Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Vivianne
Elise
Lunami
RyszardF
poziomeczka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

Vivianne
Elise
Lunami
RyszardF
poziomeczka

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Zdecydowanie wybieram kulinarną drogę mojej podróży ze względu na to,że mogę poznawać każdego dnia inny smak mając 3 różne osobowości
i charaktery.

Analiza nie będzie mi potrzebna mając 3 różne osoby, ale chęć odkrywania tego nie jest mi znane, a uwielbiane.

Gdy pojawią się 4 osoby na wyspie to będzie dobrze. Każdy zna siebie i swoje umiejętności. Będziemy się wzajemnie uzupełniać wiedzą.

Nasza wspólna wyspa kulinarna - to sztuka przetrwania.
Miła podróż z taki kompanami się nie zginie,a nie ma takiej możliwości, że nikt nie zna świata kulinarnego.

Ja jako kapitan zdecydowałam,że moja drużyna decyduje wspólnie razem ze mną.Gdy pojawi się remis to zawołamy obcego. Następnie narysujemy mu metodą obrazową sytuację, a on nam pomoże.

Zdecydowanie wybieram kulinarną drogę mojej podróży ze względu na to,że mogę poznawać każdego dnia inny smak mając 3 różne osobowości
i charaktery.

Analiza nie będzie mi potrzebna mając 3 różne osoby, ale chęć odkrywania tego nie jest mi znane, a uwielbiane.

Gdy pojawią się 4 osoby na wyspie to będzie dobrze. Każdy zna siebie i swoje umiejętności. Będziemy się wzajemnie...

Skompletowanie brygady potępieńców, którzy resztę życia mieliby spędzić na zapomnianej przez Boga wyspie, nie byłoby zadaniem łatwym: liczba ochotników fantazjujących o złożeniu głowy na błogim łonie dzikiej przyrody byłaby porównywalna z tą w kolejce o życie wieczne… Jeżeli odpowiednio by to zareklamować.
A więc, przyjmujemy jedynie skrajnych indywidualistów, którzy wytworzą odpowiednią atmosferę snobizmu i przyciągną na naszą wyspę chimerycznych miliarderów spragnionych świętego spokoju – już w życiu doczesnym.
Drużyna, z którą zbudujemy naszą przyszłą samotniczą cywilizację (w tym ja, przyszły lekarz):
Jasnowidz: konstelacje na firmamencie nie stanowiłyby dla niego tajemnicy, byłby wspaniałym nawigatorem – zarówno po teraźniejszości, jak i przyszłości. W końcu potrzebny nam będzie ktoś z żyłką do interesów i optymistycznym trzecim okiem…
Inżynier: genialny wynalazca ze smykałką techniczną do wszystkiego – z niczego, zdolny do poruszenia nieba i ziemi, a nawet odwrócenia ich do góry nogami. Razem z nim, zbudujemy podwaliny naszej egzystencji.
Biolog: zapalony botanik, dla którego przyroda nie ma tajemnic. Znajdowałby pożywienie i naturalne materiały potrzebne do zrealizowania naszych planów zagospodarowania wyspy.
Jeżeli ta współpraca nie doprowadziłaby do przemienienia wyspy w kurort o kształcie palmy dla sławnych i bogatych, zawsze moglibyśmy oddać się hedonistycznemu szałowi religijnemu pod wpływem naszego guru-jasnowidza. Wolność i bachanalia: tropiki!

Skompletowanie brygady potępieńców, którzy resztę życia mieliby spędzić na zapomnianej przez Boga wyspie, nie byłoby zadaniem łatwym: liczba ochotników fantazjujących o złożeniu głowy na błogim łonie dzikiej przyrody byłaby porównywalna z tą w kolejce o życie wieczne… Jeżeli odpowiednio by to zareklamować.
A więc, przyjmujemy jedynie skrajnych indywidualistów, którzy...

Moi wymarzeni towarzysze to:
1. Arthur Schopenhauer – on jak nikt inny potrafiłby trzeźwym okiem ocenić naszą sytuację i stwierdzić, że wprawdzie jest beznadziejna, ale nie bardziej niż życie w ogóle, więc zasadniczo da się wytrzymać. Wystarczy, że będziemy kontrolować nasze popędy, skupimy się na współczuciu pozostałym oraz na kontemplacji pięknych krajobrazów, a zapomnimy o bieżących troskach.

2. Klaus Meine – po deprymujących wywodach Schopenhauera, przywracałby nam nadzieję i wiarę w to, że jakoś się na tej wyspie zaaklimatyzujemy, śpiewając nam w chwilach zwątpienia „Wind Of Change”.

