Jeszcze nie mam swoich dzieci, więc ciężko jest mi wyobrazić sobie taką scenę. Jednak jestem pewna, że gdybym miała dziecko tak właśnie wytłumaczyłabym mu czym jest radość: „Skarbie, radość jest wtedy, gdy usiądziesz z tatusiem jeść duże ciastko i okaże się, że twój tatko postanowi odstąpić ci połowę swojego. Radość nie jest wtedy, gdy na siłę udajesz uśmiech. Jest wtedy, gdy kładziesz się spać z szczerym uśmiechem wiedząc, że ten dzień był piękny. Mogłaś zobaczyć słodkiego szczeniaczka, zjadłaś coś dobrego, a w dodatku dostałaś całusa na dobranoc. Radość nie można opisać słowami. To się czuję. Tu. W serduszku. Gdy nie ważne co zobaczysz w ciągu dnia, wciąż cieszysz się jak wariat. Gdyby nawet zaczęło padać, a świat stał się szary - twoja radość nie zniknęłaby tak łatwo. Radość, która płynie z serca nie jest w stanie zniknąć tak łatwo jak fałszywy uśmiech. Dlatego ceń ten moment, gdy jesteś naprawdę szczęśliwa i nigdy nie pozwól, by ktoś zniszczył ci je. Jest ono bowiem cenniejsze od wszystkich banknotów jakie można uzbierać na całej planecie. Jestem pewna, że gdyby kosmici istnieli porywaliby tylko osoby posiadającą dziecięcą radość”.

Jeszcze nie mam swoich dzieci, więc ciężko jest mi wyobrazić sobie taką scenę. Jednak jestem pewna, że gdybym miała dziecko tak właśnie wytłumaczyłabym mu czym jest radość: „Skarbie, radość jest wtedy, gdy usiądziesz z tatusiem jeść duże ciastko i okaże się, że twój tatko postanowi odstąpić ci połowę swojego. Radość nie jest wtedy, gdy na siłę udajesz uśmiech. Jest wtedy,...

Wytłumaczyć dziecku radość to prosta sprawa, ale "radość życia" to już wyzwanie. Chyba najprościej wytłumaczyć to w ten sposób, że radość życia jest wtedy, kiedy dziecko budzi się rano i wie, że czeka go kolejny fajny dzień. Będzie przy nim mama, tata (jeśli mamy na myśli mniejsze dziecko), którzy poświęcą mu czas, przytulą, wysłuchają, pobawią się. Warto dziecko po spędzonym dniu zapytać wieczorem, czy podobał mu się ten dzień, jeśli odpowie, że tak, to wówczas można powiedzieć - widzisz i to jest radość życia, radość z minionego dnia :)

Wytłumaczyć dziecku radość to prosta sprawa, ale "radość życia" to już wyzwanie. Chyba najprościej wytłumaczyć to w ten sposób, że radość życia jest wtedy, kiedy dziecko budzi się rano i wie, że czeka go kolejny fajny dzień. Będzie przy nim mama, tata (jeśli mamy na myśli mniejsze dziecko), którzy poświęcą mu czas, przytulą, wysłuchają, pobawią się. Warto dziecko po...

Radość życia jest wtedy kiedy doceniasz to co masz. Masz rodzinę itd, doceniasz to i cię to cieszy. Po prostu jesteś szczęśliwy.

Radość życia jest wtedy kiedy doceniasz to co masz. Masz rodzinę itd, doceniasz to i cię to cieszy. Po prostu jesteś szczęśliwy.

Radości życia jest wiele Małutka. Radością jest obudzić się w swoim łóżeczku. Radością jest pobiec do rodziców i wskoczyć na Tatę z chichotem. Radością jest jeść naleśniki, które tak lubisz i popijać kakaem. I pełny brzuszek, i twoje zabawki. Babcia, dziadek, piesek i koleżanki na dworze. Przedszkole, dom i morze.
Ale największą radością jest być zdrowym i mieć ludzi, którzy nas kochają. Mama, Tatuś i Dziadkowie bardzo Cię kochają.
A Ty jesteś naszą radością. I zawsze będziesz.

Radości życia jest wiele Małutka. Radością jest obudzić się w swoim łóżeczku. Radością jest pobiec do rodziców i wskoczyć na Tatę z chichotem. Radością jest jeść naleśniki, które tak lubisz i popijać kakaem. I pełny brzuszek, i twoje zabawki. Babcia, dziadek, piesek i koleżanki na dworze. Przedszkole, dom i morze.
Ale największą radością jest być zdrowym i mieć ludzi,...

Radość życia to docenianie małych rzeczy, cieszenie się z tego co mamy i co udało nam się osiągnąć!
Radością życia jest to, że mamy możliwość zjedzenia śniadaniu, obiadu w gronie bliskich, rozmowa z nimi i to, że w każdej sytuacji możemy na nich liczyć! Radością życia jest czerpanie z niego maksymalnie ile tylko się da! Jest to wyjście na spacer do lasu, kiedy nie stać nas na wyjazd na zagraniczne wakacje! Radość życia to umiejętne gospodarowanie naszym czasem i dobieranie odpowiednich przyjaciół!

Radość życia to docenianie małych rzeczy, cieszenie się z tego co mamy i co udało nam się osiągnąć!
Radością życia jest to, że mamy możliwość zjedzenia śniadaniu, obiadu w gronie bliskich, rozmowa z nimi i to, że w każdej sytuacji możemy na nich liczyć! Radością życia jest czerpanie z niego maksymalnie ile tylko się da! Jest to wyjście na spacer do lasu, kiedy nie stać nas...

Radość Życia to czerpanie wszystkie co dobre z każdej przeżywanej chwili. To wyciąganie z każdego dnia najwięcej jak tylko można. Radość życia może być naszą "cechą charakteru", która będzie nam pozwalać aby każdy dzień był szczerym i prawdziwym. Radość życia może byc także rozpatrywana jako pozytywne nastawienie do życia, akceptacja codziennych trudów ale zarazem wstawanie prawą nogą każdego dnia.
Dla dziecka każdy dzień jest radosny, dlatego też warto zobrazować radość życia jako jego ulubione postacie z bajek. np. Kubuś Puchatek - kocha swoich przyjaciół i bardzo ich docenia, tak niewiele mu trzeba aby być szczęśliwym (miodek)!

Radość Życia to czerpanie wszystkie co dobre z każdej przeżywanej chwili. To wyciąganie z każdego dnia najwięcej jak tylko można. Radość życia może być naszą "cechą charakteru", która będzie nam pozwalać aby każdy dzień był szczerym i prawdziwym. Radość życia może byc także rozpatrywana jako pozytywne nastawienie do życia, akceptacja codziennych trudów ale zarazem...

- A co to znaczy "radość życia"? - zapytał Aleks i usiadł mi na kolanach.
- To coś dobrego, ale nie mogę ci tego odpowiedzieć teraz. Napiszę ci to wszystko w liście, wyślę go i pan listonosz któregoś dnia ten list przyniesie.
- Dobrze mamusiu.

Aleks codziennie wspinał się na parapet, by zobaczyć, czy listonosz właśnie podchodzi do naszego domku, a gdy podchodził, to pytał miłego pana o list. Ale niestety wciąż przesyłka do niego nie doszła. Czas dłużył się dziecku niemiłosiernie. Każdego dnia zadawał mi pytanie, czy list do niego przyszedł, by mógł go w końcu przeczytać i dowiedzieć się co to jest ta "radość życia". Pewnego dnia się doczekał.
- Mamusiu, mamusiu! List! Zobacz! - Aleks radośnie biegał z kopertą po mieszkaniu.
- Przeczytaj.
Malec otworzył niezdarnie kopertę i wyjął kartkę, a że umiał już czytać, to sam ochoczo zaczął składać słowa w całość.

"Drogi synku!", napisałam, "To jest właśnie ta radość życia- czekanie na rzeczy dobre i cieszenie się z małych rzeczy. Bo ten list to przecież tylko maciupki odłamek kosmosu. Masz nawet większego misia od tej kartki, jednak jak widzisz- ta maleńka kartka dała Ci tyle radości. Ale jest jeszcze coś, co daje radość. Zajrzyj, proszę, do koperty raz jeszcze".

Aleks posłusznie zajrzał do koperty i wyciągnął maleńką, mniejszą od koperty karteczkę. Przeczytał i podbiegł do mnie, dając mi buziaka w policzek.
- Ja ciebie też mamusiu. Bardzo mocno.

Na karteczce były dwa słowa.
"Kocham Cię".

- A co to znaczy "radość życia"? - zapytał Aleks i usiadł mi na kolanach.
- To coś dobrego, ale nie mogę ci tego odpowiedzieć teraz. Napiszę ci to wszystko w liście, wyślę go i pan listonosz któregoś dnia ten list przyniesie.
- Dobrze mamusiu.

Aleks codziennie wspinał się na parapet, by zobaczyć, czy listonosz właśnie podchodzi do naszego domku, a gdy podchodził, to pytał...

Gdybym zrobiła o Tobie film kochanie i wyświetliła na ekranie, patrzyłbyś na chłopca biegającego, bawiącego się, ciekawego wszystkiego co go otacza. Pewnie powiedziałbyś, że przecież ten chłopiec to po prostu Ty. I o to właśnie chodzi. Ty sam jesteś radością życia. Jako malec możesz tego nie rozumieć bo to uczucie zbyt duże i zbyt piękne. Ale kiedy będziesz większy nie będą Ci potrzebne żadne tłumaczenia. I powiem Ci coś w sekrecie. Ty jesteś moją największą radością życia. To najdroższe, najcenniejsze co mam.

Gdybym zrobiła o Tobie film kochanie i wyświetliła na ekranie, patrzyłbyś na chłopca biegającego, bawiącego się, ciekawego wszystkiego co go otacza. Pewnie powiedziałbyś, że przecież ten chłopiec to po prostu Ty. I o to właśnie chodzi. Ty sam jesteś radością życia. Jako malec możesz tego nie rozumieć bo to uczucie zbyt duże i zbyt piękne. Ale kiedy będziesz większy nie będą...

Radość życia to dostrzeganie słońca, pomimo zasłaniających je chmur. To cieszenie się chwilą, tym co tu i teraz. To radość z małych rzeczy. Radość życia jest jak łapanie motyli- nie zawsze się uda, lecz trzeba próbować, nie poddawać się. Radość życia to wszystko co dajemy z siebie, wszystko co nas spotyka. To nie poddawanie, walka i nie przejmowanie się opiniami innych, a walka o swoje marzenia. Radość życia jest wtedy, gdy twojej ulubionej lalce odpadła ręka, a ty potrafisz roześmiać się z tej sytuacji i powiedzieć "Teraz mam lalkę pirata", nie zalewając się przy tym łzami.

Radość życia to dostrzeganie słońca, pomimo zasłaniających je chmur. To cieszenie się chwilą, tym co tu i teraz. To radość z małych rzeczy. Radość życia jest jak łapanie motyli- nie zawsze się uda, lecz trzeba próbować, nie poddawać się. Radość życia to wszystko co dajemy z siebie, wszystko co nas spotyka. To nie poddawanie, walka i nie przejmowanie się opiniami innych, a...

Jeżeli ktoś miałby kogoś uczyć radości życia, to raczej dzieci dorosłych a nie odwrotnie. To dzieci potrafią cieszyć się znalezionym kamykiem, biedronką, uśmiechem rodzica czy nową umiejętnością. Każde dziecko rodzi się z wrodzoną radością życia, tylko potem różnie bywa.
Moja mama często powtarzała, że dzieci uczą się z przykładu a nie z wykładu. Jeżeli możemy czegoś nauczyć nasze dzieci to tego, że radość życia jest dobra i ważna, i nie powinna znikać wraz z wiekiem. Znajdujmy czas by wyjść z domu kilka minut wcześniej żeby móc iść chodnikiem, nie następując na linie. W czasie deszczu sami pierwsi wskakujmy w kałuże. Pozwólmy by dziecko zrobiło nam makijaż. Zamiast marudzić, że obudziło nas za wcześnie, wciągnijmy je do siebie i łaskoczmy do łez. Turlajmy się z dziećmi po trawie, nie zważając na reakcje innych ludzi. I nie narzekajmy, że dziecko się ubrudziło czy zniszczyło ubranie. Z ubrań dzieci i tak wyrosną, i to szybciej niż się wydaje. Dobre wspomnienia zostaną z nim na zawsze. Nigdy nie staną się za krótkie czy za ciasne.
Może nie nauczymy naszych dzieci radości życia, ale możemy je nauczyć by stała się ona dla nich ubraniem, z którego nigdy nie wyrosną.

Jeżeli ktoś miałby kogoś uczyć radości życia, to raczej dzieci dorosłych a nie odwrotnie. To dzieci potrafią cieszyć się znalezionym kamykiem, biedronką, uśmiechem rodzica czy nową umiejętnością. Każde dziecko rodzi się z wrodzoną radością życia, tylko potem różnie bywa.
Moja mama często powtarzała, że dzieci uczą się z przykładu a nie z wykładu. Jeżeli możemy czegoś...