Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Joanna
Paulina Mieszczak
Aleksandra
PonuryDziadyga
Domi

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Joanna
Paulina Mieszczak
Aleksandra
PonuryDziadyga
Domi

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Jestem blondynką i kiedy usłyszałam na rozmowie kwalifikacyjnej, że bardzo chętnie by mnie zatrudnili ale stanowisko sekretarki jest juz zajęte, a na wszystkie inne wymagane jest myślenie!
Stereotyp o głupich blondynkach jest już dawno przereklamowany!

Jestem blondynką i kiedy usłyszałam na rozmowie kwalifikacyjnej, że bardzo chętnie by mnie zatrudnili ale stanowisko sekretarki jest juz zajęte, a na wszystkie inne wymagane jest myślenie!
Stereotyp o głupich blondynkach jest już dawno przereklamowany!

Stereotyp, z którym się spotkałam jest dość powszechny. Było to w gimnazjum. Z racji tego, że dbałam o oceny, często miałam na przerwie zeszyt na kolanach (zazwyczaj to tylko przez sprawdzianami i kartkówkami). Zostało, że kujon. Sama zaś wiedziałam, że jest inaczej. Nauka po prostu przychodziła mi łatwo. Wystarczyło, że słuchałam na lekcji. W domu odrabiałam jedynie zadania domowe. Wychodziło mi nieraz 3 na ocenę semestralną. Jednak nie, ponoć zawsze się uczę w domu. Koleżanka uczyła się deko lepiej ode mnie. Ale, że miała ładny wygląd i tych "popularnych" znajomych to jej kujoństwa zarzucić nie można.

Stereotyp, z którym się spotkałam jest dość powszechny. Było to w gimnazjum. Z racji tego, że dbałam o oceny, często miałam na przerwie zeszyt na kolanach (zazwyczaj to tylko przez sprawdzianami i kartkówkami). Zostało, że kujon. Sama zaś wiedziałam, że jest inaczej. Nauka po prostu przychodziła mi łatwo. Wystarczyło, że słuchałam na lekcji. W domu odrabiałam jedynie...

Od dziecka byłam chudziutka. Malutka, drobniutka osobliwość, na którą tylko psy leciały, bo - wiadomo - kości. Radziłam sobie z przytykami innych osób raz lepiej, raz gorzej... A najgorzej było, kiedy dopadł mnie stereotyp anorektyczki. Dla ludzi bez wiedzy anorektyczką jest każda szczupła dziewczyna. A wystarczyło tylko poczytać, zagłębić się w temat i od razu wiadomo, że nie jestem.
Kiedy usłyszałam to oskarżenie, nie ukrywam, że zabolało. Teraz z perspektywy czasu już się tym nie przejmuję. Rozkoszuję się możliwością kupowania ciuchów w rozmiarze XS bez konieczności bycia na diecie. Mam ochotę na czekoladę, to ją jem. Mam ochotę na cheeseburgera, to go jem.
Czasem męczące jest spotykanie się z szufladkowaniem poprzez stereotypy, ale z drugiej strony leży to w ludzkiej naturze. Podejrzewam, że jest to nawet silniejsze od nas.
Też nadaję etykietki: dresiarza, karyny, zboczeńca, janusza i grażyny. Świat jest wtedy jakby zabawniejszy.

Od dziecka byłam chudziutka. Malutka, drobniutka osobliwość, na którą tylko psy leciały, bo - wiadomo - kości. Radziłam sobie z przytykami innych osób raz lepiej, raz gorzej... A najgorzej było, kiedy dopadł mnie stereotyp anorektyczki. Dla ludzi bez wiedzy anorektyczką jest każda szczupła dziewczyna. A wystarczyło tylko poczytać, zagłębić się w temat i od razu wiadomo, że...

Jakiś czas temu dowiedziałam się, że niektóre kobiety boją się, że ich przyjaciółki, koleżanki, siostry, które są stanu wolnego - mogą "zabrać im" ich mężów, narzeczonych, chłopaków. Idąc tym tropem taka niewiasta staje się potencjalnym zagrożeniem dla związków, małżeństw i zostaje odtrącona, wykluczona np. ze wspólnych wyjazdów, weekendowych spotkań itd. Można nie wykazywać zainteresowania czyimś mężczyzną, ale i tak jest się gorzej traktowanym, a niekiedy nawet może dojść do całkowitego zerwania kontaktów (nawet jeśli wcześniej były to dobre relacje). Można by to wszystko podsumować krótko: "nie masz faceta, trzymaj się od nas z daleka". Absurdalne, prawda?

Jakiś czas temu dowiedziałam się, że niektóre kobiety boją się, że ich przyjaciółki, koleżanki, siostry, które są stanu wolnego - mogą "zabrać im" ich mężów, narzeczonych, chłopaków. Idąc tym tropem taka niewiasta staje się potencjalnym zagrożeniem dla związków, małżeństw i zostaje odtrącona, wykluczona np. ze wspólnych wyjazdów, weekendowych spotkań itd. Można nie...

Osobiście spotkałam się ze stereotypem, że człowiek otyły jest gorszy pod każdym względem.
Kiedyś byłam świadkiem sytuacji, w której matka około 10-letniego chłopca idąc z nim chodnikiem, kopała go po łydkach. Dziecko płakało i prosiło, by przestała, bo je to boli. (Chłopiec miał już rękę w gipsie). Zwróciłam kobiecie uwagę. Nie zrobiło to na niej większego wrażenia więc postraszyłam ją rzekomym nagraniem telefonem komórkowym tej sytuacji, które powiedziałam, że przekażę odpowiednim instytucjom. Wtedy agresja fizyczna zamieniła się w słowną - tyle, że skierowaną do mnie. Pani szła w zaparte, że syna nie kopała, tylko tak sobie nogą machała, a ja na pewno źle widziałam.
- Dlaczego pani tak uważa? - zapytałam
- Bo pani jest gruba - odpowiedziała
Szczęka mi opadła. Z tego wynika, że ludzie otyli automatycznie są też niedowidzący. Nadmienię, że nie mam problemów ze wzrokiem, nie noszę też okularów - czym pani mogłaby się zasugerować.

Osobiście spotkałam się ze stereotypem, że człowiek otyły jest gorszy pod każdym względem.
Kiedyś byłam świadkiem sytuacji, w której matka około 10-letniego chłopca idąc z nim chodnikiem, kopała go po łydkach. Dziecko płakało i prosiło, by przestała, bo je to boli. (Chłopiec miał już rękę w gipsie). Zwróciłam kobiecie uwagę. Nie zrobiło to na niej większego wrażenia więc...

W jednym z miejsc, w których pracowałem, uważano, że jestem gejem, ponieważ używałem torby miejskiej na ramię. Tym bardziej absurdalny był to pomysł, bo w trakcie pracy tam spotykałem się z dziewczyną pracującą w tej samej firmie. Siła stereotypu i słabość logiki...

W jednym z miejsc, w których pracowałem, uważano, że jestem gejem, ponieważ używałem torby miejskiej na ramię. Tym bardziej absurdalny był to pomysł, bo w trakcie pracy tam spotykałem się z dziewczyną pracującą w tej samej firmie. Siła stereotypu i słabość logiki...

Najgorszy stereotyp, z którym się do tej pory spotkałam, dotyczy sióstr zakonnych.
Moja ciocia jest zakonnicą. To wspaniała osoba, bardzo życzliwa, towarzyska i żywiołowa. Lubi pójść do restauracji, obejrzeć film w kinie czy spotkać się ze znajomymi. Niestety przyjęło się, że siostry zakonne powinny umartwiać się całymi dniami. Gdy ktoś zobaczy ciocię w miejscu publicznym, to patrzy na nią zdziwionym wzrokiem. Zupełnie jakby noszenie habitu zamieniło ją w kosmitę.
Kiedy byłam brzdącem, opowiedziałam koleżance, że poszłyśmy z ciocią na lody. Jej reakcja była dla mnie zaskakująca, bo skomentowała to słowami: „To ona jadła lody? Przecież zakonnice jedzą tylko suchy chleb”.

Najgorszy stereotyp, z którym się do tej pory spotkałam, dotyczy sióstr zakonnych.
Moja ciocia jest zakonnicą. To wspaniała osoba, bardzo życzliwa, towarzyska i żywiołowa. Lubi pójść do restauracji, obejrzeć film w kinie czy spotkać się ze znajomymi. Niestety przyjęło się, że siostry zakonne powinny umartwiać się całymi dniami. Gdy ktoś zobaczy ciocię w miejscu publicznym,...

Okres moich studiów...
Rozpoczyna się egzamin wstępny na studia pedagogiczne. Widzę przed drzwiami "wytapetowaną" dziewczynę. Takiej ilości makijażu w życiu nie widziałam. "Co ona tutaj robi? Chce w przyszłości uczyć dzieci?" Jestem w wielkim szoku.
Po jakimś czasie dostaję decyzję. Dostałam się!
Pierwsze zajęcia przede mną: z języka niemieckiego... Widzę tą samą dziewczynę, ten sam makijaż. Zaczyna ze mną rozmawiać. O dziwo rozmowa nam się klei. Siadamy razem w ławce. Po miesiącu zostajemy współlokatorkami. A teraz najlepszymi przyjaciółkami. I wyobraźcie sobie, że ta owa "barbie" była najlepsza na roku. Wiedzę miała niesamowitą. Więc od tamtego momentu nie oceniam ludzi po wyglądzie... Cóż taki ma styl ta moja "frendka". Teraz wiem, że liczy się wnętrze.

Okres moich studiów...
Rozpoczyna się egzamin wstępny na studia pedagogiczne. Widzę przed drzwiami "wytapetowaną" dziewczynę. Takiej ilości makijażu w życiu nie widziałam. "Co ona tutaj robi? Chce w przyszłości uczyć dzieci?" Jestem w wielkim szoku.
Po jakimś czasie dostaję decyzję. Dostałam się!
Pierwsze zajęcia przede mną: z języka niemieckiego... Widzę tą samą...