[7,11,14]

Czekam, czekam, niech odrodzę się na nowo...
Potrzebuję powiewu zimnego, surowego wiatru, tak, by nozdrza mi zatkało i zakłuło w oczy. Niech ten wiatr niesie zapach soli znad morza, niech zakręci między sosnami i powróci w tę daleką przestrzeń, unosząc ze sobą wszystkie moje pytania. Niech ugruntuje mnie w smutku, dylematach i niepoznanym, niech pogodzi mnie z każdym moim krokiem po twardej, zmrożonej ziemi, niech mnie pogodzi z ciągłymi, ludzkimi próbami oderwania się od niej...
Wiem, że Ty czujesz, gdzieś podskórnie. Wiem, że wiesz i umiesz to nazwać lepiej ode mnie i wiesz, że czasami lepiej nie nazywać.
Michaelu Crummey przyjedź, przywieź mi nowofundlandzkiego wiatru. Posiedzimy, porozmawiamy, pomilczymy... Niech wyjdą wszystkie duchy i dusze w wigilijną noc, niech nam opowiedzą Życie...

[7,11,14]

Czekam, czekam, niech odrodzę się na nowo...
Potrzebuję powiewu zimnego, surowego wiatru, tak, by nozdrza mi zatkało i zakłuło w oczy. Niech ten wiatr niesie zapach soli znad morza, niech zakręci między sosnami i powróci w tę daleką przestrzeń, unosząc ze sobą wszystkie moje pytania. Niech ugruntuje mnie w smutku, dylematach i niepoznanym, niech pogodzi mnie z...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja jednego pisarza zaprosiłam już na Wigilię! Wybór padł na Wiesława Myśliwskiego, który będzie mi towarzyszył w okresie świątecznym i,,przemawiał" do mnie poprzez swoją najnowszą powieść ,,Ucho igielne". Oczywiście byłoby mi niezwykle miło spotkać wybranego pisarza osobiście. Jego książki trafiają idealnie w mój gust i pozostają w pamięci na długo. Jakby pisarz nie tylko czytał w moich myślach, lecz wręcz dodawał coś do tych myśli od siebie. Co najdziwniejsze w czasopiśmie ,,Książki" czytałam jesienią z nim wywiad i wywarł na mnie zupełnie inne wrażenie niż w swoich powieściach. Może na żywo zaskoczyłby mnie jeszcze bardziej?

Ja jednego pisarza zaprosiłam już na Wigilię! Wybór padł na Wiesława Myśliwskiego, który będzie mi towarzyszył w okresie świątecznym i,,przemawiał" do mnie poprzez swoją najnowszą powieść ,,Ucho igielne". Oczywiście byłoby mi niezwykle miło spotkać wybranego pisarza osobiście. Jego książki trafiają idealnie w mój gust i pozostają w pamięci na długo. Jakby pisarz nie tylko...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[7][14][3]
Nieboszczku Bunschu Karolu.
Obyczaj praszczurów jeszcze, czy siwy czy młody, bogacz li smerd, wszystek w Wilię stoła siadając, siodełko puste inszem ostawią. Mówią – obcemu, któren zawżdy najść niespodzianie może. Dziad proszalny, zagubion w śnieży. Pachoł, w chliwie ziębnący, a zwierzu gadać po ludzkiemu nie dający. Bo zwierz, dziki, czy pospołu ludzi żyjący, umny je, po ludzkiemu ni muknie, chrumknie - by naród nie rozumiał, nie żałował. A wszak powiedziano: „Idy i zjadajcie się”. Tedy niczem apostoły naszli Piasta i go za gościnę tak urządzili, iże synoczka na najwyższen stolec wyprawili, tako i my jeden więcej sposobim, inszych, lepszych dni zaocząc. A choćby Ślęzaki, gęby umorusane, co ich pono i w Wilię nie ochlapią, że to dla duszki zgubionej, swego doma nie nalzłszy, gdziesik wieczerzać chcąc, niczem białka chłopu pod pierzynę, takoż ona bez próg się wciśnie. Przeto ze starą uradzili, duszkę postanowilim prosić. Dumała duszkę gościa znacznego prosić, wtenczas jej gadam: „Cichaj babo, bacz com rzekę”. Takom rzekł, takiego wstyd praszać, kędy opłotka w obejściu jeszczem nie zrobił. Parcha pośledniego brać nie lza, bo przednia gościna. Literata weźmiem! Cienkie to zawżdy mało je, markotne – gadać nie musim. A domu chwała, jako wieki wieków, amen. Uradzone. Umnie ja mówił, bom którego prosić raniej dumał. Was nieboszczku, bo i kniga u nas. Student kwaterując ostawił. Tedy niecham powtórzyć – zajrzyjcie! Jeno na opłotek zważcie, kulas ostać w żerdki może, bom nie skończył.

