Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

UKmiś
Joanna
BlackLady
nieidentyczna
Ela

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

UKmiś
Joanna
BlackLady
nieidentyczna
Ela

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

– Bardzo śmieszne – Marek zmrużył oczy znad swojego pucharka lodów. – Przecież nie masz o tym zielonego pojęcia. Studiujesz ochronę środowiska.
– Mówiłam ci, że się tego uczę! – Alicja nie mogła uwierzyć swojemu chłopakowi. – Parę razy w tygodniu, wieczorami? Myślałeś, że co robię?
– No ale co z tego wiesz? Nikt cię nie zatrudni, taką pracę to może dostać jakiś chłopak z pasją, który od lat się tym zajmuje...a nie...nie ty – zająknął się, widząc jej gniewne spojrzenie.
– Nie powinieneś mnie wspierać? Wiem wystarczająco, żeby starać się o pracę w programowaniu! Miesiącami się uczyłam, rozumiesz? Miesiącami! – Alicja wrzuciła łyżeczkę do pucharka z głośnym brzękiem. – Myślisz, że jakaś głupia jestem?
– Ala! Przecież to nie jest praca dla takiej dziewczyny, nie pasujesz do czegoś takiego – Marek począł wstawać z krzesła, ale Alicja wychodziła już z kawiarni.

– Bardzo śmieszne – Marek zmrużył oczy znad swojego pucharka lodów. – Przecież nie masz o tym zielonego pojęcia. Studiujesz ochronę środowiska.
– Mówiłam ci, że się tego uczę! – Alicja nie mogła uwierzyć swojemu chłopakowi. – Parę razy w tygodniu, wieczorami? Myślałeś, że co robię?
– No ale co z tego wiesz? Nikt cię nie zatrudni, taką pracę to może dostać jakiś chłopak z...

Czwarta nad ranem. W przedpokoju słychać hałas. Znów się schlał jak świnia, to już ósmy dzień męki i nieprzespanych nocy, bo ona się o niego martwi, kocha.
Pani Anna od 35 lat jest żoną Marka, alkoholika (nie mylić z pijakiem). On jest bezrobotny, ona haruje od rana do wieczora w osiedlowym warzywniaku. Zawsze marzyła o córeczce, lecz cieszyła się ze swojej bezpłodności, bo wiedziała, że ten niewinny brzdąc przeszedłby piekło jeszcze cięższe.
Przez tę niezliczoną ilość dni małżeństwa czuje jak gruby, metalowy łańcuch nasączony pędzonym w piwnicy bimbrem, tanią wódą Eskimo z Auchan i innymi patykiem pisanymi trunkami coraz mocniej się na niej zaciska.
Wrócił i jest agresywny. Pani Ania podeszła, by go przywitać, a on odepchnął ją na ścianę i zaczął się rozbierać. Stał tak w brudnych slipach i dziurawych skarpetach. Pociągnął ją za rękę i rzucił na łóżko. Podwinął jej różową koszulę nocną i zerwał majtki.
Przestraszona Ania nie wydawała z siebie żadnego dźwięku, bo wiedziała, że to go tylko rozdrażni. Postanowiła znieść to upokorzenie oddając się po raz kolejny obrzydliwemu, cuchnącemu spirytem i potem zwyrolowi.
Po wszystkim zsunęła z siebie jego ohydne cielsko i uciekła do łazienki.
Ania postanowiła uwolnić się od jarzma. Spakowała jego rzeczy, czyli dwie koszule i parę spodni do reklamówki z biedronki i wystawiła przed drzwi.
Wciąż go kocha. On przestał pić i znalazł pracę. Odwiedza ją co dzień w sklepiku i przynosi goździki. Ale ona nie tak szybko wpuści go do domu.

Czwarta nad ranem. W przedpokoju słychać hałas. Znów się schlał jak świnia, to już ósmy dzień męki i nieprzespanych nocy, bo ona się o niego martwi, kocha.
Pani Anna od 35 lat jest żoną Marka, alkoholika (nie mylić z pijakiem). On jest bezrobotny, ona haruje od rana do wieczora w osiedlowym warzywniaku. Zawsze marzyła o córeczce, lecz cieszyła się ze swojej bezpłodności, bo...

Wysoka, średnio zgrabna i wygadana, inteligentna - tak twierdzą wszystkie sąsiadki którym namiętnie obcina fryzury. Oczywiście nie twierdzą, że inteligencja jej wynika z erudycji, wszechstronnego wykształcenia - po prosu jako fryzjerka wie wszystko o wszystkich, czyli posiada wiedzę starym babom najbardziej potrzebną. Gdy wybiła dwudziesta pierwsza Dania zaczęła procedury zamykające salon; zakluczyła drzwi, umyła lustra i wytarła półeczki, posegregowała sprzęt. Lubiła tę czynność. Chociaż była to rutyna segregację sprzętu traktowała raczej nie jako obowiązek ale okazję do medytacji. Na czyściutkim, świeżo odkurzonym blacie układała obok siebie nożyczki, grzebyki i pędzelki dalej; lakiery, odżywki i innego wszelkiego rodzaju spryskiwacze. Rozmyślała o tym jaka jest szczęśliwa, jak w życiu się jej udało. Gdy już wytarła podłogi i ustawiła fotele usłyszała brzdęk dzwoneczka u frontu zakładu. Obróciła się natychmiast, przecież dokładnie pamięta, że zamykała drzwi. W progu stał mężczyzn, wysoki i jakiś taki ciemny. Ciemny, bo choć skórę miał białą jak jej podłogowy marmur to kruczoczarna bródka wydawała się nań wręcz smolista, czarny frak z koszulą robił dokładnie takie samo wrażenie a efektu dopełnił cień od ronda cylindra spowijający twarz.
- Już zamknięte i nie obsługujemy panów - powiedziała z zawodowo sztucznym uśmiechem.
Mężczyzna nie odpowiedział od razu, nie rozglądał się wokół, chyba w ogóle nawet nie słuchał. Zamiast tego lustrował Dankę w górę i dół świdrująco.
- Przepraszam, czy wszystko w porządku?
- Na wymiar - rzekł półgłosem - Potrzebujemy mistrzyni, Mistrzyni pójdzie ze mną.
- Nie chcę być niemiła ale spieszę się
- O tak, powinniśmy się spieszyć - wziął ją pod rękę i wyprowadził z salonu. Przerażona Danka trzasnęła mu przez głowę płaską dłonią ale nawet nie spadł mu cylinder
- Głupek! Znowuś mnie znalazł! - Na te słowa zniknął mroczny człowiek a pojawił się rozchichotany blondynek ze złotymi zębami.
- Mistrzyni ma obowiązki!
- Nie będę machać kolanem na tym waszym durnym balu, spadaj Azazelu a tak w ogóle to potrzebujecie Małgorzaty!
- Jesteś Małgorzatą - zrobił głupią minę - papier nic nie zmienia
- Do diaska dlaczego znów wybraliście to miasto, czwarty rok z rzędu akurat to w którym próbuję mieszkać i działać! Nie mówiąc już o tym, że potrzebujecie rodowitych mieszkanek a jakoś ta zasada sypie się z niewiadomych powodów
- Cygańskie dzieci nie mają rodowitych domów, tam twoje miejsce gdzie twój tabor
- Nie mam taboru! Puść mnie w te pędy, skoro już jestem waszą Małgorzatą musisz mnie słuchać i okazać szacunek
- Pana boję się bardziej, idziemy, już czas.
- Cholera jasna! Demony-rasiści!

Wysoka, średnio zgrabna i wygadana, inteligentna - tak twierdzą wszystkie sąsiadki którym namiętnie obcina fryzury. Oczywiście nie twierdzą, że inteligencja jej wynika z erudycji, wszechstronnego wykształcenia - po prosu jako fryzjerka wie wszystko o wszystkich, czyli posiada wiedzę starym babom najbardziej potrzebną. Gdy wybiła dwudziesta pierwsza Dania zaczęła procedury...

Okowy, które najmocniej zniewalają kobietę to matka. Kobieta, która sprawuje całkowitą i absolutną władzę, naucza swoją córkę, że mężczyzna powinien być dobrze zbudowany i zarabiać odpowiednie pieniądze. Naucza swą córkę, by wyszła młodo za mąż, że wykształcenie kobiecie nie jest potrzebne, do rodzenia dzieci. Presja społeczeństwa Polskiego pochwala ten model w końcu głupimi ludźmi łatwiej zarządzać. Jednak pewnego dnia młoda dziewczynka postanawia iść na studia, nie chce mieć dzieci ani męża, nigdy nie interesowało ją pieczenie ciast, czy plotki rozsiewane na miejskim targowisku. Zawsze czytała książki, wiele książek o różnej tematyce w końcu dostała się na wymarzone studia pomimo przykrych komentarzy ze strony kobiet, które nie pochwalały nowoczesnego stylu życia. Młoda kobieta ukończyła studia i znalazła pracę, rozwija swoje możliwości i czuje się prawdziwie wolna czego nie można powiedzieć o kobietach zamkniętych w domach, sprzątających, gotujących i doglądających dzieci.

