Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

cauchy
groszek112
Cień_człowieka
Mateusz W
Zgredula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

cauchy
groszek112
Cień_człowieka
Mateusz W
Zgredula

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Nie wyobrażam sobie życia bez pasty do zębów. Tak, właśnie - pasty. Myję zęby codziennie; po śniadaniu, po obiedzie, po kolacji i przed jakimikolwiek wyjściami. Dziwną dla mnie rzeczą byłoby ich nie myć. Bolące zęby, wypadające zęby, zęby brudne i zęby żółte - ohyda. W zimie wszyscy stoją zmarznięci na przystanku i chuchają - gdyby 20 osób naraz zaczęłoby chuchać sobie nawzajem w twarz, trzeba byłoby zakładać maseczki gazowe, i nawet krakowski smog byłby lepszy w zapachu niż oddech nieumytych od wieków zębów. Nie można by było szepnąć komuś na ucho żadnej tajemnicy, bo nasz nieświeży, ba, morderczy, oddech normalnie w świecie zaczadziłby przyjaciółkę. A pocałunek z chłopakiem, który zresztą tak, jak ty nie mył zębów?! Oh, tego to ja już sobie w ogóle nie wyobrażam.
No cóż, jednak gdyby nie było pasty do zębów, to mało osób miałoby jakiś większy problem z krzywymi zębami czy ortodontą - najzwyczajniej w świecie nie miałby już czego naprawiać ani prostować! :D

Nie wyobrażam sobie życia bez pasty do zębów. Tak, właśnie - pasty. Myję zęby codziennie; po śniadaniu, po obiedzie, po kolacji i przed jakimikolwiek wyjściami. Dziwną dla mnie rzeczą byłoby ich nie myć. Bolące zęby, wypadające zęby, zęby brudne i zęby żółte - ohyda. W zimie wszyscy stoją zmarznięci na przystanku i chuchają - gdyby 20 osób naraz zaczęłoby chuchać sobie...

Żyjemy w papierowym świecie. Bez papieru nasze życie byłoby niewyobrażalne. Lub prawie niewyobrażalne. Możemy oczywiście to sobie wyobrazić, ponieważ wielcy pisarze, artyści i muzycy nauczyli nas wyobrażać sobie, w swoich książkach, obrazach, a także w muzyce. Zostaliśmy przez nich przeszkoleni, wykształceni przez nich na papierze, przez papier. Łatwo więc wyobrazić sobie świat bez papieru. Jak bycie martwym lub nigdy nie narodzonym.
Wstajemy rano, myjemy się i idziemy do toalety - oczywiście bez papieru toaletowego. Bardzo lubimy miskę płatków zbożowych, oczywiście bez opakowania. Herbata: bez torebek. Kawa: bez filtra. Nie kupujemy gazety w drodze do pracy: nie ma żadnych gazet do kupienia. Poza tym nie mamy pieniędzy. Bez gumy do żucia: bez opakowania. Brak biletu na pociąg - który zresztą nie ma rozkładu jazdy. Z pewnością nie będziemy patrzeć na reklamy w pociągu, na tablice reklamowe lub billboardy. Nie kupimy też kawy na wynos w kubku. Nie wyślemy też naszej poczty. Nie spędzamy też dni na drukowaniu, wypełnianiu dokumentów, formularzy, otoczeniu zdjęć rodzinnych. W czasie śniadania nie czytamy gazet ani książki, jedząc kanapkę, która nie jest zapakowana w papier, a nasze tłuste ręce nie wycieramy w papierową serwetkę.
Brak wizytówek. Brak rachunków. Nie pakujemy prezentów, nie czytamy menu, nie wysyłamy kartek świątecznych…
Okładka książki – Papier - wyobraź sobie przez chwilę, że papier zniknął? Czy coś by zginęło? Wszystko byłoby stracone.

Żyjemy w papierowym świecie. Bez papieru nasze życie byłoby niewyobrażalne. Lub prawie niewyobrażalne. Możemy oczywiście to sobie wyobrazić, ponieważ wielcy pisarze, artyści i muzycy nauczyli nas wyobrażać sobie, w swoich książkach, obrazach, a także w muzyce. Zostaliśmy przez nich przeszkoleni, wykształceni przez nich na papierze, przez papier. Łatwo więc wyobrazić sobie...

Gdyby nagle zabrano nam udogodnienia, do których ludzkość przyzwyczaiła się już jak do powietrza, najbardziej brakowałoby mi pralki automatycznej.Przy tak ogromnej ilości brudnych ubrań,jakie generuje moja rodzina,bez tego urządzenia spędzałabym pewnie całe dnie,a niewykluczone,że noce także,na doprowadzaniu ich do stanu używalności.Biorąc pod uwagę,że jest to czynność,której szczerze nienawidzę,byłaby to dla mnie gehenna równoznaczna z końcem świata.

Gdyby nagle zabrano nam udogodnienia, do których ludzkość przyzwyczaiła się już jak do powietrza, najbardziej brakowałoby mi pralki automatycznej.Przy tak ogromnej ilości brudnych ubrań,jakie generuje moja rodzina,bez tego urządzenia spędzałabym pewnie całe dnie,a niewykluczone,że noce także,na doprowadzaniu ich do stanu używalności.Biorąc pod uwagę,że jest to...

Zacznę od tego, że mieszkam w wieżowcu. Nie jeden raz wracając zmęczona z pracy czy co gorsza z zakupów i obładowana nimi jakbym szykowała się na wojnę, modliłam się tylko żeby winda działała... Zdarzało się, że nie działała i wtedy przeklinałam pod nosem, sapiąc coraz głośniej z każdym zaliczonym schodkiem, byle tylko doczłapać do mojego piętra.
A jak żyć bez windy, gdy mieszkaniec dziesiątego piętra zapragnie zmienić meble albo sofę?
Jak żyć bez windy, gdy niepełnosprawny już staruszek mieszkający na ósmym piętrze zechce wybrać się po bochenek chleba do sklepu, ale wchodzenie po tylu schodach jest dla niego nie lada wysiłkiem?
Jak żyć bez windy, gdy młoda kobieta chce wyjść ze swoim małym dzieckiem do lekarza, ale ma problem żeby znieść z tych schodów wózek z maluchem w środku?

Nawet w mojej miejskiej bibliotece niedawno zamontowali z zewnątrz windę, żeby każdy mógł łatwiej dostać się do środka. Wcześniej trzeba było pokonać kilkanaście schodków... ale przecież dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim było to zupełnie niemożliwe i mogła poczuć się nawet dyskryminowana.

W imieniu społeczeństwa korzystającego ze wszystkich wind na świecie chciałam podziękować twórcy tego dźwigu osobowego, Panu Elishie Otis... za litość dla wszystkich zmordowanych i umęczonych nóg. Chwała Panu za windę!

Zacznę od tego, że mieszkam w wieżowcu. Nie jeden raz wracając zmęczona z pracy czy co gorsza z zakupów i obładowana nimi jakbym szykowała się na wojnę, modliłam się tylko żeby winda działała... Zdarzało się, że nie działała i wtedy przeklinałam pod nosem, sapiąc coraz głośniej z każdym zaliczonym schodkiem, byle tylko doczłapać do mojego piętra.
A jak żyć bez windy, gdy...

Prąd, internet, woda w kranie, samochody, supermarket? Dzisiaj żyć się bez nich nie da, a przecież jeszcze tak niedawno wcale ich nie było i ludzie jakoś się bez nich obywali. Świat bez niektórych sama pamiętam, może nie cały, ale ten mały wokół mnie. Żyłam bez telefonu i dałabym radę znowu. Bez prądu, choć jego nieobecności nie pamiętam, obywam się czasem w wakacje, zrezygnować na zawsze byłoby trudno, ale potrafię to sobie wyobrazić, dałoby się żyć, choć oczywiście całkiem inaczej. Cofnijmy zdobycze techniki, dowolne, byle nie wszystkie na raz od pięściaka poczynając, a świat nie zmieni się aż tak bardzo, by nie dało się w nim żyć. I nie zmienimy się my, będziemy tymi samymi ludźmi w nieco innym świecie.
Nie wyobrażam sobie świata bez czegoś całkiem innego, bez czegoś tak fundamentalnego, że rzadko myślimy o tym jak o kluczowym osiągnięciu cywilizacyjnym.
Nie wyobrażam sobie życia bez opowieści. Nie, nie jest to wyznanie książkoholiczki, nie chodzi o to, że JA nie potrafiłabym się obejść bez pożerania fabuł. Nie. Ja nie potrafiłabym żyć w świecie, w którym by ich nie było, w którym ludzie nie opowiadaliby sobie wzajemnie historii, nie tworzyliby fikcji. Bo ten świat nie byłby tylko nudny. Byłby obcy. To nie byliby ludzie, jakich znamy, nie byłaby to Ludzkość, nie byłoby naszej cywilizacji i żadnych jej osiągnięć.
Pan narrans pasuje do nas bardziej niż homo sapiens. Bez historii, bez opowieści, bez kreowania fikcji i kultywowania wspólnej wyobraźni nie bylibyśmy sobą.

Prąd, internet, woda w kranie, samochody, supermarket? Dzisiaj żyć się bez nich nie da, a przecież jeszcze tak niedawno wcale ich nie było i ludzie jakoś się bez nich obywali. Świat bez niektórych sama pamiętam, może nie cały, ale ten mały wokół mnie. Żyłam bez telefonu i dałabym radę znowu. Bez prądu, choć jego nieobecności nie pamiętam, obywam się czasem w wakacje,...

Gdybym została tak całkowicie bez udogodnień technologicznych, myślę, że najtrudniej obejść by się było bez ognia. Tak, tak. Odkryty dawno dawno temu, ale jakoś nie wyobrażam sobie życia bez ciepła, ciepłego posiłku czy gorącej herbaty.

Gdybym została tak całkowicie bez udogodnień technologicznych, myślę, że najtrudniej obejść by się było bez ognia. Tak, tak. Odkryty dawno dawno temu, ale jakoś nie wyobrażam sobie życia bez ciepła, ciepłego posiłku czy gorącej herbaty.

Transport publiczny albo samochód. Właściwie cokolwiek, żeby w miarę szybko się przemieszczać. Fajnie przejechać się na koniu czy dorożką, ale jednak aktualnie prawie każdy żyje w niedoczasie i mnie również zależy na dość szybkim przemieszczaniu się, bo tego wymaga ode mnie praca.

Transport publiczny albo samochód. Właściwie cokolwiek, żeby w miarę szybko się przemieszczać. Fajnie przejechać się na koniu czy dorożką, ale jednak aktualnie prawie każdy żyje w niedoczasie i mnie również zależy na dość szybkim przemieszczaniu się, bo tego wymaga ode mnie praca.

Nie obyłbym się bez budzika.

Nie mam pojęcia jak bym wstawał, aby zarabiać na filtry do wody i nieskażone żarcie.

Nie obyłbym się bez budzika.

Nie mam pojęcia jak bym wstawał, aby zarabiać na filtry do wody i nieskażone żarcie.