W moim przypadku jest to niemożliwe... Jestem osobą o niskich zdolnościach komunikatywnych. :D Nigdy nie wiem, co powiedzieć. Jeżeli mam rozmawiać z kimś, kto dzieli moje zainteresowania, to jakoś to pójdzie. Lecz, gdy zostaję przede mną postawiona osoba, z którą nie mam nic wspólnego, to milczę. Nie wiem, co powiedzieć, by mój rozmówca nie poczuł się znudzony, zdenerwowany czy zażenowany. Najczęściej wygląda to tak:
- Ładna dzisiaj pogoda, prawda?
- A no.
- No...
<Koniec rozmowy>
A wiadomo, że jak nie rozmawia, to się nie poznaje.

W moim przypadku jest to niemożliwe... Jestem osobą o niskich zdolnościach komunikatywnych. :D Nigdy nie wiem, co powiedzieć. Jeżeli mam rozmawiać z kimś, kto dzieli moje zainteresowania, to jakoś to pójdzie. Lecz, gdy zostaję przede mną postawiona osoba, z którą nie mam nic wspólnego, to milczę. Nie wiem, co powiedzieć, by mój rozmówca nie poczuł się znudzony, zdenerwowany...

Mnie bardzo wiele łączy z moją ukochaną siostrą którą kocham ponad wszystko. Mamy praktycznie takie same charaktery, lubimy krzyczeć, śmiać się z tego samego, mamy takie same poglądy na temat świata. No nie będę zaprzeczać czasami się pokłócimy o bzdety ale zawsze o tym zapominamy i żyjemy dalej.Jako ze ona jest starsza to ona mnie uczyła jak postrzegać różne sprawy i ich konsekwencje z nimi związane. Jest doświadczona osobą w wychowywaniu bo to ona mnie wychowała. I bardzo cenię jej wszelkiego rodzaju rady.

Mnie bardzo wiele łączy z moją ukochaną siostrą którą kocham ponad wszystko. Mamy praktycznie takie same charaktery, lubimy krzyczeć, śmiać się z tego samego, mamy takie same poglądy na temat świata. No nie będę zaprzeczać czasami się pokłócimy o bzdety ale zawsze o tym zapominamy i żyjemy dalej.Jako ze ona jest starsza to ona mnie uczyła jak postrzegać różne sprawy i ich...

Jestem żywym dowodem na to, że taką relację można nawiązać. Łączy mnie specyficzna więź z osobą, z którą dzieli mnie nie tylko jakaś tam dziura, ale prawdziwa, ogromna, mroczna przepaść bez dna! Nie dość, że mamy odmienne charaktery, to jeszcze totalnie różne poglądy! Żeby było śmieszniej, dzieli nas również wiek i odległość. Co mogę powiedzieć o takiej relacji? Na pewno jedno słowo: Armagedon w ludzkiej postaci. Co więc mnie trzyma przy tej osobie? Ano to, że w niektórych sytuacjach i momentach następuje porozumienie, a także może być też przyjemnie pod względem spędzonego czasu. O dziwo, czasem można się dogadać, wystarczy że obie strony potrafią pójść na kompromis (choć zazwyczaj idzie tylko jedna strona ).

Jestem żywym dowodem na to, że taką relację można nawiązać. Łączy mnie specyficzna więź z osobą, z którą dzieli mnie nie tylko jakaś tam dziura, ale prawdziwa, ogromna, mroczna przepaść bez dna! Nie dość, że mamy odmienne charaktery, to jeszcze totalnie różne poglądy! Żeby było śmieszniej, dzieli nas również wiek i odległość. Co mogę powiedzieć o takiej relacji? Na pewno...

Mnie taką więź udało nawiązać się z moją babcią, która okazała się moją bratnią duszą i prawdziwą przyjaciółką!
Jest on starszą, bo już 86 - letnią kobietą, ale od lat jakoś udaje nam się nawiązać nić porozumienia! Podejrzewam, że duży wpływ na to miało to, że nie chodziłam do przedszkola, a zawsze rodzice z rana zawozili mnie na cały dzień do babci.
Od najmłodszych lat bardzo często to ona pomagała mi początkowo w tych banalnych problemach, a z czasem stawały się coraz poważniejsze! Często doradzała mi w moich sercowych rozterkach i opowiadała historie, których uwielbiałam słuchać. Godzinami mogłam siedzieć i słuchać opowieści jak to było za dawnych czasów. Kiedy to dziadek zaczął przychodzić do babci, jak zaczęła się wojna, czy dotarł front wschodni! Takie historie opowiadane przez osoby, które naprawdę to przeżyły są niesamowite!

Mnie taką więź udało nawiązać się z moją babcią, która okazała się moją bratnią duszą i prawdziwą przyjaciółką!
Jest on starszą, bo już 86 - letnią kobietą, ale od lat jakoś udaje nam się nawiązać nić porozumienia! Podejrzewam, że duży wpływ na to miało to, że nie chodziłam do przedszkola, a zawsze rodzice z rana zawozili mnie na cały dzień do babci.
Od najmłodszych lat...

Ja bardzo łatwo nawiązuje kontakty ze starszymi osobami takimi po 40 i im starszy człowiek tym kontakty są lepsze. Nie wiem z czego to wynika. Może dlatego, że od zawsze byłam osobą poważną. Nawet w szkole mówiono mi, że jestem za poważna jak na swój wiek. Myślę też, że dobry kontakt ze starszymi ode mnie nie jest tylko moją zasługą, ale w większości osób starszych. Wynika to z tego, że są one bardziej otwarte. Dużo lepiej się z tymi osobami współpracuje, bo są pomocne, wyrozumiałe i nie ma wśród nich zawiści. Widać taką różnicę w mojej firmie, kiedy zatrudmiane są osoby młode. Udaja, że są wszechwiedzące i nie potrafią pracować w grupie.

Ja bardzo łatwo nawiązuje kontakty ze starszymi osobami takimi po 40 i im starszy człowiek tym kontakty są lepsze. Nie wiem z czego to wynika. Może dlatego, że od zawsze byłam osobą poważną. Nawet w szkole mówiono mi, że jestem za poważna jak na swój wiek. Myślę też, że dobry kontakt ze starszymi ode mnie nie jest tylko moją zasługą, ale w większości osób starszych. Wynika...

Mój przyjaciel jest 7 lat ode mnie starszy. Żyjemy w zupełnie innych otoczeniach. On - żona i dziecko oraz praca wyjazdowa. Ciągle siedzi gdzieś w świecie. Ja - totalnie niepoukładana dziewczyna na bezrobociu z wioski. Mamy zupełnie inne zainteresowania i upodobania, a potrafimy dogadać się bez słów. Jedno coś pomyśli, drugie wie o co chodzi. Śmiało mogę powiedzieć, że odnajduję w nim swoją bratnią duszę.

Mój przyjaciel jest 7 lat ode mnie starszy. Żyjemy w zupełnie innych otoczeniach. On - żona i dziecko oraz praca wyjazdowa. Ciągle siedzi gdzieś w świecie. Ja - totalnie niepoukładana dziewczyna na bezrobociu z wioski. Mamy zupełnie inne zainteresowania i upodobania, a potrafimy dogadać się bez słów. Jedno coś pomyśli, drugie wie o co chodzi. Śmiało mogę powiedzieć, że...

Uwielbiam mojego chrześniaka, i mimo, że dzieli nas ćwierć wieku, doskonale się rozumiemy, często ze sobą rozmawiamy, chodzimy razem na spacery, mamy podobne zainteresowania, mogę zaliczyć go do grona moich najbliższych przyjaciół

Uwielbiam mojego chrześniaka, i mimo, że dzieli nas ćwierć wieku, doskonale się rozumiemy, często ze sobą rozmawiamy, chodzimy razem na spacery, mamy podobne zainteresowania, mogę zaliczyć go do grona moich najbliższych przyjaciół

Zdarza się, że nawiązywałam i czasem nadal nawiązuję jakąś więź z osobą ode mnie starszą, która ma zupełnie inny światopogląd niż ja. Jednak nie mogę powiedzieć, że są to więzi silne, po prostu potrafimy się dogadać i lubimy swoje towarzystwo. Zdarzają się również sytuacje, w których różnice w podejściu do podstawowych spraw są tak duże, że ciężko mi z taką osobą się porozumieć. Nie zawsze idzie to w parze z różnicą wieku, ale czasami rzeczywiście wiek ma znaczenie. Więź między ludźmi mimo różnic jest możliwa, ale nie zawsze się ona pojawia. Wszystko to zależy od człowieka, od tych różnic i podejścia.

Zdarza się, że nawiązywałam i czasem nadal nawiązuję jakąś więź z osobą ode mnie starszą, która ma zupełnie inny światopogląd niż ja. Jednak nie mogę powiedzieć, że są to więzi silne, po prostu potrafimy się dogadać i lubimy swoje towarzystwo. Zdarzają się również sytuacje, w których różnice w podejściu do podstawowych spraw są tak duże, że ciężko mi z taką osobą się...

Oj tak. Udało mi się bardzo polubić z księdzem, który uczył w moim gimnazjum religii. Mimo, że jestem osobą niewierzącą i nie ukrywałam tego na lekcjach, jakoś udało nam się z księdzem znaleźć wspólną nić porozumienia. Oprócz tego, że ksiądz był po teologii, był również doktorem historii sztuki, przez co jeszcze bardziej utwierdziłam się w swoim przekonaniu, że kiedyś chciałabym studiować ten przedmiot (historię sztuki, nie teologię.... ;)). I tak też zrobiłam.

Bardzo mile wspominam czasy gimnazjalne i wszystkie te pouczające, a czasem po prostu śmieszne, rozmowy z księdzem. Osoba z tak otwartym umysłem, dystansem do siebie i olbrzymimi pokładami wyrozumiałości (w stosunku do nastolatków, którzy to myślą, że wszystko wiedzą najlepiej...), to obecnie rzadkość. I nadal, mimo upływu 12 lat, ze śmiechem wspominam swój komers, kiedy to ksiądz wstąpił na chwilę i wywijał w sutannie do She Bangs Rickiego Martina... :D

Oj tak. Udało mi się bardzo polubić z księdzem, który uczył w moim gimnazjum religii. Mimo, że jestem osobą niewierzącą i nie ukrywałam tego na lekcjach, jakoś udało nam się z księdzem znaleźć wspólną nić porozumienia. Oprócz tego, że ksiądz był po teologii, był również doktorem historii sztuki, przez co jeszcze bardziej utwierdziłam się w swoim przekonaniu, że kiedyś...

Odpowiedź brzmi nie! Chciałam, próbowałam, ale nie wyszło. Wydaje mi się, że dużo łatwiej zacieśnić więzi z kimś gotowym do dyskusji, a kiedy nie ma o czym dyskutować (przez zgodność poglądów) to rozmowa się nie klei. Taki sam poziom empatii jest wskazany, ale poglądami dobrze jest się różnić. Moim skromnym zdaniem, to zrozumienie cudzych poglądów pomaga wzmocnić znajomość tak, by po latach trwała nadal. Co się tyczy doświadczenia, to każdy ma własne i nimi warto się "wymieniać", lecz raczej nie ma sensu zakładać, że wszyscy przechodzą przez to samo w ten sam sposób. W końcu każdy jest inny, dlatego to co jednemu pomoże innemu może zaszkodzić.

Odpowiedź brzmi nie! Chciałam, próbowałam, ale nie wyszło. Wydaje mi się, że dużo łatwiej zacieśnić więzi z kimś gotowym do dyskusji, a kiedy nie ma o czym dyskutować (przez zgodność poglądów) to rozmowa się nie klei. Taki sam poziom empatii jest wskazany, ale poglądami dobrze jest się różnić. Moim skromnym zdaniem, to zrozumienie cudzych poglądów pomaga wzmocnić znajomość...