Sara jest młodą, pełną energii studentką. Fajni rodzice, którzy wspierają ją w każdy możliwy sposób. Dziewczyna jest bystra, chodzi własnymi ścieżkami i ma mnóstwo szalonych pomysłów, których żaden człowiek o zdrowych zmysłach nie zrealizowałby. Wolny weekend? Super, tym razem Czechy! Majówka? Wspaniale, dawno nie była w Chorwacji. Ma oczywiście pracę dorywczą, aby nie obciążać rodziców finansowo. Na wycieczki jeździ autostopem, nocuje u nieznajomych osób, bądź w hostelach. Wolność- to daje jej szczęście. Oprócz poznawania świata kręcą ją także inteligentni mężczyźni i książki, dużo, dużo książek! Sara ceni sobie niezależność, jest osobą, która dogada się prawie z każdym :) Jest ona przede wszystkim dziewczyną otwartą na nowe znajomości, chętną poznawania nowych kultur, zakątków świata i mającą wielkie kochające serducho! :)

Sara jest młodą, pełną energii studentką. Fajni rodzice, którzy wspierają ją w każdy możliwy sposób. Dziewczyna jest bystra, chodzi własnymi ścieżkami i ma mnóstwo szalonych pomysłów, których żaden człowiek o zdrowych zmysłach nie zrealizowałby. Wolny weekend? Super, tym razem Czechy! Majówka? Wspaniale, dawno nie była w Chorwacji. Ma oczywiście pracę dorywczą, aby nie...

Moja bohaterka pochodziłaby z niewielkiego miasteczka!
Rodzice pracują nieopodal pomagając osobom starszym w domu opieki!
Dziewczyna uwielbiałaby spędzać czas z bliskimi, ale również lubiłaby być w centrum zainteresowania i nie stroniłaby od towarzystwa płci przeciwnej! Ale zainteresowana byłaby jedynie wielką miłością, nie przelotnymi romansami! Długo dążyłaby do osiągnięcia swojego celu, ale wytrwale trwałaby w postanowieniu znalezienia tego jedynego mężczyzny, z którym będzie chciała spędzić resztę życia!
Jej najlepszą przyjaciółką byłaby jej siostra, na którą mogłaby liczyć zawsze i w każdej sytuacji!

Moja bohaterka pochodziłaby z niewielkiego miasteczka!
Rodzice pracują nieopodal pomagając osobom starszym w domu opieki!
Dziewczyna uwielbiałaby spędzać czas z bliskimi, ale również lubiłaby być w centrum zainteresowania i nie stroniłaby od towarzystwa płci przeciwnej! Ale zainteresowana byłaby jedynie wielką miłością, nie przelotnymi romansami! Długo dążyłaby do...

Postać nie koniecznie moja, bo jako nastolatka byłam zupełnie innym przypadkiem, jednakże będąca moim wyobrażeniem o dziewczynie, której młodzieńczy problem to prawdziwa "katastrofa" w zakręconej, ale pozytywnej i pełnej radości historii rodzinnej.

Emma: kapryśna szatynka nakrapiana piegami. Niska, inteligentna, skromna, nieco zamknięta w świecie mikroskopów i książek naukowych. Miłośniczka badań nad ludzkim DNA. Wśród rówieśników samotniczka.

Frank: ojczym. Szczupły, wysoki, zawsze nienagannie ubrany. "Doktor" dentysta. Kolekcjoner zębów. Gołębiarz.

Eleonora: mamusia. Opiekuńcza. Dobra. Kobieta ciepła, ponocna, robotna. Parzy herbatę trzy razy. Sprząta dom bogatych sąsiadów. Gospodyni pełną parą.

Problem do rozwiązania:
Emma - dentystka złota rączka z marzenia ojczyma, który pragnie by odnalazła swoje prawdziwe powołanie, czyli "zdrowe zęby i piękny zgryz to podstawa".
Emma - skrywana pod fartuszkiem mamy, obciążona nadopiekuńczością Eleonory, przykładna córka, szykowana na zamążpójście w młodym wieku z Viktorem, synem wuja bratowej sąsiadki, ogrodnikiem.
Emma - Emma, zamknięta w sobie, w swoim naukowym świecie. Rozdarta między ojczymem, matką i światem rówieśników w którym przypięto jej plakietkę dziwaka. Rozpaczliwie poszukująca przyjaźni i rozwiązania, by zadowolić rodziców, nieuszczesliwiajac tym samym samej siebie.

Postać nie koniecznie moja, bo jako nastolatka byłam zupełnie innym przypadkiem, jednakże będąca moim wyobrażeniem o dziewczynie, której młodzieńczy problem to prawdziwa "katastrofa" w zakręconej, ale pozytywnej i pełnej radości historii rodzinnej.

