„Miał zły dzień, miesiąc, rok, życie.” Mimo to nigdy się nie podawał. Trzymał się w życiu kilku prostych zasad, chociaż nie raz i nie dwa je łamał. Kiedyś, dawno temu wyznaczył sobie w życiu cel (a nawet kilka) i dąży do nich dzień w dzień. Czasem robiąc wielkie skoki innym razem poruszając się jak w smole. Jednak jego cele i marzenia gdzieś tam były i on wciąż się do nich przybliżał. Chociaż nie raz i nie dwa było ciężko, on zawsze żartował, uśmiechał się. Nawet jeśli to był czasem wisielczy humor, sarkazm i wilczy uśmiech. Ludzie mają go za duszę towarzystwa, człowieka lubiącego się śmiać i żartować. Ale tylko po części mają racje. Bo to co zwykł nam pokazywać to tylko otoczka i ułamek jego „ja”. I pomimo, że nigdy nie mówił o swoich problemach i bolączkach – zawsze był szczery do bólu i przede wszystkim zawsze był sobą.

„Miał zły dzień, miesiąc, rok, życie.” Mimo to nigdy się nie podawał. Trzymał się w życiu kilku prostych zasad, chociaż nie raz i nie dwa je łamał. Kiedyś, dawno temu wyznaczył sobie w życiu cel (a nawet kilka) i dąży do nich dzień w dzień. Czasem robiąc wielkie skoki innym razem poruszając się jak w smole. Jednak jego cele i marzenia gdzieś tam były i on wciąż się do nich...

Ojciec Marka jest górnikiem mającym wieczne pretensje o niską pensję i niedocenianie jego trudu, a matka pracuje jako ekonomistka w zarządzie spółki węglowej. W domu co rusz wybuchają kłótnie, bo matka jest przeciwna dotowaniu nierentownych kopalń. Marek zainteresował się kosmosem, a zwłaszcza planetami pozasłonecznymi. Jest aktywnym członkiem serwisu wspomagającego wykrywanie planet pozasłonecznych. Godzinami przesiaduje w internecie śledząc transjenty dalekich gwiazd by wykryć zmiany jasności wskazujące na istnienie planety. Tych zainteresowań nie akceptują ani rodzice ani koledzy w szkole. Ci ostatni nazywają go złośliwie „kosmitą”. Jedynie wspiera go nauczyciel fizyki. Marek marzy, że może kiedyś wyruszy w daleką podróż kosmiczną i zamieszka na odległej planecie, chociażby Marsie. Albo może uda mu się nawiązać kontakt z obcą cywilizacją i będzie miał okazję ją poznać. Te marzenia to dla niego ucieczka od przygnebiającej codzienności jego rodziców i złośliwości nieskończenie nudnych kolegów, dla których szczytem marzeń jest zostanie informatykiem od bezpieczeństwa sieci i zarabiania gór pieniędzy, najlepiej zagranicą. Marek przyjaźni się z Edytą, która jest jego najlepszą przyjaciółką. Jednak nawet jej nie powiedział, że zwrócił uwagę na chłopaka, który jest z nimi od kilku miesięcy. Marek nie chce się nawet przed sobą przyznać, że to jest homoseksualne zainteresowanie i być może jest gejem. Próbuje być taki jak dotychczas demonstracyjnie aseksualny wieczny singiel.

Ojciec Marka jest górnikiem mającym wieczne pretensje o niską pensję i niedocenianie jego trudu, a matka pracuje jako ekonomistka w zarządzie spółki węglowej. W domu co rusz wybuchają kłótnie, bo matka jest przeciwna dotowaniu nierentownych kopalń. Marek zainteresował się kosmosem, a zwłaszcza planetami pozasłonecznymi. Jest aktywnym członkiem serwisu wspomagającego...

W czasach, w których dorastałam, Internet dopiero raczkował, a ja z dumą przenosiłam swoje pamiętniki z zeszytów do wersji elektronicznej, z zapałem zapisując kolejne pliki doc. na dyskietkach. Nie było ani FB, ani innych portali społecznościowych, spędzałam więc dużo czasu na czytaniu, zaś moje ulubione lektury stanowiły książki Marty Fox. Identyfikowałam się ze wszystkimi postaciami na raz i z każdą z osobna. Byłam więc Justyną, która nie wierzy w miłość do czasu aż zagrała w szkolnym przedstawieniu i poznała tam Romana. Czułam ból Magdy, która zachodzi w ciążę jako nastolatka i spotyka się z ostrą krytyką społeczną. Jak Kinga marzyłam o lepszym życiu i wyrwaniu się z mojego bloku z szarej płyty, wreszcie byłam szalona jak Paulina ze swoim nierozłącznym kotem i pisaniem bloga.Autorka potrafiła tak opisać świat nastolatków, że praktycznie każde wypowiedziane przez nich zdanie, każda myśl i wątpliwość oraz ból istnienia, były idendyczne z tym, co ja sama przeżywałam. Rodzice tych wszytkich postaci byli jak moi; wiecznie zapracowani, nieobecni, zatroskani o zapewnienie rodzinie godnego bytu, zbyt zmęczeni aby zauważyć problemy swoich dorastających dzieci. Te książki bardzo mi pomogły, ponieważ dzięki nim nie czułam się samotna z moimi problemami wieku dorastania. Zrozumiałam, że moje troski i wątpliwości, to zmartwienia wielu nastolatków. Czytanie tych lektur było dla mnie niczym terapia.

