Pare lat temu założyłam sobie konto na znanym portalu randkowym... Z powodu mojego zdjęcia profilowego kandydatów na potencjalnego partnera było sporo, nie bede tego ukrywała :) No i pewnego dnia napisał do mnie Ariel. Imię bardzo oryginalne, zdjęcie profilowe równiez... W bluzce z jakimś pamperkiem... Pisalismy ze sobą tydzień, później drugi... Ciągle nalegał na spotkanie, a ja za kazdym razem pisalam Mu, że jeszcze nie jestem gotowa... A tak naprawde nie byłam przekonana czy byłby to dobry wybór... Pisałam z Nim trzeci i czwarty tydzien... W końcu zgodziłam się na spotkanie, no i nie załuje :) Od 21 miesiecy jestesmy rodzicami cudownej Lenki, a od 19 miesiecy małzeństwem. Jednym słowem... Gdyby miał poważniejsze zdjęcie profilowe, zapewne zgodziłabym się na spotkanie wcześniej :)

Pare lat temu założyłam sobie konto na znanym portalu randkowym... Z powodu mojego zdjęcia profilowego kandydatów na potencjalnego partnera było sporo, nie bede tego ukrywała :) No i pewnego dnia napisał do mnie Ariel. Imię bardzo oryginalne, zdjęcie profilowe równiez... W bluzce z jakimś pamperkiem... Pisalismy ze sobą tydzień, później drugi... Ciągle nalegał na spotkanie,...

Wakacje między studiami zazwyczaj spędzałam na Islandii - pracując. Pewnego cudownego poranka przyjechałam do swojego nowego miejsca pracy - hotelu na południu tego pięknego kraju. Troszkę poddenerwowana, zostałam wprowadzona do restauracji, aby przywitać się z resztą pracowników, a tam na wejściu przywitał mnie szef kuchni słowami:"Chcesz jeść?". Nieśmiało pokiwałam głową na co on odpowiedział "Jedz póki dają, bo więcej nie dostaniesz!".
I tak się składa, że z owym kucharzem jesteśmy parą już od 7 lat. Czasem najgorszy podryw, może się okazać tym najszczęśliwszym! :)

Wakacje między studiami zazwyczaj spędzałam na Islandii - pracując. Pewnego cudownego poranka przyjechałam do swojego nowego miejsca pracy - hotelu na południu tego pięknego kraju. Troszkę poddenerwowana, zostałam wprowadzona do restauracji, aby przywitać się z resztą pracowników, a tam na wejściu przywitał mnie szef kuchni słowami:"Chcesz jeść?". Nieśmiało pokiwałam głową...

Podryw do roztrzaskania o pewien kant wiadomej
części ciała; gdy na zalotnika podziałała
magia telewizji i chcąc mnie poderwać na
komplement się sili: "jesteś wspaniała,
delikatna i aksamitna jak..." tak! potem
pada, że jak ten papier toaletowy, jak
coś takiego może przyjść do głowy?!

Podryw do roztrzaskania o pewien kant wiadomej
części ciała; gdy na zalotnika podziałała
magia telewizji i chcąc mnie poderwać na
komplement się sili: "jesteś wspaniała,
delikatna i aksamitna jak..." tak! potem
pada, że jak ten papier toaletowy, jak
coś takiego może przyjść do głowy?!

Lubię tańczyć. Lubiłam? Lubię..., ale czasu jakoś teraz na to mało mam ;). W każdym razie kiedyś często chodziłam wieczorami na imprezy, gdzie można potańczyć we dwoje tzw. "tańcem towarzyskim". Nie żebym była jakąś zawodową tancerką, robiłam to dla przyjemności. Nie trzeba mieć partnera, a zazwyczaj ktoś zaprosi do tańca - cóóż taki styl zabawy. Co kto lubi ;)

Jednak do sedna. Na jednej z takich imprez poszłam z przyjaciółką i kuzynem. Było miło i przyjemnie. Tańczyliśmy, śmialiśmy się, ogólnie wieczór jak inne. Poznałam, lub może lepiej tu stwierdzić, że "Zostałam Poznana" z pewnym chłopakiem o imieniu Andrzej. Andrzej lubił tańczyć, Andrzej stwierdził, że wyglądam na fajną dziewczynę, Andrzej stwierdził, że mu się podobam, Andrzej chciał mnie zaprosić na randkę, Andrzej zaproponował, że kupi dwa transportery piwa mojemu kuzynowi, jeśli ten w zamian namówi mnie do tego, abym na takową randkę się zgodziła.

Aha zapomniałam dodać. Andrzej stał obok mnie i mówił to wszystko mojemu kuzynowi (który ze śmiechem na ustach do końca imprezy mówił mi tylko o dwóch transporterach piwa, którymi się przecież podzieli, jak już mnie sprzeda). Dzięki Piotrek!

Lubię tańczyć. Lubiłam? Lubię..., ale czasu jakoś teraz na to mało mam ;). W każdym razie kiedyś często chodziłam wieczorami na imprezy, gdzie można potańczyć we dwoje tzw. "tańcem towarzyskim". Nie żebym była jakąś zawodową tancerką, robiłam to dla przyjemności. Nie trzeba mieć partnera, a zazwyczaj ktoś zaprosi do tańca - cóóż taki styl zabawy. Co kto lubi ;)

Jednak do...

Moja najgorsza randka miało miejsce, gdy miałem osiemnaście lat. Świeżo upieczony dorosły, pierwsza praca na czarno, nadchodząca matura… Łatwo wyobrazić sobie ten okres życia.

Z Pauliną widzieliśmy się przelotnie, w autobusie. Nie zwracaliśmy jednak na siebie uwagi, aż do pewnego dnia, w którym kierowca autobusu nie szarpnął kierownicą tak nagle, iż Paulina omal by się nie wywaliła. Złapałem ją, roześmialiśmy się, a później zamieniliśmy kilka zdań. I następne kilka każdego kolejnego dnia.

Tak to się zaczęło. Była bardzo wstydliwą, spokojną dziewczyną. Musiałem się naprawdę natrudzić, nim udało mi się gdzieś ją wyciągnąć. Postanowiliśmy, że przejdziemy się wzdłuż drogi rowerowej, korzystając z jej uroków (była bowiem zima i wszystkie ścieżki tego typu pozostawały opustoszałe).

Zdecydowałem się wziąć na spacer mojego owczarka niemieckiego, bardzo łagodnego i pięknego. Chciałem zabłysnąć w oczach Pauliny jako miłośnik zwierząt. Po krótkim czasie spuściłem psa ze smyczy, a rozmowa stawała się coraz bardziej romantyczna, aż do…

— Panie, po****ło Cię?! — usłyszeliśmy. — Dzwonię na policję, tutaj nie można puszczać psów bez smyczy!

Na nic się zdało zapięcie psa, tłumaczenie, że nie jest agresywna, a cała ścieżka jest pusta. Mężczyzna jak powiedział, tak zrobił. Pierwszy raz użyłem dowodu nie po to, by kupić alkohol, a zostać spisanym przez policję podczas randki z dziewczyną. Jak można się spodziewać, drugiego spotkania nie było.

Moja najgorsza randka miało miejsce, gdy miałem osiemnaście lat. Świeżo upieczony dorosły, pierwsza praca na czarno, nadchodząca matura… Łatwo wyobrazić sobie ten okres życia.

Z Pauliną widzieliśmy się przelotnie, w autobusie. Nie zwracaliśmy jednak na siebie uwagi, aż do pewnego dnia, w którym kierowca autobusu nie szarpnął kierownicą tak nagle, iż Paulina omal by się...

"Przejdźmy na wyższy level."

"Przejdźmy na wyższy level."

Liceum. Mamy po 18 lat. "Wąchaliśmy" się z kolegą... Ani on był mistrzem podrywu, ani ja wybitną kokietką. Ale jakoś trzeba było się nawzajem poderwać! Nadeszła moja impreza 18nastkowa. Kolega przyszedł po mnie, abyśmy razem udali się do lokalu. Wręczył mi w domu pięknie zapakowany prezent z prośbą, abym rozpakowała go dopiero po imprezie. ... Zabawa trwała w najlepsze! Zalotne spojrzenia, czułe gesty, oczywiście wszystko tak subtelne jak w najlepszym romansidle. I w końcu nadszedł ten moment! Podryw na całego! Podczas tańca kolega mówi do mnie "Jak rozpakujesz prezent, to zobaczysz kogoś bardzo fajnego". Ja niewiele myśląc (bo pamiętajcie! podryw nie musi być inteligentny...) odpowiadam "A co, dałeś mi swoje zdjęcie?". On się tylko uśmiechnął, a ja zorientowałam się jakie to było płytkie. Płyciznę podrywu z mojej strony podkreślił fakt, że prezentem okazało się być.... lusterko! Z kolegą nie wyszło (przypadek?), a mojego obecnego męża postanowiłam nie podrywać! Zostawiła wszystko w jego rękach i niewyobrażalnie dobrze na tym wyszłam! :)

Liceum. Mamy po 18 lat. "Wąchaliśmy" się z kolegą... Ani on był mistrzem podrywu, ani ja wybitną kokietką. Ale jakoś trzeba było się nawzajem poderwać! Nadeszła moja impreza 18nastkowa. Kolega przyszedł po mnie, abyśmy razem udali się do lokalu. Wręczył mi w domu pięknie zapakowany prezent z prośbą, abym rozpakowała go dopiero po imprezie. ... Zabawa trwała w najlepsze!...

(Piękny majowy dzień. J(a) i koleżanka siedzimy na ławeczce przed Biblioteką Uniwersytecką. Podchodzi do nas kolega z roku, znany tylko z widzenia. Powiedzmy E(ryk))
E: Blodeuwedd, prawda?
J: Emm, tak to ja.
E: Chciałem ci powiedzieć... Masz bardzo ciekawy zgryz.
J (w równym stopniu wkurzona i zdumiona, ale panuję nad sobą): To się nazywa diastema.
E (zaczyna recytować jakiś wiersz Baczyńskiego, po czym mówi z uśmiechem): To Baczyński. Wiesz, jak zidentyfikowali zwłoki Baczyńskiego?
J: Nie mam pojęcia...
E: Po zębach! Więc opłaca się mieć nietypowy zgryz. Jak ty. (Uśmiecha się miło, prezentując aparat na górną i dolną szczękę.)
Kurtyna

Rozmowa trwała jeszcze jakiś czas, bo włączyła się moja koleżanka i jeszcze jeden kolega, ale zboczyła na temat identyfikacji zwłok w ogóle. Gdyby nie fakt, że widać było, że chłopak naprawdę stara się mi zaimponować, uznałabym, że to złośliwość... a to tylko nieudolność. ;) Może i szkoda, bo chyba oprócz talentu do mówienia komplementów niczego mu nie brakowało, ale rozpoczęcie rozmowy od zauważenia mojego największego defektu bardzo źle mnie nastroiło. No i ta konkluzja, że będzie łatwo zidentyfikować moje zwłoki...!
P.S. Z tego co czytałam, Baczyńskiego zidentyfikowała matka po medaliku na szyi...

(Piękny majowy dzień. J(a) i koleżanka siedzimy na ławeczce przed Biblioteką Uniwersytecką. Podchodzi do nas kolega z roku, znany tylko z widzenia. Powiedzmy E(ryk))
E: Blodeuwedd, prawda?
J: Emm, tak to ja.
E: Chciałem ci powiedzieć... Masz bardzo ciekawy zgryz.
J (w równym stopniu wkurzona i zdumiona, ale panuję nad sobą): To się nazywa diastema.
E (zaczyna recytować...

W tramwaju:
- Przepraszam, czy to działa? (sugestywne spojrzenie na automat biletowy i rozbrajający uśmiech do mega przystojnego faceta)
- Nie, kasownik

Umarłam wtedy ze śmiechu, przyrzekam ;)

W tramwaju:
- Przepraszam, czy to działa? (sugestywne spojrzenie na automat biletowy i rozbrajający uśmiech do mega przystojnego faceta)
- Nie, kasownik

Umarłam wtedy ze śmiechu, przyrzekam ;)

Myślę, że przebiję wszystkich moją randką w ciemno.
Wybrałam się z pewnym chłopakiem do kina. Film był fajny, ale chłopak średnio mi się podobał i nie kleiła nam się rozmowa. Zwykle jednak daję szansę bo pierwsze spotkanie jest mega sztywne.
Wracaliśmy do domu jego samochodem. Zagaił, czy nie będę miała nic przeciwko jeśli przy okazji pojedziemy na halę targową bo musi coś kupić do sklepu rodziców. Jasne, nie ma sprawy!
Podjechaliśmy ... po ziemniaki! Wracałam do domu z 4 worami kartofli i ...arbuzem, którego dostałam w prezencie.

Myślę, że przebiję wszystkich moją randką w ciemno.
Wybrałam się z pewnym chłopakiem do kina. Film był fajny, ale chłopak średnio mi się podobał i nie kleiła nam się rozmowa. Zwykle jednak daję szansę bo pierwsze spotkanie jest mega sztywne.
Wracaliśmy do domu jego samochodem. Zagaił, czy nie będę miała nic przeciwko jeśli przy okazji pojedziemy na halę targową bo musi coś...