Bez dwóch zdań - dom.
Wszystko co w życiu nas spotyka: ludzie których poznajemy, sytuacje, w których się znajdujemy... Wszystko to kształtuje nasz charakter. Każde zdarzenie pozostawia COŚ co jest cząstką nas.
Szkoła też jest bardzo ważnym czynnikiem, ale uważam, że z domu wynosimy najwięcej.
Moi rodzice są rozwiedzeni, także dzieciństwa nie wspominam najlepiej. I chociaż bardzo staram się nie powtarzać ich błędów, czasami łapię się na tym, że na niektóre sytuacje reaguję w ten sam sposób (jakaś głupota, która wzbudza mój gniew, trudności w wybaczaniu i przeprosinach, problemy z zaufaniem...).
Bardzo chciałabym wyzbyć się niektórych moich cech, niestety po wielu latach przyglądania się najbliższym bezwiednie zachowuję się podobnie.
Szkoła jest też ważnym czynnikiem kształtującym nasze charaktery, jednak najważniejsze jest to co już od najmłodszych lat wynosimy z domu.

Bez dwóch zdań - dom.
Wszystko co w życiu nas spotyka: ludzie których poznajemy, sytuacje, w których się znajdujemy... Wszystko to kształtuje nasz charakter. Każde zdarzenie pozostawia COŚ co jest cząstką nas.
Szkoła też jest bardzo ważnym czynnikiem, ale uważam, że z domu wynosimy najwięcej.
Moi rodzice są rozwiedzeni, także dzieciństwa nie wspominam najlepiej. I chociaż...

dom-wsparciem pisany

dom-wsparciem pisany

Moim zdaniem zarówno dom jaki i szkoła oddziałują na młodego człowieka i go kształtują. Pytanie jednak, które z nich bardziej? Według mnie wszystko zależy od tego jakie więzi ma się w domu. Jeżeli jest się blisko z rodziną, lub nawet jej jednym szczególnym członkiem wówczas przede wszystkim to ma wpływ. Każdy młody człowiek w pewnym momencie zachłyśnie się hormonami i emocjami od których buzuje w szkole. Jednak kiedy te autorytety, pozytywne oczywiście, mamy w domu one są naszą kotwicą i nie dajemy się porwać obcym prądom. Jeżeli więzi nie są silne wówczas wypływa się na morze nowych doświadczeń gdzie pływają ławice podobnych nam i szukamy tam własnego stada, z którym będziemy się kierować daną ścieżką, a które doskonale nasz zrozumie i da poczucie sensu.Uważam, że najzdrowiej jest gdy to dom (mówimy tu o zdrowym) daje nam podstawy własnej osobowości i wartości, ale równocześnie pozwala nam się kształtować dalej gdy wyjdziemy do innych w naszym wieku.

Moim zdaniem zarówno dom jaki i szkoła oddziałują na młodego człowieka i go kształtują. Pytanie jednak, które z nich bardziej? Według mnie wszystko zależy od tego jakie więzi ma się w domu. Jeżeli jest się blisko z rodziną, lub nawet jej jednym szczególnym członkiem wówczas przede wszystkim to ma wpływ. Każdy młody człowiek w pewnym momencie zachłyśnie się hormonami i...

Dom dziecko kształtuje, ale w pewnym momencie rówieśnicy są naszymi guru. Jednak to wartości wyniesione z domu rodzinnego sprawiają, że jesteśmy tacy jacy jesteśmy. Inne rzeczy mogą nas modyfikować, ale nie zmienią nas zupełnie( chyba, że mowa o naprawdę traumatycznych przeżyciach).

Dom dziecko kształtuje, ale w pewnym momencie rówieśnicy są naszymi guru. Jednak to wartości wyniesione z domu rodzinnego sprawiają, że jesteśmy tacy jacy jesteśmy. Inne rzeczy mogą nas modyfikować, ale nie zmienią nas zupełnie( chyba, że mowa o naprawdę traumatycznych przeżyciach).

Jak kazdy wie, dziecko lub młody dorosły, spedza wieksza cześć swojego czasu w szkole. Spotyka tam wiele osob ktore maja różny wpływ. Uważam, ze szkoła ma wiekszy wplyw na wychowanie dziecka ze wzgledu na to, ze w szkole jest wiele osób, które potrafia na nas roznie wpłynąć. Mozemy znaleźć tam przyjaciół, ktorzy pozwola nam odnaleźć samego siebie, czyli odkryć swoj charakter, swoje pasje.W szkole uczymy sie wielu przedmiotów, szukajac tego, ktory polubimy najbardziej. Mozna w niej rozwijać zainteresowania, ktore takze moga miec duzy wpływ na naszą przyszłość. W domu, jedynie rodzice maja wplyw na nasze wychowanie i to jak sie zachowujemy. Jednak rodzice, nie zawsze rozumieją nasze potrzeby i nie nauczą nas prawdziwego życia oraz nie nauczą nas podstawowego doświadczenia. Zatem uważam, ze to jednak szkola ma wiekszy wplyw na wychowaniem

Jak kazdy wie, dziecko lub młody dorosły, spedza wieksza cześć swojego czasu w szkole. Spotyka tam wiele osob ktore maja różny wpływ. Uważam, ze szkoła ma wiekszy wplyw na wychowanie dziecka ze wzgledu na to, ze w szkole jest wiele osób, które potrafia na nas roznie wpłynąć. Mozemy znaleźć tam przyjaciół, ktorzy pozwola nam odnaleźć samego siebie, czyli odkryć swoj...

Moim zdaniem dom jest kluczowy, gdyż to w nim najwięcej czasu spędza młody człowiek i to członkowie rodziny mają największy wpływ na ukształtowanie dziecka. W zależności od tego, jak jest w domu: jeśli dobrze to dziecko przeważnie trafia do dobrej szkoły, w której może się rozwijać, a jeśli źle ląduje w ponurej budzie, gdzie nauczycielki spóźniają się na zajęcia i prowadzą je w sposób niestaranny. W ten oto sposób kształtujemy pokolenie nieudaczników lub ludzi sukcesów, jednak wszystko zaczyna się w domu rodzinnym. Dzieci otoczone miłością chętniej rozwijają swoje ukryte talenty i łatwiej przychodzi im zdobywać kolejne sukcesy, jednak dziecko, które jest bite i zastraszone, nie ma szans na zdobycie dobrych ocen, czy choćby przyjaciół, gdyż jego postrzeganie jest zachwiane i ono nie wie, co jest dobre, a co jest złe. Niegrzeczne i problematyczne osoby są takie, bo w ich domach nie dzieje się dobrze, lecz otoczenie woli udawać, że o niczym nie wie i skupić się na tych udanych i grzecznych dzieciach, bo są łatwiejsze w komunikacji i do tego przynoszą sukcesy. Dlatego uważam, że szkoła jest drugoplanowa w kształtowaniu młodego człowieka.

Moim zdaniem dom jest kluczowy, gdyż to w nim najwięcej czasu spędza młody człowiek i to członkowie rodziny mają największy wpływ na ukształtowanie dziecka. W zależności od tego, jak jest w domu: jeśli dobrze to dziecko przeważnie trafia do dobrej szkoły, w której może się rozwijać, a jeśli źle ląduje w ponurej budzie, gdzie nauczycielki spóźniają się na zajęcia i prowadzą...

Nie można jednoznacznie stwierdzić, co ma większy wpływ na dziecko, bo to zdecydowanie zależy od charakteru małego człowieka. Dziecko o podatnym na perswazje charakterze w większym stopniu będzie wrażliwe na wpływy rówieśników. Dziecko o silnym charakterze będzie przekazywało innym to, co samo wyniosło z domu. Jest jeszcze inny podział: na tych dręczonych, dręczących i stojących obojętnie. To najsilniej wpływa na młodych ludzi - im wcześniej doświadczają takiego podziału (bo prędzej czy później to się zawsze dzieje), tym silniej oddziałuje to na ich późniejsze życie.

Nie można jednoznacznie stwierdzić, co ma większy wpływ na dziecko, bo to zdecydowanie zależy od charakteru małego człowieka. Dziecko o podatnym na perswazje charakterze w większym stopniu będzie wrażliwe na wpływy rówieśników. Dziecko o silnym charakterze będzie przekazywało innym to, co samo wyniosło z domu. Jest jeszcze inny podział: na tych dręczonych, dręczących i...

Największy wpływa na dorastające dzieci ma dom. Jeśli jest dla nich oazą i pozwala na bycie sobą, to nic nie jest w stanie "zniszczyć" takich dzieci. Owszem, szkoła ma tez wpływ, ale nie w takim stopniu. Dziecko, które od najmłodszych lat jest uczone rozróżniać dobro i zło, o które rodzice dbają i wpajają wiedzę potrzebną do bycia jak najlepszą wersją samego siebie ma zupełnie inne zdolności komunikacyjne i społeczne. Obcy ludzie nie mają wystarczającej siły, by zmienić tego, co nauczyli nas rodzice.

Największy wpływa na dorastające dzieci ma dom. Jeśli jest dla nich oazą i pozwala na bycie sobą, to nic nie jest w stanie "zniszczyć" takich dzieci. Owszem, szkoła ma tez wpływ, ale nie w takim stopniu. Dziecko, które od najmłodszych lat jest uczone rozróżniać dobro i zło, o które rodzice dbają i wpajają wiedzę potrzebną do bycia jak najlepszą wersją samego siebie ma...

Zdecydowanie większy wpływ na dorastające dzieci ma szkoła. To w szkole młodzież poznaje nowych kolegów i znajomych, którzy mają ogromny wpływ na zachowanie dorastającego nastolatka. Żeby ,,zaszpanować" trzeba być ,,cool", a żeby być ,,cool" trzeba naśladować przyjaciół w tym, co robią, bo jeśli tego nie robisz, jesteś nikim. A często młodzież wstydzi się porozmawiać ze swoimi ,,starymi" o problemach, bo są staromodni i nic nie rozumieją. Tak naprawdę dorastające dzieci uczą się życia poprzez naśladowanie, a jeśli otaczają się rówieśnikami, częściej niż rodziną, to jest to normalne, że nie chcą ,,odstawać" od innych. Pragną akceptacji, dlatego często zdobywają ją poprzez popełnianie głupot i błędów.(wyszła z tego jakaś notka popularnonaukowa, ale nie taki był zamiar) :)

Zdecydowanie większy wpływ na dorastające dzieci ma szkoła. To w szkole młodzież poznaje nowych kolegów i znajomych, którzy mają ogromny wpływ na zachowanie dorastającego nastolatka. Żeby ,,zaszpanować" trzeba być ,,cool", a żeby być ,,cool" trzeba naśladować przyjaciół w tym, co robią, bo jeśli tego nie robisz, jesteś nikim. A często młodzież wstydzi się porozmawiać ze...

Dzieci to nie tyle "mali dorośli" ile nasze lustrzane odbicie.Dziecko od najmłodszych lat podpatruje i idealnie naśladuje nasz sposób zachowania, słowa, nawyki, gesty. Dlatego trzeba bardzo się pilnować aby przy dzieciach zachowywać się nienagannie. Tak, tak. Raz jedyny wymsknie nam się brzydkie słowo a nasza pociecha będzie przez kolejny tydzień biegać i to powtarzać. Dziecięce umysły są bardzo chłonne. I o ile rodzice skarcą, wytłumaczą, że tak nie wolno i dlaczego nie wolno, o ile w domu naganne zachowanie szybko zostaje wychwycone, tak w szkole jest o wiele gorzej. Wychowawca mając na głowie dwa tuziny dzieci, nie jest w wstanie wszystkiego ogarnąć i poświęcić swojej uwagi każdemu. A wiadomo jak to jest w takiej grupie. Wystarczy jedna "czarna owca", żeby zepsuć "idealne"dziecko. Bo przecież Wojtek mówi, że to takie fajne. Przecież Antek też tak robi. Przecież rodzice Zdzisia mu na to pozwalają. Czemu ja nie mogę? Niestety w szkole przynależność do fajnej grupy jest ważniejsze niż nauki rodziców. A jak nie jest się w paczce to jest się frajerem. Nim się obejrzymy nasze kochane dziecko schodzi na "złą" drogę.I nie ma już odwrotu.

Dzieci to nie tyle "mali dorośli" ile nasze lustrzane odbicie.Dziecko od najmłodszych lat podpatruje i idealnie naśladuje nasz sposób zachowania, słowa, nawyki, gesty. Dlatego trzeba bardzo się pilnować aby przy dzieciach zachowywać się nienagannie. Tak, tak. Raz jedyny wymsknie nam się brzydkie słowo a nasza pociecha będzie przez kolejny tydzień biegać i to powtarzać....