Byłoby to bardzo trudne, dlaczego? Nikt się nie spodziewa że nagle, obca osoba powie mu, że jest w niebezpieczeństwie. Dlatego na początku postarałabym się ją jakoś poznać, obserwowałabym ją i przed spotkaniem uważała, aby nic się jej nie stało. Namówiłabym ją na wspólną kawę i tam stopniowo wytłumaczyła moją historię, trudy odnalezienia jej, a na końcu na co i dlaczego musi uważać, oraz jakie dla mnie ważne jest to, żeby mi uwierzyła i pozwoliła sobie zapewnić bezpieczeństwo.

Byłoby to bardzo trudne, dlaczego? Nikt się nie spodziewa że nagle, obca osoba powie mu, że jest w niebezpieczeństwie. Dlatego na początku postarałabym się ją jakoś poznać, obserwowałabym ją i przed spotkaniem uważała, aby nic się jej nie stało. Namówiłabym ją na wspólną kawę i tam stopniowo wytłumaczyła moją historię, trudy odnalezienia jej, a na końcu na co i dlaczego...

A jest konieczność go zawiadamiac?
Moim zdaniem niekoniecznie.
Rzucam na szale cały swój urok, wdzięk i wątpliwe zdolności literackie i zatrudniam się w lokalnej gazecie. Po czym pisze zawrotnie wiarygodny artykuł, poparty dowodami twardymi jak sucha bułka od informatora równie tajemniczego co rzetelnego o...inwazji kosmitów. Zalecam wszystkim bezwzględne nie wychodzenie z domu, nie wpuszczanie obcych i absolutna ostrożność. W ten sposób ratuje nie tylko mojego wybranca od utraty życia ale i całe miasto od kolizji drogowych, stania w korkach, sasiedzkich kłótni, złych ocen w szkole i zawalonych deadlinow. Jako inicjator całego zajścia czuje się w obowiązku dostarczać wszystkim mieszkańcom codziennie świeża żywność, co daje mi lepsze oko na mojego podopiecznego, by sprawdzić czy przypadkiem to wielkie zagrażające życiu niebezpieczeństwo nie jest poparzeniem zelazkiem lub innym wypadkiem domowym. W ten sposób ratuje go bez ujawniania się,budzenia podejrzeń, zbędnych tłumaczeń i w ogóle uświadamiania go o całej akcji ratowniczej. Szach mat!

A jest konieczność go zawiadamiac?
Moim zdaniem niekoniecznie.
Rzucam na szale cały swój urok, wdzięk i wątpliwe zdolności literackie i zatrudniam się w lokalnej gazecie. Po czym pisze zawrotnie wiarygodny artykuł, poparty dowodami twardymi jak sucha bułka od informatora równie tajemniczego co rzetelnego o...inwazji kosmitów. Zalecam wszystkim bezwzględne nie wychodzenie z...

Na miejscu Bibi, zastanawiałam bym się przede wszystkim na tym, aby przekazać jej tą wiadomość na spokojnie, bez pośpiechu. Gdybym nagle prosto z mostu rzuciła jej zdanie, iż jest w ogromnym niebezpieczeństwie. Wtedy wydaje mi się, że wzięła by mnie za wariatkę. Najlepiej byłoby się z nią trochę zaprzyjaźnić, przybliżyć się do niej, gdy jednak nie można było zwlekać… Opowiedziała bym jej o sobie, o tym co przeszłam i dopiero wtedy przekazała bym jej tą jakże ważną wiadomość. Może wtedy nie czuła by przede mną lęku i niepewności. Wolałabym jednak pierwszą opcję, wtedy osoba ta miała by do mnie większe zaufanie.

Na miejscu Bibi, zastanawiałam bym się przede wszystkim na tym, aby przekazać jej tą wiadomość na spokojnie, bez pośpiechu. Gdybym nagle prosto z mostu rzuciła jej zdanie, iż jest w ogromnym niebezpieczeństwie. Wtedy wydaje mi się, że wzięła by mnie za wariatkę. Najlepiej byłoby się z nią trochę zaprzyjaźnić, przybliżyć się do niej, gdy jednak nie można było zwlekać…...

