Moim zdaniem powinien się tam znaleźć Jasiu Mela choć dużo przeszedł nie poddał się i zapraszam to go cenię

Moim zdaniem powinien się tam znaleźć Jasiu Mela choć dużo przeszedł nie poddał się i zapraszam to go cenię

Alkohol, policja, pogotowie opiekuńcze, przemoc oprawiony strachem, bólem, upokorzeniem z morzem łez. Emocjonalnie wyciśnięty skończył studia, wżenił się w normalną rodzinę traktując teściów jak rodziców, spłodził 2 dzieci przy awansach w pracy i ciągle rosnącymi cyferkami na koncie bankowym. Tą swoją historią zasługuje aby jego życiorys znalazł się na kartach " Opowieści dla chłopców, którzy chcą być wyjątkowi" Bena Brooksa. Dodam od siebie aluzję: on jest wyjątkowy!
Nie pędzi za tłumem, modą czy rzeczami materialnymi. Ma własny pogląd na świat, swoje ścieżki i odmienne zdanie. W myśl piosenki zespołu Kabanos " słucha co wrzeszczy serce swoje, z prądem płyną tylko zdechłe ryby".
Szanuje swoje ciało, duszę i umysł ciągłym doskonaleniem. Darzy ludzi wsparciem na bazie bezinteresownej przyjaźni. Gdy ktoś upada pomaga mu wstać i stoi murem zgodnie ze swoimi przekonaniami. Zawsze jest sobą i niczego nie udaje dlatego jest tym kim chce być. Ma świadomość swoich zalet i wad i nie dostosowuje ich do niczego ani nikogo. Męskość ma wiele znaczeń ale najważniejsze jest, iż mimo trudów życia, dzieciństwa, dorosłości i przy pędzie życia wyrósł ponad przeciętność i stał się wyjątkowym mężczyzną. Kocham Cię!

Alkohol, policja, pogotowie opiekuńcze, przemoc oprawiony strachem, bólem, upokorzeniem z morzem łez. Emocjonalnie wyciśnięty skończył studia, wżenił się w normalną rodzinę traktując teściów jak rodziców, spłodził 2 dzieci przy awansach w pracy i ciągle rosnącymi cyferkami na koncie bankowym. Tą swoją historią zasługuje aby jego życiorys znalazł się na kartach "...

Znam młodego mężczyznę, który jest idealny, bo go kocham i tak się składa, że mam zaszczyt i szczęście być jego ciocią.
Jest cudownym starszym bratem, kochającym synem i wspaniałym przyjacielem. Przy tym jest pracowity i dąży do spełnienia swoich marzeń . Chociaż ma zaledwie 10 lat jest piłkarzem od 7. Systematycznie trenuje, a na turniejach zdobywa nagrodę za nagrodą. W grę wkłada całe serce i są tego spektakularne efekty (jestem pewna, że ukaże się w kolejnym wydaniu jako następca Messiego). Umieściłabym go w książce żeby pokazać pozostałym wyjątkowym chłopcom, że marzenia dziecka wcale nie muszą być mrzonką. Dzieci mają nieograniczoną wyobraźnie, a jeśli chęci równie wielkie ... mogą wszystko ! Ja jako jego ogromna fanka chcę tą książką dodać mu wiary, że warto wyjść poza schemat jeśli serce nam tak podpowiada i walczyć o swoje marzenia ... Ponieważ najszczęśliwsze dziecko to takie, które się kocha i w nie wierzy.

Znam młodego mężczyznę, który jest idealny, bo go kocham i tak się składa, że mam zaszczyt i szczęście być jego ciocią.
Jest cudownym starszym bratem, kochającym synem i wspaniałym przyjacielem. Przy tym jest pracowity i dąży do spełnienia swoich marzeń . Chociaż ma zaledwie 10 lat jest piłkarzem od 7. Systematycznie trenuje, a na turniejach zdobywa nagrodę za nagrodą. W...

Jakiś czas temu usłyszałem bardzo intrygujące pytanie: „A jaka jest według Ciebie definicja mężczyzny?”. Po kilku dniach rozmyślań doszedłem do wniosku, że nie istnieje coś takiego, jak definicja mężczyzny. Bardziej męski jest napakowany facet na siłowni, czy też wątłej budowy gość w fartuszku piekący z córką ciasteczka?
Kto według mnie zasłużył na miejsce w pierwszej setce facetów tego i minionego świata? Zwykły, szary Kowalski, który po pracy przytula dzieci, bawi się z nimi, wielbi swą żonę i kocha rodzinę. Taki, który nie ma możliwości wpłynięcia na losy świata, ale za to stara się być całym światem dla swych najbliższych.

Jakiś czas temu usłyszałem bardzo intrygujące pytanie: „A jaka jest według Ciebie definicja mężczyzny?”. Po kilku dniach rozmyślań doszedłem do wniosku, że nie istnieje coś takiego, jak definicja mężczyzny. Bardziej męski jest napakowany facet na siłowni, czy też wątłej budowy gość w fartuszku piekący z córką ciasteczka?
Kto według mnie zasłużył na miejsce w pierwszej...

"Za trud bycia z nami i dla nas, za wielkie serce i niestrudzone ręce, za uczciwość, honor i życiowe męstwo, którego każdego dnia możemy uczyć się od Ciebie. Za to, że jesteś Tato, Dziadku." To treść dyplomu dla 80 - latka. Mój Tato! Niezwykły człowiek, autorytet i przyjaciel. Nie bohater jednorazowego wyczynu. Nie dokonał czegoś szczególnego po specjalnym treningu. Ale 87 lat żyje tak, że jego dwóch synów (i córka!)oraz czterech wnuków (i wnuczka!) są z niego dumni! Tato przeżył wojnę jako chłopiec, ciężkie czasy powojenne, czasy komunizmu i mimo wieku podąża za światem. Własnymi rękami budował dom dla nas(jak mówi:"dom buduje się nie tylko z pieniędzy...").Pracował, uczył się i pomagał. Był Ochotniczym Strażakiem, członkiem strażackiej orkiestry i nauczycielem małych trębaczy! Człowiek wielu talentów. (Wnuki mają to po nim!). Nigdy nie narzeka mimo 87 lat. Zawsze był DLA NAS. Uczył nas samodzielności i odpowiedzialności. Szacunku do człowieka. Honoru i ambicji aby samemu dochodzić do upragnionego celu i nie bać się przeciwności, ani niepowodzeń...Tego, że trzeba mieć swoje zdanie niezależnie od sytuacji - nawet gdy boli. Jest dla nas bohaterem, zwycięzcą w życiowych zapasach! Jestem szczęśliwa, że moi synowie mogą się od niego uczyć! Ciągle uczymy się od niego historii - opowiadanej z pasją i przetykanej autentycznymi wspomnieniami. Takich lekcji nie ma w żadnej szkole!

"Za trud bycia z nami i dla nas, za wielkie serce i niestrudzone ręce, za uczciwość, honor i życiowe męstwo, którego każdego dnia możemy uczyć się od Ciebie. Za to, że jesteś Tato, Dziadku." To treść dyplomu dla 80 - latka. Mój Tato! Niezwykły człowiek, autorytet i przyjaciel. Nie bohater jednorazowego wyczynu. Nie dokonał czegoś szczególnego po specjalnym treningu. Ale 87...

Imię: Jan
Wiek: 48 lat
Zainteresowania: książka, film, polityka, technologia, sport.
Wygląd: Wysoki brunet, smukła sylwetka, piwne oczy.

Charakterystyka: Zawsze zadbany i elokwentny. Z szacunkiem odnosi się do wszystkich ludzi. Ze szczególnym uwzględnieniem traktuje kobiety. Jest gentlemanem. Gdy widzi niewiastę otwiera jej drzwi, pomaga wnosić ciężkie zakupy, przepuszcza przodem. Myślałam, że tacy mężczyźni już wyginęli. A jednak nie wszyscy. Pomimo, iż jest dobrze wykształcony zachowuje skromność. Nie przechwala się swoją wiedzą. Pięknie się wysławia. Ma niebanalne poczucie humoru pozbawione ironii i sarkazmu. Na wszystko w życiu samodzielnie zapracował. Dorobił się dwójki dzieci i ma wspaniałą żonę. Uwielbia dzieci. Swoim pociechom oddałby całe swoje serce. Jest doskonałym ojcem, bratem, mężem. Pomimo tego, iż dużo pracuje stara się znajdować czas na rozwój swoich zainteresowań. Aktywnie udziela się społecznie. Jest odpowiedzialny i życzliwy. Wytrwale dąży do celu i konsekwentnie realizuje powierzone mu zadania. Jest lekarzem. Codziennie pomaga walczyć o życie innym ludziom. Nie zawsze jego praca jest łatwa. Nie przenosi jednak problemów zawodowych do domu. Oddziela to grubą kreską i cieszy się swoją rodziną. Ma dystans do tego co robi i jest pełnym profesjonalistą.
Nic dziwnego, że mógłby być autorytetem dla młodych mężczyzn. Na razie jest autorytetem dla swoich synów.

Imię: Jan
Wiek: 48 lat
Zainteresowania: książka, film, polityka, technologia, sport.
Wygląd: Wysoki brunet, smukła sylwetka, piwne oczy.

Charakterystyka: Zawsze zadbany i elokwentny. Z szacunkiem odnosi się do wszystkich ludzi. Ze szczególnym uwzględnieniem traktuje kobiety. Jest gentlemanem. Gdy widzi niewiastę otwiera jej drzwi, pomaga wnosić ciężkie zakupy, przepuszcza...

Julian Chyliński, mój pradziadek, był szewcem przed wojną, w trakcie wojny i po wojnie. Kunszt operowania szpilarkiem i szydłem odcisnął piętno nie tylko na jego ludzkiej naturze, lecz również na prawym kciuku, którego deformację z dumą przedstawiał mi do ostatnich swych dni. Ten człowiek, tak ugruntowany w profesji, która stała się dla niego własną antropologią, pewnego dnia powziął postanowienie, które wielu nazywało niewyrafinowanym kaprysem i komentowało niemiłosiernym w swojej prostocie zapytaniem “Po co?”. Rzecz w tym, że mój ukochany szewc wyruszył do jądra ciemności targany namiętnością, o którą nie podejrzewałby go sam Wiekuisty - namiętnością do sztuki fotograficznej.

W tym czasie w Moskwie miała miejsce premiera najnowszego dorobku radzieckiej techniki: aparatu FED 2. Nic wówczas nie mogło się równać z połyskiem jego srebrzystego obiektywu, a już na pewno nie żaden kapitalistyczny rupieć. Wielokrotnie wyobrażałem sobie tę podróż właściwą Don Kichotowi: co najmniej kilka przesiadek w miastach na granicy cywilizacji, bezlitosny chłód wdzierający się do przepastnej głębokości płuc i brak chociażby najmniejszej pewności co przyniesie jutro. A to wszystko dla małego pudełka z metalu.

Czy rzeczywiście korzystał z bezcennego nabytku? Czy warto było posłuchać wołania przez nikogo nierozumianych pragnień? Wciąż pozostaje więcej pytań niż odpowiedzi, lecz wszelkie wątpliwości bledną wobec srebrnego połysku aparatu FED 2, którego obiektyw spogląda na mnie, gdy piszę te słowa.

Julian Chyliński, mój pradziadek, był szewcem przed wojną, w trakcie wojny i po wojnie. Kunszt operowania szpilarkiem i szydłem odcisnął piętno nie tylko na jego ludzkiej naturze, lecz również na prawym kciuku, którego deformację z dumą przedstawiał mi do ostatnich swych dni. Ten człowiek, tak ugruntowany w profesji, która stała się dla niego własną antropologią, pewnego...

Będzie to strasznie narcystyczne i nieskromne ale uważam, że - Ja mógłbym służyć za swojego rodzaju wzór. Wokół mnie pojawia się mnóstwo pseudo mężczyzn, którzy mężczyznami są chyba tylko z wyglądu. Prawdziwego mężczyznę charakteryzuje - odwaga, odpowiedzialność, prawdomówność, a przede wszystkim życie według swoich własnych zasad - którym to prawdziwy mężczyzna jest wierny. Według mnie filarem męstwa jest szacunek do samego siebie i innych.
Żyjąc według wyznaczonych sobie celów, stajemy się mężni i prawdziwi.

Będzie to strasznie narcystyczne i nieskromne ale uważam, że - Ja mógłbym służyć za swojego rodzaju wzór. Wokół mnie pojawia się mnóstwo pseudo mężczyzn, którzy mężczyznami są chyba tylko z wyglądu. Prawdziwego mężczyznę charakteryzuje - odwaga, odpowiedzialność, prawdomówność, a przede wszystkim życie według swoich własnych zasad - którym to prawdziwy mężczyzna jest...

Urodził się w niemieckiej rodzinie w dzisiejszych Katowicach. Wtedy Kattowitz. W szkole i domu mówił po niemiecku, na podwórku po polsku i śląsku. Po zakończeniu wojny jego rodzina została wypędzona, jako ci przegrani, ci źli i obcy. Musieli zaczynać wszystko od nowa w zimnej, nieznanej ojczyźnie. Nie znienawidził jednak ani Polski, ani Polaków i kiedy jego koledzy wybierali studia na uniwersytetach w Norymberdze czy Monachium, on zdecydował się na Warszawę. Był podejrzany w Niemczech, bo sympatyzował z komunistyczną wtedy Polską. Nie był mile widziany w Polsce, bo był dla władz Niemcem, studiującym teologię luterańską. Czego właściwie chciał w PRL-u? Pracował początkowo w małych, mazurskich parafiach. Pozostałych na tym terenie wiernych było tak niewielu, że często musiał jeździć po 40 km na rowerze, żeby odprawić mszę dla zaledwie kilku osób. Był jednak młody, silny i optymistycznie patrzył w przyszłość. Na stałe osiedlił się w Niemczech i przez całe życie angażował się dla dialogu między naszymi narodami. Fundował stypendia, zapraszał polskich gości do Niemiec, promował pozytywny wizerunek Wschodu. Dziś mimo podeszłego wieku doskonale mówi i pisze po polsku. Nie wstydzi się swojego pochodzenia, nie udaje, że niby zapomniał polskiego, choć nie jest to przecież jego język ojczysty. Jest dumny z bycia kimś do końca niezdefiniowanym, na pograniczu kultur i narodowości. Nigdy się nie skarży i nie rozdrapuje dawnych ran. Mój ojciec- mój niedościgły wzór do naśladowania.

Urodził się w niemieckiej rodzinie w dzisiejszych Katowicach. Wtedy Kattowitz. W szkole i domu mówił po niemiecku, na podwórku po polsku i śląsku. Po zakończeniu wojny jego rodzina została wypędzona, jako ci przegrani, ci źli i obcy. Musieli zaczynać wszystko od nowa w zimnej, nieznanej ojczyźnie. Nie znienawidził jednak ani Polski, ani Polaków i kiedy jego koledzy...