[9] [13] [11]

„Gdy się ktoś zaczyta zawsze się czegoś nauczy, albo zapomni o tym co mu dolega, albo zaśnie- w każdym razie wygra…” Henryk Sienkiewicz.

Sz. P.

Henryku Sienkiewiczu, w dzisiejszy magiczny, wigilijny wieczór jedno miejsce przy moim rodzinnym stole pozostało wolne, dla równie wyjątkowego gościa – Pana. W święta cuda się zdarzają, zatem z pewnością możemy cofnąć się w czasie , ale może pozostańmy przy współczesnym 2018 roku.

Jestem ciekawa Pana opinii o dzisiejszym świecie i Polsce. Co by dziś pomyślał tak wybitny umysł literacki? Ile mądrych cytatów jak ten powyżej zawarłby Pan w swoich kolejnych powieściach? Jakim jest Pan człowiekiem? Czy skromnym, szczerym i dobrym? Tak sobie Pana wyobrażam, ponieważ takie wartości odnalazłam w Pana literaturze.

Czy jest Pań świadom jaką rolę odegrał i odgrywa Pan nadal w życiu edukacyjnym oraz kulturowym Polaków? Mój okres dzieciństwa to nie tylko m.in. Pana lektury, lecz również cykliczne spotkania z bohaterami filmów realizowanych na podstawie Pana powieści, a nawet możliwość poznania Pana… wnuczki. Ponadto Szkoła Podstawowa im. H. Sienkiewicza i konkursy plastyczne z okazji „Dni Szkoły”.

Toteż wciąż mam przed oczami „ W pustyni i puszczy”, „Krzyżaków” i „Quo Vadis” w postaci powieści, filmów i moich malarskich interpretacji .

Niezależnie czy Pan zdąży zasiąść przy mnie podczas Wigilii i podzielić się swoim niepowtarzalnym życiorysem, jestem dumna, że Polska ma Pana w swoim dorobku i odczuwamy Pana stałą obecność…

[9] [13] [11]

„Gdy się ktoś zaczyta zawsze się czegoś nauczy, albo zapomni o tym co mu dolega, albo zaśnie- w każdym razie wygra…” Henryk Sienkiewicz.

Sz. P.

Henryku Sienkiewiczu, w dzisiejszy magiczny, wigilijny wieczór jedno miejsce przy moim rodzinnym stole pozostało wolne, dla równie wyjątkowego gościa – Pana. W święta cuda się zdarzają, zatem z pewnością możemy...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[13] [5] [10]

Droga Jane Austen,
chciałabym Cię zaprosić na wigilijną wieczerzę ze mną i moją rodziną.
To dzięki Tobie pokochałam literaturę angielską. Zawsze tak celnie i z humorem pisałaś o tym, co działo się wokół Ciebie i przenosiłaś to na konwencję książki. Szkoda, że czytelnicy, w tym ja, nie przeczytaliśmy więcej Twoich dzieł, ale te co nam podarowałaś nieustannie żyją i cieszą wiele pokoleń.

Chętnie dowiedziałabym się jak postrzegasz dzisiejszy świat, który dynamicznie się zmienia, pełno jest elektroniki, poniekąd mamy także wirtualne życie, widoczny jest kult piękna. Jak to było w Twoich czasach? Czy pewne mechanizmy nie zostały takie same, tylko otoczka się zmieniła? Oczywiście Twoje książki dają pewne odpowiedzi, ale chciałabym usłyszeć je bezpośrednio od Ciebie. Chciałabym także porozmawiać po prostu o pozytywnych rzeczach, o tym co jest w nas dobre. Świąteczne refleksje z Tobą sprawiłyby mi prawdziwą przyjemność, mam nadzieję, że Tobie także.

