru pomysły! Przy okazji namawiam także do zapoznania się z arcyciekawą etymologią słowa "pamięć".
Radek Kotarski

Matura to dla mnie wyjątkowy trening pamięci, który w moim przypadku opierał się na układaniu osobliwych, absurdalnych, często zupełnie bezsensownych historii, aby zapamiętać(chociaż do momentu ostatniego egzaminu) setki różnych informacji. Wyglądało to mniej więcej tak:

Wszędzie dookoła
piramida Maslowa,
człowieku ogarnij trochę SAMOREALIZACJI,
bo wpadniesz do...

Kilka dni przed maturą z języka polskiego czytałam namiętnie wszelkie streszczenia i opracowania. Z tych wszystkich nerwów, przepracowania zaczęła boleć mnie głowa, a potem pojawiła się gorączka. Jednak dałam radę, bo jak nie ja to kto!? Dotrwałam do godziny zero, do poniedziałku i poszłam do szkoły z głową pełną streszczeń.

Kilka dni przed maturą z języka polskiego czytałam namiętnie wszelkie streszczenia i opracowania. Z tych wszystkich nerwów, przepracowania zaczęła boleć mnie głowa, a potem pojawiła się gorączka. Jednak dałam radę, bo jak nie ja to kto!? Dotrwałam do godziny zero, do poniedziałku i poszłam do szkoły z głową pełną streszczeń.

Moja matura była tak dawno - zupełnie inne wymagania, zupełnie inne zasady...Ale emocje zapewne równie duże lub większe niż obecnie. Nie wystarczyło 30 procent... Matematyka obowiązkowa, obowiązkowy język obcy i obowiązkowo Propedeutyka Nauki o Społeczeństwie! Byliśmy pierwszym (i jedynym rocznikiem) który dostąpił tego zaszczytu, a były to także inne czasy - rok 1986... Ponieważ nie miałam problemów z nauką więc same przygotowania nie były szczególnie stersujące. Wspominam dobrze ten czas - jako pełen radosnego oczekiwania na dorosłość, czas pozytywnych, aczkolwiek nieco stresujących emocji. Moje wspomnienia mają może mało pikanterii, a więcej radosnych akcentów. Pamiętam, że nasza klasa była zgrana, studniówka była jak u Czerwonych Gitar ("z wielkim hukiem"), a nauczyciele wymagali i do znudzenia powtarzali materiał, ale wspierali nas i czuło się atmosferę czegoś doniosłego. W tamtych czasach maturzysta brzmiał dumnie! Niestety nie zakwitły dla nas kasztany...Wiosna była zimna i gołe gałęzie drzew strzaszyły maj... Ale był to cudny, wspaniały, niezapomniany czas...

Moja matura była tak dawno - zupełnie inne wymagania, zupełnie inne zasady...Ale emocje zapewne równie duże lub większe niż obecnie. Nie wystarczyło 30 procent... Matematyka obowiązkowa, obowiązkowy język obcy i obowiązkowo Propedeutyka Nauki o Społeczeństwie! Byliśmy pierwszym (i jedynym rocznikiem) który dostąpił tego zaszczytu, a były to także inne czasy - rok 1986......

Z jednej strony czytanie notatek z historii, powtarzanie lektur i przekopywanie się przez sterty zadań matematycznych. Z drugiej strony myślami bycie już na najdłuższych wakacjach, spotykanie się ze znajomymi "którym też nauka nie idzie" i legalne picie piwa ciesząc się dobrą pogodą. Z jednej strony Fibonacci, a z drugiej Pan Tadeusz, w niekoniecznie pisanej formie.
Mobilizacja, bo to przecież najważniejszy egzamin w życiu, przepustka na (dobre) studia.. ale i straszliwe rozleniwienie i zniechęcenie. Przez wszystkie te lata tyle się już edukowałem, teraz pogoda taka piękna, hormony buzują, pogoda piękna. Nauki starczy.. jutro powtórzę resztę. Tzn. pojutrze.. a może pójdę na żywioł?
Ciężko było skupić uwagę, ale się udało. Zaliczone, egzamin z głowy. Teraz wakacje.

Z jednej strony czytanie notatek z historii, powtarzanie lektur i przekopywanie się przez sterty zadań matematycznych. Z drugiej strony myślami bycie już na najdłuższych wakacjach, spotykanie się ze znajomymi "którym też nauka nie idzie" i legalne picie piwa ciesząc się dobrą pogodą. Z jednej strony Fibonacci, a z drugiej Pan Tadeusz, w niekoniecznie pisanej formie.
...

Jak wyglądały moje przygotowania? O polski nie martwiłem się zbytnio, ponieważ pisałem starą maturę, gdzie wybierałem temat na prezentację. Ponadto miałem najlepszą pod słońcem nauczycielkę, która robiła lekcje nawet po wystawieniu ocen, i jakże jestem wdzięczny losowi, że trafiłem na taką polonistkę z zamiłowania – pani Małgorzata N. <3 Dzięki niej z trójkowego ucznia awansowałem na piątkowego. Język niemiecki? Właściwie nic się nie uczyłem, wystarczyła mi wiedza ze szkoły. Jako jedyny w klasie zdawałem niemiecki, bo jak dla mnie wydawał się prostszy od angielskiego. Matematyka? Moja najwierniejsza nieprzyjaciółka? Chodziłem na korepetycje, ale to nie wystarczało, miałem za nauczyciela kompletnego durnia, dosłownie! Nie uważam się za geniusza, ale do nauki belfer też musi mieć podejście. Ostatecznie zakończyłem maturę na poprawce z matmy, bo zabrakło mi 1 punktu, to się nazywa pech. Kupiłem książkę jak zdać maturę z matematyki Dariusza Kulmy, uczyłem się dzień w dzień, nie pojechałem na wakacje, i w ten sposób powiedziałem matmie szach mat. Na studia nie poszedłem, ale ilekroć spojrzę na dyplom jestem z siebie dumny, gdyż nie poddałem się! Warto zaznaczyć, że byłem 1z2 na 30 osób, co nie dało się matmie! Haha.

Jak wyglądały moje przygotowania? O polski nie martwiłem się zbytnio, ponieważ pisałem starą maturę, gdzie wybierałem temat na prezentację. Ponadto miałem najlepszą pod słońcem nauczycielkę, która robiła lekcje nawet po wystawieniu ocen, i jakże jestem wdzięczny losowi, że trafiłem na taką polonistkę z zamiłowania – pani Małgorzata N. <3 Dzięki niej z trójkowego ucznia...

W przygotowaniach do matury przyświecała mi jedna myśl: NIE DAĆ SIĘ ZWARIOWAĆ. I z perspektywy czasu muszę przyznać, że była to właściwa myśl. Do samego egzaminu przygotowywałam się rzetelenie przez kilka lat - uważałam na lekcjach, odrabiałam zadania, nie robiłam nic ponad program, tylko byłam po prostu skupiona na danym przedmiocie. Nie czytałam lektur po nocach tydzień przed maturą, nie rozwiązywałam siedmiu arkuszy z matematyki pod rząd. Byłam skrupulatna i zawsze byłam nastawiona, że na wszystko mam czas, tylko muszę to mądrze rozplanować. I właśnie z tą wieloletnią widzą, bez stresu i z czarnym długopisem weszłam każdego dnia na salę i napisałam to, co umiałam. Nie ma sensu się stresować, wystarczy być pracowitym i nie zostawiać sobie wszystkiego na głowie na ostatnią chwilę.

W przygotowaniach do matury przyświecała mi jedna myśl: NIE DAĆ SIĘ ZWARIOWAĆ. I z perspektywy czasu muszę przyznać, że była to właściwa myśl. Do samego egzaminu przygotowywałam się rzetelenie przez kilka lat - uważałam na lekcjach, odrabiałam zadania, nie robiłam nic ponad program, tylko byłam po prostu skupiona na danym przedmiocie. Nie czytałam lektur po nocach tydzień...

Matura to bzdura ! Takie określenie słyszymy tuż przed i tuż po. Jednak stając z nią oko w oko , ciąży i paraliżuje jak cegła przytwierdzona do nogi. Najgorsze przed egzaminem były sny. Należałam do ostatniego rocznika który zdawał ją jeszcze starym systemem. Z języka polskiego pisaliśmy wtedy obszerne wypracowania. Tuż przed maturą krążyły tematy " pewniaki" , które oczywiście nigdy się nie sprawdzały. Zawsze śmialiśmy się, że dostaniemy temat wypracowania " ROLA WODY W POTOPIE" Dzień przed maturą miałam sen. Otwieram kopertę z tematem wypracowania, a tam " Rola wody w Potopie" i płacz. Przecież znałam ten temat i w ogóle sie do niego nie przygotowałam !!! Koszmar! Dodam jeszcze, że mam obecnie 34 lata, a egzamin maturalny śni mi się cyklicznie, kiedy przeżywam jakiś większy stres.

Matura to bzdura ! Takie określenie słyszymy tuż przed i tuż po. Jednak stając z nią oko w oko , ciąży i paraliżuje jak cegła przytwierdzona do nogi. Najgorsze przed egzaminem były sny. Należałam do ostatniego rocznika który zdawał ją jeszcze starym systemem. Z języka polskiego pisaliśmy wtedy obszerne wypracowania. Tuż przed maturą krążyły tematy " pewniaki" ,...

Maturę pisałam rok temu, więc jestem dość “świeża” w tym temacie i dokładnie pamiętam, jak to wyglądało. Wpadłam na pomysł zdawania rozszerzonego egzaminu z trzech przedmiotów - języka polskiego, języka angielskiego oraz historii sztuki. Oczywiście ostatni nie był czymś, co było przedmiotem szkolnym, dlatego zaczynała się tu walka o przetrwanie. Noce zarwane nad książkami teoretyków sztuki, wolne południa spędzone nad oglądaniem dzieł, wieczory poświęcone na oglądanie filmów biograficznych różnych malarzy czy rzeźbiarzy. Generalnie ciężka praca, pełna bólu i cierpienia, ale z tego bólu i cierpienia wyrastała przede wszystkim satysfakcja! Bo, mimo że ciągle chodziłam niewyspana, to czułam, że robię coś, co mnie uskrzydla i pozwala wznieść się na wyżyny intelektualne, jakie były wtedy w zasięgu i to zupełnie bez niczyjej pomocy! Czułam się, jakbym mogła osiągnąć wszystko i przyswoić każdą informację, bo było to coś, co naprawdę mnie interesowało i było miłą odskocznią po tych wszystkich szkolnych przedmiotach, które wywoływały u mnie ziewanie. Nauka do matury była zdecydowanie trudna, ale warta poświęcenia!

Maturę pisałam rok temu, więc jestem dość “świeża” w tym temacie i dokładnie pamiętam, jak to wyglądało. Wpadłam na pomysł zdawania rozszerzonego egzaminu z trzech przedmiotów - języka polskiego, języka angielskiego oraz historii sztuki. Oczywiście ostatni nie był czymś, co było przedmiotem szkolnym, dlatego zaczynała się tu walka o przetrwanie. Noce zarwane nad książkami...

Weekend majowy, znajomi nerwowo przeglądali notatki, próbowali wkuć wiedzę, która była nam sprzedawana od lat. A ja stwierdziłam, że czego nie nauczyłam się przez tyle lat, nie nauczę się w kilka dni. Nie powiem sama się sobie dziwiłam. Ja zawsze zdenerwowana każdym głupstwem, kipiąca od środka emocjami, wtedy tylko czekałam. Ja serio nie mogłam się doczekać mojej matury. Chciałam żeby zaczęło się to show, które zadecyduje o mojej przyszłości. Po maturze były przecież przede mną najdłuższe wakacje mojego życia. Jedyne takie długie wakacje. Byłam ciekawa tej matury - jak jakiegoś nieznanego miejsca. Obstawiłam jakie lektury będą podstawą wypracowania na polskim, ile uda mi się osiągnąć punktów na matematyce- która wtedy po długiej przerwie znowu była obowiązkowa oraz czy historia okaże się dla mnie łaskawą nauczycielką życia. Mój spokój mnie uratował, moja ciekawość została nagrodzona fajnym maturalnym wynikiem.

Weekend majowy, znajomi nerwowo przeglądali notatki, próbowali wkuć wiedzę, która była nam sprzedawana od lat. A ja stwierdziłam, że czego nie nauczyłam się przez tyle lat, nie nauczę się w kilka dni. Nie powiem sama się sobie dziwiłam. Ja zawsze zdenerwowana każdym głupstwem, kipiąca od środka emocjami, wtedy tylko czekałam. Ja serio nie mogłam się doczekać mojej matury....

Maj, cudowna pogoda, i jak tu nie wyjść, nie poopalać. dlatego ja stosowałam metodę nauki w plenerze. Zabierałam notatki, książki i koc kładłam się przed domem w kostiumie i zabierałam do nauki. Lepiej się uczyło, wiedza szybciej wchodziła do głowy, a dodatkowo można było złapać troszkę opalenizny!
To był bardzo miły czas, mimo że musiałam się uczyć!

Maj, cudowna pogoda, i jak tu nie wyjść, nie poopalać. dlatego ja stosowałam metodę nauki w plenerze. Zabierałam notatki, książki i koc kładłam się przed domem w kostiumie i zabierałam do nauki. Lepiej się uczyło, wiedza szybciej wchodziła do głowy, a dodatkowo można było złapać troszkę opalenizny!
To był bardzo miły czas, mimo że musiałam się uczyć!