Emma: kapryśna szatynka nakrapiana piegami. Niska, inteligentna, skromna, nieco zamknięta w świecie mikroskopów i książek...

Jest wiele bohaterów z którymi się utożsamiam. Jednak mogłabym to zrobić w stu procentach gdyby bohaterką była dziewczyna w wieku dwudziestu lat. Najlepiej prosto po skończonej szkole i z wizją pójścia do pracy by być niezależną i odciążyć rodziców finansowo. Myślę, że powinna też być podobna do mnie z wyglądu bym miała lepszy obraz w momencie czytania.
Taka zwyczajna dziewczyna.. z dobrego domu ale posiadająca różnorakie towarzystwo, podejmująca przemyślane decyzje ale jednocześnie na tyle spontaniczna że aż czasami tego żałuje.
Czy powinna mieć problemy? Myślę, że nie powinna mieć problemów wielkości kilometrowej dziury.. jednak każdy ma jakieś problemy.
Dobrze gdyby miała chłopaka, starszego od siebie, ponieważ byłoby mi się łatwo z nią złączyć z racji że sama mam starszego od siebie partnera.
Najważniejsze by miała pasje i marzenia, którym by była wierna i do których spełnienia by dążyła.. nie ważne z jakiej kategorii by one były bo przecież nawet bohaterowie z którymi potrafimy się utożsamić nie są kopią nas samych.. nawet oni żyją własnym życiem.

Jest wiele bohaterów z którymi się utożsamiam. Jednak mogłabym to zrobić w stu procentach gdyby bohaterką była dziewczyna w wieku dwudziestu lat. Najlepiej prosto po skończonej szkole i z wizją pójścia do pracy by być niezależną i odciążyć rodziców finansowo. Myślę, że powinna też być podobna do mnie z wyglądu bym miała lepszy obraz w momencie czytania.
Taka zwyczajna...

Gdyby chodziło o dzieciństwo, pewnie wskazałabym Karolcię, przed którą otwarte były światy magicznego koralika, Adasia Niezgódkę, podążającego za charyzmą Pana Kleksa, dzielną i pomysłową Lisę Eriksson lub ciekawską Janeczkę z "Nawiedzonego domu", poszukiwaczkę przygód. Jednak sprawa się tu toczy o byt nastoletni! Wbrew temu, co się z bytem owym kojarzy, to nie buntownicy pociągali mnie wtedy najbardziej, lecz osoby zafascynowane światem, acz przyglądające się mu z perspektywy swojego odosobnienia. Agata Abbott z "Tajemniczego opiekuna" to sierota, której głównym motorem działań są listy do człowieka, który stał się jej opiekunem, przewodnikiem i autorytetem, lecz zażyczył sobie pozostać anonimowy. W rezultacie Agata niby żyje w codzienności sierocińca, lecz prawdziwą pasję życia lokuje w rzeczywistości kreowanej przez te prywatne, tajemnicze listy, będące kwintesencją tego, co w świecie istotne.

Wówczas, tworząc swoją własną metaforykę (a co, odbiorcy nie wolno?), przenosiłam sobie tę historię na płaszczyznę egzystencjalną. Czułam, że i ja - jak każdy na tym padole! - jestem "sierotą", która sensu swojej samotności może szukać tylko w dzieleniu się nią i konfrontowaniu jej z innymi samotnościami na drodze bliskich, autentycznych międzyludzkich doświadczeń. Wtedy powstaje nowa jakość, wypełniająca ten "sierociniec".

Tak czułam i listy pisałam.
I pisuję do dziś.

Gdyby chodziło o dzieciństwo, pewnie wskazałabym Karolcię, przed którą otwarte były światy magicznego koralika, Adasia Niezgódkę, podążającego za charyzmą Pana Kleksa, dzielną i pomysłową Lisę Eriksson lub ciekawską Janeczkę z "Nawiedzonego domu", poszukiwaczkę przygód. Jednak sprawa się tu toczy o byt nastoletni! Wbrew temu, co się z bytem owym kojarzy, to nie buntownicy...

Moim literackim uosobieniem był nie kto inny jak Tomek Sawyer. W podstawówce przechodziłam okres buntu mając wrażenie, że nikt zupełnie mnie nie rozumie. A zatem tak samo jak mój bohater uciekł z kolegami na wyspę, tak i ja zdecydowałam się uciec z domu (nie do końca teraz pamiętam, o co mi chodziło, ale wtedy wydawał mi się to problem rangi światowej). Jako cel mojej podróży wybrałam bazę harcerską (w lesie) 10 km od mojego domu. Spakowałam plecak ze słodyczami, wzięłam mój różowy rower i pół godziny później byłam na miejscu. Rozłożyłam się ze wszystkimi rzeczami na polance i cieszyłam się z wolności. Niestety nie przewidziałam jednej drobnej rzeczy. Jakaś drużyna z mojego hufca miała w tym czasie biwak i niecałą godzinę po przyjeździe znalazł mnie mój drużynowy, który niezwłocznie zadzwonił po moich rodziców. Kiedy moja mama mnie zobaczyła to myślałam, że wyjdzie z siebie i stanie obok. Dostałam karę na wychodzenie na dwór i wywód, że na 100% jakieś zwierzę by mnie znalazło i pożarło na kolację. A że miałam wtedy 10 lat, nie podjęłam kolejnej "narażającej moje życie" próby ucieczki :)

Moim literackim uosobieniem był nie kto inny jak Tomek Sawyer. W podstawówce przechodziłam okres buntu mając wrażenie, że nikt zupełnie mnie nie rozumie. A zatem tak samo jak mój bohater uciekł z kolegami na wyspę, tak i ja zdecydowałam się uciec z domu (nie do końca teraz pamiętam, o co mi chodziło, ale wtedy wydawał mi się to problem rangi światowej). Jako cel mojej...

Byłaby wyobcowana, ale skutecznie skrywałaby uczucia waląc prawdą prosto w twarz, niczym rękawicą bokserską powstałą z sarkazmu. Trochę jak Karou ("Córka dymu i kości") tylko pozbawiona magicznego, sekretnego życia. Uwielbiałaby wielokrotnie wracać do swoich ulubionych książek tak jak powraca się do starych przyjaciół, niczym Bella (saga "Zmierzch") odarta z wysokiej średniej i nierealnych zalotników. Byłaby młodziutka i słodka w swojej naiwności na wzór Nel ("W pustyni i w puszczy") jednak bez opiekuńczego Stasia i bogatego ojca. Z pozoru irytująca czytelników wyolbrzymianiem swoich błahych problemów, jednak dorastając ze strony na stronę coraz bardziej doroślej spoglądająca na świat wydoroślałaby jak Elena ("Pamiętniki wampirów") w rzeczywistym świecie, gdzie urodą zdziała niewiele, a na magię nie ma co liczyć. Czasem potrafiłaby coś przewidzieć, bez stuprocentowej pewności co się wydarzy, za to ze świadomością jak wiele elementów może zmienić bieg wydarzeń. Niczym Willow ("Anioł") pozbawiona dwoistej natury.
Przede wszystkim jednak, moja wymarzona postać trzymałaby się przyjaźni, nie licząc na miłość i nie mając siły, by wygrać z problemami w pojedynkę. Czasami potrzebowałaby wsparcia, a innymi razy sama wspierałaby swoją ekipę. Miałaby też uzależnienia, takie pozornie nieszkodliwe, jednak bardzo łatwo pokonujące jej siłę woli. Trochę jak alergik co ma stale problemy, bo kocha to czego nie może spożywać i czasem napotyka się na to w produktach, które powinny być tego pozbawione, a jednak nie są. Zupełnie nie idealna, jednocześnie mocno emocjonalna (niemal do przesady).

Byłaby wyobcowana, ale skutecznie skrywałaby uczucia waląc prawdą prosto w twarz, niczym rękawicą bokserską powstałą z sarkazmu. Trochę jak Karou ("Córka dymu i kości") tylko pozbawiona magicznego, sekretnego życia. Uwielbiałaby wielokrotnie wracać do swoich ulubionych książek tak jak powraca się do starych przyjaciół, niczym Bella (saga "Zmierzch") odarta z wysokiej...

Na pierwszy rzut oka zwykła dziewczyna. W głębi duszy, inna.

Uczęszcza do gimnazjum. Chodzi do klasy sportowej wraz z większą liczebnością płci przeciwnej. Dlaczego? Przez zwykłą pomyłkę dyrektorki, no ale wyszło jak wyszło..po co teraz zmieniać klasę?
Od lat wierna kibicka piłkarskiego klubu która obchodząc swoje urodziny spędza je z przyjaciółmi oglądając mecz. Woląca bardziej towarzystwo chłopców niż dziewczyn z którymi lepiej się porozumiewa, dogaduje niż z przedstawicielkami płci pięknej ,które raz za razem obrabiają sobie tyłki za plecami i szykują intrygi.
Przeżywa również swoje miłosne rozterki które chcąc nie chcąc są czasem mocno skomplikowane.
Oczekuje zmian wiążących się z przejściem do liceum i poznania wielu nowych ludzi z podobną pasją jaką jest miłość do piłki nożnej.

Może kiedyś powstanie książka o tego typu bohaterce?

Na pierwszy rzut oka zwykła dziewczyna. W głębi duszy, inna.

Uczęszcza do gimnazjum. Chodzi do klasy sportowej wraz z większą liczebnością płci przeciwnej. Dlaczego? Przez zwykłą pomyłkę dyrektorki, no ale wyszło jak wyszło..po co teraz zmieniać klasę?
Od lat wierna kibicka piłkarskiego klubu która obchodząc swoje urodziny spędza je z przyjaciółmi oglądając mecz. Woląca...

Zwykła nastolatka.Chodzi do szkoły,nie lubi się uczyć.Kocha seriale i książki.Szuka przyjaciół w internecie i przede wszystkim-co noc wyobraża sobie życie.Ale czyje?Swoje.Może innych.Widzi życie z lepszej perspektywy i w lepszej sytuacji.Życie,które być może czeka ją za kilka lat.
Martwi się tym, jaki odcinek ,,Teen Wolf'a" musi teraz obejrzeć albo czy wystarczy jej oszczędności na ilustrowane wydanie ,,Harry'ego Pottera".Ewentualnie czy zda z fizyki.
Jej rodzice są czasami nadopiekuńczymi właścicielami rodzinnej manufaktury,którą założyli kilka lat temu.
Dziewczyna ta jest bardzo sarkastyczna i ironiczna,przez co znalezienie bratniej duszy jest dla niej nie lada wyzwaniem.Od czasu do czasu jej zachowanie jest bardzo toksyczne-wtedy ludzie się od niej odwracają.Dziewczyna ta jest inteligentna,chociaż wiele osób tego nie widzi.Jej poglądy na świat, pomimo że idą w dobrym kierunku,wystawiają ją codziennie w ogień śmiechu innych.No bo hej!Tolerowanie gejów to wstyd!
Daje radę.Stara się żyć tak,jakby świat miał się jutro skończyć.Czerpie radość z małych rzeczy,bo to one dają nam prawdziwe szczęście.
Chce uciec ze wsi,w której mieszka od dziecka.Chce spróbować miejskiego życia.Pragnie wyjechać za granicę.Może kiedyś napisze książkę.Chce pomagać innym.Marzy o życiu co noc i wiecie co?Trzymam za nią kciuki!Mam nadzieję,że uda się jej przeżyć swoje życie jak najlepiej.
Mam też nadzieję,że kiedyś natknę się na powieść z taką bohaterką.

Zwykła nastolatka.Chodzi do szkoły,nie lubi się uczyć.Kocha seriale i książki.Szuka przyjaciół w internecie i przede wszystkim-co noc wyobraża sobie życie.Ale czyje?Swoje.Może innych.Widzi życie z lepszej perspektywy i w lepszej sytuacji.Życie,które być może czeka ją za kilka lat.
Martwi się tym, jaki odcinek ,,Teen Wolf'a" musi teraz obejrzeć albo czy wystarczy jej...

Minęła ponad dekada, odkąd zamknęłam za sobą etap nastu lat. I całe szczęście :)
Na co dzień unikam książek o nastolatkach, ale nie wykluczam całkiem takiej literatury. Większość bohaterek jest okropnie infantylna, nieracjonalna a zarazem prozaicznie przewidywalna. Oczywiście zdarzają się miłe wyjątki. Bohaterka, która byłaby w stanie przyciągnąć moją uwagę, musiałaby być całkowicie nieperfekcyjna. Za to chciałabym, żeby była po prostu inteligentna. Nie musi być prymuską w szkole. Może być trochę roztrzepana, nieodpowiedzialna i impusywna. Może popełniać błędy, całą masę błędów. Ale niech odznacza się poczuciem humoru i inteligencją.
Przykładem dla wszytskich pisarzy, którzy zmagają się z postaciami nastoletnich dziewcząt, niech będą bohaterki kilku pierwszych książek M. Musierowicz - cudowne siostry Borejko i jedyna w swoim rodzaju Aniela - Kłamczucha.

Minęła ponad dekada, odkąd zamknęłam za sobą etap nastu lat. I całe szczęście :)
Na co dzień unikam książek o nastolatkach, ale nie wykluczam całkiem takiej literatury. Większość bohaterek jest okropnie infantylna, nieracjonalna a zarazem prozaicznie przewidywalna. Oczywiście zdarzają się miłe wyjątki. Bohaterka, która byłaby w stanie przyciągnąć moją uwagę, musiałaby być...