PS. O bohaterach Twoich książek i jak widziałaś ich dalsze losy (jeśli się nad tym zastanawiałaś) także bym ucięła pogawędkę. ;)

Twoja wierna czytelniczka,
Dominika

[13] [5] [10]

Droga Jane Austen,
chciałabym Cię zaprosić na wigilijną wieczerzę ze mną i moją rodziną.
To dzięki Tobie pokochałam literaturę angielską. Zawsze tak celnie i z humorem pisałaś o tym, co działo się wokół Ciebie i przenosiłaś to na konwencję książki. Szkoda, że czytelnicy, w tym ja, nie przeczytaliśmy więcej Twoich dzieł, ale te co nam podarowałaś nieustannie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[5][10][14]

Drogi Panie Jarosławie,

na moje szczęście, nikt przede mną Pana nie zaprosił, stąd żywię nadzieję, iż nie odmówi Pan przyjścia na moją wigilijną kolację. Zaznaczę na wstępie, że będzie skromnie. Nie gotuję zbyt dobrze, a na stole będą jedynie cztery nakrycia: dla Pana, dla mnie, dla Nieobecnej i mojego - Nieobecnego.

Chciałabym porozmawiać z Panem o ucieczkach, lęku i cierpieniu. O miłości i śmierci. Chciałabym, żeby Pan przeczytał mój własny tekst do świata i powiedział, co o nim myśli. Zastanawia mnie czy znalazł Pan już ten świat, w którym człowiek człowiekowi człowiekiem? Chciałabym osobiście podziękować za "Mroki", które utwierdziły mnie w przekonaniu, iż pisanie jest najpiękniejszą sztuką.

W momentach słabości powtarzam za Panem, że nie na takie loty krojono nam skrzydła. Myślę o Wiktorze i o wszystkich tych, którzy nas opuścili, a może nigdy do nas nie należeli?

Jeśli jednak nie będzie Pan mógł do mnie dołączyć tego dnia, proszę o krótki liścik z góry z odpowiedzią na moje pytanie: gdzie i z kim Pan teraz umiera?

Obecna, I.

[5][10][14]

Drogi Panie Jarosławie,

na moje szczęście, nikt przede mną Pana nie zaprosił, stąd żywię nadzieję, iż nie odmówi Pan przyjścia na moją wigilijną kolację. Zaznaczę na wstępie, że będzie skromnie. Nie gotuję zbyt dobrze, a na stole będą jedynie cztery nakrycia: dla Pana, dla mnie, dla Nieobecnej i mojego - Nieobecnego.

Chciałabym porozmawiać z Panem o...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[3] [7] [6]

Luminarzu poetyckiej grozy!

Krocząc na kartach twych utworów ku rozwiązaniom tajemniczych historii, nieraz mimowolnie wstrzymując oddech, niejednokrotnie ogarniał mnie podziw nad kunsztem języka, plastycznymi opisami przyrody, czy wiarygodnie skreślonymi postaciami.

Moją motywację skierowania zaproszenia właśnie do Ciebie mogę wyrazić w kilku słowach: piękne, liryczne, wypełnione grozą pisarstwo, niesamowite historie traktujące o codziennych sprawach i niejednoznaczni bohaterowie uwikłani w tragiczne konflikty krzyżujące ich działania i wiszące nad nimi niczym mroczne fatum.

Napełnia mnie bezgraniczna radość, mieszająca się we mnie z powolną, acz konsekwentnie kroczącą wątpliwością czy podołałbym odpowiedzialnemu zadaniu ugoszczenia Cię na wigilijnej wieczerzy.

Szafarka ludzkich losów Fortuna spojrzała na mnie przychylnym okiem a duma, że mógłbym ugościć świątecznymi rarytasami taką personę rozpiera mnie za dnia, nocą wypełniając me sny.

Zapewniam, że możesz liczyć na dobrą strawę, stół zastawiony tradycyjnymi potrawami weźmiemy wspólnie w świąteczne posiadanie. Potem, na co po cichu liczę, może uraczysz obecnych przy stole jakąś opowieścią.

Starannie dobierając słowa i kładąc akcent na odpowiednie wyrazy, roztoczysz wizję świata realnego przepełnionego niezwykłością tkwiącą w tym, co tylko zdaje się prozaiczne w swej codzienności.

Możność obcowania z mistrzem wysublimowanej grozy i wyjątkową, acz przez długi czas zapomnianą gwiazdą literatury, rozjaśni z pewnością mroki wigilijnej nocy, która, jeśli tylko Stefanie Grabiński przyjmiesz me zaproszenie, będzie dla mnie niezapomniana. O tym jestem przekonany.

Z wyrazami szacunku,
Wierny fan Grzegorz

[3] [7] [6]

Luminarzu poetyckiej grozy!

Krocząc na kartach twych utworów ku rozwiązaniom tajemniczych historii, nieraz mimowolnie wstrzymując oddech, niejednokrotnie ogarniał mnie podziw nad kunsztem języka, plastycznymi opisami przyrody, czy wiarygodnie skreślonymi postaciami.

Moją motywację skierowania zaproszenia właśnie do Ciebie mogę wyrazić w kilku...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[3][6][11]
Drogi Erneście Hemingway’u
Moja skromna osoba pragnie Ciebie uroczyście zaprosić na wieczerzę wigilijną. Będą tradycyjne potrawy takie jak: zupa grzybowa, karp pieczony, makówki i tradycyjna śląska moczka. Mam nadzieję, że skusisz się na tą potrawę.
Chciałabym Cię ugościć ponieważ dla mnie Jesteś wielkim pisarzem, choć przez jednych uważanym za awanturnika i kobieciarza, dla mnie jesteś legendą. Jeśli miałabym taką możliwość to po Wigilii zabrałabym Cię do paryskiego baru Harry’s New York Bar na Rue Daunou 5 i wypilibyśmy po koktajlu- mojito. Jeśli Paryż jest zbyt odległym miejscem to zostaje jeszcze jakaś przydrożna urokliwa knajpka. Mogłabym się dowiedzieć o Twoich początkach w Paryżu lat 20-tych. Chciałabym usłyszeć o tym jak się odnajdywałeś w czasach wielkiej rewolucji kulturowej? Jak to jest obracać się w elitarnym kręgu pisarzy, artystów i poetów skupionych wokół amerykańskiej powieściopisarki Gertrudy Stein? Zapewne dowiedziałabym się wiele także o innych pisarzach, a szczególnie o bliskim Twoim przyjacielu Scottcie Fitzgeraldzie. Następnie przeszlibyśmy na bardziej poważniejsze tematy. Rozmawialibyśmy o Twojej twórczości i podróżach (po Kubie, Hiszpanii czy Florydzie), które w znacznym stopniu wpłynęły na twoje pisanie. Podyskutowalibyśmy, jak to jest być twórcą własnego świata, jak się tworzy tą określoną wizję. A na koniec odpowiedziałbyś mi na pytanie co znaczy, że „Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać”?

[3][6][11]
Drogi Erneście Hemingway’u
Moja skromna osoba pragnie Ciebie uroczyście zaprosić na wieczerzę wigilijną. Będą tradycyjne potrawy takie jak: zupa grzybowa, karp pieczony, makówki i tradycyjna śląska moczka. Mam nadzieję, że skusisz się na tą potrawę.
Chciałabym Cię ugościć ponieważ dla mnie Jesteś wielkim pisarzem, choć przez jednych uważanym za awanturnika i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[9,6,5]

Szanowny Panie Stanisławie Jerzy Lecu,

jest dla mnie zaszczytem nie do opisania zaprosić Pana na Wigilijną Kolację.

Pragnę na początku powiedzieć, że Pana żywot uznaję za niezwykle burzliwy, pełen poświęceń. Urodził się Pan w trudnych, smutnych czasach ogarniętych wojną. Doświadczył Pan wiele zła, a mimo tego nie utracił Pan w sobie optymizmu, humoru. Pana pisarska wszechstronność obejmuje, m. in. aforyzmy, satyry, wiersze, fraszki, które wspierały duchowo polski naród.

Pana "Myśli nieuczesane" mogłabym umieścić w swojej głowie, gdyż harmonijnie komponują się z moimi przemyśleniami. Byłabym zaszczycona móc z Panem porozmawiać pod kątem psychologii, socjologii i neurobiologii o tej skomplikowanej istocie jaką jest człowiek.

Chciałabym również powiedzieć, że podziwiam Pana za mądrość i dostrzegam w Panu życiowy autorytet. Jestem ogromnie ciekawa, jaki Pan jest poza literacką kopułą. Proszę się zaopatrzyć w cierpliwość i przygotować w czasie kolacji wigilijnej na ulewę pytań z poziomu życia osobistego, jakie są Pańskie zainteresowania, upodobania, gust. Będę również dociekać o Pana marzenia, cele, wzorce do naśladowania.

