Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Wilcza
Robert
Irene
KarolinaSok
Audrey

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Wilcza
Robert
Irene
KarolinaSok
Audrey

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Faraon Chu-fu (Cheops)

Wielka Piramida w Gizie to jedyny z siedmiu cudów świata, który przetrwał do czasów współczesnych. Cheops budował ją 20 lat z przeznaczeniem na własny grobowiec. Tysiące niewolników musiało dźwigać ciężkie bloki, a potem układać je w niezwykle precyzyjny sposób. To sztuka, której dziś nie potrafi powtórzyć żaden budowniczy.

Kompleks piramid w Gizie jest ziemską kopią gwiazdozbioru Oriona. Sfinks natomiast patrzy w stronę gwiazdozbioru Lwa. Piramidon (czubek), który kiedyś posiadała piramida Cheopsa odbijał światło i podobno był nawet widoczny w Izraelu. Ponadto naukowcy doszukują się wielu powiązań odnośnie lokalizacji i wymiarów tych piramid i łączą je z matematyką, astronomią, a pasjonaci teorii spiskowych szukają powiązań z kosmitami.

Istnieje też pewna frapująca zagadka. XVIII wieczny duński podróżnik, kapitan Frederic Norden w swojej książce przedstawił opis i szkic czterech piramid. Tymczasem brak jakichkolwiek śladów, aby ta czwarta w ogóle istniała. Tym bardziej, że według opisu była czarna!

Starożytny Egipt to miejsce panowania wielkich dynastii, to setki uknutych intryg i tajemniczych wydarzeń. To przepych i bogactwo, ale także ogromna wiedza i niezwykły postęp techniczny jak na tak odległe czasy. Niewiele jeszcze wiemy o sekretach faraonów. Wspaniałe byłoby poczuć potęgę ich władzy i zobaczyć na własne oczy ich fascynujące życie.

Faraon Chu-fu (Cheops)

Wielka Piramida w Gizie to jedyny z siedmiu cudów świata, który przetrwał do czasów współczesnych. Cheops budował ją 20 lat z przeznaczeniem na własny grobowiec. Tysiące niewolników musiało dźwigać ciężkie bloki, a potem układać je w niezwykle precyzyjny sposób. To sztuka, której dziś nie potrafi powtórzyć żaden budowniczy.

Kompleks piramid w Gizie...

A ja przekornie powiem, że chciałabym być żoną dyktatora, pierwszą damą reżimu totalitarnego. Ostatnio oglądałam pewien program dokumentalny o takich właśnie kobietach. Jaki miały wpływ? Ogromny, nierzadko to właśnie one były zaangażowane w działania polityczne swoich mężów lub rządziły twardszą ręką niż niż oni, inne obserwowały wydarzenia z boku. Jednak żadnej z nich nie można było odmówić wielkiego wpływu, jaki wywierały na swoich mężów. Dodatkową korzyścią z bycia taką żoną były piękne i kosztowne stroje, luksusowe wille, samochody, ekskluzywne rauty, drogocenna biżuteria, podróże i spotkania z najbardziej wpływowymi i znanymi osobami na świecie. Jednak bycie pierwszą damą otwiera również większe możliwości pomocy charytatywnej. Zajmuje się programami wspierającymi przedsiębiorczość kobiet, na rzecz ubogich rodzin i prawami kobiet...

A ja przekornie powiem, że chciałabym być żoną dyktatora, pierwszą damą reżimu totalitarnego. Ostatnio oglądałam pewien program dokumentalny o takich właśnie kobietach. Jaki miały wpływ? Ogromny, nierzadko to właśnie one były zaangażowane w działania polityczne swoich mężów lub rządziły twardszą ręką niż niż oni, inne obserwowały wydarzenia z boku. Jednak żadnej z nich nie...

Współczesne systemy demokratyczne są szeroko wykorzystywane w dzisiejszej kulturze. Znacznie ciekawszym byłoby wrócić do dawnych czasów i sprawdzić się w roli oświeceniowego władcy absolutnego, choćby miała to być tylko fikcja. Absolutyzm kojarzy się zawsze z czymś negatywnym, ale czy tak musi być? Sztuka jest od badania granic i idei, więc za pomocą takiej powieści można by sprawdzić, czy władza jednostki musi zawsze prowadzić do terroru, czy może jednak jest możliwa skrajna monarchia zapewniająca dobrobyt i szczęście obywatelom.

Współczesne systemy demokratyczne są szeroko wykorzystywane w dzisiejszej kulturze. Znacznie ciekawszym byłoby wrócić do dawnych czasów i sprawdzić się w roli oświeceniowego władcy absolutnego, choćby miała to być tylko fikcja. Absolutyzm kojarzy się zawsze z czymś negatywnym, ale czy tak musi być? Sztuka jest od badania granic i idei, więc za pomocą takiej powieści można...

Wsiadam w takim razie w swój rydwan i pędzę panować nad caluteńkim starożytnym Egiptem.

Swój wybór warunkuję przede wszystkim możliwościami jakie dałaby mi władza absolutna, należna faraonowi. Nikt, żaden średniowieczny król, prezydent czy urzędnik państwowy, nie może równać się z osobą żywego boga na ziemi. Wspaniale byłoby prowadzić życie i rządy zasługujące na boskie uwielbienie, których uwieńczeniem byłby wspaniały grobowiec (naturalnie objęty klątwą, co by rabusiom w pięty poszło!) położony w Dolinie Królów. Przyznaję też, że piękny i słoneczny kraj, w którym przyszłoby mi żyć niewątpliwie jest zaletą.

Ciekawe jak dziś wyglądałby świat. W końcu władca posiadający współczesną wiedzę mógłby nieodwracalnie zmienić bieg historii lub po prostu … nieźle namieszać :)

Wsiadam w takim razie w swój rydwan i pędzę panować nad caluteńkim starożytnym Egiptem.

Swój wybór warunkuję przede wszystkim możliwościami jakie dałaby mi władza absolutna, należna faraonowi. Nikt, żaden średniowieczny król, prezydent czy urzędnik państwowy, nie może równać się z osobą żywego boga na ziemi. Wspaniale byłoby prowadzić życie i rządy zasługujące na boskie...

Ja z moim charakterem nie nadaję się do rządzenia niczym i nikim. Jestem zbyt ugodowa, nie znoszę się kłócić i mam miękkie serce w sprawach krzywd ludzi. Uważam, że władca jakiejkolwiek epoki powinien twardo stąpać po ziemi i być obiektywny. Powinien pomagać poszczególnym ludziom, ale skupić się przede wszystkim na dobru całej społeczności. Miałabym problem z wyborem komu pomóc w pierwszej kolejności, bo chciałabym zrobić wszystko na raz. Dodatkowo jak coś mi nie wychodzi to bardzo szybko zaczynam się denerwować i zniechęcać, a władca powinien panować nad emocjami i dawać dobry przykład. Dlatego dobrze mi tu gdzie jestem i na żadnym etapie swojego życia nie chcę mieć nic wspólnego z władzą.

Ja z moim charakterem nie nadaję się do rządzenia niczym i nikim. Jestem zbyt ugodowa, nie znoszę się kłócić i mam miękkie serce w sprawach krzywd ludzi. Uważam, że władca jakiejkolwiek epoki powinien twardo stąpać po ziemi i być obiektywny. Powinien pomagać poszczególnym ludziom, ale skupić się przede wszystkim na dobru całej społeczności. Miałabym problem z wyborem komu...

Zamknąłem oczy i przetarłem je. Ściekające z czoła krople trwale uświadamiały mi, że stoję na wzgórzu podczas słonecznego samopołudnia. Z powagą i zwycięstwem wypisanym na twarzy czekałem na rozpoczęcie bitwy. Flaga z herbem powiewała za moimi plecami. Szum wiatru był jedynym dźwiękiem, który istniał w tej chwili. Wojownicy obu dowódców ruszyli w stronę wroga. Pierwsze ciosy były silne i pełne gracji – zupełny antonim końca bitwy. Po zakończeniu wymiany ciosów i ponownego umocnienia swojej pozycji w kartach innych państw, zawróciłem. Uśmiechnąłem się mimowolnie. Wróciłem na galopującym wierzchowcu do swojego królestwa. Za mną szło zwycięskie wojsko opatrzone w godło przedstawiające białego orła.
Wieczorem wydałem ucztę dla obrońców ojczyzny chwaląc umiejętności dowodzenia hetmana oraz mężność wojowników. Udostępniając sporą część zapasów z winnicy wyszedłem na balkon. Pamiętam, że planowałem wtedy poszerzyć potęgę naszego narodu. Rozmawiałem z hetmanami o różnych strategiach i podstępach. Nikt nie mógł stanąć mi na drodze. Wszystko trwało do czasu. Moim wyznacznikiem w życiu było spłodzenie syna i jego dorastanie. Uświadamiałem go, że będzie królem tego pięknego, potężnego państwa. Jednak on chciał dosiąść tron wcześniej niż był na to gotowy.
Ucisnąłem ranę na klatce piersiowej. Obraz rozmazywał mi się przed oczami, a ja miałem w głowie tylko jedno zdanie. Dzięki Boże Wszechmocny, że pozwoliłeś mi zarządzać tym królestwem. Choć dożyć miałem XVII wieku-dziękuję, Boże.

Zamknąłem oczy i przetarłem je. Ściekające z czoła krople trwale uświadamiały mi, że stoję na wzgórzu podczas słonecznego samopołudnia. Z powagą i zwycięstwem wypisanym na twarzy czekałem na rozpoczęcie bitwy. Flaga z herbem powiewała za moimi plecami. Szum wiatru był jedynym dźwiękiem, który istniał w tej chwili. Wojownicy obu dowódców ruszyli w stronę wroga. Pierwsze...

Bez ryzyka nie ma zabawy, ale lepiej jak to ryzyko nie należy do najwyższego. Mimo wszystko.

Odpowiadałaby mi pozycja kardynała Richelieu. To on wpływał na całą politykę, a jednocześnie nie stał nigdy na pierwszej linii ognia. Bycie szarą eminencją ma sporo zalet, a do najważniejszej z wad mogłoby jedynie należeć bycie zależnym od decyzji króla, jednakże przy odrobinie skilla (a skill niewątpliwie jest tu potrzebny ogromny - co daje jednocześnie olbrzymią satysfakcję z efektów), to ryzyko praktycznie jest zminimalizowane. Czy to bowiem faktycznie król podejmuje decyzje?

A do tego jaki dreszcz emocji! Jakie możliwości wpływania i kształtowania świata w zgodzie z własnymi oczekiwaniami!

Reszta należy już do historii i ocen, które nigdy nie są jednoznacznie. Nawet bowiem Mazarini, ledwie cień Richelieu wg jednych, dokonał rzeczy znaczących (wg drugich). Miał bowiem odbudować finanse Francji.

Bez ryzyka nie ma zabawy, ale lepiej jak to ryzyko nie należy do najwyższego. Mimo wszystko.

Odpowiadałaby mi pozycja kardynała Richelieu. To on wpływał na całą politykę, a jednocześnie nie stał nigdy na pierwszej linii ognia. Bycie szarą eminencją ma sporo zalet, a do najważniejszej z wad mogłoby jedynie należeć bycie zależnym od decyzji króla, jednakże przy odrobinie...

Jakbym miała możliwość przeniesienia się w dowolny okres historyczny wybrałabym czasy starożytne, a konkretnie do starożytnego Egiptu. Chciałabym być królową niczym Kleopatra, korzystać z uroków władzy, kąpać się w wannie wielkości mojego mieszkania pełnej mleka i płatków róż...

Jakbym miała możliwość przeniesienia się w dowolny okres historyczny wybrałabym czasy starożytne, a konkretnie do starożytnego Egiptu. Chciałabym być królową niczym Kleopatra, korzystać z uroków władzy, kąpać się w wannie wielkości mojego mieszkania pełnej mleka i płatków róż...