Po ogłoszeniu informacji, że zniesiono śmierć, pobiegłabym do mojego narzeczonego, wpadając w jego ramiona, i razem zapłakalibyśmy gorzko, że oto czeka nas wieczna tułaczka po tym świecie, którego nienawidzimy. Stwierdzilibyśmy też pewnie posępnie, że teraz już naprawdę jesteśmy skazani na siebie po wsze czasy.

Po ogłoszeniu informacji, że zniesiono śmierć, pobiegłabym do mojego narzeczonego, wpadając w jego ramiona, i razem zapłakalibyśmy gorzko, że oto czeka nas wieczna tułaczka po tym świecie, którego nienawidzimy. Stwierdzilibyśmy też pewnie posępnie, że teraz już naprawdę jesteśmy skazani na siebie po wsze czasy.

Koniec z umieraniem! Po prostu mamy duużo czasu! Nigdzie się nie spieszę!!!! Zawsze będzie czas na wszystko!!!

Koniec z umieraniem! Po prostu mamy duużo czasu! Nigdzie się nie spieszę!!!! Zawsze będzie czas na wszystko!!!

Terry* przysłał wiadomość: "Śmierć bierze bezterminowy urlop. Korzystaj z życia. Baw się dobrze".
Tego mi było trzeba.
W pierwszej kolejności zlikwidowałam wszystkie polisy na życie i dożycie. Szkoda kasy.
Potem stwierdziłam, że odzyskane środki i oszczędności mogę wykorzystać na szalone eskapady, które od jakiegoś czasu chodziły mi do głowy.
Zaplanowałam m.in. lot balonem nad Pacyfikiem, skok na bungee z Wodospadu Niagara, lot szybowcem nad Amazonką, skok ze spadochronem nad Saharą, samotną wyprawę do Meksyku.
Zaczęłam się pakować, a wtedy odebrałam kolejnego maila od Terry'ego: "Moja Droga, korzystaj z życia z głową i nie szalej za bardzo. Wprawdzie Śmierć ma urlop, ale Choroby, Nieszczęśliwe Wypadki, Katastrofy i Kataklizmy uznały, że im urlop nie jest potrzebny".
Brr... Dowcipny jak zawsze. Dobrze, że nie poczekał z przysłaniem tej drugiej wiadomości aż wskoczę w paszczę aligatora!

* Dla niewtajemniczonych: Terry, to Terry Pratchett - twórca postaci Śmierci.

Terry* przysłał wiadomość: "Śmierć bierze bezterminowy urlop. Korzystaj z życia. Baw się dobrze".
Tego mi było trzeba.
W pierwszej kolejności zlikwidowałam wszystkie polisy na życie i dożycie. Szkoda kasy.
Potem stwierdziłam, że odzyskane środki i oszczędności mogę wykorzystać na szalone eskapady, które od jakiegoś czasu chodziły mi do głowy.
Zaplanowałam m.in. lot balonem...

"Niebo na ziemi"
Śmierć o nas zapomniała
Każdy z nas żyje wiecznie
Ale nie tam na górze
Lecz tutaj na ziemi
Macie to czego chcieliście
Lekarze są bezużyteczni
Każdy człowiek niczym wampir
Skrada się w blasku Księżyca
Jak to nie zabijaj?
Przecież nikt nie umrze
Wszyscy stają się bezkarni
Po co nam te sądy?
Mamy tyle możliwości
Ale wielu ludzi straci pracę
Lekarze i grabarze
Oni odejdą w zapomnienie
Oni sami nie wiedzą
Że tu na ziemi
Tak naprawdę piekło zaistnieje...

"Niebo na ziemi"
Śmierć o nas zapomniała
Każdy z nas żyje wiecznie
Ale nie tam na górze
Lecz tutaj na ziemi
Macie to czego chcieliście
Lekarze są bezużyteczni
Każdy człowiek niczym wampir
Skrada się w blasku Księżyca
Jak to nie zabijaj?
Przecież nikt nie umrze
Wszyscy stają się bezkarni
Po co nam te sądy?
Mamy tyle możliwości
Ale wielu ludzi straci pracę
Lekarze i grabarze
...

