Fidżi.
Chciałabym tak jak w Błękitnej Lagunie wraz z moim mężczyzną żyć z dala od wszystkiego i od wszystkich.

Fidżi.
Chciałabym tak jak w Błękitnej Lagunie wraz z moim mężczyzną żyć z dala od wszystkiego i od wszystkich.

Osobiście uciekłabym do Paryża. Kocham Francję, ten język i kulturę, piękno tego kraju. Z chęcią zaszyłabym się na klimatycznym poddaszu jakiejś starej kamienicy gdzieś nad Sekwaną. Byłabym jedną małą kropeczką na ogromnej mapie milionowego miasta, anonimowa, nieznana, bezpieczna. Codziennie rano zbiegałabym po starych drewnianych schodach do pobliskiej piekarni na ciepłego jeszcze croissanta i kubek parującej, aromatycznej kawy. Nosiłabym slomkowe kapelusze z tasiemką i rozkloszowane spódnice do łydek. Nocami spacerowałabym po klimatycznych uliczkach i oglądała wystawy zamkniętych o tej porze sklepów.

Osobiście uciekłabym do Paryża. Kocham Francję, ten język i kulturę, piękno tego kraju. Z chęcią zaszyłabym się na klimatycznym poddaszu jakiejś starej kamienicy gdzieś nad Sekwaną. Byłabym jedną małą kropeczką na ogromnej mapie milionowego miasta, anonimowa, nieznana, bezpieczna. Codziennie rano zbiegałabym po starych drewnianych schodach do pobliskiej piekarni na ciepłego...

Faktycznie jak większość ludzi na wakacyjny wyjazd zdecydowanie udaję się do południowych miejscowości. Jednak jeśli miałabym wyjechać by zbudować swoją tożsamość na nowo wybrałabym Alaskę, położoną na północ od Polski. Raz chłodny klimat nie odciągałby mnie od kontemplacji i zanurzenia się we własnym wnętrzu, wręcz przeciwnie pomagałby mi. Dodatkowo mam wrażenie, że chłodne temperatury nie tworzą zbytnio okazji do nawiązywania nowych znajomości. Każdy pędzi do swojego ciepłego domku. Można się skupić na sobie. Nie to co na zaludnionych plażach, przepełnionych basenach hotelowych, zatłoczonych kawiarenkach na zewnątrz. Do tego nazwa mnie zachęca. Alaska, Alaska, Alaska Czyż nie brzmi tajemniczo? I nie napawa nadzieją na nowe życie...?

Faktycznie jak większość ludzi na wakacyjny wyjazd zdecydowanie udaję się do południowych miejscowości. Jednak jeśli miałabym wyjechać by zbudować swoją tożsamość na nowo wybrałabym Alaskę, położoną na północ od Polski. Raz chłodny klimat nie odciągałby mnie od kontemplacji i zanurzenia się we własnym wnętrzu, wręcz przeciwnie pomagałby mi. Dodatkowo mam wrażenie, że...

Lasy równikowe. Dlaczego?. Zdala od ludzi,jeśli słychać jakieś dźwięki to tylko te przyrody. Życie tam było by bez pośpiechu, niedomówień i wyrzeczeń.

Lasy równikowe. Dlaczego?. Zdala od ludzi,jeśli słychać jakieś dźwięki to tylko te przyrody. Życie tam było by bez pośpiechu, niedomówień i wyrzeczeń.

Spotkałabym Gandalfa, tak tego Gandalfa. Zaproponowałby mi podróż życia. Choć początkowo miałabym obawy to poszłabym z nim i jego krasnoludami po przygodę, której może już nigdy nie będzie mi dane przeżyć. Może i będzie niebezpieczna, niewiadoma, ale warta nowych przeżyć, doświadczeń, nowych ludzi na mojej drodze, ku temu by poznać innych i przede wszystkim samą siebie na nowo. Może na końcu tej drogi czekałby ktoś kto dałby mi pierścień ;)

Spotkałabym Gandalfa, tak tego Gandalfa. Zaproponowałby mi podróż życia. Choć początkowo miałabym obawy to poszłabym z nim i jego krasnoludami po przygodę, której może już nigdy nie będzie mi dane przeżyć. Może i będzie niebezpieczna, niewiadoma, ale warta nowych przeżyć, doświadczeń, nowych ludzi na mojej drodze, ku temu by poznać innych i przede wszystkim samą siebie na...

Po sześciu latach życia we Włoszech postanowiłam wrócić do Polski. Padło (to nie żart) na Wrocław. Spędziłam tam niecałe dwa lata, interesy nie poszły po mojej myśli i od tygodnia jestem z powrotem we Włoszech, starając się odnaleźć na nowo swoją tożsamość i zacząć nowy, lepszy rozdział mojego życia.
Takie są fakty.
Natomiast gdybym miała wybrać jakieś inne miejsce poza Włochami na nowy początek, prawdopodobnie byłoby to jakieś małe, górskie miasteczko w Austrii czy Szwajcarii, gdzie życie płynie powoli, zasięg Internetu jest ograniczony, zewsząd otacza natura, a ludzie się do siebie uśmiechają.

Po sześciu latach życia we Włoszech postanowiłam wrócić do Polski. Padło (to nie żart) na Wrocław. Spędziłam tam niecałe dwa lata, interesy nie poszły po mojej myśli i od tygodnia jestem z powrotem we Włoszech, starając się odnaleźć na nowo swoją tożsamość i zacząć nowy, lepszy rozdział mojego życia.
Takie są fakty.
Natomiast gdybym miała wybrać jakieś inne miejsce poza...

Bałkany mają swój niepowtarzalny urok, a troche słowiańska natura przybliża i mnie w te rejony, ciepłego chorwackiego morza jak i nieco ubogiej ekonomicznie ale bogatej kulturowo serbii. W promieniach wiosennego słońca, próbuje się zadomowić niczym na ojczystej ziemi, słuchajac rytmów rozbrzmiewających na kazdej uliczce i w kazdym domu w święto wiosny zwane ederlezi. Wszak kto z nas troche nie marzył o cygańskim taborze, żyjącym z dnia na dzień bez trosk i problemów, a ponad 400- letnia osmańska okupacja wprowadzila w ten mały urokliwy kraj swoje własne wartości. I chociaż wszędzie dobrze a w domu najlepiej, to wlasnie do tych serbskich miejsc ciagnie moja dusza, w których to jak nigdzie indziej widziałbym siebie w nowym świetle rzeczywistości.

Bałkany mają swój niepowtarzalny urok, a troche słowiańska natura przybliża i mnie w te rejony, ciepłego chorwackiego morza jak i nieco ubogiej ekonomicznie ale bogatej kulturowo serbii. W promieniach wiosennego słońca, próbuje się zadomowić niczym na ojczystej ziemi, słuchajac rytmów rozbrzmiewających na kazdej uliczce i w kazdym domu w święto wiosny zwane ederlezi. Wszak...

Odkąd pamiętam na mojej wakacyjnej liście miejsc, które muszę zobaczyć przed śmiercią królowała Ameryka Łacińska. Niestety marzenia te są odległe… jednak gdybym dostała szanse taką jak Adela kierunek byłby jeden – Kuba! W mojej opinii tak wygląda raj – fuzja kolorów i temperamentów.
Co prawda urody latynoski nigdy mieć nie będę, ale myślę, że moja blond czupryna ładnie kontrastowałaby z wielobarwnością budynków i bujnej roślinności. Zainwestowałabym oszczędności w piękny, stary samochód, jakich wiele jeździ po tamtejszych drogach. Codzienne wycieczki na krystalicznie czyste plażę pozwoliłby mi oczyścić umysł i zacząć obmyślać nowy plan na życie. W takim miejscu czas musi płynąć leniwie, na czytaniu dobrych książek pod palmami i podziwianiu błękitu oceanu.
Oprócz walorów wizualnych kraju (i przystojnych amigos, których zamierzam poznać), warto wspomnieć o czynnikach geopolitycznych. Kuba coraz bardziej otwiera się na świat, ukazując innym swoje dobrodziejstwa. To dobry czas na wtopienie się w tą zmianę i przeżycie jej razem, budując nową tożsamość.

Odkąd pamiętam na mojej wakacyjnej liście miejsc, które muszę zobaczyć przed śmiercią królowała Ameryka Łacińska. Niestety marzenia te są odległe… jednak gdybym dostała szanse taką jak Adela kierunek byłby jeden – Kuba! W mojej opinii tak wygląda raj – fuzja kolorów i temperamentów.
Co prawda urody latynoski nigdy mieć nie będę, ale myślę, że moja blond czupryna ładnie...

Gdybym miał opuścić rodzinne strony i rozpocząć swoje życie od nowa, wykreować się na nowo i nadać swojemu jestestwu całkiem inny sens, zdecydowałbym się na bycie znacznie bardziej szczerą i skłonną do impulsywnego działania osobą.

Ileż to razy ludzie zamykają się w sobie, dławią uczucia i starają się działać zgodnie z rozumem, a koniec końców i tak żałują swoich decyzji. Choć, gdybyśmy mieli przeliczyć wszystkie nasze żale, największą przykrość sprawiają nam wybory, w których zdecydowaliśmy się na bierność bądź trzymanie języka za zębami.

Każdy z nas wiele by dał, żeby cofnąć czas. Są to jednak tylko mrzonki, które nie przytrafiają się zwykłym ludziom. Może więc pora szukać ukojenia gdzie indziej? W przyszłości, w której będziemy inni? Będziemy potrafili stawać się osobami, którymi pragniemy być? Jeśli istotnie tak właśnie jest, szybko dojdziemy do wnioski, iż sztuką życia jest ciągłe rozpoczynanie wszystkiego od początku.

Gdybym miał opuścić rodzinne strony i rozpocząć swoje życie od nowa, wykreować się na nowo i nadać swojemu jestestwu całkiem inny sens, zdecydowałbym się na bycie znacznie bardziej szczerą i skłonną do impulsywnego działania osobą.

Ileż to razy ludzie zamykają się w sobie, dławią uczucia i starają się działać zgodnie z rozumem, a koniec końców i tak żałują swoich decyzji....