Okowy, które najmocniej zniewalają kobietę to matka. Kobieta, która sprawuje całkowitą i absolutną władzę, naucza swoją córkę, że mężczyzna powinien być dobrze zbudowany i zarabiać odpowiednie pieniądze. Naucza swą córkę, by wyszła młodo za mąż, że wykształcenie kobiecie nie jest potrzebne, do rodzenia dzieci. Presja społeczeństwa Polskiego pochwala ten model w końcu...

Lisa, młoda kobieta azjatyckiego pochodzenia właśnie przyprowadziła się odludzie. Nie wiedziała jednak że miasteczko było jak grupa zamknięta, poprostu nie lubili obcych. Łatwo się domyślić jak wyglądały pierwsze tygodnie Lisy w nowym tygodniu. Ciche wyzwiska, tajemnicze włamania i dewastacja samochodu. Najczęściej jednsk nazywali ją bambus. Pewnego dnia gdy wracała z pracy do domu zauważyła wypadek na drodze. Pech, czy też szczęście chciało że w zdarzeniu uczestniczyli mieszkańcy znienawidzonego miasteczka. Lisa bez namysłu zadzwoniła po karetkę, a sama przystąpiła do pomocy rannym. Nowina o tym jak niby " dumna" azjatka uratowała biednych ludzi obiegła miasteczko,a sytuacja Lisy znacznie się poprawiła

Lisa, młoda kobieta azjatyckiego pochodzenia właśnie przyprowadziła się odludzie. Nie wiedziała jednak że miasteczko było jak grupa zamknięta, poprostu nie lubili obcych. Łatwo się domyślić jak wyglądały pierwsze tygodnie Lisy w nowym tygodniu. Ciche wyzwiska, tajemnicze włamania i dewastacja samochodu. Najczęściej jednsk nazywali ją bambus. Pewnego dnia gdy wracała z pracy...

Małgorzata spojrzała na zegarek. Była 7:01. Powinna już wstać godzinę temu. Ale coś nie pozwalało. Przygniatała ją puchowa kołdra i brak chęci do wszystkiego. Była więźniem własnego łóżka, mieszkania, życia, umysłu. Tyle straconych szans na zrobienie czegoś w minionym roku, miesiącu, tygodniu, a nawet wczoraj. Chciała powiedzieć temu mężczyźnie, który zaprosił ją na kolację: "Oczywiście! Zgadzam się! O której?". Ale znów nieśmiało podziękowała. Kolejny raz. Znów bała się poznać kogoś, zbliżyć się, otworzyć przed kimś swe poranione serce. Znów bała się zaufać. Miała dziwną zdolność przyciągania osobliwych typów do siebie. Tak jak ten poprzedni, który bardziej był zaabsorbowany zabawą z jej własnym psem rasy maltańczyk niż rozmową z Małgorzatą.

Małgorzata spojrzała na zegarek. Była 7:01. Powinna już wstać godzinę temu. Ale coś nie pozwalało. Przygniatała ją puchowa kołdra i brak chęci do wszystkiego. Była więźniem własnego łóżka, mieszkania, życia, umysłu. Tyle straconych szans na zrobienie czegoś w minionym roku, miesiącu, tygodniu, a nawet wczoraj. Chciała powiedzieć temu mężczyźnie, który zaprosił ją na...

Lena to młoda licealistka. Właśnie zdała maturę. Oczywiście jako jedna z najlepszych. Nie mogło być inaczej. A dlaczego? Bo jej rodzice tak postanowili. Taki mieli plan na córkę. Teraz powinna iść na medycynę, a za parę lat zacznie współpracować z ojcem, przejmie jego obowiązki i klinikę.
Jest jeden mały problem. Lena marzy o czymś zupełnie innym. Fotografia. Jej prawdziwa pasja i najbardziej nierealne marzenie według jej ojca.
-Fotografia, kiedy można zostać uznanym lekarzem? Chyba chcesz żebyśmy byli z ciebie dumni?-stały argument jej ojca, który niestety zawsze przynosił rezultaty. A jednak! Jeden dzień zmienił życie Leny na zawsze. Uwolniła się ze złotej klatki i poszła własną drogą.
W wakacje po maturze Lena poznała Aleksa, młodego gitarzystę. To nie miłość. Po prostu bodziec dzięki któremu Lena w końcu postawiła się rodzicom. Postanowiła zawalczyć o własne cele.
-Tato, zapisałam się do ASP. Będę studiować fotografię.-słowa te były w jej ustach nowe, ale jeszcze nowszy był ten głos. Tak pewny siebie i dojrzały. Jej ojciec nigdy jej takiej nie widział.
-Ale… Jak to? Przecież miałaś zostać lekarzem! Twój ojciec i ja tak o tym marzyliśmy.
-Dość. To moje życie. Moje marzenia i plany powinny je wypełnić. Nie wasze.
-Lenka? Nie rozumiem…
-Nie musicie mnie rozumieć, mamo. Musicie tylko mnie akceptować i wspierać, bo ja nie ustąpię.
-A jeśli nie damy ci pieniędzy na studia?
-Pójdę do pracy, postaram się o stypendium… Nie wiem. Coś wymyślę. Ale będę spełniać MOJE marzenia.

Lena to młoda licealistka. Właśnie zdała maturę. Oczywiście jako jedna z najlepszych. Nie mogło być inaczej. A dlaczego? Bo jej rodzice tak postanowili. Taki mieli plan na córkę. Teraz powinna iść na medycynę, a za parę lat zacznie współpracować z ojcem, przejmie jego obowiązki i klinikę.
Jest jeden mały problem. Lena marzy o czymś zupełnie innym. Fotografia. Jej prawdziwa...

Justyna miała 15 lat, mieszkała z starszą o rok siostrą oraz z matką, która niezbyt zajmowała się nimi. Mama dziewczyn wolała chodzić po nocach na imprezy i co chwilę przyprowadzać do domu nowych mężczyzn, których córki miały nazywać „wujkami”. Coraz to nowi wujkowie byli czasami zainteresowani Justyną i Klaudią, zalecali się do nich i obmacywali. W tym czasie matka dziewczyn była tak pijana, że wydawało jej się to wszystko tak bardzo zabawne, że czasami stała w drzwiach i śmiała się. Nie rozumiała , że dla jej dzieci to może być trauma na całe życie. Dziewczynki w szkole były ciche, zamknięte w sobie i wyraźnie stroniły od kolegów, myślały że każdy facet jest lub będzie taki jak Ci których przyprowadza ich matka, obleśny, śmierdzący wódą i napalony. Któregoś dnia gdy następny facet dobierał się do Justyny, ten był wyjątkowo nachalny i gdyby nie to, że przywaliła mu w głowę z całej siły lampką być może doszłoby do gwałtu. Zaraz po tym ataku w samoobronie Justyna poszła po Klaudię, złapała ją za rękę, zajrzały do matki, która spała na sofie w salonie otoczona butelkami po wódce i wyszły we dwie z domu. Roztrzęsione zapukały do drzwi sąsiadki. Kobieta najpierw była zła, że ktoś zakłóca jej spokojny sen, ale zaraz je wpuściła, uspokoiła i wysłuchała ich. Za kilka godzin pani Jadzia poszła z dziewczynami do ich szkoły. Justyna z Klaudią opowiedziały wszystko wychowawczyni, nie miały już nic do stracenia, przecież za nic w świecie nie chciałyby wracać do takiego domu. Również dyrektor dowiedział się o sprawie i wszczęto odpowiednie procedury. Wkrótce mamie dziewczyn odebrano prawa rodzicielskie, a dziewczyny zamieszkały w swojej cioci, którą widywały niezbyt często przez jej konflikt z ich mamą, a którą bardzo polubiły i bardzo im pomogła zacząć nowe życie.

Justyna miała 15 lat, mieszkała z starszą o rok siostrą oraz z matką, która niezbyt zajmowała się nimi. Mama dziewczyn wolała chodzić po nocach na imprezy i co chwilę przyprowadzać do domu nowych mężczyzn, których córki miały nazywać „wujkami”. Coraz to nowi wujkowie byli czasami zainteresowani Justyną i Klaudią, zalecali się do nich i obmacywali. W tym czasie matka...