Jestem osobą wyglądającą na nieprzystępną, ale, gdy tylko zacznę z kimś gadać, staję się zbyt otwarta i, naiwnie, mówię za dużo.
Choć niektórym osobom co rusz daję kolejną szansę po tym , jak mnie zawiodą, w przypadku innych, mam przykrą tendencję do gwałtownego kończenia relacji, kiedy wbiją mi nóż w plecy.

Jestem osobą wyglądającą na nieprzystępną, ale, gdy tylko zacznę z kimś gadać, staję się zbyt otwarta i, naiwnie, mówię za dużo.
Choć niektórym osobom co rusz daję kolejną szansę po tym , jak mnie zawiodą, w przypadku innych, mam przykrą tendencję do gwałtownego kończenia relacji, kiedy wbiją mi nóż w plecy.

Ludzie to głupi gatunek.
Każdy pragnie miłości, ale bez niej też da się żyć.
Nie lubię wyrażać uczuć - to po prostu nie w moim stylu, ale kiedy się zakochałam pierwszy raz. Ciągle mówiłam tylko o nim. Potem byliśmy razem, ale to się szybko skończyło. Nie podał nawet powodu dla którego zerwał. Po dwóch latach nadal coś do niego czuje po mimo mojego załamania po rozstaniu i jak by mnie zapytał czy jeszcze raz spróbujemy powiedziała bym "nie", ale wiem i tak że bym się zgodziła bo go już zawsze będę kochała.
Love.JJ

Ludzie to głupi gatunek.
Każdy pragnie miłości, ale bez niej też da się żyć.
Nie lubię wyrażać uczuć - to po prostu nie w moim stylu, ale kiedy się zakochałam pierwszy raz. Ciągle mówiłam tylko o nim. Potem byliśmy razem, ale to się szybko skończyło. Nie podał nawet powodu dla którego zerwał. Po dwóch latach nadal coś do niego czuje po mimo mojego załamania po rozstaniu i...

Wybaczanie ludziom stanowi dla mnie chrześcijański obowiązek, jednak powszechnie wiadomo, że jest on niezwykle trudny do wypełnienia – zwłaszcza, gdy ktoś mocno mnie skrzywdził i nie do końca potrafię przełknąć gorycz, która we mnie pozostała. Staram się jak mogę, ale nie zawsze mi to wychodzi, dlatego odpowiedź na pytanie nie jest jednoznaczna. Powiedziałabym, że wszystko zależy od konkretnej sytuacji oraz tego, jak bardzo zależy mi na danej osobie i czy jestem w stanie odpuścić. W moim życiu było wiele sytuacji, w których podkopane zostało moje zaufanie i wiara w drugą osobę i niejednokrotnie nie potrafiłam wybaczyć od razu. W takich sytuacjach często odgradzałam się murem nieufności i zrywałam wszelkie kontakty. Dopiero po wielu miesiącach, a czasem latach byłam w stanie wybaczyć i dać drugą szansę takiej osobie. Obecnie staram się nie podchodzić zbyt emocjonalnie do wszelkich spraw i podejmować decyzje racjonalnie, po – niejednokrotnie długim - namyśle. W ten sposób udaje mi się łączyć kwestię wybaczenia, podarowania komuś drugiej szansy, jak i zachowania dojrzałej postawy. Nikt nie jest idealny. Mi też zdarzyło się nieraz być dla kogoś osobą, której ktoś chciał bądź nie chciał podarować drugą szansę. Dziś uważam, że każdy na nią zasługuje i dlatego warto ją ofiarowywać.

Wybaczanie ludziom stanowi dla mnie chrześcijański obowiązek, jednak powszechnie wiadomo, że jest on niezwykle trudny do wypełnienia – zwłaszcza, gdy ktoś mocno mnie skrzywdził i nie do końca potrafię przełknąć gorycz, która we mnie pozostała. Staram się jak mogę, ale nie zawsze mi to wychodzi, dlatego odpowiedź na pytanie nie jest jednoznaczna. Powiedziałabym, że wszystko...

Nigdy nie godzę się próbować jeszcze raz. Jestem osoba bardzo ostrożną, pełną rezerwy i trudno mi zaufać komukolwiek. Jeśli już jednak zdecyduję się darzyć kogoś zaufaniem, wymagam od niego pełnej lojalności. Zdarzało mi się zakochiwać w facetach, którzy mnie zawiedli i zranili, a potem chcieli próbować jeszcze raz – ot tak, jakby nic się nie stało. Nigdy jednak nie zapominam wszelkich uraz i nie ma we mnie przebaczenia. Nie daję drugich szans.

Nigdy nie godzę się próbować jeszcze raz. Jestem osoba bardzo ostrożną, pełną rezerwy i trudno mi zaufać komukolwiek. Jeśli już jednak zdecyduję się darzyć kogoś zaufaniem, wymagam od niego pełnej lojalności. Zdarzało mi się zakochiwać w facetach, którzy mnie zawiedli i zranili, a potem chcieli próbować jeszcze raz – ot tak, jakby nic się nie stało. Nigdy jednak nie...

Dawalam wiele drugich szans. Teraz mam pewność są osoby które na to nie zasługują i trzeba ich przekreślić bo niszczą nas za każdym razem. Jednak trzeba też brać pod uwagę że jesteśmy tylko ludźmi i nikt nie jest idealny. Nie wiem czy bym dała drugą szanse po tym co za mną. Pewnie zależy komu i z jakiego powodu

Dawalam wiele drugich szans. Teraz mam pewność są osoby które na to nie zasługują i trzeba ich przekreślić bo niszczą nas za każdym razem. Jednak trzeba też brać pod uwagę że jesteśmy tylko ludźmi i nikt nie jest idealny. Nie wiem czy bym dała drugą szanse po tym co za mną. Pewnie zależy komu i z jakiego powodu

Wszystko zależy od sytuacji jeśli chodzi o przyjaźnie to tak często daję drugą szanse. Mam przyjaciółkę z którą znamy się 29 lat( miałyśmy po 2 latka jak poznałyśmy się w przedszkolu) do tej pory się przyjaźnimy choć mieszkamy daleko od siebie staramy się spotkać minimum raz w miesiącu a dzwonimy do siebie codziennie, gdybyśmy nawzajem nie dawały sobie kolejnych szans już dawno nie utrzymywałybyśmy kontaktu. I tak to jest chyba z długim przyjaźniami długotrwałymi małżeństwami. Trzeba sobie nawzajem wybaczać , rozmawiać i rozmawiać. Tak samo jest w małżeństwie. Choć są rzeczy których bym nie wybaczyła nigdy, choćby zdrada czy przemoc.

Wszystko zależy od sytuacji jeśli chodzi o przyjaźnie to tak często daję drugą szanse. Mam przyjaciółkę z którą znamy się 29 lat( miałyśmy po 2 latka jak poznałyśmy się w przedszkolu) do tej pory się przyjaźnimy choć mieszkamy daleko od siebie staramy się spotkać minimum raz w miesiącu a dzwonimy do siebie codziennie, gdybyśmy nawzajem nie dawały sobie kolejnych szans już...

Drugą trzecią czwartą a nawet siódmą i ósmą szansę. Dążąc do harmonii w najbliższym otoczeniu trochę tak jak przy przywiązaniu do rzeczy materialnych przywiązujemy się i owszem do ludzi. I jest to ucieczka przed zubożeniem naszego otoczenia i jak Syzyf pod górę próbujemy dostrzec tę wartość drugiego człowieka ale nie zawsze się to udaje ponieważ więcej niż połowa ludzi to wieczni egoiści a w praktyce oznacza to problemy w bliższym lub dalszym horyzoncie czasowym. Dlatego czasem cudzy egoizm potrafi rozwiać wszelkie nasze nadzieje i w zwątpieniu rezygnujemy z rozdawania kolejnych szans wybierając jak że ważny dla nas spokój dla naszego ducha.

Drugą trzecią czwartą a nawet siódmą i ósmą szansę. Dążąc do harmonii w najbliższym otoczeniu trochę tak jak przy przywiązaniu do rzeczy materialnych przywiązujemy się i owszem do ludzi. I jest to ucieczka przed zubożeniem naszego otoczenia i jak Syzyf pod górę próbujemy dostrzec tę wartość drugiego człowieka ale nie zawsze się to udaje ponieważ więcej niż połowa ludzi to...

Są dwa główne czynniki warunkujące drugą szansę. Pierwszym jest zodiak. Dumny Wodnik będzie miał skłonność do "zostańmy przyjaciółmi"; urocza Waga będzie próbować od nowa, niezdolna gniewać się długo; niepoważny Strzelec będzie popełniał te same błędy nieświadom własnych wad.
Drugi czynnik to mechanizm obronny. Po pierwszym nieudanym związku wielu traci nadzieję. Kamieniejąc wycofuje się do skorupki po marzeniach. No cóż, lekiem na głupotę jest ogień. Zdecydowanie wiedza zapisuje się najlepiej rzezami bólu na młodym umyśle. Nawet najmądrzejsze słowa nic nie zdziałają gdy gonimy naiwnie za błędnym uczuciem, a potknąć się jest wtedy najłatwiej. Stać się żywym trupem idącym łatwą drogą o gorzkim smaku. Jednak doświadczenie może wyrwać z tego błędnego koła. Odważni wiedzą, że druga szansa jest błogosławieństwem jeżeli poprzedza ją rozsądna analiza przedmiotu. Bo prawdą jest, że nie każdy zasługuje na drugą szansę, a nie dać jej potrzebującemu lub dać niezasłużonemu, to grzech przeciwko nam samym.

Są dwa główne czynniki warunkujące drugą szansę. Pierwszym jest zodiak. Dumny Wodnik będzie miał skłonność do "zostańmy przyjaciółmi"; urocza Waga będzie próbować od nowa, niezdolna gniewać się długo; niepoważny Strzelec będzie popełniał te same błędy nieświadom własnych wad.
Drugi czynnik to mechanizm obronny. Po pierwszym nieudanym związku wielu traci nadzieję....

Pewne przykre doświadczenia nauczyły mnie, że nie warto dawać drugą szansę. Jednak, co ważne, czasem zapominamy o daniu tej pierwszej, co może być wielkim błędem. Na potwierdzenie tej teorii przytoczę historię prosto ze swojego życia.
Lata temu, bo jeszcze w czasach gimnazjalnych, chodziłam do klasy z pewnym chłopakiem. Nie znosiliśmy się, obrażaliśmy się nawzajem i sprawialiśmy sobie przykrości. Smutna prawda jest taka, że nie potrafię powiedzieć, dlaczego się tak zachowywaliśmy. Pewnego dnia odbyliśmy poważną rozmowę i okazało się, że świetnie się dogadujemy. Poprzez danie pierwszej szansy zdobyłam wspaniałego przyjaciela, który do dzisiaj jest dla mnie wielkim wsparciem.

Pewne przykre doświadczenia nauczyły mnie, że nie warto dawać drugą szansę. Jednak, co ważne, czasem zapominamy o daniu tej pierwszej, co może być wielkim błędem. Na potwierdzenie tej teorii przytoczę historię prosto ze swojego życia.
Lata temu, bo jeszcze w czasach gimnazjalnych, chodziłam do klasy z pewnym chłopakiem. Nie znosiliśmy się, obrażaliśmy się nawzajem i...

Jak śpiewała Hanka Ordonówna, a pisał Julian Tuwim- "miłość Ci wszystko wybaczy". Początkowo po każdym rozczarowaniu człowiek nie widzi szans być dać komuś tę drugą. Po czasie dociera do nas, że być może to błąd. Nikt nie jest przecież idealny. Ani ten co rani, ani ten zraniony. Każdy popełnia błędy, a wina leży często po obu stronach. Mając tego świadomość staram się ludziom dawać drugą szansę. Uczucia są silniejsze od mojej urażonej dumy. O miłość przecież w życiu chodzi. Bo "miłość mój miły to ja". Ja i on i ona i on i wy i my.

Jak śpiewała Hanka Ordonówna, a pisał Julian Tuwim- "miłość Ci wszystko wybaczy". Początkowo po każdym rozczarowaniu człowiek nie widzi szans być dać komuś tę drugą. Po czasie dociera do nas, że być może to błąd. Nikt nie jest przecież idealny. Ani ten co rani, ani ten zraniony. Każdy popełnia błędy, a wina leży często po obu stronach. Mając tego świadomość staram się...