To jest niewątpliwe jedno z pytań, które pojawiają się w naszej głowie co jakiś czas. Wraz z sytuacjami, które są dla nas nieprzyjemne bądź negatywne, często chcemy się "zapaść pod ziemię", albo właśnie "cofnąć w czasie". Osobiście uważam, że mimo wszystko, iż naszym życiem kierujemy osobiście to istnieje "coś", co ingeruje w nasz los i wszystko co nas spotyka jest czymś czym miało się wydarzyć.
Mimo własnych błędów, przykrych sytuacji jestem zadowolony z tego co mam, z kim żyje i ogólnie tego co mnie otacza. Gdybym już cofnął się w czasie to myślę, że jakieś 10 lat wstecz (czasy gimnazjalne)- mając obecną wiedzę i świadomość tego co mnie czeka w przyszłości, moje działania i styl życia doznałby natychmiastowej zmiany. Chodzi przede wszystkim o naukę, a konkretnie przyłożenie się do języków obcych, ponadto wiedziałbym, które znajomości były błędnymi i oczekiwałbym na te, które nadejdą. Jednakże najbardziej istotną i najważniejszą rzeczą, którą bym wykorzystał, byłoby ponowne spotkanie się ludźmi, których już teraz nie ma na tym świecie, gdybym tylko mógł zainterweniować i skutecznie zapobiec temu nieszczęściu. Zawsze po fakcie, tak bardzo się myśli, ile by się zrobiło, aby to się nie zdarzyło, ale zwlekanie i bagatelizowanie nas ograniczają.

To jest niewątpliwe jedno z pytań, które pojawiają się w naszej głowie co jakiś czas. Wraz z sytuacjami, które są dla nas nieprzyjemne bądź negatywne, często chcemy się "zapaść pod ziemię", albo właśnie "cofnąć w czasie". Osobiście uważam, że mimo wszystko, iż naszym życiem kierujemy osobiście to istnieje "coś", co ingeruje w nasz los i wszystko co nas spotyka jest czymś...

Będąc całkowicie szczera, przede wszystkim sama ze sobą... Wybrałabym inny kierunek studiów. Taki, który naprawdę by mnie interesował, gdzie nauczyłabym się praktycznych rzeczy, przygotowujących mnie do pracy marzeń. Wsadziłabym swoją niepewność i strach w kieszeń i z zapałem oraz pozytywnym nastawieniem spróbowała tego, co mnie kręci.

Będąc całkowicie szczera, przede wszystkim sama ze sobą... Wybrałabym inny kierunek studiów. Taki, który naprawdę by mnie interesował, gdzie nauczyłabym się praktycznych rzeczy, przygotowujących mnie do pracy marzeń. Wsadziłabym swoją niepewność i strach w kieszeń i z zapałem oraz pozytywnym nastawieniem spróbowała tego, co mnie kręci.

Jest wiele rzeczy, które chciałabym zmienić z przeszłości. Dotyczą one zarówno zachowań jak i podejmowanych decyzji, ale czy, wtedy byłabym takim człowiekiem jakim jestem teraz? Pewnie nie. To wszystko miało na mnie, na to kim teraz jestem wpływ, więc lepiej skupić się nad tym co jest teraz.

Jest wiele rzeczy, które chciałabym zmienić z przeszłości. Dotyczą one zarówno zachowań jak i podejmowanych decyzji, ale czy, wtedy byłabym takim człowiekiem jakim jestem teraz? Pewnie nie. To wszystko miało na mnie, na to kim teraz jestem wpływ, więc lepiej skupić się nad tym co jest teraz.

Jestem młody i mam doświadczenie z przyszłości, i wspomnienia których nikt mi nie odbierze, mam bardzo dobrą pamięć i sporo życiowej mądrości jak na swój wiek. Nie spodziewałem się tego, więc nie zapisałem wyników gier liczbowych, ale wiem co zrobić żeby nie brakowało mi gotówki. Dysponuję tylko najniższą płacą miesięczną, ale wiem w co nie wtapiać gotówki, i wiem w co wtopić, a także za co mogę ją mieć i kiedy najlepiej to sprzedać. To zabezpiecza mnie finansowo i gwarantuje byt na przyzwoitym poziomie, a przyzwoity, to wystarczający. Wiem u których kobiet mam szanse - świetnie wtedy-teraz - za pół życia-obecnie - to wiedzieć. Mam wiedzę w różnych dziedzinach, mało wartą za pół życia, ale teraz, to skarb. Wiem jakie badania mam przeprowadzić i jakie leki zażywać w czas, aby utrzymać się w zdrowiu, znam swoich wrogów i przyjaciół (także przyszłych) lepiej niż oni siebie. Są ludzie których wolałbym nie poznać, więc ich nie poznam, pamiętając z przyszłości, choć już do niej nie należą. Idę w sport i edukację w tylu dziedzinach, w ilu się da. Nie pamiętam swojej twórczości na tyle aby ją odtworzyć, ale coś na pewno sobie przypomnę. Ta sytuacja, to chyba szczęście - chyba tak ono wygląda w wersji dla mnie. Teoretycznie wszystko będzie lepsze i błędy precz! Ale czy na pewno? Nie popełnię tych samych, ale niewątpliwie w zderzeniu z nowymi sytuacjami, popełnię takie o jakie nawet siebie jeszcze nie podejrzewałem i nie będzie idealnie, ale i tak się cieszę i nawet chyba jestem trochę jak bóg dla kawałka świata.

Jestem młody i mam doświadczenie z przyszłości, i wspomnienia których nikt mi nie odbierze, mam bardzo dobrą pamięć i sporo życiowej mądrości jak na swój wiek. Nie spodziewałem się tego, więc nie zapisałem wyników gier liczbowych, ale wiem co zrobić żeby nie brakowało mi gotówki. Dysponuję tylko najniższą płacą miesięczną, ale wiem w co nie wtapiać gotówki, i wiem w co...

Co bym zrobiła, gdybym obudziła się o połowę młodsza i miała świadomość tego co wydarzy się w przyszłości... szalenie intrygujące! Matematyka podpowiada mi, że miałabym wtedy 11 lat. Myślę, że jako 11-latka byłabym przerażona faktem, że przede mną tyle trudnych decyzji i tyle wyborów! Gdzieś tam jednak z tyłu głowy od małego wpajano mi, że „jak dorośniesz, to przekonasz się, co to znaczy życie”. Wydaje mi się, że nadal nie do końca poznałam co to znaczy to prawdziwe dorosłe życie, jeszcze zbyt dużo przede mną. Odpowiadając jednak na pytanie i przechodząc do meritum: nie skorzystałabym z okazji i nie zmieniłabym żadnej decyzji, którą podjęłam w swoim życiu do tej pory. Nie wszystkie były pozytywne i nie każda decyzja sprawiła, że było kolorowo. Jednak jedno jest pewne. Każdy wybór, każdy problem i każda decyzja w moim życiu mnie czegoś nauczyła. Jestem dzięki temu silniejsza i z biegiem lat zauważam, że inaczej patrzę na życie. Wszystkie decyzje w moim życiu kształtowały mój obecny światopogląd i wiele dzięki temu zyskałam. Cieszę się, że tyle dobrego mnie w życiu spotkało i staram się nie myśleć o smutnych, złych wspomnieniach z przeszłości. Liczy się to, co jeszcze przede mną! Wierzę, że wszystko mi się w życiu uda i z każdej opresji wyjdę z podniesioną głową- zresztą „JAK ZAWSZE” :)

Co bym zrobiła, gdybym obudziła się o połowę młodsza i miała świadomość tego co wydarzy się w przyszłości... szalenie intrygujące! Matematyka podpowiada mi, że miałabym wtedy 11 lat. Myślę, że jako 11-latka byłabym przerażona faktem, że przede mną tyle trudnych decyzji i tyle wyborów! Gdzieś tam jednak z tyłu głowy od małego wpajano mi, że „jak dorośniesz, to przekonasz...

Budzę się o połowę młodsza, a zatem mam 15 lat i...idę do dobrego dentysty. Dobry dentysta odsyła mnie do ortodonty, który namawia mnie do założenia aparatu na zęby. Dobry dentysta dobrze leczy mi przedtem wszystkie zęby, które tego wymagają. Po noszeniu aparatu mam piękną szczękę i proste, zdrowe zęby, które olśniewają podczas uśmiechu.Piękny uśmiech pomaga mi w zdobyciu męskich serc i dobrej pracy.
Niestety - nie trafiłam na dobrego dentystę. Trafiłam na dentystę, który wyleczył mi zęby kanałowo niepoprawnie. W dodatku po traumatycznych przeżyciach podjęłam głupią decyzję niechodzenia do dentysty, dopóki nie zacznie mnie coś boleć. Niestety jak już zaczęło mnie boleć, to okazało się, że muszę wyrwać kilka zębów, m.in. te, które 15 lat temu były źle wyleczone...

Budzę się o połowę młodsza, a zatem mam 15 lat i...idę do dobrego dentysty. Dobry dentysta odsyła mnie do ortodonty, który namawia mnie do założenia aparatu na zęby. Dobry dentysta dobrze leczy mi przedtem wszystkie zęby, które tego wymagają. Po noszeniu aparatu mam piękną szczękę i proste, zdrowe zęby, które olśniewają podczas uśmiechu.Piękny uśmiech pomaga mi w zdobyciu...

Oczywiście, że bym zmieniła - kolor ścian w pokoju.
Głupie i błahe?
Pewnie tak, ale każda decyzja czy zła, czy dobra czegoś nas uczy. Wyciągamy lekcję na przyszłość, wyciągamy wnioski, przeżywamy to. Załóżmy, że pewnego dnia obudziłabym się o połowę młodsza i miała szansę zmienić jedną z kluczowych decyzji w moim życiu (np.ta zła życiowo decyzja, która wiele mnie nauczyła). Ok decyzja zmieniona, wymazana, a kiedyś z powodu wymazania jej, podjęłabym (nie wiedząc o tym) ją kolejny raz.
Więc zostanę przy tym kolorze ścian ;)

Oczywiście, że bym zmieniła - kolor ścian w pokoju.
Głupie i błahe?
Pewnie tak, ale każda decyzja czy zła, czy dobra czegoś nas uczy. Wyciągamy lekcję na przyszłość, wyciągamy wnioski, przeżywamy to. Załóżmy, że pewnego dnia obudziłabym się o połowę młodsza i miała szansę zmienić jedną z kluczowych decyzji w moim życiu (np.ta zła życiowo decyzja, która wiele mnie...

Miałabym zaledwie 11 lat, ale kto mówi, że to właśnie w tym wieku musiałabym już wybrać, którą decyzję zmienić? Nie. Poczekałabym do skończenia gimnazjum i zamiast do technikum, zapisałabym się do liceum. Generalnie z dwóch powodów: liceum wybrałabym lepsze, dzięki czemu przyłożyłabym się bardziej do nauki (w moim technikum był przysłowiowy luz i rozleniwienie, i niestety także ja się tym zaraziłam). I po drugie: miałabym normalnych znajomych.

Pewnie, dla niektórych to takie łatwe mówić "nic bym nie zmienił/a, bo to co się kiedyś wydarzyło ukształtowało mnie i nauczyło życia". Ja tak nie uważam. W klasie nie miałam do kogo gęby otworzyć, a ludzie tam byli z gatunku tych, którym w głowach tylko imprezy i plotkarstwo.
Wybrałabym więc normalne liceum, gdzie ludzi interesuje trochę bardziej otaczający ich świat, kosmos, religia. Wybrałabym ludzi, z którymi mogłabym dyskutować. Zdecydowanie nie chciałabym ponownie przeżywać tego milczenia w klasie, krzywych spojrzeń i myślenia "byle do końca zajęć/ byle do końca roku/ byle do końca szkoły".

Byłabym wówczas bardziej stanowcza, odważniejsza i zdecydowana. Wyobrażam sobie, że moje życie wyglądałoby teraz zupełnie inaczej: byłabym na studiach i miała paczkę przyjaciół o wspólnych zainteresowaniach, częściej wychodziłabym z domu i nabrałabym trochę pewności siebie w życiu realnym - może nawet miałabym już narzeczonego! :) Czułabym się po prostu nie tyle szczęśliwa, co zwyczajnie zadowolona z moich osiągnięć i decyzji :)

Miałabym zaledwie 11 lat, ale kto mówi, że to właśnie w tym wieku musiałabym już wybrać, którą decyzję zmienić? Nie. Poczekałabym do skończenia gimnazjum i zamiast do technikum, zapisałabym się do liceum. Generalnie z dwóch powodów: liceum wybrałabym lepsze, dzięki czemu przyłożyłabym się bardziej do nauki (w moim technikum był przysłowiowy luz i rozleniwienie, i niestety...

Jestem nastolatką. Myślę, że nie zmieniłabym nic do czas liceum. Ale z pewnością wybrałabym inny kierunek studiów i go ukończyła. I ominęłabym szerokim łukiem pewnego mężczyznę, który trwale zmienił mój los- niekoniecznie na lepsze, i który piętnem odcisnął się na mojej psychice. Uważam, że wtedy moje życie na pewno wyglądałoby zupełnie inaczej. Nie wiem, czy lepiej. Ale może już dawno ułożyłabym sobie zycie, byłabym w szczęśliwym związku, czułabym się kochana? Ciężko jest cały czas dawać miłość nie otrzymując nic w zamian. Podróż w czasie być może dałaby mi szansę poznać smak obustronnego zaangażowania i pięknego uczucia.
Póki co pozostaje mi gdybanie...

Jestem nastolatką. Myślę, że nie zmieniłabym nic do czas liceum. Ale z pewnością wybrałabym inny kierunek studiów i go ukończyła. I ominęłabym szerokim łukiem pewnego mężczyznę, który trwale zmienił mój los- niekoniecznie na lepsze, i który piętnem odcisnął się na mojej psychice. Uważam, że wtedy moje życie na pewno wyglądałoby zupełnie inaczej. Nie wiem, czy lepiej. Ale...

Nie poszłabym na studia, a od razu do pracy. Jestem przekonana, że nauczyłabym się więcej, znacznie szybciej nabyłabym pewnych umiejętności, no i poznałabym wielu ludzi. A te trzy rzeczy razem wzięte gwarantują na prawdę dużo w dzisiejszym świecie. ;-)

Nie poszłabym na studia, a od razu do pracy. Jestem przekonana, że nauczyłabym się więcej, znacznie szybciej nabyłabym pewnych umiejętności, no i poznałabym wielu ludzi. A te trzy rzeczy razem wzięte gwarantują na prawdę dużo w dzisiejszym świecie. ;-)