Dla mnie jedną z najważniejszych rozmów, była ta, którą odbyłam z wychowawczynią na zakończenie szkoły podstawowej. Uświadomiła mi wtedy, że w życiu nie liczą się osiągnięcia, oceny, nagrody, popularność, ale to jakim się jest człowiekiem, to co się sobą reprezentuje zarówno gdy nikt nie patrzy jak i wtedy gdy oczy wszystkich są na ciebie zwrócone. Zawsze przypominam sobie te słowa, gdy mam łapię doła.

Dla mnie jedną z najważniejszych rozmów, była ta, którą odbyłam z wychowawczynią na zakończenie szkoły podstawowej. Uświadomiła mi wtedy, że w życiu nie liczą się osiągnięcia, oceny, nagrody, popularność, ale to jakim się jest człowiekiem, to co się sobą reprezentuje zarówno gdy nikt nie patrzy jak i wtedy gdy oczy wszystkich są na ciebie zwrócone. Zawsze przypominam sobie...

Najważniejszą rozmowę prowadzę sama ze sobą, od lat i na pewno do śmierci, a jeśli się uda, to jeszcze co najmniej o jeden dzień dłużej. Prowadzę ją ja realistka ze mną optymistką i z drugą mną, pesymistką. Ja wiedząca już wszystko, co mi do życia i szczęścia potrzebne, ze mną odkrywającą nowe. Ja marzycielka ze mną cyniczką. Humanistka z umysłem ścisłym. Empatka z socjopatką. My wszystkie.
Bo to jest jedyna rozmowa prawdziwa, nie tylko wymiana informacji, ale rozmowa, która zmienia rozmówców/rozmówcę, pozwala im/mi się rozwijać.
Ale czy prowadzę ją tylko ze sobą? Dookoła piszą, mówią i krzyczą tłumy. Ja/my to wszystko widzimy i słyszymy, wybieramy co przeczytać i czego wysłuchać. Ja trwająca w swojej strefie komfortu wybieram znajome i odrzucam podejrzanie obce. Ja entuzjastka nowego i niepokojącego z niezdrowym zaciekawieniem rzucam się na sensacyjnie najdziwaczniejsze. Ja analityczka przyglądam się kłótniom ich obu, podejrzliwie traktuję przekonania każdej z nich i staram się dotrzeć do prawdy. A potem przekonać do niej je obie. To się nazywa dysonans poznawczy. W ten sposób się rozwijam, na pożywce z literatury i innych zapisów myśli ludzkości, ale tak naprawdę dopiero we wzbudzonej przez tę literaturę rozmowie mnie samej ze sobą. Ta rozmowa trwa i oby jak najdłużej się nie kończyła.

Najważniejszą rozmowę prowadzę sama ze sobą, od lat i na pewno do śmierci, a jeśli się uda, to jeszcze co najmniej o jeden dzień dłużej. Prowadzę ją ja realistka ze mną optymistką i z drugą mną, pesymistką. Ja wiedząca już wszystko, co mi do życia i szczęścia potrzebne, ze mną odkrywającą nowe. Ja marzycielka ze mną cyniczką. Humanistka z umysłem ścisłym. Empatka z...

Pewnego dnia moja ukochana babcia, która wychowywała mnie już od wielu lat zachowywała się dziwnie.
-Babciu, coś się stało? - zapytałam.
-Nie, nic kochanie. Po prostu myślę sobie, że bardzo bym chciała, żebyś zawsze była szczęśliwa.
-Ależ jestem, babciu.-odparłam.
-Wiem,wiem. Tylko obiecaj mi, że cokolwiek się stanie, pójdziesz do przodu z podniesioną głową i zawsze będziesz silna
-Obiecuję, a dlaczego tak mówisz?-spytałam.
-Bez powodu, skarbie.-odpowiedziała.

Babcia już wtedy czuła...Czuła, że lada dzień jej zabraknie.
Mimo, że była pełną życia kobietą, nagle w nocy przestała oddychać i odeszła do Nieba.
Babciu, bardzo Cię kocham i tak jak obiecałam, idę do przodu i nie poddaje się!Tęsknię każdego dnia i zawsze o Tobie pamiętam..

Pewnego dnia moja ukochana babcia, która wychowywała mnie już od wielu lat zachowywała się dziwnie.
-Babciu, coś się stało? - zapytałam.
-Nie, nic kochanie. Po prostu myślę sobie, że bardzo bym chciała, żebyś zawsze była szczęśliwa.
-Ależ jestem, babciu.-odparłam.
-Wiem,wiem. Tylko obiecaj mi, że cokolwiek się stanie, pójdziesz do przodu z podniesioną głową i zawsze...

Ufff, moja najtrudniejsza rozmowa była chyba też najkrótszą. Długo się do niej zbierałem, a to było tylko jedno zdanie z mojej strony. Jak w słowach piosenki "proste słowa z gardła nie chcą wyjść najbardziej". Gdy te słowa mają odmienić twoje życie o 180° poznajesz to uczucie, aż za dobrze. W końcu los tak chciał, że zaistniała przykra sytuacja, jej problemy ze zdrowiem, które paradoksalnie uzmysłowiły mi, że to jest to czego chcę. Więc:
- Wyjdziesz za mnie?
- Tak, tak, TAAAAK!

Ufff, moja najtrudniejsza rozmowa była chyba też najkrótszą. Długo się do niej zbierałem, a to było tylko jedno zdanie z mojej strony. Jak w słowach piosenki "proste słowa z gardła nie chcą wyjść najbardziej". Gdy te słowa mają odmienić twoje życie o 180° poznajesz to uczucie, aż za dobrze. W końcu los tak chciał, że zaistniała przykra sytuacja, jej problemy ze zdrowiem,...

Rozmowa to przede wszystkim wymiana informacji, wyrażanie naszych emocji i uczuć, a także sposób na podtrzymanie więzi z drugą osobą. Sprawia, że nie czujemy się osamotnieni w zderzeniu z problemami dnia codziennego. W życiu odbywały setki różnych rozmów. Niektóre z nich są bardzo ważne, inne zaś stanowią zaledwie wstęp do tych poważniejszych, które zazwyczaj niosą poważne zmiany w życiu. W swoim życiu miałam kilka takich rozmów, chciażby mogę tutaj wspomnieć o rozmowach rekrutacyjnych, które niosą z sobą ogromne emocje, stres oraz nadzieję na lepsze jutro. Jednak odnoszę wrażenie, że ta najważniejsza rozmowa jest ciągle przedemną i wkrótce będę musiała ją przeprowadzić. Wiem, że być może zmieni ona moje życie oraz dotychczasowe funkcjonowanie.Myślę o niej pełną obaw, ale równocześnie przepełniona nadzieją.

Rozmowa to przede wszystkim wymiana informacji, wyrażanie naszych emocji i uczuć, a także sposób na podtrzymanie więzi z drugą osobą. Sprawia, że nie czujemy się osamotnieni w zderzeniu z problemami dnia codziennego. W życiu odbywały setki różnych rozmów. Niektóre z nich są bardzo ważne, inne zaś stanowią zaledwie wstęp do tych poważniejszych, które zazwyczaj niosą poważne...

Był środowy wieczór. Lekcje już odrobiłam, starszy brat zagłębiał się w meandry matematyki, mama gotowała a dla taty te środowe wieczory były świętością. Potwornie się nudziłam więc postanowiłam, że spróbuję towarzyszyć tacie. Rozsiadłam się wygodnie obok niego. Zaczęłam podjadać paluszki. Nadal jednak nic nie rozumiałam. Minęło 15 minut i postanowiłam przerwać mu w myśl zasady kto pyta nie błądzi. Od tego pytania zaczęło się wszystko. Teraz, po kilku latach, to tata często towarzyszy mi. Dzięki temu znalazłam moją najlepszą przyjaciółkę, która podziela moją pasję. A jak brzmiało to pytanie? "Tato co to jest spalony?"

Był środowy wieczór. Lekcje już odrobiłam, starszy brat zagłębiał się w meandry matematyki, mama gotowała a dla taty te środowe wieczory były świętością. Potwornie się nudziłam więc postanowiłam, że spróbuję towarzyszyć tacie. Rozsiadłam się wygodnie obok niego. Zaczęłam podjadać paluszki. Nadal jednak nic nie rozumiałam. Minęło 15 minut i postanowiłam przerwać mu w myśl...

Najważniejsza rozmowa to ta odbyta z mamą. To ona jest zawsze przy mnie w każdej decyzji mojego życia.
Właśnie taka rozmowę zapamiętałam podczas dylematu wyboru studiów. Na kierunek, który chciałam studiować dostałam się ale nie w mieście w którym chciałam studiować. Tam dostałam się na coś innego. Był to dla mnie bardzo trudny wybór. Właśnie mama pomagała mi wtedy wybierać. Powiedziała, że powinnam robić w zyciu to czego chce, a miejsce i osoby przyjdą z czasem. To była najcenniejsza rada. Do dziś ja pamiętam i ciesze się że z niej skorzystałam.

Najważniejsza rozmowa to ta odbyta z mamą. To ona jest zawsze przy mnie w każdej decyzji mojego życia.
Właśnie taka rozmowę zapamiętałam podczas dylematu wyboru studiów. Na kierunek, który chciałam studiować dostałam się ale nie w mieście w którym chciałam studiować. Tam dostałam się na coś innego. Był to dla mnie bardzo trudny wybór. Właśnie mama pomagała mi wtedy...

Moją najważniejszą rozmową była ta, w której wspólnie z moją byłą dziewczyną podjęliśmy decyzję o rozstaniu. Po 7 latach bycia razem oraz planowaniu ślubu, dzieci oraz wspólnego domu doszliśmy do tego, że nie jesteśmy sobie przeznaczeni. Była to bardzo ważna i zarazem trudna rozmowa- wiedziałem, że nie będziemy razem szczęśliwym małżeństwem ale jednocześnie nie wyobrażałem sobie tego zakończyć. Żeby ją przeprowadzić musiałem walczyć sam ze sobą i postarać się, by umysł zapanował nad moimi emocjami. Obawialiśmy się o to, czy to właściwa droga. Teraz wiem, że dobrze zrobiłem, obydwoje zasługiwaliśmy na to, by być szczęśliwym, a teraz z perspektywy czasu już zdajemy sobie sprawę z tego, że budując wspólny dom szczęśliwi byśmy ze sobą nie byli. Nie licząc rozmów kwalifikacyjnych była to jedyna rozmowa w całym moim życiu, do której się przygotowywałem kilka dni a gdy się już zaczęła, ręce trzęsły mi się ze zdenerwowania.

Moją najważniejszą rozmową była ta, w której wspólnie z moją byłą dziewczyną podjęliśmy decyzję o rozstaniu. Po 7 latach bycia razem oraz planowaniu ślubu, dzieci oraz wspólnego domu doszliśmy do tego, że nie jesteśmy sobie przeznaczeni. Była to bardzo ważna i zarazem trudna rozmowa- wiedziałem, że nie będziemy razem szczęśliwym małżeństwem ale jednocześnie nie wyobrażałem...

Jako dziecko rozmawiałam z dziadkiem o Obronie Grodna w roku 1939. Po latach napisałam pracę magisterską na ten temat, a Grodno stało się ważne w moim życiu, a zaczęło się od rozmowy z dziadkiem. Niedługo jadę do Warszawy i będę nocować u grodnianki.

Jako dziecko rozmawiałam z dziadkiem o Obronie Grodna w roku 1939. Po latach napisałam pracę magisterską na ten temat, a Grodno stało się ważne w moim życiu, a zaczęło się od rozmowy z dziadkiem. Niedługo jadę do Warszawy i będę nocować u grodnianki.

Najważniejsze konwersacje odbywam sama ze sobą w swojej głowie. Nikt nie zna mnie tak jak ja siebie, więc jestem jedyną osobą, przed którą nie muszę nic ukrywać ani się niczego wstydzić, znam wszystkie swoje sekrety i tajemnice. Prowadzę ze sobą długie dialogi, najczęściej przed snem, które pozwalają mi zanalizować i dokładnie przemyśleć wiele nurtujących mnie spraw.

Najważniejsze konwersacje odbywam sama ze sobą w swojej głowie. Nikt nie zna mnie tak jak ja siebie, więc jestem jedyną osobą, przed którą nie muszę nic ukrywać ani się niczego wstydzić, znam wszystkie swoje sekrety i tajemnice. Prowadzę ze sobą długie dialogi, najczęściej przed snem, które pozwalają mi zanalizować i dokładnie przemyśleć wiele nurtujących mnie spraw.