Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

vaapku
Karolina
owuwu
Ghostwriter
whatever0x

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

vaapku
Karolina
owuwu
Ghostwriter
whatever0x

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Mam problem ze stresem. Stresuję się bardzo. Stresuję się wszystkim. Począwszy od spotkania ze znajomymi, po pójście do lekarza, czy zamówienia pizzy przez telefon. Wybawieniem byłaby dla mnie terapia. Niby błaha rzecz, która przecież ma mi pomóc, ale jak tu stanąć oko w oko z inną, nieznaną mi jeszcze osobą i móc tak swobodnie rozmawiać z nią o swoim problemie? No właśnie.... Może kiedyś się przełamię. :)

Mam problem ze stresem. Stresuję się bardzo. Stresuję się wszystkim. Począwszy od spotkania ze znajomymi, po pójście do lekarza, czy zamówienia pizzy przez telefon. Wybawieniem byłaby dla mnie terapia. Niby błaha rzecz, która przecież ma mi pomóc, ale jak tu stanąć oko w oko z inną, nieznaną mi jeszcze osobą i móc tak swobodnie rozmawiać z nią o swoim problemie? No...

Jeden z najtrudniejszych wyborów, przed którym staję każdego dnia, to którą wersją siebie dzisiaj będę: czy będę kłamała, odpowiadając na pytanie "Czy wszystko w porządku?" czy może pozwolę sobie na chwilę szczerości; czy będę tą cyniczną, zblazowaną dziewczyną, której nic nie obchodzi, czy pozwolę swoim emocjom wydostać się na zewnątrz; czy poddam się wszystkim moim demonom czy może dzisiaj znajdę siłę, aby nie dać się depresji i żyć, zamiast tylko egzystować. Łatwiejszą opcją jest zawsze kłamanie, udawanie i lenistwo, ale póki jestem w stanie wybrać, póki jeszcze mam nad sobą jakąś kontrolę... Wiem, że warto.

Jeden z najtrudniejszych wyborów, przed którym staję każdego dnia, to którą wersją siebie dzisiaj będę: czy będę kłamała, odpowiadając na pytanie "Czy wszystko w porządku?" czy może pozwolę sobie na chwilę szczerości; czy będę tą cyniczną, zblazowaną dziewczyną, której nic nie obchodzi, czy pozwolę swoim emocjom wydostać się na zewnątrz; czy poddam się wszystkim moim...

Myślę, że najtrudniejszym wyborem byłby dla mnie ten, w którym musiałabym zdecydować o tym czy będę się realizować w danej pracy lub czy będę musiała poświęcić swoją karierę i zainteresowania dla rodziny. Nie chodzi o to, że jestem uzależniona od jakiejkolwiek firmy czy nie chcę spotykać się z moimi bliskimi. Problemem jest to, że dla mnie najważniejszy jest złoty środek - między poświęceniem czasu dla dzieci, męża i krewnych oraz dla samej siebie. Nie wyobrażam sobie siedzenia cały dzień w domu, to sprawiłoby, że stanęłabym na drodze do samodoskonalenia, co byłoby dla mnie zwyczajnie przykre. Ale nie potrafiłabym również siedzieć godzinami w pracy jedynie po to żeby osiągnąć wyższe stanowisko, dostać podwyżkę i uścisk dłoni prezesa. Dlatego gdyby ktoś dał mi wybór: praca czy rodzina pewnie wybrałabym rodzinę. Jednak nie zmieniłoby to faktu, że nie czułabym się zupełnie szczęśliwa nie mogąc realizować się w dziedzinie, która jest moją pasją.

Myślę, że najtrudniejszym wyborem byłby dla mnie ten, w którym musiałabym zdecydować o tym czy będę się realizować w danej pracy lub czy będę musiała poświęcić swoją karierę i zainteresowania dla rodziny. Nie chodzi o to, że jestem uzależniona od jakiejkolwiek firmy czy nie chcę spotykać się z moimi bliskimi. Problemem jest to, że dla mnie najważniejszy jest złoty środek -...

Jestem ratownikiem wodnym. Ratownictwo to nie tylko moja praca ale i pasja. Do tej pory wszystkie podejmowane akcje przez mój zespół kończyły się sukcesem. Niejednokrotnie ciemną nocą, morfeusz zsyła mi wizje innych scenariuszy, nie zakończonych happy endem. Najgorszy z nich mam nadzieję, że nigdy się nie ziści. Stoję na plaży, obserwując lustro wody. Widzę 3 osoby które toną, a ja muszę wybrać komu pomóc pierwszemu. Na podjęcie decyzji mam sekundy.A jak wybiorę źle? Ja wiem, są procedury według których postępuje się w takich sytuacjach, w teorii wszystko jest proste ale to są suche przepisy a ja ze swoim wyborem i jego skutkami później musiałabym się zmierzyć i z nim żyć. Mam nadzieję, że nie stanę przed takim wyborem naprawdę .