Korzystając z tej wspaniałej okazji, chciałabym razem z Panem wymyślić jeszcze kilka aforyzmów, którymi dopełniłby Pan tom "Myśli nieuczesanych." Stworzyłby Pan nowe wydanie na 2019 rok.

Mam wielką nadzieję, że Pan przyjmie zaproszenie i dopełni swą obecnością radość przeżywania Świąt Bożego Narodzenia.

Z pozdrowieniami,
Joanna

[9,6,5]

Szanowny Panie Stanisławie Jerzy Lecu,

jest dla mnie zaszczytem nie do opisania zaprosić Pana na Wigilijną Kolację.

Pragnę na początku powiedzieć, że Pana żywot uznaję za niezwykle burzliwy, pełen poświęceń. Urodził się Pan w trudnych, smutnych czasach ogarniętych wojną. Doświadczył Pan wiele zła, a mimo tego nie utracił Pan w sobie optymizmu, humoru. Pana...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[11, 4, 8]
..w którym momencie wiadomo już na pewno, że to miłość? Czy może wtedy, gdy każde „ja, moje” zamienia się w „my, nasze”? Czy wtedy, gdy stwierdzam, że mogłabym z Nim mieć ślub, dziecko, dom, kredyt i Jego mamę za teściową? Czy wreszcie wtedy, gdy czuję się przy nim jednocześnie bezpieczna, kochana i pożądana? Mam to wszystko już za sobą. I to musi być miłość, panie Januszu. Pan jeden potrafiłby mi wytłumaczyć procesy chemiczne, które zachodziły w moim mózgu, gdy pierwszy raz się całowaliśmy. Oraz te, które towarzyszą dreszczom w oczekiwaniu na spotkanie. Jak i te, które zachodzą codziennie kiedy się do mnie uśmiecha, przynosi kwiaty i szepcze, że w życiu nie był tak szczęśliwy. To tak jak ja. W życiu nie byłam tak szczęśliwa.
Idąc śladem Pańskich książek, Samotność w sieci mam za sobą. Mam teraz swoją własną Intymną teorię względności, a wszystkie Zbliżenia i Czułość oraz inne cząstki elementarne składają się na Moją bliskość największą. Tym razem to ja chciałabym Panu opowiedzieć o miłości, tak jak Pan wielokrotnie opowiadał mi o niej w swoich książkach. U mnie, na Wigilii, 24 grudnia na którą serdecznie Pana zapraszam.
Z pozdrowieniami,
Pola

(z listu do Janusza Leona Wiśniewskiego)

[11, 4, 8]
..w którym momencie wiadomo już na pewno, że to miłość? Czy może wtedy, gdy każde „ja, moje” zamienia się w „my, nasze”? Czy wtedy, gdy stwierdzam, że mogłabym z Nim mieć ślub, dziecko, dom, kredyt i Jego mamę za teściową? Czy wreszcie wtedy, gdy czuję się przy nim jednocześnie bezpieczna, kochana i pożądana? Mam to wszystko już za sobą. I to musi być miłość,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[1] [13] [6]


Szanowna Pani Mijo Kabat,
Do teraz po przeczytaniu Pani książki "Kontrakt Panny Brandt" trzęsie się mi ręka. Z resztą jak całe ciało. Nie słyszałam jeszcze by ktoś tak pięknie stworzył dwoje z pozoru wrogich sobie bohaterów a jednocześnie kochających się. Wybaczy mi Pani śmiałość,ale pragnę zaprosić Panią na kolację wigilijną w moim domu. Mam nadzieję,że przyjmując zaproszenie, jest Pani gotowa na widok jak ze ściśniętą Pani książką w dłoni macham już w oknie na powitanie. Chciałabym, aby poznała Pani moje tradycje wigilijne, zwyczaje panujące w domu oraz samą mnie, czyli najwierniejszą fankę Pani powieści. Kolacja wigilijna zaczyna się o 18:00, ale w Pani wypadku , jest Pani mile widziana o każdej porze.
Niezwykła prostota pisania, poruszające dialogi oraz różnorodność postaci w "Kontrakcie Panny Brandt" sprawiły iż nie poznam już nic ciekawszego. Oprócz autorki tego dzieła rzecz jasna. Chciałabym porozmawiać z Panią na kilka tematów i pragnęłabym aby Pani wiedziała, że najpiękniejszym prezentem na święta byłaby dedykacja w książce od człowieka który duszę literacką ma magiczną. Tak magiczną jaką byłaby ta kolacja wigilijna gdyby Pani zaszczyciła nas swoją obecnością.


Z wyrazami szacunku
Julia

[1] [13] [6]


Szanowna Pani Mijo Kabat,
Do teraz po przeczytaniu Pani książki "Kontrakt Panny Brandt" trzęsie się mi ręka. Z resztą jak całe ciało. Nie słyszałam jeszcze by ktoś tak pięknie stworzył dwoje z pozoru wrogich sobie bohaterów a jednocześnie kochających się. Wybaczy mi Pani śmiałość,ale pragnę zaprosić Panią na kolację wigilijną w moim domu. Mam nadzieję,że...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[6] [9] [4]
„Krótka piłka”…Pisarzem, którego „Bez skrupułów” zaprosiłbym na wigilijną kolację jest Harlan Coben. Dlaczego on? Uzasadnienie jest banalnie proste. Takie zaproszenie to „Jedyna szansa” na spotkanie wyjątkowego autora. Wszyscy wiemy, że wigilijny czas to żadna „Mistyfikacja”i nie byłoby ani „Jednego fałszywego ruchu”. Kolacja zapięta byłaby na „Ostatni szczegół” i niczego by nie brakowało. „W domu” panowałaby ciepła, rodzinna i serdeczna atmosfera. Po wspólnie spędzonym wieczorze nie mógłbym o Harlanie powiedzieć „Nieznajomy”, który przepada „Bez śladu”. Zaś jego „Tylko jedno spojrzenie” mówiłoby „Obiecaj mi” i„Nie mów nikomu”, że w twoim domu gdzieś we wschodniej Polsce w tę cichą noc Bożych Narodzin gościł Harlan - człowiek, który jak my wszyscy kocha święta. Po tak magicznej nocy nie obyłoby się „Bez pożegnania”, a jak znam swoją mamę powiedziałaby mi „Nie odpuszczaj” i przekonaj Go, żeby przynajmniej słoik bigosu i trochę pierogów z kapustą i grzybami zabrał ze sobą.

[6] [9] [4]
„Krótka piłka”…Pisarzem, którego „Bez skrupułów” zaprosiłbym na wigilijną kolację jest Harlan Coben. Dlaczego on? Uzasadnienie jest banalnie proste. Takie zaproszenie to „Jedyna szansa” na spotkanie wyjątkowego autora. Wszyscy wiemy, że wigilijny czas to żadna „Mistyfikacja”i nie byłoby ani „Jednego fałszywego ruchu”. Kolacja zapięta byłaby na „Ostatni szczegół”...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

[14],[13],[5]

...Strudzony Wędrowcze,
zatrzym się przy mym wigilijnym stole.
Posil się, popij, odpocznij.
W zamian zaś opowiedz mi o swej twórczej mocy,
którą zamieniłeś w słowo...

Niniejszym mam zaszczyt zaprosić Wielmożnego Pana Arthura Conana Doyle, na uroczystą kolację wigilijną przy świecach, w atmosferze iście świątecznej. Gdy pierwsza gwiazdka pojawi się na niebie, ja będę oczekiwała Pana w mym domu na wzgórzu.
Z poważaniem
Sofia
wielbicielka Pańskiego talentu

Zaproszenie to kieruje do pisarza, który jako pierwszy rozbudził we mnie miłość do powieści kryminalnych.

[14],[13],[5]

...Strudzony Wędrowcze,
zatrzym się przy mym wigilijnym stole.
Posil się, popij, odpocznij.
W zamian zaś opowiedz mi o swej twórczej mocy,
którą zamieniłeś w słowo...

Niniejszym mam zaszczyt zaprosić Wielmożnego Pana Arthura Conana Doyle, na uroczystą kolację wigilijną przy świecach, w atmosferze iście świątecznej. Gdy pierwsza gwiazdka pojawi się na...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej