Nie tylko,że byłam kimś innym, ale mówiłam we śnie w innym języku. Jestem zakochana w starej Jugosławii a i po rozłamie w jej wszystkich krajach. Byłam Panią na włościach, ale jeszcze w czasach gdy było to imperium rzymskie tam jest całkiem sporo porzymskich ruin na terenie Chorwacji. Mieszkałam w Kljucevicy nad głębokim wąwozem-te ruiny do dzisiaj robią na mnie wielkie wrażenie. Znam język i chorwacki (i dalmatyński dialekt) i serbski dzięki temu, że od wielu lat mamy tam przyjaciół.
Sprzedawałam Rzymskim wojskom produkty rolne; byłam zalotna, sprytna i konkretna. Przyjmowałam gości i rozmawiałam z wielką swadą prowadząc interesy. Pamiętam nawet twarz dowódcy i zbroję :) I nawet jeździłam konno- a nigdy w życiu nie dosiadałam konia!
To był szczęśliwy sen i milutki poranek.

Nie tylko,że byłam kimś innym, ale mówiłam we śnie w innym języku. Jestem zakochana w starej Jugosławii a i po rozłamie w jej wszystkich krajach. Byłam Panią na włościach, ale jeszcze w czasach gdy było to imperium rzymskie tam jest całkiem sporo porzymskich ruin na terenie Chorwacji. Mieszkałam w Kljucevicy nad głębokim wąwozem-te ruiny do dzisiaj robią na mnie wielkie...

Owszem, raz śniło mi się, że jestem muzykiem, a dokładniej wokalistką w zespole pop-rockowym. Sen był przecudowny, jeden z tych, z których chcielibyśmy nigdy się nie budzić, lecz, niestety, tylko do pewnego czasu. Wraz z 'moim' zespołem odbyliśmy podróż po Ameryce i Kanadzie i wybieraliśmy się właśnie na tournee po Europie. Pierwszy koncert miał się odbyć w Warszawie. w momencie kiedy wraz z zespołem mieliśmy wyjść na scenę spostrzegłam się, że nagle nie jestem już gwiazdą muzyki pop, tylko sobą! Co więcej byłam wprost przerażona publicznym pokazaniem się na scenie. Moi koledzy z zespołu próbowali mi wytłumaczyć, żebym dała spokój i wyszła na scenę jak zwykle, ja nie mogłam tego zrobić, gdyż nie byłam już 'sobą' - piosenkarką, tylko zwykłym człowiekiem, jakim jestem w normalnym życiu, mimo, że w moim wyglądzie nic się nie zmieniło. Czasami podczas wyjątkowo długiej podróży pociągiem lub korków w tramwaju, zastanawiam się co właściwie ten sen znaczył ;)

Owszem, raz śniło mi się, że jestem muzykiem, a dokładniej wokalistką w zespole pop-rockowym. Sen był przecudowny, jeden z tych, z których chcielibyśmy nigdy się nie budzić, lecz, niestety, tylko do pewnego czasu. Wraz z 'moim' zespołem odbyliśmy podróż po Ameryce i Kanadzie i wybieraliśmy się właśnie na tournee po Europie. Pierwszy koncert miał się odbyć w Warszawie. w...

Kiedy byłam małą dziewczynką, bardzo często chodziłam z babcią do dużego parku na moim osiedlu, gdzie było wręcz całe mnóstwo wiewiórek. Zawsze podczas takich spacerów liczyłam, ile wiewiórek po drodze widziałyśmy. Wtedy też, gdzieś między piątym a ósmym rokiem życia, często śniło mi się, że jestem właśnie…wiewiórką. Pamiętam dobrze to uczucie, kiedy w nocy zmieniałam się w małe, rude zwierzątko z wielką, puszystą kitą. Byłam szczęśliwa – wspinałam się zwinnie po drzewach, uciekałam przed psami i małymi dziećmi w parku. Czasem dawałam się przekupić jakimś orzeszkiem, budząc tym zachwyt babć, ciotek, dziewczynek i chłopców. Pamiętam przytulną dziuplę w drzewie, wiewiórze rozmowy o robieniu zapasów na zimę i wyższości żołędzi nad solonymi orzeszkami ziemnymi (pfuj, jak ludzie mogą to jeść?). Park zdawał się nie mieć przede mną tajemnic, a poczucie wolności było tak przyjemne, że do dziś czuję ten dreszcz na swoich plecach, kiedy o tym pomyślę. Sny te skończyły się jednak po jednym z kolejnych takich spacerów. Co się stało? Szłyśmy z babcią naszą stałą trasą i kiedy zboczyłyśmy nieco ze ścieżki, żeby pozbierać kaczeńce, zobaczyłam jedną z wiewiórek. O dziwo, podeszła bardzo blisko, stanęła na dwóch łapkach i przyglądała mi się z dziwnie ludzkim błyskiem w oku. Wtedy poczułam, że…skądś ją znam. Miałam już coś powiedzieć, ale wiewiórka czmychnęła przede mną. Sny nigdy więcej nie wróciły, a ja chodząc dziś po tym parku zawsze mam nadzieję, że jeszcze kiedyś ją spotkam…

Kiedy byłam małą dziewczynką, bardzo często chodziłam z babcią do dużego parku na moim osiedlu, gdzie było wręcz całe mnóstwo wiewiórek. Zawsze podczas takich spacerów liczyłam, ile wiewiórek po drodze widziałyśmy. Wtedy też, gdzieś między piątym a ósmym rokiem życia, często śniło mi się, że jestem właśnie…wiewiórką. Pamiętam dobrze to uczucie, kiedy w nocy zmieniałam się w...

Często zdarzało mi się śnić o życiu jakie wiodą wielkie gwiazdy.
A ponieważ od najmłodszych lat uwielbiałam mecze piłki nożnej, a moim ulubionym zawodnikiem był nie aż tak popularny jak dziś Cristiano Ronaldo, marzyłam o życiu u jego boku. Młody, pełen sił i z świetlaną przyszłością mężczyzna, który podobał się kobietom. Śniłam, że na swoją życiową partnerkę wybrał właśnie mnie. On grał, a ja dbałam o niego. Nasze życie było wręcz bajkowe! Dużo podróżowaliśmy. Oczywiście głównie ze względu na jego pracę. Ale byliśmy najszczęśliwszymi ludźmi świata!

Często zdarzało mi się śnić o życiu jakie wiodą wielkie gwiazdy.
A ponieważ od najmłodszych lat uwielbiałam mecze piłki nożnej, a moim ulubionym zawodnikiem był nie aż tak popularny jak dziś Cristiano Ronaldo, marzyłam o życiu u jego boku. Młody, pełen sił i z świetlaną przyszłością mężczyzna, który podobał się kobietom. Śniłam, że na swoją życiową partnerkę wybrał właśnie...

Nigdy nie mialam snu o byciu kims innym. Zazwyczaj jestem soba ale całkiem odmienioną. Jednej nocy umiem być płatnym zabójcą ganiającym po mieście za swoim celem by wykonać zlecenie a kolejnej ja jestem ofiarą gdzie każda sekunda liczy się żeby uciec. Czasem w śnie staje się bogata i godzinami przesiaduje w sklepach a później żyje na ulicy bez dachu nad głową. Marzenia , wyobraźnia i sny to nasza najpotężniejsza broń pozwalająca na podróżowanie po różnych światach i różnych rzeczywistościach. Kiedyś marzyłam na jawie i we śnie niestety z wiekiem dochodzo coraz wiecej obowiązków które wypierają świat marzeń stawiając nas twardo na ziemi przed realnymi problemami

Nigdy nie mialam snu o byciu kims innym. Zazwyczaj jestem soba ale całkiem odmienioną. Jednej nocy umiem być płatnym zabójcą ganiającym po mieście za swoim celem by wykonać zlecenie a kolejnej ja jestem ofiarą gdzie każda sekunda liczy się żeby uciec. Czasem w śnie staje się bogata i godzinami przesiaduje w sklepach a później żyje na ulicy bez dachu nad głową. Marzenia ,...

Kiedyś myślałem, że jedynie ubieram cudze ubranie, ewentualnie czyjąś skórę. Potem zorientowałem się, że ubieram inne osoby uśmiercając je w ten sposób. Zamiast szafy na ubrania miałem cmentarzyk znajomych twarzy. W tym momencie ciągle wydawało mi się, że jestem kustoszem tego dziwnego tworu. Potem jednak okazało się, że jest dokładnie na odwrót.
Miałem zarządzać moim prywatnym parkiem rozrywki, jako jego hegemon i jedyny właściciel. Nie zauważyłem, w którym momencie park zaczął zarządzać mną. Byłem jak pracoholik. Najpierw tworzyłem postaci dla siebie a potem to one tworzyły mnie, pozwalały mi istnieć takim, jakim jestem. Każda z nich jest blizną, która na zawsze pozostaje częścią mnie. A może nie pracoholik?
Zostałem alkoholikiem cudzych żyć. Nie mogłem zasnąć dopóki nie ubrałem się w czyjąś tożsamość. Nie potrafiłem już egzystować bez obecności kogoś innego. Jakże piękne było upojenie, gdy stawiałem kroki jako ktoś zupełnie nowy. Jak bardzo bolał powrót do rzeczywistości! Stała się ona ciężka i niezrozumiała, wręcz odpychająca. Zacząłem żyć marzeniami, być wieloma osobami, ale nigdy nie sobą.
Zamknąłem za sobą drzwi do tej krainy. Czasami jednak czuję obecność. Oni nigdy nie przestali żyć, nauczyli się po prostu cierpliwości. Teraz czekają. Czekają aż zatęsknię.

Kiedyś myślałem, że jedynie ubieram cudze ubranie, ewentualnie czyjąś skórę. Potem zorientowałem się, że ubieram inne osoby uśmiercając je w ten sposób. Zamiast szafy na ubrania miałem cmentarzyk znajomych twarzy. W tym momencie ciągle wydawało mi się, że jestem kustoszem tego dziwnego tworu. Potem jednak okazało się, że jest dokładnie na odwrót.
Miałem zarządzać moim...

Tak, wiele razy. Często śniłam, że spełniam swoje marzenia, a moje sukcesy są przedstawione na ekranie telewizora lub gdzieś w Internecie. Nic wielkiego, ponieważ nie chcę być żadną piosenkarką, modelką, czy tancerką... nie nadaję się do tego, choć lubię śpiewać, czy tańczyć, ale wyłącznie wtedy, gdy jestem sama.
Wyobrażałam sobie, że piszę książki i opowiadania pod pseudonimem, a ludzie wręcz są zachwyceni moją twórczością. Oczywiście, są i tacy, którzy jej nie lubią, to normalne, ale to mnie nie zniechęcało. Pisałam, działałam dalej - byłam kimś zupełnie innym, aniżeli jestem obecnie: śmiałą i zdeterminowaną. Kimś, kim prawdopodobnie nigdy nie będę.

Tak, wiele razy. Często śniłam, że spełniam swoje marzenia, a moje sukcesy są przedstawione na ekranie telewizora lub gdzieś w Internecie. Nic wielkiego, ponieważ nie chcę być żadną piosenkarką, modelką, czy tancerką... nie nadaję się do tego, choć lubię śpiewać, czy tańczyć, ale wyłącznie wtedy, gdy jestem sama.
Wyobrażałam sobie, że piszę książki i opowiadania pod...

Ostatnio obudziłam się i nie mogłam dojść do siebie, a wszystko to za sprawą snu. Pamiętam, że miałam jakiś wypadek i straciłam pamięć, z życia przed wypadku jedyne co mogłam sobie przypomnieć, to przyjaciółka we Włoszech (której w rzeczywistości nie ma). Po skontaktowaniu się z nią, pojechałam do dalekich Włoch, by tam dochodzić do zdrowia. Nie wiem czemu nie powiedziała mi nic na mój temat, a ja szukałam siebie na miliony sposobów, bezskutecznie. Po jakimś czasie odnalazł mnie mąż (zdecydowanie nie ten z rzeczywistości), który wzbudzał we mnie więcej niepokoju niż pozytywnych uczuć.
Nie mam pojęcia kim byłam w tym śnie, ale po przebudzeniu było mi bardzo przykro, że nie umiałam tej osobie pomóc w walce o odzyskanie własnej tożsamości.

Ostatnio obudziłam się i nie mogłam dojść do siebie, a wszystko to za sprawą snu. Pamiętam, że miałam jakiś wypadek i straciłam pamięć, z życia przed wypadku jedyne co mogłam sobie przypomnieć, to przyjaciółka we Włoszech (której w rzeczywistości nie ma). Po skontaktowaniu się z nią, pojechałam do dalekich Włoch, by tam dochodzić do zdrowia. Nie wiem czemu nie powiedziała...

Miałam kiedyś sen w którym byłam... prostytuką. Jeśli myślicie, że to był namiętny erotyk to muszę was zawieść. Nie byłam w pracy, a jedynie się do niej szykowałam. W lusterku widziałam piękną, ale przeraźliwie smutną osobę. To nie byłam prawdziwa "ja". Bohaterka, którą byłam miała wszystko: piękne ubrania, biżuterię, a skronie skraplała najlepszymi perfumami. Czułam jej przygnębiające myśli, brak szacunku do siebie, niechęć sąsiadów. Dlaczego w śnie byłam prostyytuką? Nie wiem, to niezbyt do mnie podobne. Ale obudziłam się i poczułam ulgę, że mam swoje życie: nudne, ale moje. Czułam też współczucie, bo ta dziewczyna na to zasługiwała.

Miałam kiedyś sen w którym byłam... prostytuką. Jeśli myślicie, że to był namiętny erotyk to muszę was zawieść. Nie byłam w pracy, a jedynie się do niej szykowałam. W lusterku widziałam piękną, ale przeraźliwie smutną osobę. To nie byłam prawdziwa "ja". Bohaterka, którą byłam miała wszystko: piękne ubrania, biżuterię, a skronie skraplała najlepszymi perfumami. Czułam jej...

A ja ciągle mam wrażenie, że żyję w dwóch życiach. Czasem oglądam się za siebie jakby na kogoś czekając. Często zdarza mi się nakładać na stół o jeden zestaw talerzy za dużo. Bywa, że łapię się na myślach o tym, jak jest mi zimno mimo, że siedzę na słonecznej plaży albo na kanapie pod kocem. Czuję dziwny niepokój. Moja babcia miała bliźniaki, kiedy zaszłam w pierwszą ciąże początkowe usg pokazało 3 jajeczka, urodziłam tylko jedno dziecko. Czasem myślę, że to tak genetycznie, że ja też na pewnym etapie życia musiałam być "podwójna". Stąd też staram się żyć pełną parą, tak, żeby przeżyć swoje życie za dwie osoby.

A ja ciągle mam wrażenie, że żyję w dwóch życiach. Czasem oglądam się za siebie jakby na kogoś czekając. Często zdarza mi się nakładać na stół o jeden zestaw talerzy za dużo. Bywa, że łapię się na myślach o tym, jak jest mi zimno mimo, że siedzę na słonecznej plaży albo na kanapie pod kocem. Czuję dziwny niepokój. Moja babcia miała bliźniaki, kiedy zaszłam w pierwszą ciąże...