Moje pierwsze wspomnienie z Robinem Williamsem? Byłam dzieckiem, pamiętam, że rodzicie kupili dla mnie i mego brata telewizor do naszego wspólnego pokoju. Kolory philips - dosyć mały ekran, ale szaleliśmy z radości! To były te czasy, kiedy jeszcze filmy nagrywało się na kasety video. Dobrze pamiętam, jak którejś niedzieli, po obiedzie oglądaliśmy nasz pierwszy film z tym fantastycznym człowiekiem; Pani Doubtfire! Niesamowity, pokochaliśmy tego aktora od pierwszych minut. Cudowny familijny film, z pięknym przesłaniem. Sama nie wiem, kto pokochał tego aktora bardziej, ja czy mój brat? Oczywiście z biegiem lat, nasze zainteresowanie tym aktorem rosło, dorastaliśmy i nasz gust się zmieniał. Pierwszym, poważnym i niezwykle wartościowym filmem, który obejrzeliśmy był "Człowiek przyszłości", Andrew, który miał być zwykłym, pomocnym robotem, okazał się mieć piękną osobowość i duszę. Film tak mało doceniany i tak słabo znany. Pokochałam tego aktora ponad wszystko, specjalnie czytałam niektóre książki, aby móc obejrzeć ekranizację, w których grał ( Świat według Garpa). I tak myślę, że jak bardzo niesprawiedliwy jest świat, jakim cudem, ktoś o tak wielkiej mocy rozbawiania innych, o tak ogromnej wrażliwości, żyjąc pośród innych jest sam? Walczy z depresją i uzależnieniami, JEST SAM! Gdy myślę o Robinie Williamsie, przychodzi mi teraz na myśl inny aktor, świetny komik. Jim Carrey... Mam nadzieję, że mimo wszystko historia jednak nie lubi się powtarzać...

Moje pierwsze wspomnienie z Robinem Williamsem? Byłam dzieckiem, pamiętam, że rodzicie kupili dla mnie i mego brata telewizor do naszego wspólnego pokoju. Kolory philips - dosyć mały ekran, ale szaleliśmy z radości! To były te czasy, kiedy jeszcze filmy nagrywało się na kasety video. Dobrze pamiętam, jak którejś niedzieli, po obiedzie oglądaliśmy nasz pierwszy film z tym...

Robin Williams zagrał wiele świetnych ról, mnie jednak kojarzy się przede wszystkim z fantastycznym filmem "Pomiędzy piekłem a niebem". I bardzo mi przykro, że po niego w ziemskim piekle nikt w porę nie przyszedł, nie pomógł wydostać się ze szponów depresji. Nie ściągnął masek, które rewelacyjnie przywdziewał, nie spróbował poznać i pokazać, że może być dobrze, pięknie. Miał z pozoru wszystko, pieniądze, uznanie, talent, ale bez wiary w siebie, okazało się, że nie miał nic. Jego historia to najważniejsze i najtragiczniejsza z jego ról, ale otwiera oczy na podstępne działanie depresji. Mam nadzieję, że dokłada cegiełkę do wiedzy o tej chorobie i uczy wrażliwości wobec osób nią dotkniętych, często nieleczących się.

Robin Williams zagrał wiele świetnych ról, mnie jednak kojarzy się przede wszystkim z fantastycznym filmem "Pomiędzy piekłem a niebem". I bardzo mi przykro, że po niego w ziemskim piekle nikt w porę nie przyszedł, nie pomógł wydostać się ze szponów depresji. Nie ściągnął masek, które rewelacyjnie przywdziewał, nie spróbował poznać i pokazać, że może być dobrze, pięknie....

Odkąd obejrzałam "Stowarzyszenie umarłych poetów" zostałam psychofanką Williamsa. Sam film znalazł swoje miejsce głęboko w moim sercu, ponieważ kocham poezję. Profesor w filmie rozbudza w uczniach miłość do sztuki i literatury. Studiuję na wydziale artystycznym, więc wiadomo, że film pokochałam od razu, a postać Keatinga jeszcze bardziej. Nie zabijał indywidualności w swoich uczniach, był dla nich mentorem. Tak jak ktoś był kiedyś mentorem dla mnie, dzięki czemu rozwijam swoje pasje. Robin Williams tak naprawdę żyje dzięki roli jaką odegrał nie tylko w filmie, ale i w życiu ludzi z pasją.

Odkąd obejrzałam "Stowarzyszenie umarłych poetów" zostałam psychofanką Williamsa. Sam film znalazł swoje miejsce głęboko w moim sercu, ponieważ kocham poezję. Profesor w filmie rozbudza w uczniach miłość do sztuki i literatury. Studiuję na wydziale artystycznym, więc wiadomo, że film pokochałam od razu, a postać Keatinga jeszcze bardziej. Nie zabijał indywidualności w...

Robin Wiliams miał ogromny talent. Osiągnął sukces, a filmy z jego udziałem to nie tylko hity kasowe, ale perełki, do których często się wraca. Jak dziś pamiętam szok kiedy dowiedziałam się , że nie żyje. Jeszcze większym zaskoczeniem była informacja, że cierpiał na depresję. Człowiek, który rozbawiał miliony, miał wszystko o czym wielu marzy, cierpiał ogromne katusze. Jego śmierć sprawiła, że rozejrzałam się dookoła. Zobaczyłam jak często ja mimo gorszego dnia, słabości wkładam maskę uśmiechu i ukrywam to co nas dręczy. Przybrani w przebranie zwycięzców boimy się pokazać, że jesteśmy tylko ludźmi. Popatrzyłam na bliskie mi osoby: ile razy bagatelizowałam ich problemy? Ile razy uważałam, że nie mają prawa do smutku, bo "co to za problem, który masz". Dałam na luz, jestem bardziej wyrozumiała dla siebie i innych. Troszczę się bardziej o otoczenie. Tak niewiele, a tak dużo.

Robin Wiliams miał ogromny talent. Osiągnął sukces, a filmy z jego udziałem to nie tylko hity kasowe, ale perełki, do których często się wraca. Jak dziś pamiętam szok kiedy dowiedziałam się , że nie żyje. Jeszcze większym zaskoczeniem była informacja, że cierpiał na depresję. Człowiek, który rozbawiał miliony, miał wszystko o czym wielu marzy, cierpiał ogromne katusze. Jego...

Impreza firmowa trwała w najlepsze. Jak zwykle to Dawid rozśmieszał wszystkich podkręcając atmosferę.
Do mnie również się przysiadł, choć starałam się udawać, że dobrze się bawię.
- Z tego co widzę obrałaś rolę narożnego kontrolera do spraw jakości napojów wyskokowych - spojrzał wymownie na cztery drinki, leżące przede mną na stoliku.
- To nie moje, nawet ten którego trzymam w rękach jest Aśki.
- Dalej cię gryzie ta sprawa z projektem?
- Też by cię gryzła, jakby to ciebie oskarżono o plagiat.
- Wiem, że to Ruda namieszała, każdy wie, tajemnica poliszynela. Tylko szef ma klapki na oczach, ale co się dziwić przy jego dioptriach - lekko sturchnął mnie w ramię i puścił oko - Będzie dobrze.
- Musi być - posłałam mu uśmiech pełen wdzięczności.

Kilka dni później w tym samym składzie co na imprezie, siedzieliśmy w poczekalni szpitala. Dawid był już po płukaniu żołądka, chciał z sobą skończyć. Połknął jakieś prochy, bo nie potrafił zaakceptować tego, że w wypadku samochodowym zginął jego brat. Prowadził, ale to nie była nawet jego wina. Ktoś wjechał mu na czołówkę.
Tylko dlaczego nikt z nas wcześniej nie dostrzegł bólu w tym radosnym człowieku?!
Mój wzrok powędrował na stolik z rozłożoną gazetą, gdzie widniało zdjęcie Robbiego Williamsa, a pod nim cytat:
"Najsmutniejsi ludzie próbują z całych sił uszczęśliwić innych. Wszystko dlatego, że wiedzą oni jak to jest czuć się kompletnie bezwartościowym i nie chca by inni tak się czuli".
Teraz już chyba wiem.

Impreza firmowa trwała w najlepsze. Jak zwykle to Dawid rozśmieszał wszystkich podkręcając atmosferę.
Do mnie również się przysiadł, choć starałam się udawać, że dobrze się bawię.
- Z tego co widzę obrałaś rolę narożnego kontrolera do spraw jakości napojów wyskokowych - spojrzał wymownie na cztery drinki, leżące przede mną na stoliku.
- To nie moje, nawet ten którego...

Robin był niezwykłym aktorem i człowiekiem! Pozostawił w moim życiu trwały slad. Jednak Jego śmierć kładzie się cieniem na moje dalsze życie...Oglądałam jego filmowe kreacje wraz z moją rodziną, z dorastającymi synami, i wydawało mi się, że stajemy się lepsi, mądrzejsi i bardziej świadomi tego co w życiu ważne. Jego powierzchowność i haryzma tchnęły w kreowane postaci niezwykłą dobroć, mądrość, ciepło...Oglądając "Panią Daptfayer, zwycięskiego bohatera "Jumanji", czy super nauczyciela w "Stowarzyszeniu umarłych poetów" miało się prawie pewność, że Robin posiada walory tych postaci...Życie (a raczej śmierć) pokazała, że tak nie było...Boli mnie świadomość, że człowiek mądry i utalentowany nie potrafi poradzić sobie z trudami życia, mimo, że umie zagrać i pokazać jak powinno być...Jak trudne bywa życie - ponad ludzkie możliwości- nawet dla tak Wielkich!

Robin był niezwykłym aktorem i człowiekiem! Pozostawił w moim życiu trwały slad. Jednak Jego śmierć kładzie się cieniem na moje dalsze życie...Oglądałam jego filmowe kreacje wraz z moją rodziną, z dorastającymi synami, i wydawało mi się, że stajemy się lepsi, mądrzejsi i bardziej świadomi tego co w życiu ważne. Jego powierzchowność i haryzma tchnęły w kreowane postaci...

Nie ma wątpliwości, że Robin Williams był doskonałym aktorem filmowym, ale ja uwielbiam go jako komika. Jego stand upy pełne były bardzo soczystych żartów, często niepoprawnych politycznie. Doceniam zwłaszcza jeden, który został wcielony w życie. Na youtube można zobaczyć filmik z wizyty Robina Williamsa u Conana o'Briena kiedy ten pokłócił się ze stacją NBC i kończył przygodę ze swoim talk show w owej stacji. Ostatnim gościem był Robin Williams, który już od początku sypał żartami jak z rękawa. I przysięgam, że to nie mogło być wyreżyserowane, ale w pewnej chwili Robin Williams powiedział do Conana, że da mu dobrą radę w formie starej, irlandzkiej przyśpiewki. Zaintonował piosenkę, która na początku mogła wydawać się poważna, ale w pewnej chwili wstał i zaśpiewał "Fu*k them if they can't take a joke" tańcząc na scenie i pokazując środkowy palec. Widziałam ten filmik z 50 razy, za każdym razem śmieję się w głos. Żadne show nie skończyło się z takim hukiem i uwielbiam minę Conana kiedy słyszy ten refren. Na pewno był tak samo zszokowany jak publiczność i władze NBC. Tak się kończy program. Epilog jest taki, że Conan przeszedł do innej telewizji i w momencie kiedy prowadził program przyszła wiadomość, że Robin Williams nie żyje. Przerwał rozmowę i poinformował o tym publiczność. Następnego dnia poświęcił śmierci Williamsa krótki fragment programu, wspomniał że kiedy miał depresję, Robin Williams podarował mu wściekle pomarańczowy rower w koniczynki. W krótkim filmiku z fragmentami archiwalnych programów była oczywiście stara, irlandzka przyśpiewka. Szkoda, że Robinowi Williamsowi nikt nie podarował w odpowiednim momencie pomarańczowego roweru.

Nie ma wątpliwości, że Robin Williams był doskonałym aktorem filmowym, ale ja uwielbiam go jako komika. Jego stand upy pełne były bardzo soczystych żartów, często niepoprawnych politycznie. Doceniam zwłaszcza jeden, który został wcielony w życie. Na youtube można zobaczyć filmik z wizyty Robina Williamsa u Conana o'Briena kiedy ten pokłócił się ze stacją NBC i kończył...

Robin Williams był dla mnie osobą wyjątkową. Zdolny artysta, wspaniały komik, wydawałoby się, że zawsze uśmiechnięty i pełen energii. Jednak pod maską uśmiechu stopniowo zagłębiał się w podstępną chorobę zwaną depresją. Potrafił umiejętnie to zamaskować i do ostatnich chwil nikomu nie ujawniał swojego prawdziwego oblicza. Wiadomość o śmierci Robina była dla mnie ogromnym szokiem. W jednym momencie przypomniałam sobie wszystkie filmy z jego udziałem, jakie obejrzałam. Za każdym razem gdy widzę "Jumanji", "Pani Doubtfire", "Good Morning Vietnam", "Buntownik z wyboru", czy "Noc w muzeum" ogarnia mnie uczucie podziwu dla tego człowieka. Że mimo swoich słabości, na planie filmowym był w stanie tak zadziałać na widza, że oglądając film człowiek śmiał się do rozpuku, wzruszał albo płakał rzewnymi łzami. Moja codzienność przypomina nieco rolę Robina z "Pani Doubtfire", kiedy to walczy o możliwość kontaktu ze swoimi dziećmi posuwając się do zmiany wyglądu i płci... Przed oczami mam scenę, kiedy Pani Doubtfire tańczy i śpiewa z odkurzaczem, dba o porządek i ład w domu i zajmuje się dziećmi. Ja mam podobnie - podczas sprzątania potrafię szaleć, śpiewać przy tym i tańczyć, dlatego właśnie ta rola filmowa budzi we mnie najwięcej wspomnień z Robinem i pojawia się on w mojej codzienności.

Robin Williams był dla mnie osobą wyjątkową. Zdolny artysta, wspaniały komik, wydawałoby się, że zawsze uśmiechnięty i pełen energii. Jednak pod maską uśmiechu stopniowo zagłębiał się w podstępną chorobę zwaną depresją. Potrafił umiejętnie to zamaskować i do ostatnich chwil nikomu nie ujawniał swojego prawdziwego oblicza. Wiadomość o śmierci Robina była dla mnie ogromnym...

Czasami czyjeś życie, praca lub twórczość stwarzają innym spojrzenia na świat w inny sposób bardziej ludzki, przyjacielski, marzycielski. Tak było z tym wspaniałym aktorem, bo wszystkie jego role miały coś autentycznego i dobrego. Jego śmierć wiele ludzi wręcz zszokowała, odszedł z tego świata zostawiając innym znak. Każdy z nas ten znak odbiera inaczej. Dla mnie depresja jest śmiertelną chorobą, która jest skrywana przez osoby chore i ich otoczenie. Ja osobiście odczułam , że był … bardzo samotnym i wrażliwym człowiekiem. Miele się machina sławy nieustannie....

Czasami czyjeś życie, praca lub twórczość stwarzają innym spojrzenia na świat w inny sposób bardziej ludzki, przyjacielski, marzycielski. Tak było z tym wspaniałym aktorem, bo wszystkie jego role miały coś autentycznego i dobrego. Jego śmierć wiele ludzi wręcz zszokowała, odszedł z tego świata zostawiając innym znak. Każdy z nas ten znak odbiera inaczej. Dla mnie depresja...

Obejrzałam kilka filmów z Robinem Williamsem, jednak pierwsze skojarzenie z tym aktorem, to Piotruś Pan/Peter Banning z "Hooka", a ostatnie - Alan Parrish z "Jumanji" (niedawno oglądałam ten film).
Z jakiegoś powodu Piotruś Pan od zawsze ma w mojej głowie twarz Robina Williamsa i, chyba, już tak zostanie.
Być może to taki celowy zabieg podświadomości - lepiej, kiedy Piotruś Pan ma twarz aktora niż któregoś ze znajomych mężczyzn;)

Obejrzałam kilka filmów z Robinem Williamsem, jednak pierwsze skojarzenie z tym aktorem, to Piotruś Pan/Peter Banning z "Hooka", a ostatnie - Alan Parrish z "Jumanji" (niedawno oglądałam ten film).
Z jakiegoś powodu Piotruś Pan od zawsze ma w mojej głowie twarz Robina Williamsa i, chyba, już tak zostanie.
Być może to taki celowy zabieg podświadomości - lepiej, kiedy Piotruś...