W czasach, w których dorastałam, Internet dopiero raczkował, a ja z dumą przenosiłam swoje pamiętniki z zeszytów do wersji elektronicznej, z zapałem zapisując kolejne pliki doc. na dyskietkach. Nie było ani FB, ani innych portali społecznościowych, spędzałam więc dużo czasu na czytaniu, zaś moje ulubione lektury stanowiły książki Marty Fox. Identyfikowałam się ze wszystkimi...

Nie lubię Żeromskiego. Nie cierpiałam tego "kiedy niekiedy" oraz specyficznego języka. Bardziej chyba tylko nie lubiłam w szkole średniej Orzeszkowej. Ale jest jedna powieść, jedna postać, która poruszyła kiedyś we mnie pewną strunę. Chodzi oczywiście o Doktora Judyma i tę jego "rozdartą sosnę"... Postać, w roli której nigdy nie chciałam się znaleźć. A jednocześnie sama swoimi działaniami zmierzam czasem do tego, że staję pod ścianą... gdzie nie ma dobrych rozwiązań... Z jednej strony zawsze imponowały mi takie postawy - altruizmu. Z drugiej nierozsądne gdy nie umiemy postawić granic... Bo przecież zwykle jest tak, że pewne sytuacje to suma naszych poszczególnych decyzji... My jesteśmy za nie odpowiedzialni... Przez pewien czas sądziłam, że naszym życiem kieruje bardziej los i przypadek niż my sami. Wierzyłam, że żyć trzeba ideałami... ale niestety przychodzi taki czas, że za dużo spada na nas przez takie idealistyczne myślenie... No i trafia się taka rozdarta sosna...

Nie lubię Żeromskiego. Nie cierpiałam tego "kiedy niekiedy" oraz specyficznego języka. Bardziej chyba tylko nie lubiłam w szkole średniej Orzeszkowej. Ale jest jedna powieść, jedna postać, która poruszyła kiedyś we mnie pewną strunę. Chodzi oczywiście o Doktora Judyma i tę jego "rozdartą sosnę"... Postać, w roli której nigdy nie chciałam się znaleźć. A jednocześnie sama...

Byłby nikim, ale chciałby być kimś. Stara się osiągnąć cel, choć nie zawsze mu to wychodzi. Nie jest najgorszy ale nikt go nie zauważa. Nie zwraca niczyjej uwagi. Jest cieniem, który snuje się gdzieś za plecami. Bohater ten jest ulubieńcem nauczycieli, choć nie jest wzorowym uczniem. Grałby w piłkę nożną i czytał książki. Jego tata byłby naukowcem, a mama psychologiem.

Byłby nikim, ale chciałby być kimś. Stara się osiągnąć cel, choć nie zawsze mu to wychodzi. Nie jest najgorszy ale nikt go nie zauważa. Nie zwraca niczyjej uwagi. Jest cieniem, który snuje się gdzieś za plecami. Bohater ten jest ulubieńcem nauczycieli, choć nie jest wzorowym uczniem. Grałby w piłkę nożną i czytał książki. Jego tata byłby naukowcem, a mama psychologiem.

Młoda dziewczyna, która ma sporo znajomych, ale tak naprawdę czuje się czasem samotna. Lubi spędzać czas ze znajomymi, ale lubi też posiedzieć sama i przeczytać książkę czy obejrzeć film. Ma dość dobry kontakt z rodzicami i ze swoim rodzeństwem. To dziewczyna, która nie do końca wpasowuje się w styl życia znajomych, trochę przytłacza ją zbliżająca się dorosłość. W pewien sposób jest zagubiona, popełnia błędy. Chodzi do szkoły, więc jak to nastolatka – chce być lubiana, mieć przyjaciół, a później też chłopaka. Jej problemy są raczej błahe, ale jej się wydaje, że są one duże. Chce dobrze wyglądać, krytykuje swój wygląd porównując się do koleżanek chociaż wie, że to bez sensu. Jest też trochę zbuntowana, ale przecież jej rówieśnicy również przez to przechodzą. Bohaterka nie posiadałaby żadnych nadzwyczajnych mocy, nie żyłaby jak w bajce. To bohaterka, która ma normalne, zwykłe życie. Dziewczyna, która przeżywa rozterki typowe dla nastolatek, która ma podobne do nich problemy. Takie jest po prostu życie, czasem zwykłe, innym razem coś się dzieje. I o takiej bohaterce bym chętnie poczytała.

Młoda dziewczyna, która ma sporo znajomych, ale tak naprawdę czuje się czasem samotna. Lubi spędzać czas ze znajomymi, ale lubi też posiedzieć sama i przeczytać książkę czy obejrzeć film. Ma dość dobry kontakt z rodzicami i ze swoim rodzeństwem. To dziewczyna, która nie do końca wpasowuje się w styl życia znajomych, trochę przytłacza ją zbliżająca się dorosłość. W pewien...

Król węży[bookLink]4444560|Król węży[/bookLink]

Król węży[bookLink]4444560|Król węży[/bookLink]

 [bookCover]4444560|Król węży[/bookCover]