Podobno z dniem dzisiejszym człowiek stał się nieśmiertelny. Wcześniejsze pogłoski, że naukowcy bliscy są znalezienia środka przeciwdziałającemu obumieraniu komórek, oficjalnie zostały potwierdzone przez wszystkie światowe media. I nie należało się temu dziwić, bo ilość wpompowanych środków, nieoficjalnie przewyższających budżet Stanów Zjednoczonych, musiało w końcu przynieść wymierne korzyści. Przedsięwzięcie to całkowicie sponsorowane z prywatnych środków najbogatszych ludzi świata ma być podobno dostępne od zaraz, dla wszystkich i bez jakilkowiek opłat. Szejkowie czarnego złota, władcy mobilnych technologii i dzierżawcy globalnych marek zyskali więc czas i możliwość mnożenia swojego majątku praktycznie w nieskończoność. A co zyskam ja? – zastanowił się Marek, przeleciawszy na szybko tą niebywale radosną informację podczas przerwy śniadaniowej, na swoim mającym pośredni wkład w te badania smartfonie – Moje całe, życie opiera się przecież na prostym schemacie: pobudka skoro świt, pracy do późna, ugotowaniu obiadu, obejrzeniu serialu i położeniu się spać przed kolejnym dniem roboczym. Korzyści tylko tyle, że obejrzę w moim życiu więcej seriali. Bo jak już wychowam dzieci, to wtedy może zdecyduję się ewentualnie na jeszcze dwójkę. Hobby jakieś tam mam, ale i ono raczej w przeciwieństwie do mnie umrze śmiercią naturalną po kilkuset latach dawania mi przyjemności. A poza tym będę pracował do zas… śmierci. Chociaż nie, bo dająca wytchnienie śmierć nawet już nie nastąpi.

Podobno z dniem dzisiejszym człowiek stał się nieśmiertelny. Wcześniejsze pogłoski, że naukowcy bliscy są znalezienia środka przeciwdziałającemu obumieraniu komórek, oficjalnie zostały potwierdzone przez wszystkie światowe media. I nie należało się temu dziwić, bo ilość wpompowanych środków, nieoficjalnie przewyższających budżet Stanów Zjednoczonych, musiało w końcu...

20 maja 2045 roku otworzyłam gazetę i jednocześnie szeroko oczy. Co za dziwne rządy, dziwni ludzie, dziwny kraj. Rząd wprowadził system operacyjny noszący nazwę "Hulaj dusza, śmierci nie ma". Śmierć przestała istnieć i nie będzie już nękać widmem swojej naostrzonej kosy polskiego społeczeństwa. Przeczytałam na głos cały artykuł. Mój osobisty mąż jakby zapadł się w fotelu i zmarkotniał.
- Kochanie! Tyle miesięcy planowaliśmy co i jak zrobimy z Andrzejem po tym wszystkim co nas przez niego spotkało! Nie wydał naszej książki i staliśmy się bankrutami i teraz co? Wszystko Licho wzięło!
- Spokojnie, rząd wprowadził taki system, ale czy on rzeczywiście działa? Nie masz ochoty się przekonać czy śmierć już nie istnieje? Pamiętaj Licho nie śpi!
- Myślisz, że .... -głos przepełniony nadzieją zamarł mu w gardle.
- Spróbować można - uśmiechnęłam się chytrze.

"Gazeta Narodu" z dnia 02.06.2045 : "W dniu 01.06.2045r. rząd zawiesił system operacyjny znany pod nazwą "Hulaj dusza, śmierci nie ma", ponieważ w dniu 28.05.2045 małżonkowie Anna i Maciej W. zostali aresztowani za spowodowanie śmierci znanego krytyka literackiego, recenzenta i wydawcy Andrzeja Sz. Mordercza para udowodniła, że śmierć jednak istnieje! Za popełniony czyn nie spotka ich jednak żadna poważniejsza kara, albowiem na dzień popełnienia przestępstwa śmierć nie istniała. Rzecznik Rządu stwierdził, że ww. sprawa ukazała poważne luki w systemie i zapowiedział, że zespół informatyków, będzie się starał wprowadzić modyfikację programu i usunąć problem". ENTER

20 maja 2045 roku otworzyłam gazetę i jednocześnie szeroko oczy. Co za dziwne rządy, dziwni ludzie, dziwny kraj. Rząd wprowadził system operacyjny noszący nazwę "Hulaj dusza, śmierci nie ma". Śmierć przestała istnieć i nie będzie już nękać widmem swojej naostrzonej kosy polskiego społeczeństwa. Przeczytałam na głos cały artykuł. Mój osobisty mąż jakby zapadł się w fotelu i...

Skok ze spadochronem, kurs pilotażu, przeprowadzka do innego kraju - to na pewno zrobiłabym na początek. Poświęciłabym czas na gromadzenie funduszy, grając jednocześnie w Lotto. Niewielu rzeczy się boję, a skoro śmierć przestała istnieć, to mogę zrealizować jeszcze więcej planów - zostać pisarką wcześniej niż na emeryturze, czy zamieszkać na Wyspach Owczych już teraz.

Skok ze spadochronem, kurs pilotażu, przeprowadzka do innego kraju - to na pewno zrobiłabym na początek. Poświęciłabym czas na gromadzenie funduszy, grając jednocześnie w Lotto. Niewielu rzeczy się boję, a skoro śmierć przestała istnieć, to mogę zrealizować jeszcze więcej planów - zostać pisarką wcześniej niż na emeryturze, czy zamieszkać na Wyspach Owczych już teraz.

Pierwszą rzeczą, którą zrobiłabym wiedząc, że jestem nieśmiertelna, to zjedzenie kapsułki do prania. Za każdym razem biorąc ją do ręki, mam chęć ją ugryźć, bo jest tak przyjemnie gładka i miękka. Ciekawi mnie czy by pękła, czy może się rozpłynęła. Gdybym rzeczywiście była nieśmiertelna to hulaj duszo, śmierci nie ma, a więc mogłabym sobie pozwolić sobie na zrobienie takiej głupoty. ;D

Pierwszą rzeczą, którą zrobiłabym wiedząc, że jestem nieśmiertelna, to zjedzenie kapsułki do prania. Za każdym razem biorąc ją do ręki, mam chęć ją ugryźć, bo jest tak przyjemnie gładka i miękka. Ciekawi mnie czy by pękła, czy może się rozpłynęła. Gdybym rzeczywiście była nieśmiertelna to hulaj duszo, śmierci nie ma, a więc mogłabym sobie pozwolić sobie na zrobienie takiej...

- Wieczność... - zszokowana powtórzyłam słowa prezenterki.
Ten wyraz od trzech godzin był powielany niestrudzenie przez wszystkie stacje telewizyjne w Polsce. I to nie tylko tutaj! Wzięłam do ręki pilota i przełączyłam na brytyjską BBC. Czerwony pasek na dole ekranu świadczył o tym, że w Anglii mówi się o tym samym.
Jako humanistka niewiele rozumiałam z tego naukowego bełkotu. Wyłapałam tylko słowa "biotechnologia" i "medycyna molekularna".Tylko jedno wiedziałam na pewno - naukowcy z Oxfordu stworzyli substancje zapobiegającą starzeniu.
Ciekawe, czy substancja będzie działać też na zwierzęta? Czy nasze psy i koty będą żyły wiecznie?
Pomyślałam o pani Joli. Sąsiadce, która miała drzwi wejściowe obok moich. W swoim dwupokojowym mieszkaniu miała pięć kotów. Codziennie, gdy wychodziłam na korytarz czułam zapach moczu jej małych przyjaciół. Była głucha na protesty innych lokatorów. Miałoby to trwać wiecznie? Aż wzdrygnęłam się z niesmakiem.
A pan Atonii z drugiego piętra? Uwielbiał szpiegować sąsiadów i pisać na nich donosy. Kiedyś wysłał na policję zdjęcie mojego źle zaparkowanego samochodu. Wieczność z panem Antonim? Nigdy!
I w końcu wisienka na torcie - Zofia Kutrzeba. Zwariowana starucha z parteru, która niedawno stała się bohaterką "Interwencji". Znosiła do swojego mieszkania góry śmieci! Na nic zdały się listy do spółdzielni.
Wtedy pomyślałam, że nie piszę się na WIECZNOŚĆ. To przygoda tylko dla odważnych!

- Wieczność... - zszokowana powtórzyłam słowa prezenterki.
Ten wyraz od trzech godzin był powielany niestrudzenie przez wszystkie stacje telewizyjne w Polsce. I to nie tylko tutaj! Wzięłam do ręki pilota i przełączyłam na brytyjską BBC. Czerwony pasek na dole ekranu świadczył o tym, że w Anglii mówi się o tym samym.
Jako humanistka niewiele rozumiałam z tego naukowego...

Podobno ją odwołali. Znieśli. Koniec. Basta. Mówię oczywiście o śmierci - jedynym czynniku trzymającym w ryzach nazbyt zuchwałych i pocieszenie dla cierpiących. A jednak. Teraz mogę skoczyć z dachu, stać się tarczą między gangsterskimi porachunkami i nadal będę żyć.

Wielu było takich, co to ich odwoływano, a potem pojawiali się niczym bumerang. Więc i ja się nieco obawiam, że pójdę na całość, a tu... koniec! I tyle. A nie jedna szalona myśl mi w głowie. Wybieram jednak skok.
Skaczę. Do wody. W głębi. I płynę. Oddycham. Żyję.

Nie ma śmierci, a ja cieszę się podwodnym światem. Co jednak, jeśli połknie mnie rekin? Będę żyć. Ale w nim. O zgrozo!

Podobno ją odwołali. Znieśli. Koniec. Basta. Mówię oczywiście o śmierci - jedynym czynniku trzymającym w ryzach nazbyt zuchwałych i pocieszenie dla cierpiących. A jednak. Teraz mogę skoczyć z dachu, stać się tarczą między gangsterskimi porachunkami i nadal będę żyć.

Wielu było takich, co to ich odwoływano, a potem pojawiali się niczym bumerang. Więc i ja się nieco obawiam,...