Moje nadzieje nie są "górnolotne" i są bardzo samolubne, ale ja posiadam nadzieję w tym, że w końcu może trochę odpocznę. Odpocznę od wstawania o piątej rano, wyszykowania i zawiezienia dziecka do przedszkola, później praca, a po pracy? A po pracy drugi etat: duży dom, duże podwórko, duży pies, duży piec do ogrzewania, małe dziecko. Obiady, kolacje, zabawy, wycieczki, spacerki, sprzątanie, pranie. I słowo, które wciąż słyszę: "mamo!"... Ale ja mam nadzieję, że w końcu trochę od tego odpocznę, usiądę w fotelu, w czystym domu z obiadem na stole a ze ust dziecka wypłynie słowo "tato" To będzie znak, że dziesięć miesięcy misji pokojowej się skończyło...

Moje nadzieje nie są "górnolotne" i są bardzo samolubne, ale ja posiadam nadzieję w tym, że w końcu może trochę odpocznę. Odpocznę od wstawania o piątej rano, wyszykowania i zawiezienia dziecka do przedszkola, później praca, a po pracy? A po pracy drugi etat: duży dom, duże podwórko, duży pies, duży piec do ogrzewania, małe dziecko. Obiady, kolacje, zabawy, wycieczki,...

Może i zabrzmi to banalnie, ale w przyszłych pokoleniach. Te dzieci, które teraz mają po 8 lat, za 10 kolejnych wejdą w dorosłość z nową energią, gotowi zmieniać świat. Jeżeli wpoi im się właściwe wartości, to nim się obejrzymy, zawiśnie nad nami tęcza. Jedyne co możemy robić, to starać się świecić przykładem i wpajać im wartości naprawdę ważne, jak: empatia, szacunek czy radość z życia. Jeżeli poprowadzimy ich rozwój i edukację w dobrym kierunku, to świat sam zdąży do nowego, pięknego poranka.

Może i zabrzmi to banalnie, ale w przyszłych pokoleniach. Te dzieci, które teraz mają po 8 lat, za 10 kolejnych wejdą w dorosłość z nową energią, gotowi zmieniać świat. Jeżeli wpoi im się właściwe wartości, to nim się obejrzymy, zawiśnie nad nami tęcza. Jedyne co możemy robić, to starać się świecić przykładem i wpajać im wartości naprawdę ważne, jak: empatia, szacunek czy...

Jest takie miejsce. 2 000m2 odgrodzonych siatką. Sto metrów dalej las.
Na ogrodzonym terenie dziura, parędziesiąt pustaków czeka. To mój dom.
To będzie mój dom.
To on. To on w tym momencie daje mi nadzieję.
Za kilka lat zacznę nowe życie. Piękniejsze. Wybudowane od podstaw.

Jest takie miejsce. 2 000m2 odgrodzonych siatką. Sto metrów dalej las.
Na ogrodzonym terenie dziura, parędziesiąt pustaków czeka. To mój dom.
To będzie mój dom.
To on. To on w tym momencie daje mi nadzieję.
Za kilka lat zacznę nowe życie. Piękniejsze. Wybudowane od podstaw.

Odbądź podróż do swojej wyobraźni. Przeżyj coś niezwykłego.
Sięgnij po książkę.
To nauka, morały z niej płynące uczą jak radzić sobie z problemami.
Fabuła. To ona nas odciąga od trosk życia codziennego.
Literatura pozwala przeżyć. Daje nadzieję. Uczy. Poprawia nastrój.

Odbądź podróż do swojej wyobraźni. Przeżyj coś niezwykłego.
Sięgnij po książkę.
To nauka, morały z niej płynące uczą jak radzić sobie z problemami.
Fabuła. To ona nas odciąga od trosk życia codziennego.
Literatura pozwala przeżyć. Daje nadzieję. Uczy. Poprawia nastrój.

Nadzieja to to, na czym polegamy, w czym upatrujemy wsparcia i pomocy, coś, co zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa i sens życia, co jest naszą najwyższą, najbardziej upragnioną wartością i celem życia
Już samo sformułowanie tytułowego pytania uwidacznia podstawowy problem z na­szą wiarą, a raczej tym, co nazywamy potocznie chrześcijaństwem. Sugeruje bo­wiem, że chrześcijanin mógłby pokładać nadzieję w czymkolwiek: w różnych war­tościach, ideach, rzeczach i że może w tym przebierać jak na półkach w hipermarkecie. Oczywiście, człowiek ma prawo wyboru, ale to właśnie podjęty przez niego wybór decy­duje, kim jest: chrześcijaninem, materialistą, poganinem, bezbożnikiem, klientem wró­żek, horoskopów itd. A zatem dopiero odpowiedź na pyta­nie: „człowieku, w kim pokładasz nadzieję?” określa naszą toż­samość i życie. Jeśli zatem chcemy badać i poznawać swoje nadzieje, by lokować je tam, gdzie należy, to wskazówek jak to robić, powinniśmy szukać w słowie Bożym. Tak uważam.

Nadzieja to to, na czym polegamy, w czym upatrujemy wsparcia i pomocy, coś, co zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa i sens życia, co jest naszą najwyższą, najbardziej upragnioną wartością i celem życia
Już samo sformułowanie tytułowego pytania uwidacznia podstawowy problem z na­szą wiarą, a raczej tym, co nazywamy potocznie chrześcijaństwem. Sugeruje bo­wiem, że...

Nadzieja matką głupich jak to mówią…
Tak samo jest podczas sesji. Kiedy już chcesz rzucić studia. Cierpisz i jesteś wykończony psychicznie. Nic Ci nie wychodzi.
W tedy właśnie dostajesz wyniki egzaminu.
3.
I odzyskujesz całą nadzieję.
Szczęście. To ono daje nadzieję na lepsze jutro.

Nadzieja matką głupich jak to mówią…
Tak samo jest podczas sesji. Kiedy już chcesz rzucić studia. Cierpisz i jesteś wykończony psychicznie. Nic Ci nie wychodzi.
W tedy właśnie dostajesz wyniki egzaminu.
3.
I odzyskujesz całą nadzieję.
Szczęście. To ono daje nadzieję na lepsze jutro.

To, że dzisiejszy dzień nie jest tym ostatnim, że jest ich jeszcze tyle, że można coś zmienić. Trzeba walczyć i poświęcić kilka chwil, aby juto było lepsze. Warto przecierpieć i zawalczyć o to, aby przyszłość była lepsza. Tak. To nadzieja. Nadzieja na to, że po dzisiaj jest jeszcze jutro.

To, że dzisiejszy dzień nie jest tym ostatnim, że jest ich jeszcze tyle, że można coś zmienić. Trzeba walczyć i poświęcić kilka chwil, aby juto było lepsze. Warto przecierpieć i zawalczyć o to, aby przyszłość była lepsza. Tak. To nadzieja. Nadzieja na to, że po dzisiaj jest jeszcze jutro.

Ja ciągle, choć może już naiwnie, to jednak pokładam nadzieję w ludziach. Zdarzają się wyjątki, dla których wydaje się, że jednak nie ma już szans, a jednak życie potrafi czasami zaskoczyć. Jakaś sytuacja losowa potrafi odwrócić perspektywę o 180 stopni i choć czasami musi zaboleć, to wiara w ludzkość zostaje przywrócona. Dostrzegajmy w drugim to, co dobre, a na pewno nam się tym odwdzięczy.

Ja ciągle, choć może już naiwnie, to jednak pokładam nadzieję w ludziach. Zdarzają się wyjątki, dla których wydaje się, że jednak nie ma już szans, a jednak życie potrafi czasami zaskoczyć. Jakaś sytuacja losowa potrafi odwrócić perspektywę o 180 stopni i choć czasami musi zaboleć, to wiara w ludzkość zostaje przywrócona. Dostrzegajmy w drugim to, co dobre, a na pewno nam...

Pokładam nadzieję w sobie. Życie nauczyło mnie, że warto polegać na sobie i ufać własnym przekonaniom. Opierając się na innych często możemy się rozczarować. W życiu kieruje się własną intuicją. Mimo, iż nie jestem aspołeczna i uwielbiam kontakt z ludźmi to jednak wolę wierzyć we własne siły. Wygrana smakuje wtedy zaskakująco dobrze, a jeśli się nie uda to pretensje mam tylko i wyłącznie do siebie samej. Taki tok myślenia przyjęłam i jest mi z tym dobrze. Pamiętam jednak, że nadzieja umiera ostatnia i należy ją mieć do ostatnich chwil. Nigdy nie wątpcie we własne możliwości. Możecie zdziałać więcej, niż wam się wydaje. Trzeba tylko chcieć.

Pokładam nadzieję w sobie. Życie nauczyło mnie, że warto polegać na sobie i ufać własnym przekonaniom. Opierając się na innych często możemy się rozczarować. W życiu kieruje się własną intuicją. Mimo, iż nie jestem aspołeczna i uwielbiam kontakt z ludźmi to jednak wolę wierzyć we własne siły. Wygrana smakuje wtedy zaskakująco dobrze, a jeśli się nie uda to pretensje mam...

Rzecz jasna największą nadzieję pokładam w moim ukochanym narzeczonym. Nie mam tu jednak na myśli kwestii materialnych – nie liczę na to, że będzie mnie w przyszłości utrzymywał, zapewniając wygody i stabilizację. Każde z nas jest od siebie niezależne finansowo, zresztą pieniądze nie są tym, do czego przykładam najwyższą wagę. Cała nadzieja, jaką wiążę z moim partnerem, dotyczy stabilności uczuć, wzajemnego zrozumienia i emocjonalnego wsparcia. Z nim życie i przyszłość nie wydają mi się już takie straszne – głęboko wierzę, że ze wszystkim sobie poradzimy, jeśli tylko pozostaniemy razem i zadbamy o to, by wystarczająco pielęgnować naszą miłość codziennymi, drobnymi gestami.

Rzecz jasna największą nadzieję pokładam w moim ukochanym narzeczonym. Nie mam tu jednak na myśli kwestii materialnych – nie liczę na to, że będzie mnie w przyszłości utrzymywał, zapewniając wygody i stabilizację. Każde z nas jest od siebie niezależne finansowo, zresztą pieniądze nie są tym, do czego przykładam najwyższą wagę. Cała nadzieja, jaką wiążę z moim partnerem,...