Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

anius90
Anksunamun
ki24
kaarolaa0
kreslarka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

anius90
Anksunamun
ki24
kaarolaa0
kreslarka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Byłam na wielu ślubach i zawsze dobrze się bawiłam. Jest jednak taki jeden ślub, z którym mam problem :)...

Jak wspomniałam, byłam na wielu ślubach i tylko na jeden nie dotarłam... na swój :D.

Śluby to wspaniała uroczystość i zawsze uważałam, że jedna z niewielu faktycznych okazji do świętowania. Swój własny ślub planowałam tak szczegółowo, że mój luby dostawał powoli bzika :D. Każdą kwestię uroczystości miałam zapiętą na ostatni guziczek, sama skonstruowałam menu na wesele, wybrałam ozdoby sali, zespół i piosenki jakie mają zaśpiewać - wszystkie te przepiękne bajery, które z radością robi każda panna młoda. Jednak z samego ślubu wyszła najlepsza groteska jaka może być... Zespół, który wybrałam już nie grał na ślubach, bo przestał istnieć... Sukienka, którą wybrałam została sprzedana dwa tygodnie wcześniej... Kucharka, która miała gotować wyjechała za granicę... a ksiądz odmówił udzielenia ślubu... Jednym zdaniem: wszystko co mogło poszło nie tak.

No więc skończyło się na tym, że trzy razy przekładaliśmy uroczystość -
łącznie przez 3 lata i za każdym razem wychodziły nowe problemy. Ślub wzięliśmy więc w urzędzie, wesela nie było, a ja byłam najszczęśliwszą panną młodą na świecie. Po wszystkim odetchnęłam z ulgi i radości, ze ominął mnie cały bałagan wesela.

Byłam na wielu ślubach i zawsze dobrze się bawiłam. Jest jednak taki jeden ślub, z którym mam problem :)...

Jak wspomniałam, byłam na wielu ślubach i tylko na jeden nie dotarłam... na swój :D.

Śluby to wspaniała uroczystość i zawsze uważałam, że jedna z niewielu faktycznych okazji do świętowania. Swój własny ślub planowałam tak szczegółowo, że mój luby dostawał powoli...

Dla mnie śluby i to co po nich nieunikniony- wesela zawsze kojarzyły się z nudną, nadęciem i robieniem show na pokaz. Nie lubiłam weselnych flaczków (jak i żadnych flaczków w ogóle), żenujących zabaw, do których czułam się zmuszana, bo wszyscy gościa patrzą wyczekująco kiedy ktoś przy wybieraniu "chętnych" do zabawy spojrzał w moją stronę.
Do czasu.
Aż za mąż nie zaczęły wychodzić naprawdę bliskie mi osoby- przyjaciółki, siostry. Kiedy widziałam je w tych białych sukniach, pięknych jak nigdy w życiu to czułam autentyczne wzruszenie. Radość,że ta mała zagubiona w szkole dziewczynka, którą pamiętam, której zawsze dawałam odpisywać matmę,żeby jakoś dobrnęła do końca roku, z którą miałyśmy swoje małe dziecięce sekrety jest dziś królową świata. I wracając pod rękę z już mężem sprzed ołtarza spogląda właśnie w moją stronę i uśmiecha się do mnie,a ja dokładnie wiem o czym myśli.
Dlatego uważam,że śluby nie powinny być rodzinnym spędem, bo "nie wypada nie zaprosić cioci z Gliwic" tylko uroczystością rodzinną, na której spotykają się naprawdę bliskie osoby, dla których ten dzień jest tak samo ważny i wzruszający jak dla Państwa Młodych.

Dla mnie śluby i to co po nich nieunikniony- wesela zawsze kojarzyły się z nudną, nadęciem i robieniem show na pokaz. Nie lubiłam weselnych flaczków (jak i żadnych flaczków w ogóle), żenujących zabaw, do których czułam się zmuszana, bo wszyscy gościa patrzą wyczekująco kiedy ktoś przy wybieraniu "chętnych" do zabawy spojrzał w moją stronę.
Do czasu.
Aż za mąż nie zaczęły...

Nigdy nie byłam na żadnym ślubie ani weselu, mimo że mam już dwadzieścia lat. W związku z tym trudno mi stwierdzić, czy ich unikam, czy uwielbiam. Ale jedno mogę powiedzieć na pewno - niezliczoną ilość razy wyobrażałam sobie jak mogłaby wyglądać moja ceremonia zaślubin. Piękna suknia, długi welon, tata trzymający mnie pod ramię, Ten Jedyny patrzący z miłością i zachwytem na mnie, bijące szybko serce - odrobinę ze strachu, ale głównie z bezmiaru szczęścia rozpoczynającego się życia u boku osoby, która byłaby moją bratnią duszą, ostoją i przyjacielem na całe życie.

Nigdy nie byłam na żadnym ślubie ani weselu, mimo że mam już dwadzieścia lat. W związku z tym trudno mi stwierdzić, czy ich unikam, czy uwielbiam. Ale jedno mogę powiedzieć na pewno - niezliczoną ilość razy wyobrażałam sobie jak mogłaby wyglądać moja ceremonia zaślubin. Piękna suknia, długi welon, tata trzymający mnie pod ramię, Ten Jedyny patrzący z miłością i zachwytem na...

Swój ślub mam już za sobą, jednak nadal wspominam go z nutą wzruszenia. -Ja, On, nasza rodzina i przyjaciele. Dla mnie ślub a po nim tradycyjne wesele to naturalna kolej rzeczy. Gdybym nie wyprawiła wesela, czułabym niedosyt, jestem jednak w stanie zrozumieć ludzi którzy organizują ślub bez wesela, ba! Zdarzają się przecież wesela bez ślubu!
Uwielbiam chodzić na śluby, za każdym razem czuję ogromne wzruszenie, i choć na swoim ślubie byłam niezwykle opanowana, to kiedy idę na ślub którejś z moich koleżanek- zawsze płaczę z radości! Ślub jest dla mnie ukoronowaniem związku, nic dziwnego, że każda Panna Młoda, chce aby ten dzień był najpiękniejszy i zapadł gościom w pamięć. W ferworze przygotowań łatwo jednak zapomnieć o istocie tej ceremonii. Kwiaty, serca, wstążki, świece, oprawa muzyczna, czerwone dywany, białe dywany, gołębie, bańki, balony z helem… I odwieczne pytania- czy wszystko się uda? Bywa, że zamiast skupić się na samej ceremonii, potykamy się na warstwach białego tiulu, przewracamy fikuśnie ułożone kamyczki,a gołębie odlatując zostawiają biały ślad na nieskazitelnie czystej marynarce Pana Młodego, oczywiście na szczęście!:)
Uważam, że ślub w swojej istocie jest piękną ceremonią, dlatego powinien być skromny aby nie odwracać uwagi od tego, co istotne. Bo przecież nie ważne jest wśród jakich kwiatów będziemy kroczyć przed ołtarz, tylko to, aby od tej chwili przez życie iść obok siebie, wspierając się wzajemnie:)

Swój ślub mam już za sobą, jednak nadal wspominam go z nutą wzruszenia. -Ja, On, nasza rodzina i przyjaciele. Dla mnie ślub a po nim tradycyjne wesele to naturalna kolej rzeczy. Gdybym nie wyprawiła wesela, czułabym niedosyt, jestem jednak w stanie zrozumieć ludzi którzy organizują ślub bez wesela, ba! Zdarzają się przecież wesela bez ślubu!
Uwielbiam chodzić na śluby,...

Dzień mojego ślubu... chodź to nieprawdopodobne to zawsze był mi bliższy niż dowolnie inny dzień. Biała suknia jakkolwiek to nie zabrzmi to wymarzony strój jaki chciałabym założyć w życiu. Nie musi ona być droga, wyszywana brylantami czy na kształt księżniczki. Nie. Wręcz przeciwnie może być najskromniejszą i najprostszą suknią ALE musi być tą której wewnętrzny blask po prostu mnie olśni a wtedy będę wiedzieć że to ta jedyna. Przede wszystkim pragnę stanąć na ślubnym kobiercu u boku mężczyzny którego kocham ponad życie ze wzajemnością. Uważam że to jest najważniejsze i nic innego się nie liczy stąd jak się domyślacie nigdy nie pragnęłam czegoś na kształt wesela, ba wręcz przeciwnie- zawsze podobał mi się ślub gdzie jedynym gościem jest ksiądz. Ostatecznie jednak z biegiem lat nie wyobrażam sobie tego Dnia bez tych którzy dali mi najcenniejszy dar jakim jest życie. Ceremonia będzie się odbywać w malutkim kościółku, pewnego wrześniowego wieczoru.Pragnę by dekoracją były jedynie światła świec ustawione wzdłuż głównej nawy. Kiedy sakramentalne Tak zabrzmi w murach Świątyni wraz z mężem wyjdziemy wprost, przed siebie, krocząc w blasku piękna złota jesieni, która obsypie nas swymi darami. Odtąd już na zawsze razem będziemy kroczyć po drogach świata.

Dzień mojego ślubu... chodź to nieprawdopodobne to zawsze był mi bliższy niż dowolnie inny dzień. Biała suknia jakkolwiek to nie zabrzmi to wymarzony strój jaki chciałabym założyć w życiu. Nie musi ona być droga, wyszywana brylantami czy na kształt księżniczki. Nie. Wręcz przeciwnie może być najskromniejszą i najprostszą suknią ALE musi być tą której wewnętrzny blask po...

Pomimo kosztów jakie niesie ze sobą zorganizowanie takiej ceremonii i ogólnie powszechnego stwierdzenia "że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach" - nie ma jak szczere życzenia itp;) to dla tych dwojga jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu - chwila którą mogą sobie wyobrazić i zaplanować od podszewki a potem wspominać przez całe życie - w końcu w życiu piękne są tylko chwile - tak jestem jak najbardziej za ślubami mimo iż według mnie do samego związku pod względem trwałości nic więcej nie wnoszą - jedynie zmieniają kwestię formalne;) na trwałość związku pracuje się latami ale rozbawił mnie raz zasłyszany komentarz dotyczący ślubów jakiś ukryty sens w tym jest;) cytuję:
"wesele:
panna młoda udaje dziewicę,
pan młody udaje że znalazł tą jedyną,
rodzice państwa młodych udają że się lubią,
tylko goście są szczerzy przyszli pić i piją";)

Pomimo kosztów jakie niesie ze sobą zorganizowanie takiej ceremonii i ogólnie powszechnego stwierdzenia "że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach" - nie ma jak szczere życzenia itp;) to dla tych dwojga jest to jedno z najważniejszych wydarzeń w życiu - chwila którą mogą sobie wyobrazić i zaplanować od podszewki a potem wspominać przez całe życie - w końcu w życiu...

Lubię podróżować i ślub chciałabym wziąć gdzieś zagranicą. Całe życie mówię, że nie zrobię sobie wesela. Pewnie wiele dziewczyn marzy, żeby zatańczyć na własnym w białej sukni i welonie, ale ja takich imprez nie lubię. W ogóle nie lubię spotkań, gdzie jest przymus dobrej zabawy, nawet jeżeli coś mi się nie podoba, nie wypada tego okazywać, a ja po prostu tego nie potrafię. Zaraz wszystko po mnie widać. Wesela, moim zdaniem, mają w sobie coś z przedstawienia, a ja nie jestem aktorką, chyba, że własnego życia. Wracając do ślubu, po prostu nie chcę by był standardowy. Moja koleżanka przygotowuje się do ślubu. Widzę, ile kosztuje ją to stresu i przygotowań, a przede wszystkim pieniędzy. Ja wolałabym sobie tego oszczędzić. Te pieniądze chętnie przeznaczyłabym właśnie na podróż. To na pewno byłoby niezapomniane przeżycie.

Lubię podróżować i ślub chciałabym wziąć gdzieś zagranicą. Całe życie mówię, że nie zrobię sobie wesela. Pewnie wiele dziewczyn marzy, żeby zatańczyć na własnym w białej sukni i welonie, ale ja takich imprez nie lubię. W ogóle nie lubię spotkań, gdzie jest przymus dobrej zabawy, nawet jeżeli coś mi się nie podoba, nie wypada tego okazywać, a ja po prostu tego nie potrafię....

Mój wykładowca zawsze mówił, że trwalszym od małżeństwa jest wspólny kredyt.
Właśnie. Jakie znowu śluby, nic tak nie łączy ludzi jak wspólna hipoteka.

Mój wykładowca zawsze mówił, że trwalszym od małżeństwa jest wspólny kredyt.
Właśnie. Jakie znowu śluby, nic tak nie łączy ludzi jak wspólna hipoteka.

Siedzimy dziś z koleżanką z pracy. Na co Ona mówi:
- "Wszyscy moje znajome albo rodzą dzieci, albo bronią magisterkę"
Na co ja, po chwili ciszy:
- "A co ja mam powiedzieć? Moje już dawno dzieci urodziły. Obroniły się i są po rozwodach" ;P
Takie półżartem - półserio. W dzieciństwie wszystkie koleżanki marzyły o ślubie. O białej sukience, długim welonie, zapłakanej mamie, zakochanym mężu wpatrzonym w Nie, jak w obrazek. Kościele pełnym kwiatów, najlepiej lilii - bo romantycznie.
Ja nie. Dzieci, dom, pies, rodzina - ok. Ślub - niekoniecznie.
Za dużo zobaczyłam nieszczęśliwych par, którym się nie udało. To nie to, że nie wierzę w miłość. Ona jest, ale krucha. Zaledwie zalążek każdego związku. Reszta to ciężka praca, i kompromis. A czy będę mieć 'papierek', bądź błogosławieństwo - one szczęścia nie dają. Dziś wszystko jest na 'sprzedaż'. Więc raczej ślubu nie będzie ;D

Siedzimy dziś z koleżanką z pracy. Na co Ona mówi:
- "Wszyscy moje znajome albo rodzą dzieci, albo bronią magisterkę"
Na co ja, po chwili ciszy:
- "A co ja mam powiedzieć? Moje już dawno dzieci urodziły. Obroniły się i są po rozwodach" ;P
Takie półżartem - półserio. W dzieciństwie wszystkie koleżanki marzyły o ślubie. O białej sukience, długim welonie, zapłakanej mamie,...