Jestem ratownikiem wodnym. Ratownictwo to nie tylko moja praca ale i pasja. Do tej pory wszystkie podejmowane akcje przez mój zespół kończyły się sukcesem. Niejednokrotnie ciemną nocą, morfeusz zsyła mi wizje innych scenariuszy, nie zakończonych happy endem. Najgorszy z nich mam nadzieję, że nigdy się nie ziści. Stoję na plaży, obserwując lustro wody. Widzę 3 osoby które...

Siedziałam na ławce, obserwując zachodzące słońce. Słyszałam miękki, ale stanowczy głos, który tak dobrze znałam.
- Wybieraj, decyzja należy do ciebie – powiedział.
Nie chciałam patrzeć mu w oczy i tak bym, w nich niczego nie zobaczyła, zawsze skrzętnie wszystko przede mną ukrywał. Decyzja, dla postronnego obserwatora, mogłaby wydawać się błaha. Musiałam tylko wybrać, z kim wolę spędzać czas. Miałam do wyboru jedną grupkę znajomych. Proste prawda? Jednak to była najgorsza decyzja jaką musiałam podjąć. Miałam do wyboru ludzi, którzy mnie olewali, ale przy których czułam się bezpiecznie. Wiedziałam, że oni będą, gdy będę miała problem. Byłam też świadoma tego, że oni umyślnie mnie olewali i że często nie mieli dla mnie czasu, a ja musiałam się prosić o uwagę. Był też drugi wybór, mogłam pójść w nieznane, iść do ludzi, których nie miałam okazji sprawdzić, mogłam dać się ponieść emocjom, mieć wreszcie kogoś, kto ma dla mnie czas, kogoś z kim mogę tworzyć wspomnienia.
Nadal patrzyłam przed siebie, zacisnęłam z całej siły powieki, a po moim policzku pociekła łza. Czemu staję przed takim wyborem? Nie ma dobrego posunięcia. Poczułam silne męskie ramiona na swoim ciele. Wiedziałam, że przez to, co teraz powiem, stracę go, więc tym bardziej zbierało mi się na płacz.
- Ufam ci Kamil, jeśli uważasz, że to będzie dla mnie najlepsze to tak zrobię.
Uśmiechnął się, a ja pierwszy raz zauważyłam coś w jego oczach, mogłabym przysiąc, że były smutne.

Siedziałam na ławce, obserwując zachodzące słońce. Słyszałam miękki, ale stanowczy głos, który tak dobrze znałam.
- Wybieraj, decyzja należy do ciebie – powiedział.
Nie chciałam patrzeć mu w oczy i tak bym, w nich niczego nie zobaczyła, zawsze skrzętnie wszystko przede mną ukrywał. Decyzja, dla postronnego obserwatora, mogłaby wydawać się błaha. Musiałam tylko wybrać, z kim...

Nie biorąc pod uwagę tak ekstremalnych sytuacji, jak opisana w książce (które, mam nadzieję, nigdy nikomu z nas się nie przytrafią) mogłabym mieć duży problem w wyborze pomiędzy spełnianiem marzeń a rodziną. Zawsze marzyłam o podróżowaniu po całym świecie oraz zamieszkaniu w USA lub Nowej Zelandii. Gdybym jednak stanęła przed możliwością spełnienia owych marzeń kosztem kilkuletniej rozłąki z rodziną, miałabym ogromną rozterkę. Choć mogłoby się wydawać, że są przecież samoloty, można często się widywać, dla mnie byłaby to ogromnie trudna decyzja. Obawiam się, że nie potrafiłabym w pełni cieszyć się tym wszystkim bez obecności najbliższych u mojego boku.

Nie biorąc pod uwagę tak ekstremalnych sytuacji, jak opisana w książce (które, mam nadzieję, nigdy nikomu z nas się nie przytrafią) mogłabym mieć duży problem w wyborze pomiędzy spełnianiem marzeń a rodziną. Zawsze marzyłam o podróżowaniu po całym świecie oraz zamieszkaniu w USA lub Nowej Zelandii. Gdybym jednak stanęła przed możliwością spełnienia owych marzeń kosztem...

To trochę za łatwy sposób na pisanie kryminałów/thrillerów – bo wystarczy zwyczajnie zamienić się miejscami z którymś z bohaterów i już – refleksja gotowa. Łatwizna. Zwłaszcza w podobnie ekstremalnej sytuacji jak ta opisana w książce. (poza tym tutaj bohaterka zawsze może uspokoić sumienie – tu nie było dobrego wyboru + ktoś inny ją zmusił)
Dla mnie trudniejszy jest problem przed którym stanęła Anna w książce (i filmie) 'Bez mojej zgody' (Jodi Picoult): czy mam być dalej magazynem części zamiennych dla starszej siostry? Czy mam wiecznie poświęcać dla niej swoje życie? * To zwłaszcza wiedząc, że tym sposobem skazuję ją na śmierć... To dopiero jest konflikt tragiczny.**
Albo przykład (znowu siostrzanej) relacji z 'Ene, due, śmierć' – jak byś ocenił/a siostrę która zabiła swoich rodziców dla obrony młodszej siostry? Czy w porządku jest oddanie jej w ręce sprawiedliwości (tak po prostu) nawet jeżeli jest seryjnym mordercą...? To z kim tu trzymać sztamę jak nie z rodzeństwem....? Czy ważniejsze jest stać murem za rodziną czy postępować zgodnie z prawem...? Czy zdradziłbyś swoją rodzinę czy krył ją za wszelką cenę...?
* Ciekawe: w filmie Anna ma prawo się nie poświęcać dla siostry i dobrze na tym wychodzi; a np. w (podobnej tematycznie) 'Krainie lodu' Elsa nie ma nawet możliwości nie poświęcać się dla dobra Anny a i tak źle na tym wychodzi.
**[spoiler] Notabene rozwiązany nader nieelegancko przez Jodi Picoult – jakby Opatrzność oceniła wybór Anny negatywnie i ją zabiła.

To trochę za łatwy sposób na pisanie kryminałów/thrillerów – bo wystarczy zwyczajnie zamienić się miejscami z którymś z bohaterów i już – refleksja gotowa. Łatwizna. Zwłaszcza w podobnie ekstremalnej sytuacji jak ta opisana w książce. (poza tym tutaj bohaterka zawsze może uspokoić sumienie – tu nie było dobrego wyboru + ktoś inny ją zmusił)
Dla mnie trudniejszy jest problem...

Wybór nowego fotela do czytania. Tak, tak, to tylko fotel który stoi w kącie pokoju z lampą do towarzystwa. To tylko siedzenie obite materiałem. Mebel, który jedynie zajmuje miejsce w niewielkim mieszkanku ale to wybór na całe życie. Z tym fotelem będę mieszkała, na nim spędzała wieczory z książką i kawką u boku. To on będzie przeżywał ze mną wszystkie historie zawarte w lekturach. Będzie musiał znosić mój śmiech podczas czytania książek Bukowskiego albo łzy gdy zabiorę ze kolejną książkę Colleen Hoover. To coś co będzie tworzyło ze mną historię.

Wybór nowego fotela do czytania. Tak, tak, to tylko fotel który stoi w kącie pokoju z lampą do towarzystwa. To tylko siedzenie obite materiałem. Mebel, który jedynie zajmuje miejsce w niewielkim mieszkanku ale to wybór na całe życie. Z tym fotelem będę mieszkała, na nim spędzała wieczory z książką i kawką u boku. To on będzie przeżywał ze mną wszystkie historie zawarte w...

Najtrudniejsze decyzje związane są z naszymi bliskimi. Kiedy musimy wybierać między ich dobrem, a dobrem nas samych, wtedy zmagamy się z największymi i najtrudniejszymi wyborami. Wiem, że mąż może dostać lepiej płatną pracę za granicą i że ta praca da mu wiele więcej satysfakcji. Jednak mi jest dobrze tu gdzie jestem. Ja jestem spełniona zawodowo, ale on przeżywa coraz większe frustracje. Nie mogę zabronić mu wyjazdu, ale nie chcę jechać razem z nim. Jeśli nie zdecydują się na wyjazd, mogę się przyczynić do zniszczenia rodziny. Wyjeżdżając, nie będę szczęśliwa, jednak rodzina będzie razem. To jest wybór, którego muszę dokonać. Na szczęście jeszcze nie dziś i nie jutro. Może się wszystko samo rozwiąże?

Najtrudniejsze decyzje związane są z naszymi bliskimi. Kiedy musimy wybierać między ich dobrem, a dobrem nas samych, wtedy zmagamy się z największymi i najtrudniejszymi wyborami. Wiem, że mąż może dostać lepiej płatną pracę za granicą i że ta praca da mu wiele więcej satysfakcji. Jednak mi jest dobrze tu gdzie jestem. Ja jestem spełniona zawodowo, ale on przeżywa coraz...