Widzę wiele osób czytających różne książki ale niestety nigdy nie wiedzę okładki. Ludzie zawsze owijają papierem książki albo zakrywają ręką, jakby się wstydzili danego tytułu. Przecież to nielogiczne! Jedyna książka, którą dojrzałam u dziewczyny, ktora jechała ze mną tramwajem to „Obłęd”. Była w tę książkę tak zapatrzona, że prawie przejechała przystanek. A to w końcu najlepsza rekomendacja! 😉

Widzę wiele osób czytających różne książki ale niestety nigdy nie wiedzę okładki. Ludzie zawsze owijają papierem książki albo zakrywają ręką, jakby się wstydzili danego tytułu. Przecież to nielogiczne! Jedyna książka, którą dojrzałam u dziewczyny, ktora jechała ze mną tramwajem to „Obłęd”. Była w tę książkę tak zapatrzona, że prawie przejechała przystanek. A to w końcu...

Często widuję czytające osoby i również do nich należę. Z tytułami jest różnie, bo albo książka jest w okładce, albo czytający trzyma czytnik. Jadąc ostatnio autobusem usiadłam obok dziewczyny, która czytała książkę i cały czas się trzęsła ze śmiechu. Poczułam się trochę jak na platformie wibrującej. Swoją drogą ciekawa byłam jaka lektura ją tak rozbawiła, ale ...niestety nie zapytałam. Trochę żałuję, bo i ja bym się potrzęsła ze śmiechu. Sama podczas jazdy komunikacją jestem pochłonięta lekturą i nie obserwuję innych, ale na tę dziewczynę, tym bardziej, że siedziała obok nie dało się nie zwrócić uwagi.

Często widuję czytające osoby i również do nich należę. Z tytułami jest różnie, bo albo książka jest w okładce, albo czytający trzyma czytnik. Jadąc ostatnio autobusem usiadłam obok dziewczyny, która czytała książkę i cały czas się trzęsła ze śmiechu. Poczułam się trochę jak na platformie wibrującej. Swoją drogą ciekawa byłam jaka lektura ją tak rozbawiła, ale ...niestety...

Zazwyczaj gdy jadę autobusem to większość ludzi siada ze słuchawkami w uszach. Może w ten sposób puszczają sobie książki ? Jedna osoba przyciągła mój wzrok. Tak naprawdę wsiada parę przystanków wcześniej ale jedzie aż do tego samego miejsca co ja. Książke to chyba pochłania w ciągu jazdy, ponieważ prawie za każdym widzę ją z nową książką. Ostatnio widziałam ją z książka Trzy razy Ty. Zwróciłam na nią uwagę, ponieważ sama bym chciała przeczytać tą książkę.

Zazwyczaj gdy jadę autobusem to większość ludzi siada ze słuchawkami w uszach. Może w ten sposób puszczają sobie książki ? Jedna osoba przyciągła mój wzrok. Tak naprawdę wsiada parę przystanków wcześniej ale jedzie aż do tego samego miejsca co ja. Książke to chyba pochłania w ciągu jazdy, ponieważ prawie za każdym widzę ją z nową książką. Ostatnio widziałam ją z książka...

Czy możecie sobie wyobrazić jak trudno spotkać osobę pochłonietą lekturą na mazurskiej prowincji pełnej słońca i zapachu lata? Dlaczego ludzie są turaj tacy zgryźliwi i marudni? Bo nie czytają książek i brakuje im radości z prostych przyjemności życia.

Tak, to taka smutna prawda naszych czasów. Inteligencję zżera chodzenie z nosem w smartfonie. Co krok spotykam taką młodą osobę, która idzie na ślepo obijając się o ludzi i nie patrzy, czy wpadnie pod samochód. I żeby to chociaż była miłość do literatury...

Biblioteka - kolejne rozczarowanie. Pani przede mną zapakowała do torby 10 książek. Cóż, tylko romansów. Druga Pani gustuje w Steel i Roberts. Klasyka leży zakurzona na półkach. Patrzę na nowości, nie ma w czym wybierać. Czy nikt nie potrafi kupić dobrej książki? Ani jednej z polecanych na LC pozycji. Ach...

Wychodzę rozczarowana. Na schodkach siedzi chłopiec, na oko 12-letni. Nawet nie czuje jak ktoś go potrąci. Z wypiekami na twarzy pochłania pierwsze strony wypożyczonej książki. Obok pokaźny stosik czeka na swoją kolej. Patrzę: "Pan Samochodzik" Nienackiego. Moje ukochane książki z dzieciństwa! Tak bardzo go wciągnęło czytanie, że nawet nie doszedł do domu. Uśmiecham się. Ruszam przed siebie z nadzieją w sercu, że spotkam jeszcze nie raz takich szczęśliwych, zaczytanych w książkach entuzjastów. Jakby świat dla nich nie istniał.

Czy możecie sobie wyobrazić jak trudno spotkać osobę pochłonietą lekturą na mazurskiej prowincji pełnej słońca i zapachu lata? Dlaczego ludzie są turaj tacy zgryźliwi i marudni? Bo nie czytają książek i brakuje im radości z prostych przyjemności życia.

Tak, to taka smutna prawda naszych czasów. Inteligencję zżera chodzenie z nosem w smartfonie. Co krok spotykam taką młodą...

Siedzi obok mnie w busie! Pierwsze miejsce przy wejściu, a w ręku trzyma "Ósmy cud świata" Magdaleny Witkiewicz. O jak ja jej zazdroszczę! Też mam na tą książkę ogromną ochotę, ale już w tym miesiącu dawno przekroczyłam limit zakupów książkowych.
Książka chyba jej się podoba, bo bywają momenty, kiedy jej kąciki ust nieznacznie poruszają się ku górze. Dziewczyna totalnie pochłonięta jest lekturą i nie widzi świata dookoła. Strony ubywają w szalonym tempie, chyba naprawdę książka przypadła jej do gustu!

Siedzi obok mnie w busie! Pierwsze miejsce przy wejściu, a w ręku trzyma "Ósmy cud świata" Magdaleny Witkiewicz. O jak ja jej zazdroszczę! Też mam na tą książkę ogromną ochotę, ale już w tym miesiącu dawno przekroczyłam limit zakupów książkowych.
Książka chyba jej się podoba, bo bywają momenty, kiedy jej kąciki ust nieznacznie poruszają się ku górze. Dziewczyna totalnie...

Centrum Poznania, czekam na tramwaj, sama przepadłam w „Krucyfiksie” Ch. Cartera. Kątem oka zobaczyłam jak pewna Pani na oko lat 70-75 siada na ławeczce obok mnie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, ale ona z torebki wyciągnęła Harry’ego Pottera a dokładniej „Insygnia śmierci”. Była tak przejęta, że aż wypieków dostała. Pamiętam, że sama skarciłam się, że tak bacznie ją obserwowałam, ale nie mogłam się napatrzeć jak pochłania każdą linijkę 
Druga sytuacja: podejrzałam jak w tramwaju bardzo niepozorny chłopak – na oko lat 18, ubrany w dresik, czapeczkę, szalik kibica (Dzień meczu) czytał „Archipelag GUŁag”. Pan, który siedział obok (starszy) czytał razem z nim, czego chłopak nie zauważył.
Poza tym często zdarza mi się widzieć ludzi czytających w komunikacji miejskiej czy innych miejscach, chociaż muszę powiedzieć że jest to przewaga kobiet.

Centrum Poznania, czekam na tramwaj, sama przepadłam w „Krucyfiksie” Ch. Cartera. Kątem oka zobaczyłam jak pewna Pani na oko lat 70-75 siada na ławeczce obok mnie. I nie byłoby w tym nic dziwnego, ale ona z torebki wyciągnęła Harry’ego Pottera a dokładniej „Insygnia śmierci”. Była tak przejęta, że aż wypieków dostała. Pamiętam, że sama skarciłam się, że tak bacznie ją...

Pewnego dnia będąc z dzieckiem u lekarza (ICZMP), w poczekalni widziałam mężczyznę który czytał książkę "Kukuczka: opowieść o najsłynniejszym polskim himalaiście". Byłam bardzo zaciekawiona, czy oby nie jest to jeden z wygranych w konkursie lubimyczytać. Pamiętam, że był to konkurs fotograficzny i zakończył się kilka, czy kilkanaście dni przed tym spotkaniem. Jak tylko zobaczyłam okładkę, zaczęłam się zastanawiać, czy aby nie jest to ktoś,kogo nick widuje się tutaj na tych stronach. A może się prawie znamy...

Pewnego dnia będąc z dzieckiem u lekarza (ICZMP), w poczekalni widziałam mężczyznę który czytał książkę "Kukuczka: opowieść o najsłynniejszym polskim himalaiście". Byłam bardzo zaciekawiona, czy oby nie jest to jeden z wygranych w konkursie lubimyczytać. Pamiętam, że był to konkurs fotograficzny i zakończył się kilka, czy kilkanaście dni przed tym spotkaniem. Jak tylko...

Odwiedzając dom rodzinny, spotkałam kilka osób zatopionych w lekturze.

Ojciec, z okularami na nosie i zmarszczonym czołem, pełen skupienia czytał dziennik, babcia (lat 88), mimo zaćmy, wydawała się być zafascynowana ulotką lekarstwa, którego nazwę za każdym razem wymawia inaczej, a mama z długopisem w dłoni studiowała kolejne kartki "Chwili dla ciebie" w poszukiwaniu krzyżówki, nie omieszkając mi przy tym rzucić kilku znalezionych rad.

Jednak największą dumą napelnił mnie 21 miesięczny syn, który powtarzał w kółko tą samą sylabę, trzymając do góry nogami jedna z części smerfnych przygód, o wdzięcznym tytule "Zakochana Hogata"...

...chyba będę musiała dopełnić jego młodzieńczą bibliotekę o jakieś odpowiedniejsze dla chłopców tytuły :)

Odwiedzając dom rodzinny, spotkałam kilka osób zatopionych w lekturze.

Ojciec, z okularami na nosie i zmarszczonym czołem, pełen skupienia czytał dziennik, babcia (lat 88), mimo zaćmy, wydawała się być zafascynowana ulotką lekarstwa, którego nazwę za każdym razem wymawia inaczej, a mama z długopisem w dłoni studiowała kolejne kartki "Chwili dla ciebie" w poszukiwaniu...

Jadąc do szkoły zatłoczonym autobusem w pewnym momencie dosiadła się do mnie dziewczyna. Miałyśmy przed sobą 30 minut drogi więc dziewczyna chwyciła za plecak i wyjąła z niego książkę "Dziewczyna z pomarańczami" .Należę do tych osób, które inspirują się innymi więc sprawdziłam w internecie opis książki po czym stwierdziłam, że jest ona zupełnie w moim guście. Przeczytałam książkę i jestem z niej naprawdę zadowolona :D Dzięki takiemu przypadkowi mogłam pochłonić się w pięknie tej książki.

Jadąc do szkoły zatłoczonym autobusem w pewnym momencie dosiadła się do mnie dziewczyna. Miałyśmy przed sobą 30 minut drogi więc dziewczyna chwyciła za plecak i wyjąła z niego książkę "Dziewczyna z pomarańczami" .Należę do tych osób, które inspirują się innymi więc sprawdziłam w internecie opis książki po czym stwierdziłam, że jest ona zupełnie w moim guście. Przeczytałam...

Rozśmieszyła mnie kiedyś w pociągu sytuacja, w której starszy pan niesamowicie oburzał się na chłopaka, który siedząc naprzeciw niego czytał "opowieści z narni" i miał śmieszny nawyk ruszania ustami Tzn. Czytania szeptem. Zastanawiam się, ile użytkowników lubimyczytac również ma ten dziecinny zwyczaj. Mi osobiście to nie przeszkadza, a wam?

Rozśmieszyła mnie kiedyś w pociągu sytuacja, w której starszy pan niesamowicie oburzał się na chłopaka, który siedząc naprzeciw niego czytał "opowieści z narni" i miał śmieszny nawyk ruszania ustami Tzn. Czytania szeptem. Zastanawiam się, ile użytkowników lubimyczytac również ma ten dziecinny zwyczaj. Mi osobiście to nie przeszkadza, a wam?