12 stycznia 2018 roku godzina 8.00. jestem w drodze do miasteczka Siedlec w województwie Wielkopolskim. Liczba mieszkańców nie przekracza tu 12 000. W ZIMOWEJ PODRÓŻY towarzyszy mi Pan Tomasz – mój informator, dzięki któremu moje reportaże są pełne ciekawostek. Razem z Panem Tomkiem spotkamy się dziś z trzema rozmówcami – byłymi mieszkańcami miasteczka, którzy zgodzili się naświetlić sytuację panującą w tym miejscu. Według zebranych już informacji mieszkańcy Siedlca są bardzo specyficzni. Jest to dość hermetyczna społeczność. Jednak postawiłam sobie za cel, aby dowiedzieć się co tak bardzo niepokoi moich rozmówców.
Godzina 10.00 Kawiarnia „Rarytas” na rynku w centrum Siedlec. Czekamy z panem Tomaszem na naszych gości. Z okna zauważam grupkę kobiet z transparentami. Jeden z nich głosi, że „kobiety to SIŁA”. Kobiety są widocznie wzburzone. Co się dzieje w tym miejscu? Już za chwilę mam nadzieję poznać szczegóły. Podczas godzinnej rozmowy okazało się, że kobiety tylko w tym miesiącu urządziły 5 strajków. Doprowadziło to zaprzestania przez mężczyzn udzielania się publicznie. Niestety nie do końca jest oczywiste dlaczego. Wiadomo tylko, z nieoficjalnego źródła informacji, że ma to związek z przypadkami molestowania kobiet. Moi rozmówcy Pan Paweł, Pan Jarosław o raz Pan Andrzej jeszcze rok temu prowadzili tutaj agroturystykę. W dniu 14 marca 2017 roku zostali oskarżeni o molestowanie kobiety, która przyjechała tutaj na WAKACJE. Jak się okazało moi rozmówcy są niewinni, śledztwo w tej sprawie niczego nie wykazało i sprawę umorzono. Jednak na tym sprawa się nie zakończyła. Z biegiem czasu pojawiało się coraz więcej donosów o molestowanie. Co chcą osiągnąć tutejsze kobiety? Czy mówią prawdę? Czy jest to tylko przejaw feminizmu? Po rozmowie z moimi towarzyszami postanowiłam rozejrzeć się trochę po okolicy. Godzina 11.30 siedzę na ławce przy rynku Siedleckim. Podeszła do mnie kobieta, Wręczyła mi ulotkę, która zapraszała na spotkanie kobiet dziś o godzinie 19.00 w gmachu tutejszej biblioteki. Według haseł zamieszczonych w ulotce „kobiety to SIŁA” oraz „tylko my możemy ofiarować sobie wzajemne wsparcie”. Postanowiłam, że pójdę na spotkanie. Jest to najlepsza okazja do tego, by poznać tajemnice tego miejsca. Kolejny reportaż, w którym opiszę szczegóły ze spotkania już wkrótce.

12 stycznia 2018 roku godzina 8.00. jestem w drodze do miasteczka Siedlec w województwie Wielkopolskim. Liczba mieszkańców nie przekracza tu 12 000. W ZIMOWEJ PODRÓŻY towarzyszy mi Pan Tomasz – mój informator, dzięki któremu moje reportaże są pełne ciekawostek. Razem z Panem Tomkiem spotkamy się dziś z trzema rozmówcami – byłymi mieszkańcami miasteczka, którzy zgodzili się...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"Feministyczne mini-państwo"

Kępowisko - bo tak nazywa się ta miejscowość - to jedyna w Polsce wieś ogrodzona drewnianą palisadą. Trudno było uzyskać zgodę na wejście do tej zamkniętej społeczności. Pozytywną opinię na ten temat wydała po kilku miesiącach Najstarsza Matka Urszula. Napisałem "Najstarsza Matka", gdyż w tym miejscu panuje jedyny w swoim rodzaju matriarchat - rządzą kobiety.
W samym wejściu do Kępowiska zrewidowały mnie dwie dziewczyny-strażniczki. Rewizja była bardzo szczegółowa i nie należała do przyjemnych. Pomyślałem sobie na wejściu, że to nie jest dobre miejsce na spędzenie WAKACJI. Strażniczki zaprowadziły mnie wprost do Matki Urszuli. Przywitała mnie postawna kobieta około 70-tki. Wyjaśniła mi, że Kępowisko nie zajmuje się AGROTURYSTYKĄ, jak myślą wszyscy, a mężczyźni służą tylko do ciężkich prac, gdzie potrzebna jest SIŁA oraz do rozrodu. Osada składa się prawie z samych kobiet i one rządzą. Siostry nie wychodzą na zewnątrz, chyba tylko jak robi się zapasy. Matka Urszula zaproponowała mi powtórne spotkanie w przyszłym sezonie podczas zimy. Nie wiem, może to była pułapka i chciała mnie zwabić na niewolnika. Jedno jest pewne, nie wybiorę się w PODRÓŻ ZIMOWĄ do Kępowiska i radzę mężczyznom omijać tą wieś szerokim łukiem.

"Feministyczne mini-państwo"

Kępowisko - bo tak nazywa się ta miejscowość - to jedyna w Polsce wieś ogrodzona drewnianą palisadą. Trudno było uzyskać zgodę na wejście do tej zamkniętej społeczności. Pozytywną opinię na ten temat wydała po kilku miesiącach Najstarsza Matka Urszula. Napisałem "Najstarsza Matka", gdyż w tym miejscu panuje jedyny w swoim rodzaju matriarchat -...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Gazeta Femi – Sufra"

1.01.201
Mail :
(Pisownia oryginalna)

"Pani Redaktor Blądi kochana!
Piszę gdysz jestem zdesperowana i przerarzona. Oraz zakręcona. Nie wiem słusznie czy bez dania racji.
Rozchdzi się mnie o to, że 5 miesięcy temu wyszłam za Łapcia Oliviera, lat 28. On najpierw nie chciał, ale jak się okazałam ciężarną, to się zgodził. Dostał robotę na zakładzie miensnym we wsi Tęga Baba, to wynajęliśmy tam pokój i mieszkamy. Ma blisko do roboty. Jedno co mnie zdziwiło, to że jest jedynym facetem w całej firmie. Tak ogólnie, to we wsi oprócz dziadka Nowaka Mariana i upośledzonego na umyśle Kevina Łomota i niemowy Patryka Kuleby, nie ma żadnych chłopów. Jak się pytałam w sklepie, to mi sklepowa powiedziała, że wszyscy wyjechali. Dziwne, nie? Wszyscy? Z 30 domów?
Coś tu mi nie gra i bardzo proszę przyjechać oraz wyjaśnić sprawę, bo się lenkam o życie mojego Oliego.
Namiary na panią dostałam od kuzynki znajomej pani szwagierki z Białegostoku. Poznałam tę kobietę we WAKACJE.

Z powarzaniem

Vanesa Łapeć"

15.02. 2018
Po namyśle i konsultacji ze szwagierką i kuzynką znajomej postanowiłam zbadać sprawę na miejscu. Od podstaw.
Udałam się w PODRÓŻ ZIMOWĄ do Tęgich Bab.

17.02.2018
Rozmowa I z panią Sołtys Zytą Guz:
- Pani, chłopy to słabe są. W nas, kobietach SIŁA! Mój uciekł po 10 latach małżeństwa. Że niby go duszę na duchu! Co to ma znaczyć to, nie wiem...Moze mu się nie podobało, że prać musiał i śniadanie dzieciom robić? Bo chyba nie o legowisko w garażu mu szło, nie?

Rozmowa II z miejscową nauczycielką wf, Żanetą Gazik:
- Ja tam nie wiem o co Pani chodzi. Mąż się wyniósł, nie wiem do dziś dokąd, że niby zagłodzony taki i przetrenowany. Kiłki roślin są zdrowe? Są. Kasza jaglana lepsza od kartofli? Jasne! Ogóreczek, pomidorek zamiast kotleta też chyba lepszy? I woda, woda zamiast kawy, piwa. A buntować się o te kilka godzin dziennie sportów??? Bieganie, gimnastyka, toż to samo zdrowie! Na naszym wiejskim Klubie Kobiet tak ustaliłyśmy, to chyba mógł się dostosować, nie? Buntownicze to takie, nie zdzierżyło i tyle.

Rozmowa III z napotkaną mieszkanką Tęgich Bab:
- Gdzie mój? A skąd ja niby mam wiedzieć? Nie spodobało mu się, jak mu zakład piękności Paznokieć i Styl otworzyłam, że niby nie dla mężczyzny robić pazury dziewczynom... to wyjechał. Nie wiem gdzie. Ktoś go widział w jakijś AGROTURYSTYCE w Bieszczadach. A krzyż mu na drogę! Tak lepiej - pocieszyły mnie koleżanki z Klubu Kobiet.


…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Kolejne 10 rozmów przeprowadzonych z mieszkankami Tęgich Bab wykazało, że we wsi Klub Kobiet działa bardzo prężnie i skutecznie.
Baby rządzą, chłopy pouciekały.

18.02. 2018
Rozmowa ostatnia, z autorką maila panią Vanesą Łapeć:
- Oj, ten głupi mail.. Zapomniałam... Nie, męża nie ma. Wyjechał, ale nie wiem dokąd... tydzień już będzie, jak go nie ma. Klubowiczki moje kochane, skarby najdroższe, powiedziały, że tak jest ok. Bo, niech pani redaktor sama powie, co to za facet, któremu przeszkadza, że postanowiłam , aby dzieciak miał moje panieńskie nazwisko a nie jego? I żeby nie chcieć się wyprowadzić na stryszek po moim porodzie???! Kto to widział?! Koleżanki pomogą przy małej, po co komu chłop? Więcej się nie wypowiem.
........................................................................…

Tak, w Tęgich Babach panuje MATRIARCHAT. Ale... w zasadzie... czy tak nie jest LEPIEJ???

Wasza Redaktorka - Pati Blondi

Gazeta Femi – Sufra"

1.01.201
Mail :
(Pisownia oryginalna)

"Pani Redaktor Blądi kochana!
Piszę gdysz jestem zdesperowana i przerarzona. Oraz zakręcona. Nie wiem słusznie czy bez dania racji.
Rozchdzi się mnie o to, że 5 miesięcy temu wyszłam za Łapcia Oliviera, lat 28. On najpierw nie chciał, ale jak się okazałam ciężarną, to się zgodził. Dostał robotę na zakładzie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

W miejscowości K. utrzymującej się oficjalnie głównie z AGROTURYSTYKI dzieją się tajemnicze rzeczy. Ludzie tu przyjeżdżający opuszczają to miejsce jako zupełnie inne osobowości. Poproszono nas o sprawdzenie i rozwikłanie sprawy.
Godzina 4.30. Umundurowane kobiety z gwizdkami dają sygnał do odgarniania śniegu z ulic i chodników. Ciepło ubrani mężczyźni w pełnej synchronizacji usuwają śnieg z nawierzchni.
Kierujemy się na posterunek. Proszę o rozmowę panią sierżant S.
- Kto jest głową miejscowości?
- Kobieta, pani prezydent N.
- Kto zajmuje stanowiska kierownicze?
- Wyłącznie kobiety. W kobietach tkwi SIŁA.
- Kto jest żywicielem rodziny?
- Kobieta.
- Kto zatem zajmuje się domem?
- Mężczyzna.
- Skąd pomysł na matriarchat?
- W celu przywrócenia porządku, szacunku, dobrobytu, bezpieczeństwa. Musi pan wiedzieć, że mężczyźni potrafią świetnie się dostosować i chodzą jak w zegarku.
Opuszczam komisariat. Zostaję zaproszony do jednego z domów. Ojciec prasuje firanki, od czasu do czasu zaglądając do kuchni, gdzie gotuje zupę. Szykuje dzieci do szkoły i robi kanapki dla żony do pracy. Mężczyzna pyta, czy po południu może pójść na basen z kolegą. Kobieta stanowczo się sprzeciwia, przypominając mu o wypastowaniu mebli i zrobieniu zakupów z racji niehandlowej niedzieli. Po moich słowach „To jest niemożliwe..” kobieta zaprowadza mnie do tajnego laboratorium.
- Mówimy mężczyznom, że tu będą szykować formę na WAKACJE. Tak naprawdę poddani są operacji wycięcia elementu mózgu. Najpierw są pod wpływem działania niskich temperatur, tu zaczyna się ich PODRÓŻ ZIMOWA, która dla większości ludzi może trwać od grudnia do lutego, a dla nich nie ma już końca...

W miejscowości K. utrzymującej się oficjalnie głównie z AGROTURYSTYKI dzieją się tajemnicze rzeczy. Ludzie tu przyjeżdżający opuszczają to miejsce jako zupełnie inne osobowości. Poproszono nas o sprawdzenie i rozwikłanie sprawy.
Godzina 4.30. Umundurowane kobiety z gwizdkami dają sygnał do odgarniania śniegu z ulic i chodników. Ciepło ubrani mężczyźni w pełnej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

"W kobietach SIŁA!"
Miejscowość: Ładnewody.
Data reportażu: 16.08.2018.

Ładnewody to z pozoru zwyczajna wieś. Jednak pozory mylą; nic tutaj nie jest zwyczajne. Wieś w 75% zamieszkują kobiety.Prowadzą AGROTURYSTYKĘ,która przyciąga tłumy ludzi w WAKACJE,lecz także spragnionych PODRÓŻY ZIMOWEJ mieszczuchów.
Tutaj nikt się nie może nudzić.Piękne jezioro, malownicze łąki, stadniny koni... Okolica zachwyca swoją delikatnością.
Jednak najbardziej zadziwia fakt, że wszyscy tutejsi mieszkańcy żyją bez prądu! Ludność twierdzi,że dobrowolnie z tego zrezygnowali, gdyż jest im to niepotrzebne. Mają wystarczająco dużo rozrywek, a prąd nie jest im do niczego potrzebny.
Każdy, kto tutaj przyjeżdża na wczasy musi liczyć się z tym,że wszelka technologia jest zabroniona.
Ach, jakże piękne musi być tamtejsze życie blisko natury!

"W kobietach SIŁA!"
Miejscowość: Ładnewody.
Data reportażu: 16.08.2018.

Ładnewody to z pozoru zwyczajna wieś. Jednak pozory mylą; nic tutaj nie jest zwyczajne. Wieś w 75% zamieszkują kobiety.Prowadzą AGROTURYSTYKĘ,która przyciąga tłumy ludzi w WAKACJE,lecz także spragnionych PODRÓŻY ZIMOWEJ mieszczuchów.
Tutaj nikt się nie może nudzić.Piękne jezioro, malownicze łąki,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest ciepły dzień, sam środek WAKACJI. Jadę do wsi Samebabki. Dwa dni temu dostałam dziwnego smsa: „W Samychbabkach rządzą kobiety. Mężczyźni są niewolnikami. Zbadaj sprawę.” Uznałam, że trzeba pojechać. Zatrzymałam się w willi „Fajna babka”. Właścicielka pani Alicja zajmuje się AGROTURYSTYKĄ. Chętnie odpowiada na moje pytania.
- Mężczyźni? Mieszkają we wsi, a jakże. Rok temu, jak wybory wygrała wójtyżka Eugenia Dalska poprawiło się i to bardzo. Wzięła te chłopy za pyski. Uchwaliła nowe prawo. Chłopy są od roboty, jak się nie podoba, fora ze dwora.
Wypowiedź pani Alicji mnie zafascynowała. Udałam się do Urzędu Gminy. Wójtyżka była nieobecna, pojechała w podróż służbową, a tak naprawdę w PODRÓŻ ZIMOWĄ, bo w Alpy. Jej zastępczyni pani Monika Fula zgodziła się ze mną porozmawiać.
- Zgadza się, po wyborach zmieniono nazwy wsi i gminy na mocy nowego Statutu. Obecnie gmina nazywa się Fajnekobietki. W jej skład wchodzą Samebabki, Słabechłopy, Matriachatów, Pięknodam i Siłanasza. Władze w Warszawie wyraziły zgodę. Mężczyźni mają prawo mieszkać w naszej gminie, ale na mocy Statutu muszą być społecznie użyteczni. Powołałyśmy miejscowy sąd, który ma za zadanie pilnować, by przestrzegali tego zarządzenia. Jeśli się nie dostosują, muszą opuścić gminę. W takim wypadku mają obowiązek płacić swojej żonie lub konkubinie 1000 zł miesięcznie odszkodowania oraz po 1000 zł alimentów na każde dziecko. Oczywiście, mogą dobrowolnie opuścić naszą gminę. Jeszcze żaden mężczyzna się na to nie zdecydował. Mamy bardzo skuteczną policję, która ściąga opłaty od wygnańców. Mężczyźni zajmują się domem, pracują zarobkowo, nie wolno im spożywać alkoholu.
Jednak w kobietach tkwi prawdziwa SIŁA.

Jest ciepły dzień, sam środek WAKACJI. Jadę do wsi Samebabki. Dwa dni temu dostałam dziwnego smsa: „W Samychbabkach rządzą kobiety. Mężczyźni są niewolnikami. Zbadaj sprawę.” Uznałam, że trzeba pojechać. Zatrzymałam się w willi „Fajna babka”. Właścicielka pani Alicja zajmuje się AGROTURYSTYKĄ. Chętnie odpowiada na moje pytania.
- Mężczyźni? Mieszkają we wsi, a jakże. Rok...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

PODRÓŻ ZIMOWA na rancho Agaty to wyprawa mojego życia. Gdy dostałam temat reportażu, byłam zawiedziona. – AGROTURYSTYKA! Artykuł o kozach, kurach znoszących jaja i grządkach z pomidorami nie przysporzy mi sławy. Nie po to studiowałam, by pisać o oborniku. A mężczyźni? Ponoć mieszkają tam sami pantoflarze! Nawet na romans nie mam więc co liczyć. Facet musi być silny, wiedzieć, czego chce. Nie jakiś tam mięczak. Wiadomo. To zadanie przydzielono mi dlatego, że jestem kobietą. Młodą kobietą. Żaden poważny, szanujący się dziennikarz nie wziąłby tego tematu. Zrezygnowana spakowałam walizkę i poleciałam. Agata odebrała mnie z lotniska osobiście. Biła od niej SIŁA. Zarządzała ona nie tylko swoim ranchem, ale i kilkunastoma innymi. Pomyślałam, że to władza dodaje jej tego czegoś. Gdy znalazłyśmy się na posiadłości, nie mogłam oderwać od niej wzroku. Przyciągała mnie, jak magnez. Nie rozumiałam, co się ze mną dzieje. Spędziłam tam kilka dni. Z jednej strony imponowały mi tamtejsze kobiety. ̶ Gdybym tak, jak one, miała chociaż odrobinę władzy, z pewnością nie tkwiła bym w tym miejscu. Pracowałabym nad jakimś wybuchowym reportażem. Z drugiej strony czułam wstręt do nijakich mężczyzn. Ale była też Agata. Nie mogłam przestać o niej myśleć. Za dnia dotrzymywała mi ona towarzystwa. Pragnęła mi wszystko pokazać, wyjaśnić ideologię tego całego powalonego społeczeństwa. Gdy wieczorem udawałam się na spoczynek, ciężko było mi się z nią rozstać. Jej najwyraźniej również. Pewnej nocy przyszła do mnie. Okazało się, że jest mężczyzną. Co to za cholerna seksmisja?! Jaka miłość? Zdemaskowałam chory system oparty na kłamstwie. Reportaż odniesie sukces. Zasłużyłam na premię i WAKACJE. Ale Agata…

PODRÓŻ ZIMOWA na rancho Agaty to wyprawa mojego życia. Gdy dostałam temat reportażu, byłam zawiedziona. – AGROTURYSTYKA! Artykuł o kozach, kurach znoszących jaja i grządkach z pomidorami nie przysporzy mi sławy. Nie po to studiowałam, by pisać o oborniku. A mężczyźni? Ponoć mieszkają tam sami pantoflarze! Nawet na romans nie mam więc co liczyć. Facet musi być silny,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wszyscy czekamy na lato i WAKACJE. Za oknem mamy jednak luty i czeka nas PODRÓŻ ZIMOWA. Zastanawiam się gdzie pojedziecie razem ze mną i już wiem. Pewnie słyszeliście o Wiosce Matek. Małej osadzie w kilka domów, gdzie nie ma miejsca na równouprawnienie płci.
Mimo wewnętrznego niepokoju podróż przebiegała sprawnie. Zbliżając się do osady zobaczyłem piękne domki, z kominów unosił się dym. Pod jednym z domów stały sanie i para pięknych karych koni. Całość przypominała AGROTURYSTYKĘ, czekającą na swoich gości. Dziwiła tylko pustka na ulicach. Wszystko jednak się wyjaśniło, gdy wjechałem do osady. Usłyszałem głośne kobiece głosy i perlisty śmiech. Dźwięki dobiegały z największego domku, nad drzwiami którego zawieszono plakat z hasłem „W kobietach SIŁA”.
Niepewnie zapukałem do drzwi, nie wiedząc czego mam się spodziewać. „Wejść!” usłyszałem niski alt. „Niech się dzieje” – pomyślałem i wkroczyłem w nieznane. Zaniemówiłem, co zdarza się rzadziej niż zaćmienie słońca. Za dużym stołem siedziało kilka kobiet. Na stole obecne były wszystkie atrybuty dobrej zabawy, a ręce urzędujących gospodyń zajęte były nie kieliszkami tylko pokaźnymi szklankami. Widać było, że zabawa trwa już od dawno. Wokół stołu uwijali się mężczyźni, sprzątając, napełniając szklanki i zwinnie umykając przed klepnięciami w to czy inne miejsce…
Więcej mi nie trzeba było. Czując za plecami drzwi, złapałem za klamkę i czmychnąłem goniony radosnym żeńskim rechotem. Wsiadłem do auta, zablokowałem drzwi i drżącymi rękami odpaliłem silnik. Pospiesznie odjeżdżałem, mając w głowie hasło z plakatu. Faktycznie, „W kobietach SIŁA”!

Wszyscy czekamy na lato i WAKACJE. Za oknem mamy jednak luty i czeka nas PODRÓŻ ZIMOWA. Zastanawiam się gdzie pojedziecie razem ze mną i już wiem. Pewnie słyszeliście o Wiosce Matek. Małej osadzie w kilka domów, gdzie nie ma miejsca na równouprawnienie płci.
Mimo wewnętrznego niepokoju podróż przebiegała sprawnie. Zbliżając się do osady zobaczyłem piękne domki, z kominów...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Pod stopami słyszę skrzypienie śniegu, otacza mnie cisza. W swojej PODRÓŻY ZIMOWEJ na wschodni kraniec Polski dotarłam do miejsca docelowego. To jedna z najbardziej odseparowanych miejscowości, którą od najbliższych zabudowań lokalnej AGROTURYSTYKI dzieli 7 km pieszo drogą biegnącą wśród pól, teraz śpiących pod grubą pierzyną zasp powodując, że to miejsc wydaje się jeszcze bardziej wymarłe. Z daleka dostrzegam kilka dachów pokrytych śniegiem. Gdy wkraczam do wnioski towarzyszą mi badawcze spojrzenia kobiet.
Określiłabym je jednym słowem: SIŁA. Jak inaczej można nazwać kobiety, które całkowicie podporządkowały sobie mężczyzn w tej wiosce na końcu świata i rządzą tą ziemią od dziesięcioleci.
Z jednego z zabudowań dobiegają mnie głośne rozmowy. W tym warsztacie, jak i w kilku innych pracują tylko mężczyźni. Przynoszą wodę, dbają o zwierzęta i sprzątają obejścia.
Moja rozmówczyni przyjmuje mnie w domu, niewielkim i raczej biednym. Mimo to wygląda na szczęśliwą.
- Czy nie brakuje Pani pracy? – pytam, spoglądając na krzątającego się w kuchni mężczyznę, który w pośpiechu podaje nam herbatę i ciasto.
- Nie... Tutaj, w Mrozowie odkryłyśmy, czym jest prawdziwe szczęście. Wie Pani jakbym je określiła jednym słowem?
- Komfort?– próbuję zgadnąć.
- Wolność. My nic nie musimy. Robimy to na co mamy ochotę. Wszystko co musi być zrobione robią mężczyźni, a my…po prostu jesteśmy wolne.
I ta wolność sprawia, że patrzę na nie przyjaźniej. Kobiety z Mrozowa, to kobiety, które odnalazły swoją drogę, w tej mroźnej, dalekiej krainie do której nikt nie wybrałby się na WAKACJE. I to szczęście, nawet w ten zimny dzień, w którym cała przyroda wydaje się wymarła, dodaje tej wiosce ciepła.

Pod stopami słyszę skrzypienie śniegu, otacza mnie cisza. W swojej PODRÓŻY ZIMOWEJ na wschodni kraniec Polski dotarłam do miejsca docelowego. To jedna z najbardziej odseparowanych miejscowości, którą od najbliższych zabudowań lokalnej AGROTURYSTYKI dzieli 7 km pieszo drogą biegnącą wśród pól, teraz śpiących pod grubą pierzyną zasp powodując, że to miejsc wydaje się jeszcze...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Został równo tydzień do świąt, przyjechałam do małego miasteczka, po to by napisać artykuł o tutejszej AGROTURYSTYCE podczas świąt, ale to co tu zastałam, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Dowiedziałam się, że ZIMOWĄ PORĄ kiedy wszyscy myślą już tylko o świętach, prezentach i liście rzeczy do zrobienia w małym miasteczku - Kokoszanki, głowę mieszkańców męczy zupełnie co innego. Od dawien dawna, panuję tu nie typowa jak dla nas Warszawiaków matriarchalna społeczność, w której króluje tylko SIŁA kobiet. Kiedy usłyszałam to po raz pierwszy, rozpierała mnie duma, co za pewnie czuła każda kobieta. Jednak sprawy nie mają się tak idealnie. Odkryłam tajny spisek wśród społeczności męskiej, którzy mają już dość życia pod wpływem kobiet. Nie wiem jeszcze, co planują, ani kiedy okażą swoje niezadowolenie, ale jednego jestem pewna, wrócę tu w WAKACJE by dać państwu materiał z pierwszej ręki.

Został równo tydzień do świąt, przyjechałam do małego miasteczka, po to by napisać artykuł o tutejszej AGROTURYSTYCE podczas świąt, ale to co tu zastałam, przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Dowiedziałam się, że ZIMOWĄ PORĄ kiedy wszyscy myślą już tylko o świętach, prezentach i liście rzeczy do zrobienia w małym miasteczku - Kokoszanki, głowę mieszkańców męczy zupełnie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej