witam Czy ktoś otrzymał już wygraną?

witam Czy ktoś otrzymał już wygraną?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

zlatawiecz
Viola
Agata
Molaksiążkowa
Muminka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

zlatawiecz
Viola
Agata
Molaksiążkowa
Muminka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

A ja nie szukam daleko w szerokim świecie. Chciałabym oddać hołd i nakreślić sylwetkę wspaniałej Simony Kossak. Za jej czasów biologia, ekologia i badanie ekosystemów w Polsce ledwo raczkowały. Dzięki wielkiemu wysiłkowi, osobistemu zaangażowaniu i determinacji tej badaczki większość naukowców PAN-u zmieniło swoje spojrzenie na świat Puszczy Białowieskiej i jej strategiczne znaczenie.
Warto podkreślić, iż na rzecz upowszechniania wiedzy o zasadach rządzących łańcuchem pokarmowym, zależnościach między działalnością człowieka, a degradacją środowiska naturalnego Simona zrezygnowała z wygód miejskiego życia i łatwej, tradycyjnej drogi życiowej, czyli małżeństwa i macierzyństwa. Postrzegana przez innych jako dziwaczka nie miała łatwego życia wśród ludzi, ale skorzystali na tym jej leśni podopieczni, sarny, które wychowała, małe gryzonie, rysie, opuszczone pisklęta.
Mogła codziennie obcować ze zwierzętami i poznawać ich psychikę, zachowanie, warunkować ich odruchy, by po okresie matczynej opieki zwierzęta bezpiecznie wróciły do lasu i nie padły łupem drapieżników. Doceniam fakt, że nawet sarny traktowały ją jak członkinię stada, ostrzegały przed zagrożeniem.
A ogromny talent gawędziarski odkryłam w jej zapiskach i tym chętniej będę stawiać ją za przykład bezkompromisowej badaczki, miłośnika przyrody i zapalonego naukowca, który wstrząsnął skostniałym światkiem biologów i tak zasłużył się dla czworonożnych i pierzastych mieszkańców Puszczy Białowieskiej.

A ja nie szukam daleko w szerokim świecie. Chciałabym oddać hołd i nakreślić sylwetkę wspaniałej Simony Kossak. Za jej czasów biologia, ekologia i badanie ekosystemów w Polsce ledwo raczkowały. Dzięki wielkiemu wysiłkowi, osobistemu zaangażowaniu i determinacji tej badaczki większość naukowców PAN-u zmieniło swoje spojrzenie na świat Puszczy Białowieskiej i jej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Moja dawna nauczycielka biologii od dobrych czterdziestu lat utrzymuje pozycję lidera w rankingu najbardziej kultowych nauczycieli. Pracuję w szkole językowej blisko mojego dawnego gimnazjum - pani od biologii uczyła moją szefową (starszą ode mnie o jakieś dwadzieścia lat), mnie, a teraz moich uczniów, którzy jednogłośnie uznali ją za najfajniejszego nauczyciela w szkole. Jest filigranowa, wyprostowana, z wyglądu bardzo ostra, ale ma nieprawdopodobną charyzmę, którą przyciąga jak magnes. Zawsze opowiada jakieś ciekawostki ze świata ludzi i zwierząt, często dość obrzydliwe przy całej jej ogromnej kulturze. Mimo że przekroczyła wiek emerytalny, wciąż uczy i bardzo się angażuje w przygotowanie dzieciaków do olimpiad. To ona zaszczepiła mi zamiłowanie do biologii i analizowania zachowań własnego ciała, zachęciła do pogłębiania wiedzy na własną rękę. Idąc do liceum, miałam poważne wątpliwości, czy nie powinnam wybrać biol-chemu, ale nienawiść do chemii i miłość do języków przeważyły. Jestem jej niezwykle wdzięczna za te trzy lata inspiracji, które zmieniły mój sposób myślenia. Mimo że nie jestem lekarzem, potrafię kojarzyć fakty, mam całkiem niezłą wiedzę biologiczną, dzięki czemu mogę mieć swoje małe teorie, na przykład jakich witamin może mi brakować. Zdiagnozowałam też tłuszczaka u mojego psa, potówki u człowieka i ogólnie potrafię powiązać różne zachowania organizmu z potencjalnymi przyczynami. Przez nią bycie biologiem lub lekarzem to wciąż moje niespełnione marzenie. ;)

Moja dawna nauczycielka biologii od dobrych czterdziestu lat utrzymuje pozycję lidera w rankingu najbardziej kultowych nauczycieli. Pracuję w szkole językowej blisko mojego dawnego gimnazjum - pani od biologii uczyła moją szefową (starszą ode mnie o jakieś dwadzieścia lat), mnie, a teraz moich uczniów, którzy jednogłośnie uznali ją za najfajniejszego nauczyciela w szkole....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja znam! Ja znam! Kobieta, która swoim sposobem bycia zaraża miłością do przyrody i badania jej. Jest to moja była nauczycielka biologii, kobieta której nie da się nie kochać zawsze wpuszczała w nasze mózgi trochę świeżego powiewu przeprowadzając różne doświadczenia, w ktorych czasami sama się poświęcała np doświadczenie z włosami „moi kochani zobaczcie jak palą się ludzkie włosy to jest takie niezwykle!” ciach i pukiel czarnych włosów poszedł na szkiełko i pali się. Innym znakomitym przykładem poświęcenia się było to, ze Pani Alinka była już starszą kobieta troszkę schorowaną, zdrowie nie pozwalało jej długich spacerów ale natura botanika, biologa nie pozwalała nie odwiedzić lasu z lupą przyciśnięta do oka, cóż to było za poruszenie gdy zauważyliśmy gniazdo na posesji szkolnej!!! Prowadziliśmy obserwacje i doczekaliśmy się wyklucia! Pani Alinka to znakomita kobieta, nigdy jej nie zapomnę to właśnie ona wtłoczyła w moje serce chęć poznawania przyrody i poznawania świata innego bardziej orientalnego.

Ja znam! Ja znam! Kobieta, która swoim sposobem bycia zaraża miłością do przyrody i badania jej. Jest to moja była nauczycielka biologii, kobieta której nie da się nie kochać zawsze wpuszczała w nasze mózgi trochę świeżego powiewu przeprowadzając różne doświadczenia, w ktorych czasami sama się poświęcała np doświadczenie z włosami „moi kochani zobaczcie jak palą się ludzkie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kiedyś żałowałam, że wybrałam biotechnologię jako kierunek studiów, który niebawem będzie warunkował dalsze moje losy zawodowe. Przestałam żałować, kiedy poznałam panią doktor prowadzącą wykłady oraz laboratoria z biofizyki, a dwa lata później ze statystyki. Mówi ona pięknym, literackim językiem, pozwalając sobie na gwarę śląską i zdobiąc wypowiedzi zabawnymi żartami i anegdotami. Niesamowite, jak potrafiła zaszczepić w nas odrobinę pasji do trudnej biofizyki i wyłożyła skomplikowane procesy, obliczenia tak, że każdy potem się dziwił, że całkowicie to zrozumiał. Ja dzięki tej pani polubiłam szczerze moje studia i zaczęłam do wszystkich przedmiotów podchodzić z ciekawością, badawczym spojrzeniem, wnikliwością i sympatią. Podziwiam tę kobietę. Bardzo dobrze operuje językiem matematyki, ma świetną pamięć, jest bardzo twórcza- wiele artykułów w anglojęzycznych czasopismach, granty, współprace z zagranicznymi uniwersytetami. Jest dla mnie żywym autorytetem na miarę Richarda Feynmana, ponieważ przy tym, że jest zdolna, pracowita, czyniąca wielkie rzeczy swym umysłem, to przy tym ludzka, radosna, pogodna, siejąca wszędzie pozytywną energię. Jej osoba mocno odbiła się na moim światopoglądzie, za co jestem jej wdzięczna, a teraz mogę tę wdzięczność wyrazić.

Kiedyś żałowałam, że wybrałam biotechnologię jako kierunek studiów, który niebawem będzie warunkował dalsze moje losy zawodowe. Przestałam żałować, kiedy poznałam panią doktor prowadzącą wykłady oraz laboratoria z biofizyki, a dwa lata później ze statystyki. Mówi ona pięknym, literackim językiem, pozwalając sobie na gwarę śląską i zdobiąc wypowiedzi zabawnymi żartami i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Peter Wohlleben - autor fantastycznych książek o biologii natury.

Po "Sekretnym życiu drzew" z zapartym tchem czytam "Duchowe życie zwierząt". Od pierwszej strony widać, że autor pisze z wielką pasją i miłością o pracy, którą wykonuje każdego dnia. Pan Wohlleben kocha swój las i dba o niego jak o własne dziecko. Porzucił posadę urzędnika, aby poświęcić się przyrodzie oraz jej ekologicznym zarządzaniem.

Ten sympatyczny leśnik dzieli się swoim 20-letnim doświadczeniem i wiedzą w sposób niezwykle przystępny i precyzyjny. Potrafi przyciągnąć uwagę czytelnika niesamowitymi faktami dotyczącymi fauny i flory. Opowiada historie, których nie znajdziemy w podręcznikach. Zabiera nas do magicznego świata nad którym ludzie nie mają władzy. Mogą w niego ingerować, ale natura i tak rządzi się swoimi prawami.

To prawdziwe szczęście mieć wokół siebie takie osoby. Kiedyś nie lubiłam nauk ścisłych. Nie trafiłam na nauczycieli, którym by zależało na zaszczepieniu w uczniach zalążków wiedzy. Ostatnio fascynuję się kosmosem i astronomią. Dopiero się uczę, ale mam nadzieję, że pewnego dnia będę mogła przekazać komuś ciekawe fakty o wszechświecie. Komuś, kto to doceni i odkryje w sobie drogę ku nowej wiedzy.

Peter Wohlleben - autor fantastycznych książek o biologii natury.