[7][14][3]
Nieboszczku Bunschu Karolu.
Obyczaj praszczurów jeszcze, czy siwy czy młody, bogacz li smerd, wszystek w Wilię stoła siadając, siodełko puste inszem ostawią. Mówią – obcemu, któren zawżdy najść niespodzianie może. Dziad proszalny, zagubion w śnieży. Pachoł, w chliwie ziębnący, a zwierzu gadać po ludzkiemu nie dający. Bo zwierz, dziki, czy pospołu ludzi żyjący,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[9][5][10]

Do Sz.P. Chalsesa Dickensa

Szanowny Panie Dickens - mógłbym rzec iż narzucę się pytaniem, ale w Pana obecnym stanie przywołanie może być… - a niech to - urozmaiceniem wiekuistej nudy. Toteż wychodzę naprzeciw Pana oczekiwań i zapraszam na coś, o czym był skłonny Pan wspomnieć w swej twórczości i zdaje się, że coś więcej był Pan skłonny o tym wiedzieć.
- Zapraszam na Wigilijną kolację, rzeknijmy że skromną - dwie butelczyny irlandzkiego koniaku - rzecz jasna pił będę ja - mam nadzieję, ale nie będzie mi przeszkadzać, jeśli jednak Pan się przyłączy, o ile zna Pan sposób konsumpcji między wymiarowej - zaświatowej - nie wiem czy względnie energia może żywić się materią, zasadniczo jest chyba na odwrót, ale być może tylko z mojej perspektywy.
Zna pan sposób bez wątpienia jak mniemam, bym dowiedział się czegoś więcej o sobie, od tych co mnie znali, ale tutaj - niestety już ich nie ma - co jednak pozwala im na bardziej obiektywne spojrzenie na moje działania - może zostanę naprawiony?
Jestem pewien, że coś, co dla Pana będzie ponowne, a dla mnie pierwsze, tak samo nas intryguje.
Bariery językowe o ile wiem na pewnym poziomie już nie występują - co najwyżej telepatia lub inne cuda z patentem z „tamtej strony”, więc na pewno się dogadamy, a w razie czego alkohol to zawsze dobry tłumacz.
Z góry zastrzegam iż nie przyjmuję odmowy, ale też nie zakładam by Pan właśnie taką opcję wybrał.

Czekam więc.

[9][5][10]

Do Sz.P. Chalsesa Dickensa

Szanowny Panie Dickens - mógłbym rzec iż narzucę się pytaniem, ale w Pana obecnym stanie przywołanie może być… - a niech to - urozmaiceniem wiekuistej nudy. Toteż wychodzę naprzeciw Pana oczekiwań i zapraszam na coś, o czym był skłonny Pan wspomnieć w swej twórczości i zdaje się, że coś więcej był Pan skłonny o tym wiedzieć.
-...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Sir Arthur Conan Doyle,
zaszczytem dla mnie byłoby goszczenia Pana w mych skromnych progach, podczas tegorocznej wigilii. Jestem głęboko przekonana, że zachwycą Pana tutejsze świąteczne obyczaje, które wraz z moją rodziną nadal kultywujemy. Nie omieszkam jednak przy okazji Pańskiej wizyty poprosić Pana o pomoc. Otóż ktoś zaczął tworzyć nową tradycję łasuchowania przed innymi. I tak oto od kilku lat ginie zawsze wisienka z toru, rodzynki z sernika i mak z kutii. Czy twórca postaci najwybitniejszego detektywa w historii literatury udzieli mi.wsparcia i pomoże rozwiązać tę świąteczną zagadkę?
[5][8][9]

Sir Arthur Conan Doyle,
zaszczytem dla mnie byłoby goszczenia Pana w mych skromnych progach, podczas tegorocznej wigilii. Jestem głęboko przekonana, że zachwycą Pana tutejsze świąteczne obyczaje, które wraz z moją rodziną nadal kultywujemy. Nie omieszkam jednak przy okazji Pańskiej wizyty poprosić Pana o pomoc. Otóż ktoś zaczął tworzyć nową tradycję łasuchowania przed...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[10,14,4]
Drogi Willu,
A może jednak panie Williamie czy wręcz Sz.P. Wharton? Nie wiem, na ile mogę sobie pozwolić, bo Ty do tej pory nawet nie wiedziałeś o moim istnieniu, podczas gdy dla mnie jesteś już od kilkunastu lat jak serdeczny dziadek, którego nie zdążyłam poznać. Jest późny wieczór, do Świąt został tydzień, mój mąż jeszcze nie wrócił z pracy, a ja, poturbowana psychicznie i zmęczona jak po maratonie, wreszcie położyłam dziecko spać i mogę napisać do Ciebie ten list-zaproszenie. Czy zaszczycisz nas swoją obecnością i zajmiesz przy naszym wigilijnym stole dodatkowe miejsce dla wędrowca? Będzie ciepło i rodzinnie, po prostu normalnie - jak w Twoich książkach. Moja mama lepi boskie pierogi, mąż pewnie zawstydzony ucieknie zmywać do kuchni, roczny synek wpycha wszystkim palce do oczu i powtarza w kółko “gejgejgej”, tata pewnie pozwoli uszczknąć coś z jego imponującej kolekcji alkoholi, brat zna masę zbereźnych kawałów a bratowa bardzo ładnie śpiewa kolędy i nawet nikomu nie przeszkadza, że koszmarnie myli ich słowa. A ja? Muszę przyznać, że piekę pierniczki, o które co roku biją się wszyscy goście.
Zastanawiasz się, dlaczego wybrałam Ciebie? Bo Twoja twórczość, dla jednych nudna jak obrady Sejmu, dla mnie jest kojąca jak dmuchanie na stłuczone kolanko. To taka literacka przystań, gdzie taki narwaniec jak ja, może odetchnąć przy spokojnej obyczajowej fabule, trochę zwolnić i pomyśleć o tym, co w życiu ważne. Bardzo Ci za to dziękuję i jeszcze raz skromnie - zapraszam.

[10,14,4]
Drogi Willu,
A może jednak panie Williamie czy wręcz Sz.P. Wharton? Nie wiem, na ile mogę sobie pozwolić, bo Ty do tej pory nawet nie wiedziałeś o moim istnieniu, podczas gdy dla mnie jesteś już od kilkunastu lat jak serdeczny dziadek, którego nie zdążyłam poznać. Jest późny wieczór, do Świąt został tydzień, mój mąż jeszcze nie wrócił z pracy, a ja, poturbowana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[3][6][2]

Noblistko, mistrzyni Szymborska,
odeszłaś pozostawiając ludzkości spuściznę w postaci swojej twórczości. Choć nie było nam dane poznać się fizycznie, to od wielu lat noszę w sobie przeświadczenie, że nasza relacja rozwijała się w innym wymiarze. Jak inaczej wytłumaczyć fakt, że nigdy nie czułam się tak dobrze z żadnym poetą? Ty, niepowtarzalna i unikatowa obudziłaś we mnie zamiłowanie do poezji. Otworzyłaś me serce na piękno, na widok którego wcześniej odwracałam wzrok. Nie dziw się więc, że niezmiennie szczere zaproszenie na wigilijne spotkanie kieruję właśnie do Ciebie. Spraw kochana Wisławo, abym tegoroczne święta zapamiętała na długo. Przyjdź kiedy zechcesz. Wejdź drzwiami, przyleć na anielskich skrzydłach. Rozmawiaj, albo milcz. Wystarczy obecność
i świadomość, że Ty również mnie wybrałaś.

Wdzięczna za pasję,
K.

[3][6][2]

Noblistko, mistrzyni Szymborska,
odeszłaś pozostawiając ludzkości spuściznę w postaci swojej twórczości. Choć nie było nam dane poznać się fizycznie, to od wielu lat noszę w sobie przeświadczenie, że nasza relacja rozwijała się w innym wymiarze. Jak inaczej wytłumaczyć fakt, że nigdy nie czułam się tak dobrze z żadnym poetą? Ty, niepowtarzalna i unikatowa...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Szanowny Panie Aleksandrze Dumas,
Pragnęłabym spędzić z Panem najbardziej magiczny dzień w roku czyli Wigilię, ponieważ będzie to dla mnie spełnienie marzeń - poznać kreatora książki, która zrobiła na mnie piorunujące wrażenie pt: Hrabia Monte Christo. Pańska powieść została zekranizowana i powraca bardzo często w formie filmu w święta, jednakże powieść była dla mnie pierwowzorem, otwierającym horyzonty wyobraźni. Czytałam książkę bez wytchnienia, była tak wciągająca, że nie spałam i prawie nie jadłam. Chciałabym Pana poznać, bo czuję, że jest Pan osobą bardzo wysoce wrażliwą, podobnie jak ja. Moim marzeniem jest także napisanie książki, ale raczej takiej przypowieści coachingowej, może udzieliłby mi Pani kilku cennych rad? Pana fabuły są ponadczasowe i to jest po prostu niesamowite i bardzo intrygujące. Zapraszam i do zobaczenia niebawem!

Szanowny Panie Aleksandrze Dumas,
Pragnęłabym spędzić z Panem najbardziej magiczny dzień w roku czyli Wigilię, ponieważ będzie to dla mnie spełnienie marzeń - poznać kreatora książki, która zrobiła na mnie piorunujące wrażenie pt: Hrabia Monte Christo. Pańska powieść została zekranizowana i powraca bardzo często w formie filmu w święta, jednakże powieść była dla mnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[13]
[12]
[2]

Drogi Panie Andersenie!
Długo walczyło moje serce z rozumem, czy wysłać ten list, czy też nie. Rozum podpowiadał, że to nie wypada i że nawet nie przeczyta Pan mojego zaproszenia. Serce jednak tak bardzo prosiło, bym chociaż spróbowała… że nie mogłam mu odmówić. Dlatego piszę i mam nadzieję, że tak jak ja nie mogłam odmówić sercu, tak Pan nie będzie mógł odmówić mnie i odwiedzi mój dom w Wigilię.
Niniejszym serdecznie zapraszam na kolację w tym najbardziej magicznym dniu w roku. To będzie magiczny wieczór i niezwykła noc. Będę szczęśliwa jeśli zaszczyci mnie Pan swoją obecnością. Nie jestem (na szczęście) dziewczynką z zapałkami, do księżniczki na ziarnku grochu też mi daleko, nie mówiąc już o Calineczce, mam jednak nadzieję, że wskoczy Pan do mojej bajki wigilijnej. A może razem napiszemy kolejną baśń? Bardzo bym tego chciała.
Pozdrawiam serdecznie i czekam z niecierpliwością na odpowiedź, Monika.

[13]
[12]
[2]

Drogi Panie Andersenie!
Długo walczyło moje serce z rozumem, czy wysłać ten list, czy też nie. Rozum podpowiadał, że to nie wypada i że nawet nie przeczyta Pan mojego zaproszenia. Serce jednak tak bardzo prosiło, bym chociaż spróbowała… że nie mogłam mu odmówić. Dlatego piszę i mam nadzieję, że tak jak ja nie mogłam odmówić sercu, tak Pan nie będzie mógł...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[5] [4] [9]

Dear Mr Stephen King,

I would like to invite you to take part in Christmas Dinner that will take place on December 24. Time: when the first star shines in the sky.
I will be honored to meet you, spend this special evening with you and talk about your books. I've been reading your books for many years. Initially mainly due to the fact that your books aroused in me a lot of emotions like fear, curiosity, created a mood of horror and uniqueness. Today, after many years and many 'common' books, I find in them a lot of wise insights and themes for reflection. Stories from your books matured with me and I interpret them in a completely different way today than years ago. I would like to ask you how do you evaluate your books in retrospect. Do you like any of your book characters especially?
You wrote in one of you books that weird love's better than no love at all and I think it is true. In addition, every love is a bit weird. I hope that we will have the opportunity to talk about it.
I would like to wish you and all people a lot of love and happiness on the occasion of the upcoming Christmas.

I would be grateful if you could confirm your attendance.

Yours sincerely,
Anna

[5] [4] [9]

Dear Mr Stephen King,

I would like to invite you to take part in Christmas Dinner that will take place on December 24. Time: when the first star shines in the sky.
I will be honored to meet you, spend this special evening with you and talk about your books. I've been reading your books for many years. Initially mainly due to the fact that your books aroused...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej