Raz zapomniałam,że nie żyje w moim świecie z marzeń i opanowała mnie nadzwyczajna pewność siebie, co przyniosło fatalne skutki, a mianowicie byłam u odpowiedzi z historii. Przejęłam pytanie po koledze i z zabójczą pewnością odpowiedziałam źle i wszyscy się ze mnie śmiali, ale na szczęście szybko zapomnieli.

Raz zapomniałam,że nie żyje w moim świecie z marzeń i opanowała mnie nadzwyczajna pewność siebie, co przyniosło fatalne skutki, a mianowicie byłam u odpowiedzi z historii. Przejęłam pytanie po koledze i z zabójczą pewnością odpowiedziałam źle i wszyscy się ze mnie śmiali, ale na szczęście szybko zapomnieli.

Do tej pory przytaczam te sytuacje bo z perspektywy już kilku lat wydaje mi się śmieszna...ale wtedy tak nie było..A związana jest z tym że zapomniałam wziąć dowód na maturę..Zorientowałam się już w szkole..Jak zobaczyłam w dłoniach koleżanek,że one mają...a mój był w domu na biurku.Nie mogłam wrócić bo mój dom jest odległy o 12 km..ale to jeszcze nie koniec..bo od razu chciałam zadzwonić do mojej mamy żeby mi go przywiozła.Tylko że jak na złość brak środków na koncie..a że miałam wykupiony pakiet do chłopaka to do niego zadzwoniłam.Trochę nie wiedział o co chodzi bo był po noce,ale zadzwonił do mojej mamy...dojechała jakoś na ostatnią chwile.I już myślałam że to koniec mojej przygody..ale jednak nie...Bo zamiast ustnej matury z polskiego miałam z niemieckiego..To się nazywa skleroza i stres maturalny!!Więc weszłam na pełnym luzie myśląc, nic nie powtórzyłam,po prostu nie zdam!Ale jednak jakoś ....zdałam.

Do tej pory przytaczam te sytuacje bo z perspektywy już kilku lat wydaje mi się śmieszna...ale wtedy tak nie było..A związana jest z tym że zapomniałam wziąć dowód na maturę..Zorientowałam się już w szkole..Jak zobaczyłam w dłoniach koleżanek,że one mają...a mój był w domu na biurku.Nie mogłam wrócić bo mój dom jest odległy o 12 km..ale to jeszcze nie koniec..bo od razu...

Zawsze wychodząc z mieszkania pojawiają mi się myśli, że nie zamknęłam drzwi. Bywało, że już parę razy wracałam się z powrotem, aby tylko sprawdzić i uspokoić swoje mylne przeczucie. Rzeczywiście bywało, że mnie zwodziło i upewniałam się tylko, że jednak nie mam jeszcze sklerozy.
Wszystko było do czasu... Pewnego słonecznego dnia, gdy byłam już jakieś 20 minut od mojego gniazdka znowu pojawiły się te straszne myśli... ale tym razem nie dałam za wygraną i pocieszyłam się, że przecież tyle razy to myślenie było błędne, że na pewno jest jak zawsze. Czyli wszystko jest pozamykane na cztery spusty.

O jakże wielkie było moje zdziwienie, gdy późnym już wieczorem stanęłam przed drzwiami i zorientowałam się, że nie przekręciłam w nich wcześniej klucza...
Na szczęście złodzieje o tym nie wiedzieli, bo na nieszczęście na stole znajdowała się moja miesięczna wypłata...

Zawsze wychodząc z mieszkania pojawiają mi się myśli, że nie zamknęłam drzwi. Bywało, że już parę razy wracałam się z powrotem, aby tylko sprawdzić i uspokoić swoje mylne przeczucie. Rzeczywiście bywało, że mnie zwodziło i upewniałam się tylko, że jednak nie mam jeszcze sklerozy.
Wszystko było do czasu... Pewnego słonecznego dnia, gdy byłam już jakieś 20 minut od mojego...

Generalnie cieszę się dobrą pamięcią. W małym paluszku mam najważniejsze daty. Zawsze pamiętam o wizytach u lekarza, urodzinach, egzaminach itp. Doskonale zapamiętuję imiona i nazwiska nowo poznanych mi osób. Każdemu jednak pamięć zaczyna szwankować w nieoczekiwanych momentach. Tak stało się pewnego ranka, kiedy szłam odebrać wyniki badań. Nie wiem jak to się stało, ale zapomniałam portfela, w którym miałam dokumenty bez których nie mogłam odebrać wyników. Całe szczęście nie byłam sama. Poratował mnie członek rodziny, który odebrał za mnie wyniki na podstawie upoważnienia. Teraz dwa razy sprawdzam czy wszystko wzięłam.

Generalnie cieszę się dobrą pamięcią. W małym paluszku mam najważniejsze daty. Zawsze pamiętam o wizytach u lekarza, urodzinach, egzaminach itp. Doskonale zapamiętuję imiona i nazwiska nowo poznanych mi osób. Każdemu jednak pamięć zaczyna szwankować w nieoczekiwanych momentach. Tak stało się pewnego ranka, kiedy szłam odebrać wyniki badań. Nie wiem jak to się stało, ale...

Poniedziałek 15:00

- To o której mam w środę tego lekarza?
- Nie pamiętam, zadzwonię i się zapytam...

10 minut później

- Na 10:30, ale dzisiaj.
- I co teraz?
- Ktoś odwołał wizytę i zwolnił się termin na jutro.


I tak jest prawie zawsze;)

Poniedziałek 15:00

- To o której mam w środę tego lekarza?
- Nie pamiętam, zadzwonię i się zapytam...

10 minut później

- Na 10:30, ale dzisiaj.
- I co teraz?
- Ktoś odwołał wizytę i zwolnił się termin na jutro.


I tak jest prawie zawsze;)

Z perspektywy czasu jest to śmieszna sytuacja.14 lat temu córka miała chrzest święty.Pech chciał że w ferworze przygotowań,obsługi przyjezdnych gości,mieszania w garach, zapomnieliśmy o tym że w nocy cofamy zegary o godzinę do tyłu.No i tak ostatnie przygotowania do wielkiego wyjścia, dzwoni wściekła chrzestna z pod kościoła,,gdzie do cholery jesteście msza się zaczęła ...My po sobie :(I córkę na ręce, ubranko do chrztu pod pachę świeczkę i biegusiem na taksówkę.W taksówce na tylnym siedzeniu odbyło sie ubieranie córki w białe ubranko i wpadamy zdyszani do kościoła.No wejście mieliśmy ,wszystkie oczy na nas.Ksiądz oburzony do mikrofonu ..ten chrzest się nie odbędzie ,ja łzy w oczach i błaganie że zegar że zamieszanie ,udało się.Po powrocie tylko okazało się że mój mąż założył dwa inne buty..jeden swój, jeden brata:)

Z perspektywy czasu jest to śmieszna sytuacja.14 lat temu córka miała chrzest święty.Pech chciał że w ferworze przygotowań,obsługi przyjezdnych gości,mieszania w garach, zapomnieliśmy o tym że w nocy cofamy zegary o godzinę do tyłu.No i tak ostatnie przygotowania do wielkiego wyjścia, dzwoni wściekła chrzestna z pod kościoła,,gdzie do cholery jesteście msza się zaczęła...

Zapominam ciągle o tym samym. O jajkach, które gotuję na twardo i o mleku grzanym na kakao. Mąż śmieje się ze mnie, że moje jajka są zawsze na "bardzo twardo", spalonych garnków nie wypomina, wiecznie zalanej kuchenki mlekiem również. A wystarczyłby timer jakiś. O taki, jak miała główna bohaterka oglądanego przeze mnie wczoraj filmu "Kształt wody" i możliwe, że byłoby po problemie (chociaż znając życie zapomniałabym go włączać). A tak prawie codziennie gimnastykuję swoją pamięć, raz się uda, raz nie i mam nadzieję, że nie dojdzie nigdy do tego, że spalę dom, albo coś podobnego. Dziwne, że mi się to przytrafia, bo o większości rzeczy raczej to właśnie ja pamiętam.

Zapominam ciągle o tym samym. O jajkach, które gotuję na twardo i o mleku grzanym na kakao. Mąż śmieje się ze mnie, że moje jajka są zawsze na "bardzo twardo", spalonych garnków nie wypomina, wiecznie zalanej kuchenki mlekiem również. A wystarczyłby timer jakiś. O taki, jak miała główna bohaterka oglądanego przeze mnie wczoraj filmu "Kształt wody" i możliwe, że byłoby po...

Chciałabym się podzielić śmieszną sytuacją z mojego życia, która dotyczyła także mojego taty, który właśnie wtedy o czymś zapomniał, albo o kimś ! Było to dawno, więc znam tą historię tylko z opowiadań mojej mamy. Mam siostrę bliźniaczkę, dlatego jak się urodziłyśmy wszystkim przewróciłyśmy świat do góry nogami. Miałyśmy wielki podwójny wózek, w tamtych czasach był to naprawdę nadzwyczajny widok. Mój tata wybrał się pewnego dnia z nami do sklepu, blisko domu, a że nasz wózek nie zmieścił się w drzwiach zostawił nas przed nim ( wiem teraz to o zgrozo, ale to były czasy, nikt nie chciał nas ukraść).Tata chyba wtedy jeszcze nie był przyzwyczajony do tego, że ma dzieci i wychodząc ze sklepu zapomniał, że to jego wózek! Poszedł do domu jakby nigdy nic. Dopiero mama, krzycząc na niego jaki to jest nieodpowiedzialny mu o nas przypomniała. Rodzice z impetem niczym sportowcy na olimpiadzie wybiegli po nas i na szczęście skończyło się to historii życia i wypominaniu tacie jego wiecznej sklerozy.

Chciałabym się podzielić śmieszną sytuacją z mojego życia, która dotyczyła także mojego taty, który właśnie wtedy o czymś zapomniał, albo o kimś ! Było to dawno, więc znam tą historię tylko z opowiadań mojej mamy. Mam siostrę bliźniaczkę, dlatego jak się urodziłyśmy wszystkim przewróciłyśmy świat do góry nogami. Miałyśmy wielki podwójny wózek, w tamtych czasach był to...

Na ogół mam dobrą pamięć. Jako jedyna w rodzinie pamiętam daty urodzin i imienin wszystkich najbliższych mi osób. Uwielbiam kupować im kilka dni wcześniej prezenty i wręczać w dniu ich święta.
Jednak parę lat temu zapomniałam. Każdemu się może przecież zdarzyć.
Miałam trudny okres w pracy, do tego byłam przeziębiona i wiecznie niewyspana.
Nadszedł 5 stycznia. W mojej głowie pojawiła się myśl,że ta data coś mi mówi, jednak nie miałam pojęcia co. Od rana szef wszystkiego się czepiał, dlatego próbowałam schodzić mu z drogi. I jeszcze ten przeklęty katar! Marzyłam tylko o tym,żeby położyć się w ciepłym łóżku...
O 17 wróciłam do domu i szybko wskoczyłam pod kołdrę. Obudziłam się dopiero wieczorem. Zastałam mamę w kuchni. Wydawało mi się,że jest trochę smutna.
- Coś się stało? - spytałam.
- Nie, nic, Po prostu upłynął mi kolejny rok życia... I nikt nie pamiętał o moich czterdziestych urodzinach. - odparła.
Poczułam się okropnie! Jak mogłam zapomnieć, ZAWSZE pamiętałam!
Oczywiście później wszyscy mieli do mnie pretensje, że im nie przypomniałam. Zirytowałam się.W końcu choć raz reszta rodziny mogłaby pamiętać, a nie tylko ja.
Od tamtej pory nikomu już nie przypominam o ważnych datach. Ja oczywiście pamiętam o wszystkim, więc niech oni też sobie jakoś radzą. Tamten jeden jedyny raz zapomniałam...A do dziś mi to wypominają :)
Jednak prawdą jest,że ludzie pamiętają tylko Twoje potknięcia. Nigdy nie chwalą za dobre rzeczy, tylko ganią za błędy...

Na ogół mam dobrą pamięć. Jako jedyna w rodzinie pamiętam daty urodzin i imienin wszystkich najbliższych mi osób. Uwielbiam kupować im kilka dni wcześniej prezenty i wręczać w dniu ich święta.
Jednak parę lat temu zapomniałam. Każdemu się może przecież zdarzyć.
Miałam trudny okres w pracy, do tego byłam przeziębiona i wiecznie niewyspana.
Nadszedł 5 stycznia. W mojej...

Raz w życiu zapomniałam o strachu. Głupim, zacofanym strachu podszywającym się pod rozsądek i realizm. Przestałam się mazać i po prostu zrobiłam to, czego zawsze się bałam. Do dziś żyję z konsekwencjami tej decyzji i jest mi z nimi nad wyraz dobrze. Teraz stoję przed kolejną decyzją. Strach nadal czuwa i odzywa się niepytany. A ja wierzę, że znów uda mi się zapomnieć.

Raz w życiu zapomniałam o strachu. Głupim, zacofanym strachu podszywającym się pod rozsądek i realizm. Przestałam się mazać i po prostu zrobiłam to, czego zawsze się bałam. Do dziś żyję z konsekwencjami tej decyzji i jest mi z nimi nad wyraz dobrze. Teraz stoję przed kolejną decyzją. Strach nadal czuwa i odzywa się niepytany. A ja wierzę, że znów uda mi się zapomnieć.