W dzisiejszy czasach najłatwiej byłoby się skontaktować za pomocą internetu. Nagrałabym film w którym objaśniam kim jestem i jakie grozi jej niebezpieczeństwo. W tej formie osoba mogłaby zobaczyć moją twarz i mieć czas na zastanowienie. Ustaliła bym również termin spotkania i liczyła, że dojdzie ono do skutku.

W dzisiejszy czasach najłatwiej byłoby się skontaktować za pomocą internetu. Nagrałabym film w którym objaśniam kim jestem i jakie grozi jej niebezpieczeństwo. W tej formie osoba mogłaby zobaczyć moją twarz i mieć czas na zastanowienie. Ustaliła bym również termin spotkania i liczyła, że dojdzie ono do skutku.

Wiele razy w książkach, czy filmach spotykałam się z podobnym problemem. Za każdym razem denerwowało mnie to, jak główny bohater w chaotyczny i obsesyjny sposób stara się przekonać do siebie innych. Dlatego na miejscu Bibi działałabym spokojnie i metodycznie. Po odnalezieniu tej osoby nie rzucałabym się na nią jak psychopata, tylko zainscenizowałabym przypadkowe spotkanie. Oklepany motyw z potrąceniem ramieniem, czy przypadkowe delikatne popchnięcie, a potem kawa jako rekompensata powinna załatwić sprawę. Podczas spotkania korzystałabym z wcześniej zdobytej wiedzy, pokazując jak wiele mamy wspólnego. Ta metoda zajmuje wiele czasu, ale pozwoliłaby mi się zbliżyć do osoby, którą mam uratować. Dzięki temu jako przyjaciółka zawsze byłabym blisko. Dopiero po kilku miesiącach znajomości przedstawiłabym tej osobie prawdę. Oczywiście musiałabym to przekoloryzować mówiąc, że miałam sen, w którym widziałam jak los daruje mi życie, abym pomagała mojej nowej przyjaciółce. Myślę, że taki sposób, może trochę oklepany,ale przy tak delikatnej sprawie, przyniósłby zamierzony efekt. W końcu bliską osobę posłucha się prędzej, niż nieznajomego psychopatę.

Wiele razy w książkach, czy filmach spotykałam się z podobnym problemem. Za każdym razem denerwowało mnie to, jak główny bohater w chaotyczny i obsesyjny sposób stara się przekonać do siebie innych. Dlatego na miejscu Bibi działałabym spokojnie i metodycznie. Po odnalezieniu tej osoby nie rzucałabym się na nią jak psychopata, tylko zainscenizowałabym przypadkowe spotkanie....

Nie znamy się i moje obietnice oraz zapewnienia na niewiele się pewnie zdadzą ale powinieneś/aś pójść ze mną. Dlaczego? Wyobraź sobie Bilba, który nigdy nie wyruszyłby na wyprawę i nie odnalazł pierścienia; Mateusza, który nie zabrałby pod wpływem jakiegoś impulsu rudowłosej dziewczynki ze stacji; załogę Marka Watney'a, która by po niego nie wróciła wbrew rozsądkowi i logice; Tristana Thorna, który nie udałby się po Gwiazdę dla swojej ukochanej; Tomka Wilmowskiego, który nie wyruszyłby w podróż z ojcem; Bastiana, który nie ukradłby „Nie kończącej się historii”; i Harrego, który nie uwierzyłby, że jest czarodziejem. Czy warto ryzykować i działać pod wpływem impulsu? Pomyśl teraz ile możesz stracić nie idąc ze mną.

Nie znamy się i moje obietnice oraz zapewnienia na niewiele się pewnie zdadzą ale powinieneś/aś pójść ze mną. Dlaczego? Wyobraź sobie Bilba, który nigdy nie wyruszyłby na wyprawę i nie odnalazł pierścienia; Mateusza, który nie zabrałby pod wpływem jakiegoś impulsu rudowłosej dziewczynki ze stacji; załogę Marka Watney'a, która by po niego nie wróciła wbrew rozsądkowi i...

Ja od wielu lat usiłuję się dowiedzieć co słychać u pewnego mężczyzny, w którym byłam zakochana jak miałam 16 lat. To była platoniczna miłość, o której on nawet wówczas nie wiedział. Ja wiem jak on ma na imię, a nie znam nazwiska. Wiem też w jakiej miejscowości mieszkał gdy miał lat 17. Dochodzą mnie różne pogłoski na jego temat, ale ja nie wiem, czy to prawda. Zadałam kilku osobom wprost pytanie o niego, ale albo nic nie wiedziały albo nie chciały mi nic powiedzieć. Myślę, że w końcu go znajdę przez wspólnych znajomych na facebooku albo w ogóle poznam kogoś w realu z jego rodzinnej miejscowości. Niedawno w szpitalu poznałam panią, która pracowała wiele lat na poczcie i podała mi jedno prawdopodobne nazwisko - rok urodzenia też był prawdopodobny. A jak wreszcie czegoś się dowiem, choćby ustalę jego adres e - mail to po prostu do niego napiszę. Ja potrafię pisać i umiejętnie go ostrzegę, tak, aby go nie przestraszyć i nie sparaliżować jego działania. Chciałabym aby nie siedział przestraszony tylko działał.

Ja od wielu lat usiłuję się dowiedzieć co słychać u pewnego mężczyzny, w którym byłam zakochana jak miałam 16 lat. To była platoniczna miłość, o której on nawet wówczas nie wiedział. Ja wiem jak on ma na imię, a nie znam nazwiska. Wiem też w jakiej miejscowości mieszkał gdy miał lat 17. Dochodzą mnie różne pogłoski na jego temat, ale ja nie wiem, czy to prawda. Zadałam...

To proste. Pójdę prosto do Stumilowego Lasu. Znajdę tam Kubusia Puchatka. I powiem mu, że od zbyt dużej ilości miodku może się nabawić cukrzycy, a to nie lada zagrożenie...

To proste. Pójdę prosto do Stumilowego Lasu. Znajdę tam Kubusia Puchatka. I powiem mu, że od zbyt dużej ilości miodku może się nabawić cukrzycy, a to nie lada zagrożenie...

Witaj nieznajomy, nie znasz mnie zapewne
lecz to co teraz powiem, to nie są żadne brednie
od tego wszystkiego zleży twoje życie własnie
tylko nie wiem czy cię przejedzie auto a może piorun cię trzaśnie.
Wiem tylko jedno że muszę ci to powiedzieć
a ty masz mnie słuchać i grzecznie tu siedzieć!
W ciepłym miesiącu dnia siódmego
gdy wzejdzie słońce stanie ci się coś złego.
Nie pytaj mnie skąd mam taką informację
ale z całą pewnością wiem ze mam rację
od ciebie zależy czy uwierzysz mi czy nie
lecz musisz pamiętać że ostrzegałam Cię.

Witaj nieznajomy, nie znasz mnie zapewne
lecz to co teraz powiem, to nie są żadne brednie
od tego wszystkiego zleży twoje życie własnie
tylko nie wiem czy cię przejedzie auto a może piorun cię trzaśnie.
Wiem tylko jedno że muszę ci to powiedzieć
a ty masz mnie słuchać i grzecznie tu siedzieć!
W ciepłym miesiącu dnia siódmego
gdy wzejdzie słońce stanie ci się coś złego.
Nie...

Myślę, że najpierw szukałabym tę osobę poprzez rozmowę z rodziną, przyjaciółmi czy znajomymi a jeśli to nie przyniosłoby skutku, to wtedy przeszukiwałabym portale społecznościowe. Raczej starałabym się mówić ostrożnie, ale konkretnie, tak aby rozmówca nie przestraszył się, ale też, żeby się nad tym zastanowił.

Myślę, że najpierw szukałabym tę osobę poprzez rozmowę z rodziną, przyjaciółmi czy znajomymi a jeśli to nie przyniosłoby skutku, to wtedy przeszukiwałabym portale społecznościowe. Raczej starałabym się mówić ostrożnie, ale konkretnie, tak aby rozmówca nie przestraszył się, ale też, żeby się nad tym zastanowił.