Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Maja
BartłomiejNieBartosz
pudziaszko
Jagodowo_mi
diablica321

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Maja
BartłomiejNieBartosz
pudziaszko
Jagodowo_mi
diablica321

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Jak dla mnie zazdrość jest przydatna. Dzięki niej pniemy się do góry, chcemy być lepsi, nie stoimy w miejscu. Chcemy aby osoba, której zazdrościmy, nam w pobliskim czasie zazdrościła. Jeżeli chodzi zazdrość o rzeczy czy osobą to chociaż się różnią diametralnie jak chodzi o ważność dla człowieka, lecz dla zazdrości wygląda podobnie. Zawiść na innego przez to może rosnąć, lecz to jest dobre. Jeżeli człowiek jest o kogoś zazdrosny pokazuję, że mu na nim zależy.

Jak dla mnie zazdrość jest przydatna. Dzięki niej pniemy się do góry, chcemy być lepsi, nie stoimy w miejscu. Chcemy aby osoba, której zazdrościmy, nam w pobliskim czasie zazdrościła. Jeżeli chodzi zazdrość o rzeczy czy osobą to chociaż się różnią diametralnie jak chodzi o ważność dla człowieka, lecz dla zazdrości wygląda podobnie. Zawiść na innego przez to może rosnąć,...

Zazdrość ma wiele twarzy i potrafi przynosić różne efekty. Jest niebezpiecznym czynnikiem, który potrafi zabić lub wzmocnić każdą relację. Z pewnością jest przejawem zainteresowania drugą osobą i podkreśla to, że nam na niej zależy. Trzeba jednak umieć posługiwać się nią z umiarem. Ostrożność jest wskazana, gdyż ukochana osoba może poczuć, że brakuje nam wobec niej zaufania. Jest ono kluczowym elementem każdej relacji pomiędzy ludźmi. Zazdrość potrafi doprowadzić nawet do tego, że stracimy naszą miłość. Jeżeli poczuje ona na sobie zbyt duży nacisk spowodowany zazdrością to przestanie być szczęśliwa w obecnej relacji. Wówczas będzie się dusić w związku i spróbuje szukać szczęścia poza nim. Brak swobody doprowadzi do kłamstw, które pozwolą na ucieczkę od ciągłych podejrzeń. Skutkiem może być załamanie lub nawet zdrada. Zazdrość nie może dominować ponad wszelkimi innymi uczuciami w związku. Nie można odsuwać drugiej osoby od wszystkich znajomych w obawie, że ją utracimy. Zdecydowanie lepszym rozwiązaniem jest rozmowa. Jest ona fundamentem, na którym należy budować wszelkie relacje z innymi ludźmi. Jej brak jest główną przyczyną wszelkich nieporozumień. Powinniśmy wyjaśnić, że zależy nam na drugiej osobie i chcemy budować z nią jak najlepsze stosunki. Warto dowiedzieć się czego ona od nas oczekuje i jak możemy to zagwarantować. Czyste sytuacje są zdecydowanie lepsze niż wykorzystywanie zazdrości dla zaspokojenia naszej niepewności. Wierzę w szczerą rozmowę zamiast przejawów zazdrości.

Zazdrość ma wiele twarzy i potrafi przynosić różne efekty. Jest niebezpiecznym czynnikiem, który potrafi zabić lub wzmocnić każdą relację. Z pewnością jest przejawem zainteresowania drugą osobą i podkreśla to, że nam na niej zależy. Trzeba jednak umieć posługiwać się nią z umiarem. Ostrożność jest wskazana, gdyż ukochana osoba może poczuć, że brakuje nam wobec niej...

Ugh! Zazdrość z całą pewnością jest wielkim złem i paskudnikiem piekielnym w jednym słowie. Naprawdę potrafi napsuć w sercu i w głowie, omotać, pozmieniać punkty widzenia, doprowadzić do płaczu i innych lamentów czy nawet obsesji! Myślę jednak, że ostatecznie jest niezbędna. Dzięki zazdrości dowiadujemy się, co jest cenne w naszym życiu, a tym samym pokazuje nam w dosyć paskudny sposób „swoim paluchem”, o co właśnie powinniśmy dbać… albo o kogo! Oczywiście najlepiej, by zachowała umiar w dręczeniu nas i pozwoliła na chwilę analizy sytuacji, nim zrobimy nieodwracalny krok.

Ugh! Zazdrość z całą pewnością jest wielkim złem i paskudnikiem piekielnym w jednym słowie. Naprawdę potrafi napsuć w sercu i w głowie, omotać, pozmieniać punkty widzenia, doprowadzić do płaczu i innych lamentów czy nawet obsesji! Myślę jednak, że ostatecznie jest niezbędna. Dzięki zazdrości dowiadujemy się, co jest cenne w naszym życiu, a tym samym pokazuje nam w dosyć...

Nie omijam zazdrośników szerokim łukiem. Musiałabym być hipokrytką na bezludnej wyspie, żeby mi się udało. Każdy z nas jest zazdrośnikiem!
Ale zazdrość tak naprawdę nie jest złym uczuciem. To decyzje człowieka zaślepionego zazdrością mogą być złe, ale w takim wypadku nawet miłość możnaby określić negatywnie - chociażby zaślepiona miłością matka, która nie widzi, że swą nadopiekuńczością robi krzywdę dziecku.
Sama zazdrość jest bez wątpienia niekomfortowa - tak samo jak smutek czy gniew, ale nie zła. Może być motywująca, może świadczyć o tym, że nam na kimś zależy, może pokazać nam czego pragniemy.
Problemem ludzi więc nie jest zazdrość, a zawiść. To ona jest niezdrowa, to ona szepcze nam do ucha, żebyśmy kierowali się nienawiścią. To ona zniechęca nas do innych ludzi i mówi, żebyśmy nie ufali najbliższym.
A zazdrość i zawiść, choć na pozór podobne, znacznie się od siebie różnią.

Nie omijam zazdrośników szerokim łukiem. Musiałabym być hipokrytką na bezludnej wyspie, żeby mi się udało. Każdy z nas jest zazdrośnikiem!
Ale zazdrość tak naprawdę nie jest złym uczuciem. To decyzje człowieka zaślepionego zazdrością mogą być złe, ale w takim wypadku nawet miłość możnaby określić negatywnie - chociażby zaślepiona miłością matka, która nie widzi, że swą...

Od zawsze uważałam, że odrobina zazdrości w związku jest wskazana. Patrząc na praktykę, zdecydowanie podtrzymuję moje zdanie. Jestem zazdrosna o mojego narzeczonego, staram się tego nie pokazywać często, jednak moja natura robi swoje. A tu za długo jakaś się na niego patrzy, a tam on się za długo uśmiechał do ekspedientki i oczywiście u mnie włączają się nerwy. Niepotrzebne oczywiście, bo moja złość i zazdrość trwa na całe szczęście bardzo krótko. Po chwili śmieję się z mojego zachowania, ale twierdzę, że to odruch bezwarunkowy. Z drugiej strony - lubię, gdy mój ukochany jest o mnie zazdrosny. Najczęściej mnie to bawi, ale w środku odczuwam satysfakcję - nadal mu zależy. Co za dużo, to niezdrowo, ale odrobina zazdrości jest zdrowa dla każdego związku.

Od zawsze uważałam, że odrobina zazdrości w związku jest wskazana. Patrząc na praktykę, zdecydowanie podtrzymuję moje zdanie. Jestem zazdrosna o mojego narzeczonego, staram się tego nie pokazywać często, jednak moja natura robi swoje. A tu za długo jakaś się na niego patrzy, a tam on się za długo uśmiechał do ekspedientki i oczywiście u mnie włączają się nerwy. Niepotrzebne...

Zazdrość jest dobra ale też zła. Jeśli człowiek jest zazdrosny to znaczy, że mu zależy. Ale nieraz w za dużych ilościach to jest po prostu nie zdrowe, bo nie możemy nigdzie wyjść bez tej drugiej osoby. Gdyby nie zazdrość ludzie by nie wiedzieli czy tej drugiej stronie na nas zależy.

Zazdrość jest dobra ale też zła. Jeśli człowiek jest zazdrosny to znaczy, że mu zależy. Ale nieraz w za dużych ilościach to jest po prostu nie zdrowe, bo nie możemy nigdzie wyjść bez tej drugiej osoby. Gdyby nie zazdrość ludzie by nie wiedzieli czy tej drugiej stronie na nas zależy.

Mądrzy ludzie powiadają, że nie ma miłości bez zazdrości i pewnie coś w tym jest. Tyle tylko, że trzeba wiedzieć, jak ów zazdrość dawkować. Zarówno nadmiar jak i deficyt mogą okazać się zgubne dla związku. Domyślam się, że ciężko jest żyć pod jednym dachem z zazdrośnikiem – ciągłe awantury o kilkuminutowe spóźnienie, czy o rozmowę z osobą płci przeciwnej, wieczne podejrzenia, sprawdzanie telefonów, laptopa, a na samym końcu wmawianie, że ma się kogoś na boku… Moja przyjaciółka tkwiła w takim związku przez rok. Facet wmawiał jej, że go zdradza, że się pieprzy z każdym napotkanym facetem, w końcu nie wytrzymała i naprawdę go zdradziła a po tym wszystkim odeszła od niego i teraz jest szczęśliwa.
Nie można tworzyć związku jeżeli zazdrość góruje nad zaufaniem, miłością czy szacunkiem do drugiej osoby, bo to się po prostu nie uda! Złota klatka zawsze pozostanie tylko klatką, a kajdany nawet z diamentami będą tylko kajdanami.
Z kolei to uczucie, gdy wiesz, że ukochany jest o ciebie zazdrosny, bo cię kocha… Przyznać trzeba, przyjemne to uczucie i ta wiedza, że komuś naprawdę na tobie zależy, bezcenne za wszystko inne zapłacisz kartą 😁.
Samo słowo zazdrość ma raczej wydźwięk negatywny, ale może stać się pozytywnym bodźcem do realizacji własnych celów. Wszystko zależy od nas samych, od tego jak będziemy kierować własnym życiem. Życzę wszystkim i sobie również, żeby zazdrość, która prędzej czy później nas dopadnie przekładała się na same sukcesy a nie na porażki.

Mądrzy ludzie powiadają, że nie ma miłości bez zazdrości i pewnie coś w tym jest. Tyle tylko, że trzeba wiedzieć, jak ów zazdrość dawkować. Zarówno nadmiar jak i deficyt mogą okazać się zgubne dla związku. Domyślam się, że ciężko jest żyć pod jednym dachem z zazdrośnikiem – ciągłe awantury o kilkuminutowe spóźnienie, czy o rozmowę z osobą płci przeciwnej, wieczne...

Całe życie próbuję oduczyć się zazdrości. Moja mama zawsze mi mówiła, że jest to najgorsze uczucie na świecie, ponieważ sprawia, że nigdy nie jesteśmy do końca zadowoleni z tego, co mamy i kim jesteśmy. W pewnym sensie się z nią zgadam- zazdrość potrafi być złą drogą i może niepostrzeżenie stać się wyznacznikiem każdej chwili w życiu. Z drugiej strony odrobina zazdrości przecież nie jest taka zła. Motywuje do zmian, pozwala na przekraczanie swoich granic i osiąganie niemożliwego. Mimo, że jest to podyktowane zazdrością o sukcesy i satysfakcję innych ludzi, może stać się podstawą i początkiem do zrobienia czegoś naprawdę wyjątkowego, czegoś, z czego możemy być dumni! Jeśli chodzi o związki- czyż odrobina zazdrości nie dodaje pikanterii? Dla mnie nie ma nic słodkiego, niż zatroskano- zdenerwowany wzrok mojego ukochanego, kiedy długo piszę smsy i uśmiecham się do telefonu albo kiedy wychodzę i pokrętnie mówię mu, gdzie będę! Mimo iż pewnie trochę go to denerwuje, mam pewność, że zależy mu na mnie i troszczy się o mnie. Czy ja odczuwam zazdrość o niego? Pewnie! Za każdym razem kiedy wychodzi z kumplami, za każdym razem kiedy choćby spojrzy przelotnie na jakąś kobietę, za każdym razem, kiedy się kłócimy. Wiem jednak, że to zazdrość, z którą muszę sobie poradzić- w końcu w życiu trzeba przetrwać całą gamę uczuć!

Całe życie próbuję oduczyć się zazdrości. Moja mama zawsze mi mówiła, że jest to najgorsze uczucie na świecie, ponieważ sprawia, że nigdy nie jesteśmy do końca zadowoleni z tego, co mamy i kim jesteśmy. W pewnym sensie się z nią zgadam- zazdrość potrafi być złą drogą i może niepostrzeżenie stać się wyznacznikiem każdej chwili w życiu. Z drugiej strony odrobina zazdrości...

Psuje krew, relacje i wszystko co dobre między ludźmi.

Jak najbardziej zazdrośników omijam szerokim łukiem, a to z tego prostego powodu: zazdrość zniszczyła przyjaźń. Zaprzyjaźniłam się z koleżanką z pracy, miałyśmy świetny kontakt, a życie zafundowało nam podobne tragedie życiowe. Wszystko było dobrze, dopóki jej przyjaciółki nie poczuły się zagrożone. A wtedy zazdrość wtargnęła na dobre i z zazdrości zniszczyły przyjaźń. Także nigdy więcej zazdrośników w moim życiu.

Psuje krew, relacje i wszystko co dobre między ludźmi.

Jak najbardziej zazdrośników omijam szerokim łukiem, a to z tego prostego powodu: zazdrość zniszczyła przyjaźń. Zaprzyjaźniłam się z koleżanką z pracy, miałyśmy świetny kontakt, a życie zafundowało nam podobne tragedie życiowe. Wszystko było dobrze, dopóki jej przyjaciółki nie poczuły się zagrożone. A wtedy zazdrość...