Po "Sekretnym życiu drzew" z zapartym tchem czytam "Duchowe życie zwierząt". Od pierwszej strony widać, że autor pisze z wielką pasją i miłością o pracy, którą wykonuje każdego dnia. Pan Wohlleben kocha swój las i dba o niego jak o własne dziecko. Porzucił posadę urzędnika, aby poświęcić się przyrodzie oraz...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Podczas mojej ścieżki edukacyjnej miałam okazję spotkać pewną Panią, która żyła wyłącznie nauką. Pierwsze wrażenie: ,,zafiksowana na maksa''. Była to osoba, która żyła w zgodzie z naturą, kochała każdy kwiat, drzewo i dbała jak o własne dziecko. Pani Ewa uczyła nas biologii. Jestem osobą typowo humanistyczną, dlatego myślałam, że biologia będzie dla mnie 4 godzinami w tygodniu ,,za karę''. Jakże się myliłam! Pani Ewa nikomu nie pozwoliła na nudzenie się na lekcji. Ona po prostu kochała przekazywać nam informacje i zarażać nas miłością do natury, przyrody i wszystkim co nas otacza. Potrafiła opowiadać nam o budowie komórki roślinnej w taki sposób, że do tej pory pamiętam, że w jej skład wchodzą między innymi chloroplast, mitochondrium, cytoplazma, czy też aparat Golgiego.
Pani Ewa doprowadziła do tego, że brałam udział w konkursach przyrodniczych i zdobywałam wiele nagród. Obecnie jestem na etapie pisania pracy magisterskiej i zgadnijcie jaki wielki fanatyk nauki o zieleni odpowiada mi na najbardziej nurtujące mnie pytania :)

Podczas mojej ścieżki edukacyjnej miałam okazję spotkać pewną Panią, która żyła wyłącznie nauką. Pierwsze wrażenie: ,,zafiksowana na maksa''. Była to osoba, która żyła w zgodzie z naturą, kochała każdy kwiat, drzewo i dbała jak o własne dziecko. Pani Ewa uczyła nas biologii. Jestem osobą typowo humanistyczną, dlatego myślałam, że biologia będzie dla mnie 4 godzinami w...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Poznałam ją kilka lat temu jako koleżankę koleżanki. Piękna blondynka o niebieskich oczach, niesamowicie zaraźliwym uśmiechu, towarzyskim usposobieniu i zamiłowaniu do makijażu. Dopiero przy którymś z kolejnych spotkań dowiedziałam się, że studiuje i biologię, i chemię. Praca magisterska – jakieś doświadczenia ze zwierzątkami mające określić ich zdolności. Konferencje naukowe i kółka zainteresowań na studiach. Dziewczyna pełna pasji. Od dziecka marząca o zostaniu nauczycielem. I się udało. Pracuje jako ,,pani od przyrody” w podstawówce.
Jak widzę zdjęcia zajęć przez nią prowadzonych, udostępniane przez szkołę, czuję ukłucie delikatnej zazdrości. Czemu mnie nie uczył ktoś z taką pasją? Tak inspirujący i pokazujący, że nauka może być przyjemna?
Na jej zajęciach uczy się nazw kości z kostiumu imitującego szkielet, który ma na sobie ten crazy teacher, robi się lampę-lawę podczas zajęć z chemii, sekcję ryby lub puzzle z województw.
To jest właśnie kobieta ,,naukowiec” z pasją, a jej uczniowie wręcz ją uwielbiają. Zupełnie im się nie dziwię :)

Poznałam ją kilka lat temu jako koleżankę koleżanki. Piękna blondynka o niebieskich oczach, niesamowicie zaraźliwym uśmiechu, towarzyskim usposobieniu i zamiłowaniu do makijażu. Dopiero przy którymś z kolejnych spotkań dowiedziałam się, że studiuje i biologię, i chemię. Praca magisterska – jakieś doświadczenia ze zwierzątkami mające określić ich zdolności. Konferencje...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od razu jak przeczytałam polecenie do głowy przyszła mi tylko jedna osoba, moja profesor z chemii. Każda godzina z nią spędzona nie jest nudna, trudne zagadnienia tłumaczy na prostych przykładach, gdzie zwykle bohaterem jest Kubuś Puchatek, wykonujący różne doświadczenia. Z pasją wprowadza nas w świat nauk ścisłych, gdzie każdy coś zapamięta. Momentami gdy wpada w nastrój refleksyjny opowiada nam różne nieoficjalne historie z życia szkoły. Nie muszę chyba mówić, że ten nauczyciel uczył się w tej szkole. Więc mimo, że uwielbia przedmiot, który naucza darzy szczerą miłością budynek w którym pracuje. Wszyscy podziwiamy ją z jaką cierpliwością pomaga nam przyswoić materiał, a nie zapamiętać i później zapomnieć. Takich nauczycieli jest niewielu, a ja miałam szczęście, że ją spotkałam.

Od razu jak przeczytałam polecenie do głowy przyszła mi tylko jedna osoba, moja profesor z chemii. Każda godzina z nią spędzona nie jest nudna, trudne zagadnienia tłumaczy na prostych przykładach, gdzie zwykle bohaterem jest Kubuś Puchatek, wykonujący różne doświadczenia. Z pasją wprowadza nas w świat nauk ścisłych, gdzie każdy coś zapamięta. Momentami gdy wpada w nastrój...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej