Osoby:
Czarek
Marysia
Policjant

Czarek i Marysia jadą Porsche, Marysia za kierownicą, Czarek obok. Czarek ubrany w sprane dżinsy i wyciągnięty sweter, bawi się najnowszym Iphone'em, Marysia ubrana skromnie, ale elegancko, w sukienkę i garsonkę, dyskretny makijaż.

Czarek
Jak jedziesz, kobieto! Posadzić babę za kierownicę i wypadek gotowy.

Marysia
Ja nie umiem jeździć, ja? A kto zdał egzamin za pierwszym razem?

Czarek
(ironicznie)
Chyba teoretyczny i to w czasach, kiedy nie trzeba było znać budowy silnika

Marysia
Ale zdałam, czyli umiem jeździć.

Czarek
Kobieto, to było ze sto lat temu, aut mało, egzaminy łatwe. Dzisiaj na pewno byś nie zdała.

Marysia
(zdenerwowana)
Przestań gadać głupoty, muszę się skupić

Czarek
A zawsze powtarzasz, że kobiety mają podzielną uwagę. Ach, do niczego się nie nadajecie. Na szczęście macie nas, mężczyzn, tylko dlatego jeszcze nie wyginęłyście jak dinozaury.

Marysia
Jak jesteś taki mądry, to prowadź sobie sam.

Czarek
I dobrze, jeszcze auto zarysujesz.
(wkurzony)
No i jak jedziesz, baranie! Ku**a m*ć, ch****a jasna! Ty widziałaś tego idiotę, kto mu dał prawo jazdy!?

Marysia
(ironicznie)
Za to ty jesteś wspaniałym kierowcą. Uważaj!

BUM!

Policjant
Dzień dobry, prawo jazdy i dowód rejestracyjny poproszę. Spowodował pan kolizję drogową poprzez wymuszenie pierwszeństwa, będzie mandacik i punkty karne. Proszę dmuchnąć. Jest pan trzeźwy.

Marysia
(krzyczy)
Wspaniale, mistrzu kierownicy. Mieliśmy na Kanary jechać, ale nic z tego. Trzeba kupić auto i zapłacić mandat. Jesteś z siebie zadowolony?

Czarek
(z rozpaczą)
Moje autko, moje kochane autko. Dlaczego? Wszystko tylko nie mój Porszaczek.

Osoby:
Czarek
Marysia
Policjant

Czarek i Marysia jadą Porsche, Marysia za kierownicą, Czarek obok. Czarek ubrany w sprane dżinsy i wyciągnięty sweter, bawi się najnowszym Iphone'em, Marysia ubrana skromnie, ale elegancko, w sukienkę i garsonkę, dyskretny makijaż.

Czarek
Jak jedziesz, kobieto! Posadzić babę za kierownicę i wypadek gotowy.

Marysia
Ja nie umiem jeździć,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Jest wigilia. Przy stole siedzi jedenaście osób, w tle słyszymy kolędy. Rodzina kończy jeść posiłek i zabiera się za rozpakowanie prezentów.
AGUSIA: O! To dla mnie.
MAMA AGUSI: Ciekawe co też Mikołaj Ci przyniósł w tym roku.
(Agusia wyjmuje z torby przedmiot i zaczyna krzyczeć)
AGUSIA: Mamo, Mamo, to nowy tablet z wizerunkiem Elzy!
FRANEK: To jest jeszcze coś czego nie masz, a ma na sobie Elzę?
(Mama Agusi miażdży go wzrokiem)
MAMA AGUSI: No piękne kochanie! Teraz jesteś prawdziwą księżniczką.
(Po chwili radości Agusia bierze kolejny prezent)
AGUSIA: Ten jest dla wujka i cioci.
JERZY: O, coś dla nas?
MAMA AGUSI: Widać Mikołaj pamięta też o dorosłych.
JERZY: Szkoda, że Mikołaj nie pamięta, że umowa była nieco inna.
MAMA AGUSI: Oj Jurek! Przecież to tylko drobiazg.
JERZY: Nasz dom jest pełen drobiazgów, których się nie używa. Co roku kosmetyki, fatalne bluzki, obrusy...
AGUSIA: O, zobacz wujku, to piękny obrus!
JERZY: O Boże…
ANNA: Jurek, nie przesadzaj. Dziękujemy Ci Mikołaju za ten piękny obrus.
JUREK: Już czwarty w tym roku…
(Następuje niezręczna cisza, którą przerywa krzyk Agusi)
AGUSIA: Są też dwa prezenty dla dziadka i babci.
BABCIA: Dzieci nie musiałyście!
ANNA i MAMA AGUSI: Ale chciałyśmy.
AGUSIA: Babciu najpierw ten duży czy mały?
MAMA AGUSI: Córciu, najpierw ten mały, ten duży na pewno będzie ciekawszy.
(Anna do Jerzego)
ANNA: Jak zwykle musi pokazać kto tu jest najlepszy i najwięcej zarabia.
AGUSIA: W tym małym jest książka kucharska.
BABCIA: Bardzo Ci dziękuję Aniu.
AGUSIA: Mamo, w tym dużym jest nowy telewizor!
(Zgromadzeni patrzą po sobie okrakiem)
ANNA: No, to teraz przeszłaś samą siebie.

Jest wigilia. Przy stole siedzi jedenaście osób, w tle słyszymy kolędy. Rodzina kończy jeść posiłek i zabiera się za rozpakowanie prezentów.
AGUSIA: O! To dla mnie.
MAMA AGUSI: Ciekawe co też Mikołaj Ci przyniósł w tym roku.
(Agusia wyjmuje z torby przedmiot i zaczyna krzyczeć)
AGUSIA: Mamo, Mamo, to nowy tablet z wizerunkiem Elzy!
FRANEK: To jest jeszcze coś czego nie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Mieszkanie państwa Sikorskich. Czwartkowy poranek. Kuchnia.
Bohaterowie Danuta i Mieczysław Sikorscy; małżeństwo z kilkuletnim stażem.
Akt I Scena I
Danuta:
(krzyczy)
Mietek! Mietek!
Mieczysław:
(wchodzi do kuchni ubrany w piżamę)
Boże, czemu się od rana drzesz kobieto!
Danuta:
(patrzy się z wściekłością)
Ile razy można mówić, żebyś wstawił naczynia do zmywarki. Czy to przewyższa twoje wykształcenie?
Mieczysław:
(wzdycha)
Zapomniałem. Przestań mi takimi bzdurami zawracać głowę. Muszę jeszcze się ubrać i zjeść śniadanie przed pójściem do pracy.
Danuta:
(zdziwiona)
Zapomniałeś? Dwudziesty raz w tym miesiącu, a przypomnę Ci mój drogi, że mamy dopiero 10-tego, bo proszę Cię o to przynajmniej dwa razy dziennie.
Mieczysław:
(odpowiada z irytacją)
Jezu...Zaczyna się.
Danuta:
(odpowiada z jeszcze większą wściekłością)
A co ty sobie myślisz, że ja będę wszystko za Ciebie robić? Nie jestem twoją służącą!
(Danuta jest bliska płaczu)
Mama mi mówiła, żebym za Ciebie nie wychodziła.
Mieczysław:
(bierze głęboki oddech)
Dobrze. Nie mam teraz czasu na takie rozmowy. Zrobię sobie śniadanie i idę do pracy.
Danuta:
(krzyczy)
Nie masz czasu?? O śniadaniu możesz zapomnieć, bo przez Ciebie nie mamy ani jednego czystego kubka.
Mieczysław:
(stara się opanować emocje i dochodzi do wniosku, że najlepiej opuścić kuchnię)
Dobra; wychodzę, śniadanie zjem na mieście.
(Mieczysław wychodzi)
Danuta:
(zaczyna płakać)
Czemu on jak zawsze niczego nie rozumie?
(Danuta wychodzi z kuchni, wchodzi do łazienki i trzaska drzwiami)

KONIEC.

Mieszkanie państwa Sikorskich. Czwartkowy poranek. Kuchnia.
Bohaterowie Danuta i Mieczysław Sikorscy; małżeństwo z kilkuletnim stażem.
Akt I Scena I
Danuta:
(krzyczy)
Mietek! Mietek!
Mieczysław:
(wchodzi do kuchni ubrany w piżamę)
Boże, czemu się od rana drzesz kobieto!
Danuta:
(patrzy się z wściekłością)
Ile razy można mówić, żebyś wstawił naczynia do zmywarki. Czy to...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

MATKA
Mama kocha najbardziej.
(Podchodzi do stołu, siada przy nim. Obojętna, zdystansowana, wszechwładna.)
SYN
(Przestając robić kawę, odwraca się do matki. Czerwienieje.)
Co mama chce przez to powiedzieć? Że moja żona mnie nie kocha? Czy że kocha mnie mniej od mamy?
ŻONA
(Kierując się szybkim krokiem ku drzwiom.)
Jak zwykle. Już się zaczyna. Ledwie tu przyjechała. Nawet jednego dnia spokoju nie ma!
(Trzaska drzwiami i wychodzi z kuchni.)
MATKA
(Spokojnym, jednostajnym głosem:)
Mama kocha najbardziej…
(Jest w stanie doprowadzić do szału; w tym obszarze ma totalną kontrolę nad mikroświatem, który jest dla niej całym światem.)
SYN
Mogłaby mama już przestać pieprzyć w kółko to samo?!
MATKA
Najbardziej kocha mama. Tylko mama.
(Otwierają się drzwi, wpada wzburzona żona.)
ŻONA
Mogę cię na chwilę prosić?!
MATKA
Nie wolno mi się denerwować. Dlaczego ona znowu się awanturuje?
(Mówi to z miną cierpiętnicy, która nic przecież nikomu nie zawiniła.)
ŻONA
Słyszysz?! Wyjdź stąd ze mną na…
SYN
Ja za chwilę oszaleję – czy tu nie może być chwili…
MATKA
Nie kłóćcie się. Ewa nigdy się nie kłóci z Mirkiem. A tu tylko ciągle są awantury. Ja zaraz zadzwonię do Ewy i ona po mnie przyjedzie. Ona nie chce, żebym ja tu była.
(Matka wskazuje ruchem głowy na Żonę. Żona wychodzi trzaskając drzwiami. Syn milknie, zapalając nerwowo papierosa. Matka – wciąż siedząc przy stole, mówi spokojnym, zrównoważonym głosem:)
MATKA
Nikt cię tak nie będzie kochał, synu, jak mama. Bo mama kocha najbardziej.

MATKA
Mama kocha najbardziej.
(Podchodzi do stołu, siada przy nim. Obojętna, zdystansowana, wszechwładna.)
SYN
(Przestając robić kawę, odwraca się do matki. Czerwienieje.)
Co mama chce przez to powiedzieć? Że moja żona mnie nie kocha? Czy że kocha mnie mniej od mamy?
ŻONA
(Kierując się szybkim krokiem ku drzwiom.)
Jak zwykle. Już się zaczyna. Ledwie tu przyjechała. Nawet...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Matka - Halina
Brat Haliny - Stanisław
Córka Haliny - Marianna


Gorące letnie popołudnie. Marianna z Haliną relaksują się w ogrodzie pijąc kawę w towarzystwie swoich kotów. U sąsiada miło przygrywa radio.

Marianna: Cóż za wspaniały dzień Mamo. (Przeciąga się zgrabnie i pociąga łyk białej kawy)

Halina: Doskonały córeczko, muzyka tak miło gra. (Porusza się w rytm piosenki ,,Przez Twe oczy zielone'' Zenona Martyniuka)

Stanisław: Cóż to za zwyczaje! (podchodzi do ogrodzenia czerwony jak burak i teatralnie wymachuje rękoma)

Marianna: (próbuje coś powiedzieć jednak gryzie się w język)

Halina: (odkłada filiżankę z kawą i czuje jak w mgnieniu oka robi się jej gorąco, ale postanawia wysłuchać, co Stanisław ma tym razem do powiedzenia)

Stanisław: Wyłączcie to! Wyłączcie to szarlataństwo natychmiast! Co to za bydlę?! Zadzwonię na policję! (robi się jeszcze bardziej czerwony i z całej siły napiera na ogrodzenie, być może myśli, że w ten sposób wyda się groźniejszy)

Marianna: To przecież nie u nas gra. Nie wypada najpierw zapytać? (spokojnym lecz rozdygotanym głosem zwraca się do Stanisława)

Stanisław: Jak to nie u was? A u kogo niby?! Co to za bydlę? ( czerwień przeradza się w mocną purpurę, a krzyk staje się coraz głośniejszy. W tle odzywa się Czadoman i zaprasza na kolana... z pewnością nie Czesława)

Halina: Zamknij się już! (odgania ręką zdenerwowanego Czesława)

Marianna: Daj nam spokój, nic Ci nie zrobiłyśmy.

Stanisław: Żeby mi to było ostatni raz (odchodzi w gąszcz krzaków)

Matka - Halina
Brat Haliny - Stanisław
Córka Haliny - Marianna


Gorące letnie popołudnie. Marianna z Haliną relaksują się w ogrodzie pijąc kawę w towarzystwie swoich kotów. U sąsiada miło przygrywa radio.

Marianna: Cóż za wspaniały dzień Mamo. (Przeciąga się zgrabnie i pociąga łyk białej kawy)

Halina: Doskonały córeczko, muzyka tak miło gra. (Porusza się w rytm piosenki...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nieduża, nowoczesna łazienka w niebieskim kolorze. Naprzeciwko drzwi stoi wanna wypełniona do połowy wodą, w której pływa sum. W półkolu przy wannie stoją 3 osoby: MATKA, EWA i JAN.

MATKA z kwaśną miną patrzy na Jana
No zrób coś w końcu z tym! Co z Ciebie za mężczyzna, nawet ryby nie umiesz kupić na Wigilię!
EWA
Mamo, to nie jego wina, chciał się na coś przydać w ten dzień, zamiast karpia zjemy po prostu suma i tyle.
MATKA obraca się do Ewy
Ja Ci mówiłam od początku, żebyś go zostawiła! Do niczego Ci taki mąż się nie przyda, ale ty nie, zawsze wiedziałaś najlepiej, to teraz masz za męża ostatnią ofermę.
JAN mówi skruszonym głosem
Mamo, przepraszam, powiedzieli mi, że to karp i wcisnęli do ręki wiadro, skąd mogłem wiedzieć, że to nie karp?
MATKA
Bo jesteś mężczyzną! Kto jak nie ty ma wiedzieć?! Zejdź mi z oczu, bo jesteś najgorszą zakałą tej rodziny.

Jan rozkłada białą laskę i powoli wychodzi

EWA
Mamo! Przesadziłaś, to nie jego wina, że jest nie ta ry...
MATKA przerywa
Przesadziłam?! To ten nieudacznik nic porządnego nie umie nigdy zrobić, nawet zająć się dziećmi.
EWA
Janek to cudowny ojciec, dzieci go kochają, a tobie nic do tego.
MATKA
Jesteście śmieszni, co on może? Nie powinien mieć nawet chomika, nie boisz się go zostawiać z dziećmi? On i tak nic nie widzi.
EWA
Dosyć tego! Wyjdź. To mój mąż i nie będziesz tak o nim mówić.
MATKA żywo gestykulując
Dobrze, ale nigdy do mnie nie przychodź, nie dostaniesz ode mnie niczego! Bez mojej pomocy,zdechniecie wszyscy pod mostem!

Wychodzi z domu i trzaska drzwiami. JAN i EWA przytulają się.

Nieduża, nowoczesna łazienka w niebieskim kolorze. Naprzeciwko drzwi stoi wanna wypełniona do połowy wodą, w której pływa sum. W półkolu przy wannie stoją 3 osoby: MATKA, EWA i JAN.

MATKA z kwaśną miną patrzy na Jana
No zrób coś w końcu z tym! Co z Ciebie za mężczyzna, nawet ryby nie umiesz kupić na Wigilię!
EWA
Mamo, to nie jego wina, chciał się na coś przydać w ten...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Rzecz dzieje się w domu rodzinnym dziadków od strony mamy.
Obecni:
Pan Jan - ojciec mamy
Pani Halina - matka mamy
Tata (Konrad)
Mama (Aleksandra)
Julka - dziecko Aleksandry i Konrada
Kacper - niemowlak, brat Juli

Przy rodzinnym stole po Mszy Świętej w niedziele zbiera się rodzina: Pan Jan, Tata, Pani Halina i Kacper siedzą w niezręczne ciszy, do pokoju wchodzi Julia.

JULIA
Babciu, kiedy będzie zupa?
Bo każda kredka już tępa.
A mi mama powiedziała,
Żebym grzecznie tu siedziała,
Bo inaczej będzie zła.

PANI HALINA
Julciu, moja ty kruszyno,
Zupy nie ma za przyczyno,
Gaz się skończył i go nie ma.

PAN JAN
Już tam jadę małżonko,
Gości nie nakarmisz wszak mrożonką.
Każdy chce tu ciepły obiad.

PANI HALINA
Jedź tam już, bo głodna jestem.

Dziadek wychodzi, chwilę później do pokoju wchodzi mama z butelką mleka dla Kacpra i zaczyna go karmić.

MAMA
Co tu słychać w życiu mamo?
Czyżbyś była zabiegano?
Nie wyglądasz, powiem szczerze,
Promieniejesz, choć nie wierzę.

PANI HALINA
Ach, córeczko. Co mam odrzec?

MAMA
To co prawdą jest odpowiedź.
Co innego możesz orzec?

PANI HALINA
Tu na krześle siedź

Mama siada na krześle naprzeciwko Pani Haliny

MAMA
Życie ciężkie jest, nie bajka.
Ja jak ta zapominajka.
To i w życiu ciężko mam.
Pamięć moja, biada nam.

PANI HALINA
To po ojcu, cóż tu rzec.
On to wielki mędrzec
jest
A tu zięciu, jeśli łaska
Wysłał naszego dziadaska,
Coby gazu przywiózł rychło.
W moim mniemaniu to zdziwko.
Co za leń patentowany!
Lepsze nawet chuligany!

TATA
Ma matulu, po co krzyki
Po co nerwy i okrzyki?
Przecież sam zaoferował,
Więc co się będę aferował?

PANI HALINA
Mogłaś wyżej mierzyć ma droga
Ja mam teraz w domu wroga.

TATA
(na stronie)
Ja za to mam potwora,
Jaka szkaradna to stwora!

PANI HALINA
Co tam szepcesz?

TATA
Nic takiego.

MAMA
Dosyć mam czegoś takiego.
(wychodzi z Kacprem na rękach)

TATA
Ależ skarbie, gdzie ty idziesz?

PANI HALINA
Co żeś zrobił?

TATA
Ach, za każdym razem,
Choć się staram raz za razem.
Nie dogodzę wszystkim wokół
Choćbym starał się jak wół.
(wychodzi)

JULKA
Babci, co się tutaj stało?
Mamie się zachorowało?
Czemu wyszła, za nią tata?

Pani Halina wzdycha i wychodzi. Po chwili Julka wzrusza ramionami i też wychodzi

KONIEC

Rzecz dzieje się w domu rodzinnym dziadków od strony mamy.
Obecni:
Pan Jan - ojciec mamy
Pani Halina - matka mamy
Tata (Konrad)
Mama (Aleksandra)
Julka - dziecko Aleksandry i Konrada
Kacper - niemowlak, brat Juli

Przy rodzinnym stole po Mszy Świętej w niedziele zbiera się rodzina: Pan Jan, Tata, Pani Halina i Kacper siedzą w niezręczne ciszy, do pokoju wchodzi Julia.

...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Piątkowy wieczór,około godziny 20.
Osoby:MATKA,OJCIEC,CÓRKA.
MATKA:Wołaj ojca na kolację,zaraz podaję do stołu.
CÓRKA:Mamo,chciałabym porozmawiać o czymś.A raczej o kimś<zniża głos>
MATKA:Słucham skarbie?
CÓRKA:Opowiadałam Ci o chłopcu,który bardzo mi się podoba.To wspaniały człowiek.Mądry,dowcipny,wesoły...
MATKA:<spogląda badawczo na córkę>Który to już w tym roku dziecko moje?
CÓRKA:To nieistotne mamo,ja go kocham!
MATKA:Hm...tak tak...cudownie.A coś więcej o nim wiesz?
CÓRKA:Na razie to co niezbędne,mamusiu proszę zgódź się,czy mogę zaprosić go do nas na kolację?
MATKA:Oczywiście,a jak ma na imię ten Twój rycerz?
CÓRKA:<chichocze>Mamo no wiesz, jaki tam rycerz!Ma na imię Ahmed.
MATKA:<odwraca się do córki>Słucham?
CÓRKA:<jąka się> No Ahmed...normalne imię mamo...Ahmed ma na imię...
MATKA:<rzuca ściereczką na podłogę>Żadnych Ahmedów,Kerimów,ani innych tego pokroju!ZROZUMIAŁAŚ?<wrzeszczy>
<Do kuchni wchodzi OJCIEC>
MATKA:<nie zauważa męża>Czy słyszysz co powiedziałam?
CÓRKA:<łzy lecą ciurkiem,tupie nerwowo nogą>Niestety słyszałam!Jesteś rasistką!Mamo dlaczego,...zważając na to że?<obraca się w stronę ojca ze smutkiem w oczach>
MATKA:Nie wyjeżdżaj mi teraz z wykładami na temat tolerancji.To ja Cię tego uczyłam!
CÓRKA:<podchodzi do matki,kładzie dłoń na jej policzku>Dlaczego?Zważając na to.... <patrzy w stronę ojca jeszcze raz,towarzyszy jej lekki grymas> ...że TATO JEST MUZUŁMANINEM...
OJCIEC:<mężczyzna patrzy smutno raz na córkę,raz na żonę,po chwili dochodzi do niego,że stał się tematem tej kłótni>
CÓRKA:<wychodzi,spłakana,mijając ojca przytula się do niego>
OJCIEC:<głaszcze córkę po głowie,spoglądając na żonę>
MATKA:Nieważne,i tak nie zrozumiesz ...

Piątkowy wieczór,około godziny 20.
Osoby:MATKA,OJCIEC,CÓRKA.
MATKA:Wołaj ojca na kolację,zaraz podaję do stołu.
CÓRKA:Mamo,chciałabym porozmawiać o czymś.A raczej o kimś<zniża głos>
MATKA:Słucham skarbie?
CÓRKA:Opowiadałam Ci o chłopcu,który bardzo mi się podoba.To wspaniały człowiek.Mądry,dowcipny,wesoły...
MATKA:<spogląda badawczo na córkę>Który to już w tym roku dziecko...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

/Kuchnia otwarta na salon. Przy stole siedzi Jan, czyta gazetę. Laura chodzi niespokojnie wzdłuż blatu kuchennego./

Laura

Ty milczysz?

Jan

Cóż mam rzec?

Laura

Cokolwiek. Twój syn rozpija się.

Jan

Przywilejem młodości jest zabawa.

Laura

Ludzie drodzy, ten co gada!
Nie chcę w domu mieć alkoholika!

Jan

Drugie imię twe: „Panika”.

Laura

Nie odpuszczę. Nawet dzisiaj, przy niedzieli.
Idź natychmiast i wyciągnij go z pościeli.
Niechże zaraz tu, przede mną stanie.

Jan

/Do siebie/
Wszyscy Święci moi mili.
/Do Laury/
Po co całe zamieszanie?

Laura

/Nie zważa na słowa Jana/
Niech tu przyjdzie i obojgu nam obieca,
że już nigdy nie powtórzy się ta heca.

Jan

/Wstając od stołu i kierując się w stronę pokoju syna./
Zgodność miła mamy w jednym względzie,
widzę, słyszę, twierdzę: zbędna farsa z tego będzie.

Laura

/Sama w kuchni. Jakby spokojniejsza./
Jakież szczęście mój kochany, że przejęci syna losem,
jak to było przez lat tyle, znów mówimy jednym głosem.

/Kuchnia otwarta na salon. Przy stole siedzi Jan, czyta gazetę. Laura chodzi niespokojnie wzdłuż blatu kuchennego./

Laura

Ty milczysz?

Jan

Cóż mam rzec?

Laura

Cokolwiek. Twój syn rozpija się.

Jan

Przywilejem młodości jest zabawa.

Laura

Ludzie drodzy, ten co gada!
Nie chcę w domu mieć alkoholika!

Jan

Drugie imię twe: „Panika”.

Laura

Nie odpuszczę. Nawet...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Akt I
osoby: Basia- żona, Mietek-mąż, Wojtas- dorosły syn

Scena I
Małżeństwo je obiad przy stole.
Pokój zagracony bibelotami i meblami z epoki PRL

Basia:
Nie smakuje ci?

Mietek
Przecież jem

Basia
Pyta wzburzona
To, że jesz oznacza, że ci smakuje?

Mietek
Tak. Jem to mi smakuje. To, że nie wychwalam codziennie twojej zupy...

Basia
Popłakując cicho
Codziennie? Mojej d**y to ty nigdy nie pochwaliłeś

Mietek
Trochę za tłusta

Basia
Schudłam 6 kg!

Mietek
Przecież mówię o jarzynowej!

Basia
Co? Nowej ci się zachciewa?

Łapie ścierkę i okłada niewiernego męża

Mietek
Jesteś głucha?

Basia
Pochlipując
To się zdecyduj sucha czy tłusta.

Mietek
Zrezygnowany odkłada talerz i prosi niepewnie
Daj drugie... ko...cha...nie

Basia
Wyciera oczy i nos ścierką. Powtarza cicho
Kocha...nie?
Po chwili wykrzykuje
Nie kocha! Co dzień gotuję a później sama gotuję się ze złości gdy wraca z pracy. Co dzień zmywam, ale mam ochotę sama się stąd zmyć na dobre!

Mietek
Niepewnie odwraca się w jej stronię
Czekam na drugie...

Basia
Ja też i dzisiaj zaczynam drugie - życie!

Zdejmuje podomkę pod którą ma seksowną sukienkę mini

Mietek
Przestraszony zaczyna się żegnać
W Imię Ojca i Syna...

Basia
Syna w domu nie ma a ja... wyjeżdżam!

Mietek
Bezsilnie
Gdzie?

Basia
Na Kanary!

Basia wychodzi. Marian siada przy stole i kończy od niechcenia zupę. Po chwili do pokoju wchodzi rozbawiony syn.

Wojtas
Matka jeść!

Mietek
Daj spokój synu...

Wojtas
Pyta niespokojny
Co się stało?
Rozgląda się niepewnie
Gdzie Matka?

Mietek
Zwariowała... w głowie jej się pomieszało i została kanarem!

Akt I
osoby: Basia- żona, Mietek-mąż, Wojtas- dorosły syn

Scena I
Małżeństwo je obiad przy stole.
Pokój zagracony bibelotami i meblami z epoki PRL

Basia:
Nie smakuje ci?

Mietek
Przecież jem

Basia
Pyta wzburzona
To, że jesz oznacza, że ci smakuje?

Mietek
Tak. Jem to mi smakuje. To, że nie wychwalam codziennie twojej zupy...

Basia
Popłakując cicho
Codziennie? Mojej...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej