Bez względu na upływający czas nadal wybieram Tygryska. Jego optymizm, energia i zaangażowanie zawsze były dla mnie fascynujące. Poza tym jego tekst "To, co Tygryski lubią najbardziej" to prawdziwa legenda :)

Bez względu na upływający czas nadal wybieram Tygryska. Jego optymizm, energia i zaangażowanie zawsze były dla mnie fascynujące. Poza tym jego tekst "To, co Tygryski lubią najbardziej" to prawdziwa legenda :)

Trudno mi powiedzieć, kogo przypominam. Trzymam się trochę z boku i jestem introwertyczką jak Kłapouchy, czasem bez powodu jest mi smutno, i mam swoje ,,wpadki", więc trochę się z nim utożsamiam. Mam też w sobie trochę opiekuńczej Kangurzycy, zwłaszcza, że kocham dzieci. Zamiłowanie do książek i oryginalność mam po Sowie Przemądrzałej, której nikt nie potrafił zrozumieć. Zatem te trzy postacie są mi chyba najbliższe, ale kocham też bliskich(i jedzonko) jak Kubuś, bywam strachliwa jak Prosiaczek, a czasem dopada mnie nastrój Tygryska. Lubię marzyć jak Krzyś. Zatem myślę, że większość z nas ma w sobie cechy wszystkich bohaterów ze Stumilowego Lasu.

Trudno mi powiedzieć, kogo przypominam. Trzymam się trochę z boku i jestem introwertyczką jak Kłapouchy, czasem bez powodu jest mi smutno, i mam swoje ,,wpadki", więc trochę się z nim utożsamiam. Mam też w sobie trochę opiekuńczej Kangurzycy, zwłaszcza, że kocham dzieci. Zamiłowanie do książek i oryginalność mam po Sowie Przemądrzałej, której nikt nie potrafił zrozumieć....

Zdecydowanie najbliżej mi do Królika. Wiecznie zrzędząca i niezadowolona. Urodzona malkontentka. Nigdy nie wypowiedziałam zdania, które nie byłoby marudzeniem lub wydaniem dyspozycji innym. Według mnie każdy robi wszystko źle oprócz mnie. Z tym, że ja sama nic nie robię. Dokładnie jak Królik. Nawet wyraz twarzy mamy podobny. Najlepiej mi w swoim własnym towarzystwie, ale dobrze gdy od czasu do czasu, pojawi się ktoś kogo można skrytykować lub kim można by przerządzać.

Zdecydowanie najbliżej mi do Królika. Wiecznie zrzędząca i niezadowolona. Urodzona malkontentka. Nigdy nie wypowiedziałam zdania, które nie byłoby marudzeniem lub wydaniem dyspozycji innym. Według mnie każdy robi wszystko źle oprócz mnie. Z tym, że ja sama nic nie robię. Dokładnie jak Królik. Nawet wyraz twarzy mamy podobny. Najlepiej mi w swoim własnym towarzystwie, ale...

W dzieciństwie uważałam się za połączenie Tygryska (z powodu energiczności i ciągłego optymizmu) oraz Puchatka (bo zawsze miałam duży apetyt, przez co przypominałam go także posturą ;)). Teraz bardziej przypominam Kłapouchego. Ciągle zmęczona i przygnębiona realizmem, który przyszedł wraz z dorosłością, a także natłokiem obowiązków, jakich nie miałam w dzieciństwie.

W dzieciństwie uważałam się za połączenie Tygryska (z powodu energiczności i ciągłego optymizmu) oraz Puchatka (bo zawsze miałam duży apetyt, przez co przypominałam go także posturą ;)). Teraz bardziej przypominam Kłapouchego. Ciągle zmęczona i przygnębiona realizmem, który przyszedł wraz z dorosłością, a także natłokiem obowiązków, jakich nie miałam w dzieciństwie.

Osobiście z wiecznie głodnym misiem :D Nie dość, że tak jak On mój wygląd przypomina idealny kształt tzn. kulę ^^> to jeszcze faktycznie wiecznie jestem głodna.:D Kocham jeść , kocham słodycze , miód mogła bym pić litrami i co chwilę jakieś ubranie robi się przykrótkie ( nie tylko na brzuchu) ;) Oczywiście 'wzięłam się za siebie' jednak ta walka cały czas trwa i jeszcze nie mam tali osy XD Miś Puchatek jest bardzo mądry (choć mało inteligentny) i uczuciowy -> lustrzane odbicie mnie ... no może oprócz małej inteligencji. ;) :D Bezinteresowna pomoc i optymizm to także moje cechy. :3 Najlepiej czuję się po jedzeniu i podzielam zdanie, że przyjaciele w życiu są bardzo ważni.

Osobiście z wiecznie głodnym misiem :D Nie dość, że tak jak On mój wygląd przypomina idealny kształt tzn. kulę ^^> to jeszcze faktycznie wiecznie jestem głodna.:D Kocham jeść , kocham słodycze , miód mogła bym pić litrami i co chwilę jakieś ubranie robi się przykrótkie ( nie tylko na brzuchu) ;) Oczywiście 'wzięłam się za siebie' jednak ta walka cały czas trwa i jeszcze nie...

Jestem typem wybrykniętego krzykacza! Zawsze najpierw mielę ozorem (żeby chociaż pod nosem, ale nie, na pełne gardło), a dopiero po skonsternowanych minach myślę, czy aby było to na miejscu. Sieję chaos i zniszczenie. Zawsze i wszędzie mnie pełno. I chociaż czasem większość społeczeństwa chciałaby mnie zadusić, albo co najmniej zamknąć w piwnicy na przeczekanie - impreza beze mnie nie ma sensu :D
HUHUHUHUUUU!

Jestem typem wybrykniętego krzykacza! Zawsze najpierw mielę ozorem (żeby chociaż pod nosem, ale nie, na pełne gardło), a dopiero po skonsternowanych minach myślę, czy aby było to na miejscu. Sieję chaos i zniszczenie. Zawsze i wszędzie mnie pełno. I chociaż czasem większość społeczeństwa chciałaby mnie zadusić, albo co najmniej zamknąć w piwnicy na przeczekanie - impreza...

I ja znajdę coś z każdego bohatera w sobie. Kubusiem byłam, gdy byłam mała- nierozważna, lekkomyślna i nieco naiwna, a przy tym radosna i pełna miłości do świata. I było coś we mnie takiego tuluśnego, że każdy chciał mnie brać na ręce, przytulać. Potem przyszedł tygrysi okres buntu- już nie tak tuluśna, ale pełna życia, nieco sceptyczna i podejrzliwa. Gdzie się nie pojawiłam tam siałam zamęt. Musiałam się wyszumieć jak STUMILOWY LAS. Z Kubusia została lekkomyślność i figura. Następnie, jakoś tak wszystko przycichło- przyszedł okres Kangurzycy i moje Maleństwo wpierw jedno, potem drugie. Wraz z Kangurzycą zrodził się we mnie syndrom Prosiaczka i panicznego lęku o najmniejsze drobnostki nawet. Niejednokrotnie wymądrzam się jak Sowa, złoszczę jak Królik ( po nim też mam pasję do ogrodu). Tygrys i Kubuś czasem przypominają o sobie jednak są to już raczej incydenty. Przez całe życie, w każdej sytuacji, na każdym z tych etapów słowa z mych ust płynęły i płyną (i pewnie tak już zostanie) niczym z pyszczka Kłapouszka ... baaaaaaaaardzo powoli :-)

I ja znajdę coś z każdego bohatera w sobie. Kubusiem byłam, gdy byłam mała- nierozważna, lekkomyślna i nieco naiwna, a przy tym radosna i pełna miłości do świata. I było coś we mnie takiego tuluśnego, że każdy chciał mnie brać na ręce, przytulać. Potem przyszedł tygrysi okres buntu- już nie tak tuluśna, ale pełna życia, nieco sceptyczna i podejrzliwa. Gdzie się nie...

Ja zawsze utożsamiałam się z Tygryskiem!
Jest on tak pozytywną postacią, że nie da się jej nie lubić!
Tygrysek jest zawsze pełen energii, ciągle gdzieś bryka i zawsze jest uśmiechnięty! W życiu widzi same pozytywne strony, pomimo tego, że jest troszkę gapowaty i często zdarza mu się niechcący narobić bałaganu, to jest bardzo sympatyczny! Jest również towarzyski i wszędzie go pełno, nawet tam gdzie go nie chcą, chociażby u Królika, którego bardzo lubi! Ale Tygrysek nigdy się nie poddaje i uważa Królika za swojego przyjaciela, choć często zdarza mu się przez swoją gapowatość narozrabiać!
Jest to bardzo barwna, pozytywna i energiczna postać, która wyróżnia się z tłumu, dlatego właśnie z nim się utożsamiam! Na mojej twarzy również zawsze króluje uśmiech, chociaż często zdarza mi się zaliczyć gafę! Nie lubię być szarą myszką schowaną w kącie, dlatego jest mnie wszędzie pełno! Jestem towarzyska i staram się jak najmniej czasu spędzać w samotności!

Ja zawsze utożsamiałam się z Tygryskiem!
Jest on tak pozytywną postacią, że nie da się jej nie lubić!
Tygrysek jest zawsze pełen energii, ciągle gdzieś bryka i zawsze jest uśmiechnięty! W życiu widzi same pozytywne strony, pomimo tego, że jest troszkę gapowaty i często zdarza mu się niechcący narobić bałaganu, to jest bardzo sympatyczny! Jest również towarzyski i wszędzie...

Mi, zawsze było najbliżej do Królika. Jako jedyny z wesołej gromadki przyjaciół miał swój ogródek, który uprawiał. Podczas, gdy reszta wiodła beztroskie życie w Stumilowym lesie, on miał cel, do którego dążył. Był przedsiębiorczy i zaradny. Dzięki swojej pracy, nie musiał podkradać jedzenia innym jak, np. Puchatek, który często wpadał przez to w konflikt z pszczołami. Nie snuł się bez celu po lesie z objawami depresji jak Kłapouchy, bo zawsze miał coś do zrobienia w ogródku. Nie był też przesadnie strachliwy jak prosiaczek. W końcu był rekinem kapitalizmu, a w branży spożywczo-ogrodniczej nie ma miejsca nawet na chwilę zawahania! ;) Kto tam jeszcze był? Kangurzyca wychowująca Maleństwo. Odpowiedzialna i rozsądna, ale to kobieta, a mały chłopiec nie lubi utożsamiać się z kobiecymi bohaterami. Z kolei Maleństwo wiecznie było pod opieką mamy, co też nie jest pociągające dla dziecka, bo to samo ma w rzeczywistym świecie. Tygrysek? Szczerze mówiąc nie lubiłem go. Nie wiem dlaczego, ale mnie irytował. Nie rozumiałem co mówi i nie podobała mi się koncepcja podskakiwania na własnym ogonie, choć niewątpliwie był barwnym bohaterem bajki. Był jeszcze Pan Sowa. Pan Sowa imponował mi swoją wiedzą i autorytetem, którym cieszył się wśród reszty postaci. Jednak nie pamiętam go zbyt dobrze. Wydaje mi się, że nie pojawiał się zbyt często. Ciążyła też na nim odpowiedzialność za rady których udzielał, a królik był sam dla siebie żaglem, sterem i okrętem. Liczył tylko na siebie i był niezależny.

Mi, zawsze było najbliżej do Królika. Jako jedyny z wesołej gromadki przyjaciół miał swój ogródek, który uprawiał. Podczas, gdy reszta wiodła beztroskie życie w Stumilowym lesie, on miał cel, do którego dążył. Był przedsiębiorczy i zaradny. Dzięki swojej pracy, nie musiał podkradać jedzenia innym jak, np. Puchatek, który często wpadał przez to w konflikt z pszczołami. Nie...

Pamiętam Kubusia Puchatka i jego przyjaciół z czasów szkolnych - jedna z fajniejszych lektur :D Każdy z bohaterów jest inny, każdy wyjątkowy.
Najbardziej utożsamiam się z Mamą Kangurzycą. To samotna matka, wychowująca Maleństwa - postać odpowiedzialna, rodzinna, z dobrym serduszkiem, sumienna, opiekuńcza (dba o wszystkich) Jest miła i życzliwa jak ja :-)

Pamiętam Kubusia Puchatka i jego przyjaciół z czasów szkolnych - jedna z fajniejszych lektur :D Każdy z bohaterów jest inny, każdy wyjątkowy.
Najbardziej utożsamiam się z Mamą Kangurzycą. To samotna matka, wychowująca Maleństwa - postać odpowiedzialna, rodzinna, z dobrym serduszkiem, sumienna, opiekuńcza (dba o wszystkich) Jest miła i życzliwa jak ja :-)