3. Andrzej Mierzejewski z kabaretu „Smile” - napełnieni nadzieją będziemy z kolei potrzebować od czasu do czasu porządnej dawki śmiechu. W tej kwestii na pewno się na panu Andrzeju nie zawiedziemy, gdyż jako Bożenka jest po prostu kapitalny.

Moi wymarzeni towarzysze to:
1. Arthur Schopenhauer – on jak nikt inny potrafiłby trzeźwym okiem ocenić naszą sytuację i stwierdzić, że wprawdzie jest beznadziejna, ale nie bardziej niż życie w ogóle, więc zasadniczo da się wytrzymać. Wystarczy, że będziemy kontrolować nasze popędy, skupimy się na współczuciu pozostałym oraz na kontemplacji pięknych krajobrazów, a zapomnimy...

Gdybym trafiła na bezludną wyspę i miałabym wybór trzech osób chciałabym mieć lekarza/lekarkę, albo osobę wiedzącą jak leczyć, w sensie jakie zioła pomogą, taki bardziej zielarz/zielarka niż lekarz/lekarka, lecz dobrze by było gdyby miał jakieś podstawy medyczne,żeby przypadkiem nie zaszkodził. Drugą osobę jaką bym chciała to osoba która jest pozytywna i umie gotować z niczego, najlepiej by było gdyby to była moja przyjaciółka Karcia,która potrafi mnie ogarnąć w każdej sytuacji i gotuję naprawdę dobrze i dużo potrafi. Może nie jest wykwitną kucharką, ale z głodu byśmy nie padli, bo zawsze coś wymyślimy. A ważne by jednak mieć kogoś obok siebie komu się ufa i można o wszystkim porozmawiać. Trzecią osobą, która miała być z nami na wyspie to jakiś ogarnięty budowniczy, który z niczego umiałby zrobić szałas/chatkę, broń dla obrany przed zwierzyną, dobrze byłoby również byłaby to osoba z poczuciem humoru.

Gdybym trafiła na bezludną wyspę i miałabym wybór trzech osób chciałabym mieć lekarza/lekarkę, albo osobę wiedzącą jak leczyć, w sensie jakie zioła pomogą, taki bardziej zielarz/zielarka niż lekarz/lekarka, lecz dobrze by było gdyby miał jakieś podstawy medyczne,żeby przypadkiem nie zaszkodził. Drugą osobę jaką bym chciała to osoba która jest pozytywna i umie gotować z...

Trzy umiejętności? Na bezludnej wyspie okoliczności zmuszają do nauki gotowania i polowania, więc z tych rezygnuję. Moja drużyna składałaby się z duszy towarzystwa, kinomana i psychologa.
Dusza towarzystwa - osoba ta dbałaby o nawiązanie kontaktów z każdą osobą na wyspie, a więc nikt z nas nie czułby się samotny. Oprócz tego, jest wielce prawdopodobne że dzięki niej nasza ekipa zgrałaby się ze sobą i zagrożenie kłótniami byłoby chociaż trochę mniejsze
Kinoman - osoba która obejrzała setki filmów, w tym te o życiu na bezludnej wyspie. Filmowe wskazówki mogłyby się okazać przydatne w przeżyciu i wydostaniu się z wyspy. Dzięki opowieściom kinomana nie nudzilibyśmy się, a i czas upływałby nam szybciej. Mógłby on również wymyślać zajęcia, dla których inspirację czerpałby z obejrzanych filmów
Psycholog - nie trudno się domyślić, że bycie skazanym na te same osoby przez nieokreślony czas może być naprawdę ciężkim przeżyciem. Dlatego z pomocą przychodzi psycholog, który na pewno ma w zanadrzu rozwiązanie tego problemu. Jednak jeszcze większym problemem jest bycie skazanym na samego siebie i posiadanie dużej ilości czasu, który może zostać przeznaczony na rozmyślania o życiu. Psycholog zapobiegałby ewentualnym przypadkom chandry i smutku, które nie byłyby mile widziane w i tak już niełatwych okolicznościach

Trzy umiejętności? Na bezludnej wyspie okoliczności zmuszają do nauki gotowania i polowania, więc z tych rezygnuję. Moja drużyna składałaby się z duszy towarzystwa, kinomana i psychologa.
Dusza towarzystwa - osoba ta dbałaby o nawiązanie kontaktów z każdą osobą na wyspie, a więc nikt z nas nie czułby się samotny. Oprócz tego, jest wielce prawdopodobne że dzięki niej nasza...

Hmm… nie życzę nikomu pobytu na bezludnej wyspie i przypuszczam, że zabranie na nią ludzi, których lubię, skończyłoby się tym, że oni znielubiliby mnie. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie, że mogłabym wezwać do siebie zupełnie obce osoby. Przywołanie genialnego inżyniera z pewnością byłoby praktyczne, ale nie uważam, że miałabym prawo oderwać go od jego życia z powodu kaprysu. W takiej sytuacji pozostają tylko Najgorsi Wrogowie, czyli osoby, których nie darzę sympatią.
Zalety tego rozwiązania są dyskusyjne. Ale może byłaby to okazja, żeby zmienić zdanie na ich temat? Życie na bezludnej wyspie z trójką ludzi, którzy nie mieli nigdy szansy, żeby się lepiej poznać, z pewnością ustawiłoby mój stosunek do nich w zupełnie nowej optyce. Cóż, z konieczności musielibyśmy współpracować. Może stałoby się to początkiem wieloletniej przyjaźni?

Hmm… nie życzę nikomu pobytu na bezludnej wyspie i przypuszczam, że zabranie na nią ludzi, których lubię, skończyłoby się tym, że oni znielubiliby mnie. Z drugiej strony nie wyobrażam sobie, że mogłabym wezwać do siebie zupełnie obce osoby. Przywołanie genialnego inżyniera z pewnością byłoby praktyczne, ale nie uważam, że miałabym prawo oderwać go od jego życia z powodu...

Jestem facetem, więc żeby nie było nieporozumień już na miejscu, ani atawistycznych walk o jedyną samicę w stadzie, wybieram jednego mężczyznę i dwie kobiety. Dwie pary.

Lekarza bez lekarstw i sprzętu przyda mi się na bezludnej wyspie jak pusta butelka na pustyni. Odpada.

Myśliwy? Taki w zielonej kamizelce, czapką z piórkiem i ogarem na smyczy? Nie dziękuję.

A może jakiś ścisły umysł? Chyba tylko po to, żeby obliczył mi prawdopodobieństwo śmierci na malarię. To ja już wolę małpkę, z którą mógłbym, chociaż porozmawiać na poziomie i pograć w karty.

Potrzebuję:
1. Komandosa – żeby zrobił sobie łuk z patyka, upolował obiad i oskórował go ostrym kamieniem. Żeby znał się na technikach przetrwania i wiele nie gadał. Ma być mięśniami grupy, a nie jego mózgiem.

2. Pani inżynier – która zaprojektuje nasz domek z pali, coś na kształt prymitywnego wodociągu, elektrownie wiatrową czy zagrody dla zwierząt. To będzie dyrektor kreatywny imprezy. Może mówić i mieć własne zdanie.

3. Pani biolog – wie jak zajmować się zwierzętami w zagrodach, jak uprawiać przydomowy ogródek, co jeść, czego dnie jeść, jak odbierać poród i jak leczyć się domowymi sposobami moczeniem nóg w miednicy. Idealne dopełnienie komandosa.

Jestem facetem, więc żeby nie było nieporozumień już na miejscu, ani atawistycznych walk o jedyną samicę w stadzie, wybieram jednego mężczyznę i dwie kobiety. Dwie pary.

Lekarza bez lekarstw i sprzętu przyda mi się na bezludnej wyspie jak pusta butelka na pustyni. Odpada.

Myśliwy? Taki w zielonej kamizelce, czapką z piórkiem i ogarem na smyczy? Nie dziękuję.

A może...

Pierwszy towarzysz podróży miałby umiejętności jak MacGyver, czyli potrafiłby w sposób niestandardowy wykorzystywać przedmioty codziennego użytku. Druga osoba byłaby niczym Wojciech Cejrowski. Bogata wiedza o świecie i jej mieszkańcach pomogłaby uniknąć wielu przykrych i niebezpiecznych sytuacji. Dodatkowo osoba o tak bogatych doświadczeniach ubarwiałaby nasz pobyt niesamowitymi opowieściami i ciekawostkami podróżniczymi. Trzeci kompan byłby moją bratnią duszą, kimś, z kim doskonale się dogaduje, kto posiada inteligencje emocjonalną i zawsze potrafi podnieść mnie na duchu.

Pierwszy towarzysz podróży miałby umiejętności jak MacGyver, czyli potrafiłby w sposób niestandardowy wykorzystywać przedmioty codziennego użytku. Druga osoba byłaby niczym Wojciech Cejrowski. Bogata wiedza o świecie i jej mieszkańcach pomogłaby uniknąć wielu przykrych i niebezpiecznych sytuacji. Dodatkowo osoba o tak bogatych doświadczeniach ubarwiałaby nasz pobyt...